ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شري گرو گرنتھ صاحب
صفحو - 722
ਮੇਰੈ ਕੰਤ ਨ ਭਾਵੈ ਚੋਲੜਾ ਪਿਆਰੇ ਕਿਉ ਧਨ ਸੇਜੈ ਜਾਏ ॥੧॥
merai kant na bhaavai cholarraa piaare kiau dhan sejai jaae |1|منھنجو پالڻھار انھن ڪپڙن مان راضي نه آھي، اي محبوبا. روح جي ڪنوار پنهنجي بستري تي ڪيئن وڃي سگهي ٿي؟ ||1||
ਹੰਉ ਕੁਰਬਾਨੈ ਜਾਉ ਮਿਹਰਵਾਨਾ ਹੰਉ ਕੁਰਬਾਨੈ ਜਾਉ ॥
hnau kurabaanai jaau miharavaanaa hnau kurabaanai jaau |مان قربان آهيان، اي پيارا مهربان رب. مان توکان قربان آهيان.
ਹੰਉ ਕੁਰਬਾਨੈ ਜਾਉ ਤਿਨਾ ਕੈ ਲੈਨਿ ਜੋ ਤੇਰਾ ਨਾਉ ॥
hnau kurabaanai jaau tinaa kai lain jo teraa naau |مان انهن تي قربان آهيان، جيڪي تنهنجو نالو وٺن ٿا.
ਲੈਨਿ ਜੋ ਤੇਰਾ ਨਾਉ ਤਿਨਾ ਕੈ ਹੰਉ ਸਦ ਕੁਰਬਾਨੈ ਜਾਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
lain jo teraa naau tinaa kai hnau sad kurabaanai jaau |1| rahaau |جن تي تنهنجو نالو وٺي، مان هميشه لاءِ قربان آهيان. ||1||روڪ||
ਕਾਇਆ ਰੰਙਣਿ ਜੇ ਥੀਐ ਪਿਆਰੇ ਪਾਈਐ ਨਾਉ ਮਜੀਠ ॥
kaaeaa rangan je theeai piaare paaeeai naau majeetth |اي محبوب، جيڪڏهن جسم رنگ جي وات بڻجي وڃي، ۽ نالو ان ۾ رنگ جي صورت ۾ رکيو وڃي،
ਰੰਙਣ ਵਾਲਾ ਜੇ ਰੰਙੈ ਸਾਹਿਬੁ ਐਸਾ ਰੰਗੁ ਨ ਡੀਠ ॥੨॥
rangan vaalaa je rangai saahib aaisaa rang na ddeetth |2|۽ جيڪڏهن ڊائر جيڪو هن ڪپڙي کي رنگي ٿو اهو رب مالڪ آهي - اي، اهڙو رنگ اڳ ڪڏهن به نه ڏٺو آهي! ||2||
ਜਿਨ ਕੇ ਚੋਲੇ ਰਤੜੇ ਪਿਆਰੇ ਕੰਤੁ ਤਿਨਾ ਕੈ ਪਾਸਿ ॥
jin ke chole ratarre piaare kant tinaa kai paas |جن جون شالون رنگيون آهن، اي محبوب، انهن جو رب هميشه ساڻن گڏ آهي.
ਧੂੜਿ ਤਿਨਾ ਕੀ ਜੇ ਮਿਲੈ ਜੀ ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਕੀ ਅਰਦਾਸਿ ॥੩॥
dhoorr tinaa kee je milai jee kahu naanak kee aradaas |3|مون کي انهن عاجز انسانن جي مٽي سان نوازيو، اي پيارا رب. نانڪ چوي ٿو، هي منهنجي دعا آهي. ||3||
ਆਪੇ ਸਾਜੇ ਆਪੇ ਰੰਗੇ ਆਪੇ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥
aape saaje aape range aape nadar karee |هو پاڻ ٺاهي ٿو، ۽ هو پاڻ اسان کي متاثر ڪري ٿو. هو پاڻ پنهنجي فضل جي نظر عطا ڪري ٿو.
