مان حضور جي پيرن جي مٽي آهيان. عبادت ۾ خدا جي عبادت ڪرڻ، منهنجو خدا مون کان راضي آهي.
نانڪ کي دعا آهي، مهرباني ڪري مون کي پنهنجي رحمت سان برڪت ڏي، ته مان هميشه لاء توهان جي شان جي ساراهه ڳائي سگهان ٿو. ||2||
گروءَ سان ملي، مان دنيا جي سمنڊ کان پار ٿي ويس.
رب جي پيرن تي غور ڪرڻ سان، مان آزاد آهيان.
رب جي پيرن تي غور ڪرڻ سان، مون کي سڀني انعامن جا ميوا مليا آهن، ۽ منهنجو اچڻ وڃڻ بند ٿي ويو آهي.
پياري عقيدت جي عبادت سان، مان رب جو خيال ڪريان ٿو، ۽ منهنجو خدا راضي آهي.
هڪ، اڻ ڏٺل، لامحدود، مڪمل رب تي غور ڪريو؛ هن کان سواءِ ٻيو ڪوبه ناهي.
دعا نانڪ، گرو منهنجي شڪ کي ختم ڪري ڇڏيو آهي؛ جتي به ڏسان ٿو، اتي کيس ڏسان ٿو. ||3||
رب جو نالو گنهگارن کي پاڪ ڪرڻ وارو آهي.
اهو عاجز سنتن جي معاملن کي حل ڪري ٿو.
مون کي سنت گرو مليو آهي، خدا تي غور ڪندي. منهنجون سڀ خواهشون پوريون ٿي ويون آهن.
اناپرستي جو بخار ٽٽي ويو آهي، ۽ مان هميشه خوش آهيان. مان خدا سان مليو آهيان، جنهن کان مون کي ايتري عرصي تائين جدا ڪيو ويو هو.
منهنجي ذهن کي امن ۽ سڪون مليو آهي. مبارڪون اچي رهيون آهن. مان هن کي ڪڏهن به پنهنجي ذهن مان نه وساريندس.
نانڪ دعا ڪري ٿو، سچي گرو مون کي اهو سيکاريو آهي، ڪائنات جي رب تي هميشه لاء متحرڪ ۽ غور ڪرڻ. ||4||1||3||
راگ سوهي، ڇٽ، پنجين مهل، ٽيون بيت:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
اي منهنجا مالڪ ۽ مالڪ، تون بي نياز آهين. تو وٽ مون جھڙا ڪيترائي ھٿ وارا آھن، رب.
تون سمنڊ آهين، زيور جو سرچشمو. مون کي تنهنجي قدر جي خبر ناهي، رب.
مون کي خبر ناهي تنهنجي قيمت. تون سڀني کان عقلمند آهين؛ مهرباني ڪري مون تي رحم ڪر، اي رب.
پنهنجي رحمت ڏي، ۽ مون کي اهڙي سمجهه عطا ڪر، ته مان روزانو چوويهه ڪلاڪ توتي غور ڪريان.
اي روح، ايترو وڏائي نه ڪر - سڀني جي مٽي ٿي، ۽ توهان کي بچايو ويندو.
نانڪ جو رب سڀني جو مالڪ آهي. هن وٽ مون جهڙيون ڪيتريون ئي هٿ جون ڇوڪريون آهن. ||1||
توهان جي کوٽائي تمام گهڻي ۽ بلڪل ناقابل آهي؛ تون منهنجو مڙس آهين، ۽ مان تنهنجي ڪنوار آهيان.
تون سڀني کان وڏو آهين، بلند ترين ۽ اعليٰ تي بلند؛ مان لامحدود ننڍو آهيان.
مان ڪجھ به نه آهيان؛ تون ئي آهين ۽ اڪيلو. تون پاڻ ئي سڀ ڪجهه ڄاڻيندڙ آهين.
توهان جي فضل جي صرف هڪ لمحي نظر سان، خدا، مان رهان ٿو. مون کي هر خوشي ۽ لذت حاصل آهي.
مان تنهنجي پيرن جي پناهه ڳوليان ٿو. مان تنهنجي ٻانهن جو ٻانهو آهيان. منهنجو ذهن ڦٽي ويو آهي، ۽ منهنجو جسم وري جوان ٿيو آهي.
اي نانڪ، رب ۽ مالڪ سڀني ۾ موجود آهي. هو ائين ئي ڪندو آهي جيئن هو چاهي ٿو. ||2||
مون کي تو تي فخر آهي؛ تون ئي منهنجي طاقت آهين، رب.
تون ئي منهنجو عقل، عقل ۽ علم آهين. مان صرف ايترو ڄاڻان ٿو جيڪو توهان مون کي ڄاڻايو، رب.
اُهو ئي ڄاڻي ٿو ۽ اُهو ئي سمجهي ٿو، جنهن تي خالق رب پنهنجو فضل ڪري ٿو.
خود غرض انسان ڪيترن ئي رستن تي ڀٽڪي ٿو، ۽ مايا جي ڄار ۾ ڦاٿل آهي.
هوءَ ئي نيڪ آهي، جيڪا پنهنجي پالڻهار کي راضي رکي ٿي. هوءَ اڪيلي سر سڀ خوشيون ماڻيندي آهي.
تون، اي رب، نانڪ جو واحد سهارو آهين. تون ئي نانڪ جو فخر آهين. ||3||
مان توهان لاءِ قربان، وقف ۽ وقف آهيان. تون منهنجو پناهه وارو جبل آهين، رب.
مان قربان آهيان، هزار، سوين هزار ڀيرا، رب تي. هن شڪ جو پردو ڦاڙي ڇڏيو آهي.