اهي موت کي مسلسل پنهنجي اکين اڳيان رکندا آهن. اهي رب جي نالي جي روزي گڏ ڪن ٿا، ۽ عزت حاصل ڪن ٿا.
گرومندن کي رب جي درٻار ۾ عزت ملي ٿي. رب پاڻ کين پنهنجي پياري گلي ۾ وٺي ٿو. ||2||
گرومخن لاءِ، رستو پڌرو آهي. رب جي دروازي تي، اهي ڪنهن به رڪاوٽ کي منهن نه ٿا ڏين.
هو رب جي نالي جي ساراهه ڪندا آهن، اُهي اسم کي پنهنجي ذهن ۾ رکندا آهن، ۽ اُهي نالي جي محبت ۾ جڙيل رهندا آهن.
اڻڄاتل آسماني موسيقي انهن لاءِ رب جي دروازي تي وڄائي ٿي، ۽ اهي سچي دروازي تي عزت وارا آهن. ||3||
اهي گرومخ جيڪي هن جي نالي جي ساراهه ڪن ٿا، انهن کي هرڪو ساراهيو وڃي ٿو.
مون کي سندن صحبت عطا ڪر، خدا- مان هڪ فقير آهيان. هي منهنجي دعا آهي.
اي نانڪ، وڏي خوش نصيبي آهي انهن گرومخن جي، جن جي اندر ۾ نام جي روشني آهي. ||4||33||31||6||70||
سري راگ، پنجين مهل، پهريون بيت:
تون پنهنجي پٽ ۽ پنهنجي سهڻي سينگاريل زال کي ڏسي ايترو خوش ڇو ٿي رهيو آهين؟
توهان لذيذ لذيذ ڀاڄين مان لطف اندوز ٿيندا آهيو، توهان کي تمام گهڻو مزو ايندو آهي، ۽ توهان لامحدود خوشين ۾ مشغول آهيو.
توهان هر قسم جا حڪم ڏيو ٿا، ۽ توهان تمام اعلي عمل ڪريو ٿا.
خالق انڌن، بيوقوف، خود غرض انسان جي ذهن ۾ نٿو اچي. ||1||
اي منھنجا دماغ، رب امن ڏيڻ وارو آھي.
گرو جي فضل سان، هو مليو آهي. هن جي رحمت سان، هن کي ملي ٿو. ||1||روڪ||
ماڻهو سٺن ڪپڙن جي لذت ۾ ڦاٿل آهن، پر سون ۽ چاندي رڳو مٽي آهي.
انهن کي سهڻا گهوڙا ۽ هاٿي، ۽ ڪيترن ئي قسمن جون زينت واريون گاڏيون ملن ٿيون.
هو ٻيو ڪجهه به نه سوچيندا آهن ۽ پنهنجن مائٽن کي وساري ڇڏيندا آهن.
اھي پنھنجي خالق کي نظرانداز ڪن ٿا. نالي کان سواءِ، اهي ناپاڪ آهن. ||2||
مايا جي دولت گڏ ڪري، تون بڇڙي شهرت حاصل ڪرين ٿو.
جن کي خوش ڪرڻ لاءِ ڪم ڪيو اٿن سي به تو سان گڏ گذري ويندا.
انا پرست، خود غرضيءَ ۾ ڦاٿل آهن، عقل جي ڄار ۾ ڦاٿل آهن.
جنهن کي خدا پاڻ ٺڳي ٿو، تنهن کي نه ڪو مقام آهي ۽ نه عزت. ||3||
سچو گرو، بنيادي ذات، مون کي اڪيلو، منهنجي واحد دوست سان ملڻ جي هدايت ڪئي آهي.
اھو ھڪڙو پنھنجي عاجز ٻانھي جو بچاءُ وارو فضل آھي. مغرور انا ۾ ڇو روئي؟
جيئن رب جو ٻانهو چاهي ٿو، تيئن رب عمل ڪري ٿو. رب جي در تي، هن جي ڪنهن به درخواست کي رد نه ڪيو ويو آهي.
نانڪ رب جي محبت سان جڙيل آهي، جنهن جي روشني سڄي ڪائنات ۾ پکڙيل آهي. ||4||1||71||
سري راگ، پنجين مهل:
دماغ کي رانديڪي لذت ۾ ڦاسائڻ سان، هر قسم جي تفريح ۽ نظارن ۾ شامل ٿي، جيڪي اکين کي ڇڪيندا آهن، ماڻهو گمراهه ٿي ويندا آهن.
پنهنجي تختن تي ويٺل شهنشاهه پريشانيءَ جو شڪار ٿي ويا آهن. ||1||
اي تقدير جا ڀائرو، ساد سنگت، پاڪ جي صحبت ۾ امن ملي ٿو.
جيڪڏهن رب العالمين، مقدر جو معمار، اهڙو حڪم لکي ٿو، ته پوءِ پريشاني ۽ پريشاني ختم ٿي وڃي ٿي. ||1||روڪ||
اتي ڪيتريون ئي جڳھون آھن - مون انھن سڀني جي ذريعي گھميو آھي.
دولت جا مالڪ ۽ وڏيرا زميندار گر ٿي ويا آهن، رڙيون ڪري رهيا آهن، "هي منهنجو آهي، هي منهنجو آهي!" ||2||
اهي پنهنجا حڪم بي خوفي سان جاري ڪن ٿا، ۽ فخر سان عمل ڪن ٿا.
هو سڀني کي پنهنجي حڪم هيٺ ڪن ٿا، پر نام نهاد، مٽي ٿي وڃن ٿا. ||3||
ايستائين جو اهي 33 ملين ملائڪن جي خدمت ۾ آهن، جن جي دروازي تي سادا ۽ سادو بيٺا آهن،
جيڪي عجيب دولت ۾ رهن ٿا ۽ جبلن، ساگرن ۽ وسيع راڄن تي حڪمراني ڪن ٿا- اي نانڪ، آخر ۾، اهو سڀ ڪجهه خواب وانگر غائب ٿي ويو! ||4||2||72||