ਨਾਨਕ ਕਾਮਣਿ ਕੰਤੈ ਭਾਵੈ ਆਪੇ ਹੀ ਰਾਵੇਇ ॥੪॥੧॥੩॥
naanak kaaman kantai bhaavai aape hee raavee |4|1|3|اي نانڪ، جيڪڏهن روح جي ڪنوار پنهنجي مڙس کي راضي ڪري ٿي، ته هو پاڻ ان کي مزو ڏئي ٿو. ||4||1||3||
ਤਿਲੰਗ ਮਃ ੧ ॥
tilang mahalaa 1 |تلنگ، پهرين مهل:
ਇਆਨੜੀਏ ਮਾਨੜਾ ਕਾਇ ਕਰੇਹਿ ॥
eaanarree maanarraa kaae karehi |اي بيوقوف ۽ جاهل روح جي زال، تون ايڏو غرور ڇو آهين؟
ਆਪਨੜੈ ਘਰਿ ਹਰਿ ਰੰਗੋ ਕੀ ਨ ਮਾਣੇਹਿ ॥
aapanarrai ghar har rango kee na maanehi |پنهنجي نفس جي گهر ۾، پنهنجي رب جي محبت جو مزو ڇو نه ٿا وٺو؟
ਸਹੁ ਨੇੜੈ ਧਨ ਕੰਮਲੀਏ ਬਾਹਰੁ ਕਿਆ ਢੂਢੇਹਿ ॥
sahu nerrai dhan kamalee baahar kiaa dtoodtehi |تنهنجو مڙس رب تمام ويجهو آهي، اي بيوقوف ڪنوار؛ تون هن کي ٻاهر ڇو ڳولين ٿو؟
ਭੈ ਕੀਆ ਦੇਹਿ ਸਲਾਈਆ ਨੈਣੀ ਭਾਵ ਕਾ ਕਰਿ ਸੀਗਾਰੋ ॥
bhai keea dehi salaaeea nainee bhaav kaa kar seegaaro |خدا جي خوف کي پنهنجين اکين کي سجائڻ لاءِ مشڪ وانگر لاڳو ڪريو ۽ رب جي محبت کي پنهنجو زيور بڻايو.
ਤਾ ਸੋਹਾਗਣਿ ਜਾਣੀਐ ਲਾਗੀ ਜਾ ਸਹੁ ਧਰੇ ਪਿਆਰੋ ॥੧॥
taa sohaagan jaaneeai laagee jaa sahu dhare piaaro |1|پوءِ، توهان هڪ وقف ۽ پرعزم روح دلہن جي طور تي سڃاتا ويندا، جڏهن توهان پنهنجي مڙس جي رب لاءِ محبت قائم ڪندي. ||1||
ਇਆਣੀ ਬਾਲੀ ਕਿਆ ਕਰੇ ਜਾ ਧਨ ਕੰਤ ਨ ਭਾਵੈ ॥
eaanee baalee kiaa kare jaa dhan kant na bhaavai |بيوقوف جوان ڪنوار ڇا ڪري سگهي ٿي، جيڪڏهن هوء پنهنجي مڙس کي راضي نه آهي؟
ਕਰਣ ਪਲਾਹ ਕਰੇ ਬਹੁਤੇਰੇ ਸਾ ਧਨ ਮਹਲੁ ਨ ਪਾਵੈ ॥
karan palaah kare bahutere saa dhan mahal na paavai |هوءَ ڪيترائي ڀيرا التجا ۽ التجا ڪري سگهي ٿي، پر پوءِ به، اهڙي ڪنوار کي رب جي درگاهه جي منزل حاصل نه ٿيندي.
ਵਿਣੁ ਕਰਮਾ ਕਿਛੁ ਪਾਈਐ ਨਾਹੀ ਜੇ ਬਹੁਤੇਰਾ ਧਾਵੈ ॥
vin karamaa kichh paaeeai naahee je bahuteraa dhaavai |چڱن ڪمن جي ڪرم کان سواءِ، ڪجھ به حاصل نه ٿو ٿئي، جيتوڻيڪ هوءَ بزدليءَ سان ڊوڙڻ لڳي.
ਲਬ ਲੋਭ ਅਹੰਕਾਰ ਕੀ ਮਾਤੀ ਮਾਇਆ ਮਾਹਿ ਸਮਾਣੀ ॥
lab lobh ahankaar kee maatee maaeaa maeh samaanee |هُوءَ لالچ، غرور ۽ انا ۾ مست ٿي مايا ۾ مگن آهي.
