جيڪو انا پرستي ۾ خدمت ڪري ٿو، اهو قبول يا منظور نه آهي.
اهڙو ماڻهو پيدا ٿئي ٿو، رڳو وري مرڻ لاءِ، ۽ وري جنم وٺي ٿو.
ڪامل اها تپسيا ۽ اها خدمت، جيڪا منهنجي رب جي دل کي وڻندي آهي. ||11||
اي منهنجا پالڻهار، مان تنهنجن ڪهڙيون خوبيون ڳايان؟
تون باطني ڄاڻندڙ آهين، سڀني روحن کي ڳوليندڙ آهين.
مان توکان دعا گهران ٿو، اي خالق رب، مان رات ڏينهن تنهنجو نالو ورجائي ٿو. ||12||
ڪي انا جي طاقت ۾ ڳالهائيندا آهن.
ڪن کي اختيار ۽ مايا جي طاقت آهي.
مون کي رب کان سواءِ ٻيو ڪوبه سهارو ڪونهي. اي خالق رب، مهرباني ڪري مون کي بچايو، حليم ۽ بي عزتي. ||13||
تون عاجز کي برڪت ڪر ۽ عزت سان بي عزتي ڪرين، جيئن تو کي راضي ٿئي، اي رب.
ٻيا ڪيترائي تڪرار ۾ بحث ڪن ٿا، اچڻ ۽ وڃڻ ۾ ٻيهر.
اهي ماڻهو، جن جي پاسي تون وٺن، اي رب ۽ مالڪ، بلند ۽ ڪامياب آهن. ||14||
جيڪي سدائين رب جي نالي سان ياد ڪندا آهن، هار، هار،
گروءَ جي مهربانيءَ سان، اعليٰ مقام حاصل ڪري.
جيڪي خداوند جي خدمت ڪن ٿا تن کي سڪون ملي ٿو. هن جي خدمت ڪرڻ کان سواء، اهي افسوس ۽ توبه ڪن ٿا. ||15||
تون سڀني تي پکڙيل آهين، اي جهان جا پالڻهار.
هو اڪيلو رب جو ذڪر ڪري ٿو، جنهن جي پيشاني تي گرو پنهنجو هٿ رکي ٿو.
رب جي حرم ۾ داخل ٿي، مان رب تي غور ڪريان ٿو. غلام نانڪ پنهنجي ٻانهن جو غلام آهي. ||16||2||
مارو، سولھاس، پنجين مھل:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
هن پنهنجي طاقت کي زمين ۾ ڦهلائي ڇڏيو.
هو آسمانن کي پنهنجي حڪم جي پيرن تي بيهاري ٿو.
هن باهه پيدا ڪئي ۽ ان کي ڪاٺ ۾ بند ڪيو. اھو خدا سڀني جي حفاظت ڪري ٿو، اي تقدير جا ڀائر. ||1||
هو سڀني جاندارن ۽ مخلوقات کي غذا ڏئي ٿو.
هو پاڻ تمام طاقتور خالق، سببن جو ڪارڻ آهي.
هڪ پل ۾، هو قائم ڪري ٿو ۽ ختم ڪري ٿو. اھو توھان جي مدد ۽ مدد آھي. ||2||
هن توکي ماءُ جي پيٽ ۾ پاليو.
هر ساهه ۽ کاڌي جي لقم سان، هو توهان سان گڏ آهي، ۽ توهان جو خيال رکندو آهي.
ھميشہ ھميشہ اُن محبوب جو غور ڪريو. عظيم آهي سندس شان جي عظمت! ||3||
سلطانن ۽ اميرن کي هڪ پل ۾ مٽي ٿي ويو.
خدا غريبن کي پالي ٿو، ۽ انهن کي حڪمران بڻائي ٿو.
هُو هستين جي غرور کي ناس ڪندڙ، سڀني جو سهارو آهي. هن جي قيمت جو اندازو لڳائي نٿو سگهجي. ||4||
اھو ئي عزت وارو آھي، ۽ اھو ئي مالدار آھي،
جن جي دماغ ۾ رب خدا رهجي ويو آهي.
اهو اڪيلو منهنجو ماءُ، پيءُ، ٻار، مائٽ ۽ ڀائٽيو آهي، جنهن هن ڪائنات کي پيدا ڪيو آهي. ||5||
مان خدا جي حرم ۾ آيو آهيان، تنهنڪري مون کي ڪنهن به شيء کان ڊپ نه آهي.
ساد سنگت ۾، حضور جي صحبت ۾، مون کي يقين آهي ته بچي ويندس.
جيڪو خيال، قول ۽ عمل ۾ خالق جي عبادت ڪري ٿو، ان کي ڪڏهن به سزا نه ملندي. ||6||
جنهن جو ذهن ۽ جسم رب سان سمايل آهي، نيڪيءَ جو خزانو،
جنم، موت ۽ وري جنم ۾ نه ڀڄندو آهي.
درد ختم ٿي ويندو آهي ۽ امن غالب ٿيندو آهي، جڏهن ڪو مطمئن ۽ پورو ٿئي ٿو. ||7||
منهنجو رب ۽ مالڪ منهنجو بهترين دوست آهي.