ਇਨੀ ਬਾਤੀ ਸਹੁ ਪਾਈਐ ਨਾਹੀ ਭਈ ਕਾਮਣਿ ਇਆਣੀ ॥੨॥
einee baatee sahu paaeeai naahee bhee kaaman eaanee |2|هوءَ پنهنجي مڙس کي انهن طريقن سان حاصل نه ڪري سگهي. نوجوان ڪنوار ڏاڍي بيوقوف آهي! ||2||
ਜਾਇ ਪੁਛਹੁ ਸੋਹਾਗਣੀ ਵਾਹੈ ਕਿਨੀ ਬਾਤੀ ਸਹੁ ਪਾਈਐ ॥
jaae puchhahu sohaaganee vaahai kinee baatee sahu paaeeai |وڃ ۽ پُڇ ته خوشنصيب، پاڪ روحن وارين ڪنوارن کان، هنن کي پنهنجي مڙس کي ڪيئن مليو؟
ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰੇ ਸੋ ਭਲਾ ਕਰਿ ਮਾਨੀਐ ਹਿਕਮਤਿ ਹੁਕਮੁ ਚੁਕਾਈਐ ॥
jo kichh kare so bhalaa kar maaneeai hikamat hukam chukaaeeai |رب جيڪو ڪري ٿو، ان کي چڱائي طور قبول ڪريو. پنھنجي ھوشياريءَ ۽ خود ارادي کي ختم ڪريو.
ਜਾ ਕੈ ਪ੍ਰੇਮਿ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਈਐ ਤਉ ਚਰਣੀ ਚਿਤੁ ਲਾਈਐ ॥
jaa kai prem padaarath paaeeai tau charanee chit laaeeai |سندس پيار سان، سچي دولت ملي ٿي. پنهنجي شعور کي هن جي لوٽس پيرن سان ڳنڍيو.
ਸਹੁ ਕਹੈ ਸੋ ਕੀਜੈ ਤਨੁ ਮਨੋ ਦੀਜੈ ਐਸਾ ਪਰਮਲੁ ਲਾਈਐ ॥
sahu kahai so keejai tan mano deejai aaisaa paramal laaeeai |جيئن توهان جو مڙس رب هدايت ڪري ٿو، تنهنڪري توهان کي عمل ڪرڻ گهرجي؛ پنهنجي جسم ۽ دماغ کي هن جي حوالي ڪريو، ۽ هن خوشبوء کي پاڻ ڏانهن لڳايو.
ਏਵ ਕਹਹਿ ਸੋਹਾਗਣੀ ਭੈਣੇ ਇਨੀ ਬਾਤੀ ਸਹੁ ਪਾਈਐ ॥੩॥
ev kaheh sohaaganee bhaine inee baatee sahu paaeeai |3|ائين چئي ٿو خوش روح دلہن، اي ڀيڻ؛ اهڙيءَ طرح رب پاڪ ملي ٿو. ||3||
ਆਪੁ ਗਵਾਈਐ ਤਾ ਸਹੁ ਪਾਈਐ ਅਉਰੁ ਕੈਸੀ ਚਤੁਰਾਈ ॥
aap gavaaeeai taa sahu paaeeai aaur kaisee chaturaaee |پنهنجي نفس کي ڇڏي ڏيو ۽ پنهنجي مڙس کي حاصل ڪريو. ٻيون ڪهڙيون چالاڪ چالون ڪنهن ڪم جون آهن؟
ਸਹੁ ਨਦਰਿ ਕਰਿ ਦੇਖੈ ਸੋ ਦਿਨੁ ਲੇਖੈ ਕਾਮਣਿ ਨਉ ਨਿਧਿ ਪਾਈ ॥
sahu nadar kar dekhai so din lekhai kaaman nau nidh paaee |جڏهن مڙس رب پنهنجي رحمدل نظر سان روح جي ڪنوار کي ڏسندو آهي، اهو ڏينهن تاريخي آهي - ڪنوار کي نو خزانا حاصل ٿيندا آهن.
ਆਪਣੇ ਕੰਤ ਪਿਆਰੀ ਸਾ ਸੋਹਾਗਣਿ ਨਾਨਕ ਸਾ ਸਭਰਾਈ ॥
aapane kant piaaree saa sohaagan naanak saa sabharaaee |هوءَ جيڪا پنهنجي مڙس جي پياري آهي، اها ئي سچي دلہن آهي. اي نانڪ، هوءَ سڀني جي راڻي آهي.
ਐਸੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤੀ ਸਹਜ ਕੀ ਮਾਤੀ ਅਹਿਨਿਸਿ ਭਾਇ ਸਮਾਣੀ ॥
aaisai rang raatee sahaj kee maatee ahinis bhaae samaanee |اهڙيءَ طرح هوءَ هن جي پيار سان ڀريل آهي، خوشيءَ جي نشي ۾ لت پت آهي. ڏينهن رات، هوءَ سندس محبت ۾ جذب ٿي ويندي آهي.
ਸੁੰਦਰਿ ਸਾਇ ਸਰੂਪ ਬਿਚਖਣਿ ਕਹੀਐ ਸਾ ਸਿਆਣੀ ॥੪॥੨॥੪॥
sundar saae saroop bichakhan kaheeai saa siaanee |4|2|4|هوء خوبصورت آهي, شاندار ۽ شاندار؛ هوء واقعي دانشمند طور سڃاتو وڃي ٿو. ||4||2||4||
ਤਿਲੰਗ ਮਹਲਾ ੧ ॥
tilang mahalaa 1 |تلنگ، پهرين مهل:
ਜੈਸੀ ਮੈ ਆਵੈ ਖਸਮ ਕੀ ਬਾਣੀ ਤੈਸੜਾ ਕਰੀ ਗਿਆਨੁ ਵੇ ਲਾਲੋ ॥
jaisee mai aavai khasam kee baanee taisarraa karee giaan ve laalo |جيئن بخشڻهار جو ڪلام مون وٽ اچي ٿو، تيئن مان ان جو اظهار ڪريان ٿو، اي لالو.
ਪਾਪ ਕੀ ਜੰਞ ਲੈ ਕਾਬਲਹੁ ਧਾਇਆ ਜੋਰੀ ਮੰਗੈ ਦਾਨੁ ਵੇ ਲਾਲੋ ॥
paap kee jany lai kaabalahu dhaaeaa joree mangai daan ve laalo |ڏوڪريءَ جي شاديءَ جي محفل کڻي اچي، بابر ڪابل مان ڪابل اچي، اسان جي زمين گهرائي، اي لالو.
ਸਰਮੁ ਧਰਮੁ ਦੁਇ ਛਪਿ ਖਲੋਏ ਕੂੜੁ ਫਿਰੈ ਪਰਧਾਨੁ ਵੇ ਲਾਲੋ ॥
saram dharam due chhap khaloe koorr firai paradhaan ve laalo |شرافت ۽ صداقت ٻئي ختم ٿي ويا آهن، ۽ ڪوڙ هڪ اڳواڻ وانگر، اي لالو جي چوڌاري ڦري ٿو.
ਕਾਜੀਆ ਬਾਮਣਾ ਕੀ ਗਲ ਥਕੀ ਅਗਦੁ ਪੜੈ ਸੈਤਾਨੁ ਵੇ ਲਾਲੋ ॥
kaajeea baamanaa kee gal thakee agad parrai saitaan ve laalo |قاضي ۽ برهمڻ پنهنجا ڪردار وڃائي چڪا آهن، ۽ شيطان هاڻي شاديءَ جون رسمون ادا ڪري ٿو، اي لالو.
ਮੁਸਲਮਾਨੀਆ ਪੜਹਿ ਕਤੇਬਾ ਕਸਟ ਮਹਿ ਕਰਹਿ ਖੁਦਾਇ ਵੇ ਲਾਲੋ ॥
musalamaaneea parreh katebaa kasatt meh kareh khudaae ve laalo |مسلمان عورتون قرآن شريف پڙهن ٿيون، ۽ پنهنجي ڏک ۾ خدا کي سڏين ٿيون، اي لالو.
ਜਾਤਿ ਸਨਾਤੀ ਹੋਰਿ ਹਿਦਵਾਣੀਆ ਏਹਿ ਭੀ ਲੇਖੈ ਲਾਇ ਵੇ ਲਾਲੋ ॥
jaat sanaatee hor hidavaaneea ehi bhee lekhai laae ve laalo |اي لالو، اعليٰ سماجي رتبي وارين هندو عورتن کي، ۽ ٻيون هيٺيون رتبيون به، ساڳئي درجي ۾ رکيون وڃن ٿيون.