اي چونڊيل ماڻهو، اي خود چونڊيل ماڻهو، جيڪو پنهنجي گروءَ جو اعلان عام نه ٿو ڪري، اهو سٺو ماڻهو نه آهي. هو پنهنجو سمورو منافعو ۽ سرمايو وڃائي ٿو.
اي نانڪ، ماڻهو شاستر ۽ ويد جا گيت ۽ تلاوت ڪندا هئا، پر هاڻي مڪمل گرو جا ڪلام سڀني کان وڌيڪ بلند ٿي چڪا آهن.
ڪامل گروءَ جي شان واري عظمت گرو سک کي وڻندڙ آهي؛ پاڻ سڳورن اهو موقعو وڃائي ڇڏيو آهي. ||2||
پورو:
سچو رب واقعي سڀني کان وڏو آهي. هو اڪيلو ئي ان کي حاصل ڪري ٿو، جيڪو گرو طرفان مسح ڪيو ويو آهي.
اھو سچو گرو آھي، جيڪو سچي پالڻھار تي غور ڪندو آھي. سچو رب ۽ سچو گرو سچ پچ هڪ آهي.
هو سچو گرو آهي، بنيادي ذات، جنهن پنهنجي پنجن جذبن کي مڪمل طور تي فتح ڪيو آهي.
جيڪو سچو گرو جي خدمت نٿو ڪري، ۽ جيڪو پنهنجي ساراهه ڪري ٿو، ان جي اندر ڪوڙ ڀريل آهي. لعنت آهي، لعنت آهي هن جو بدصورت چهرو.
هن جون ڳالهيون ڪنهن کي به وڻندڙ نه آهن. هن جو منهن ڪارو ٿي ويو آهي، ۽ هو سچي گرو کان جدا ٿي ويو آهي. ||8||
سالڪ، چوٿون مهل:
هر ڪو رب خدا جو ميدان آهي؛ رب پاڻ هن زمين کي پوکي ٿو.
گرو مُخ بخشش جو فصل پوکي ٿو، جڏهن ته خودغرض انسان پنهنجي پاڙن کي به وڃائي ٿو.
اُهي سڀ پوکيندا آهن پنهنجي ڀلائيءَ لاءِ، پر پالڻهار رڳو اُهو ئي پوکيندو آهي، جنهن ۾ هو راضي هوندو آهي.
گرو سک رب جي امرت واري امرت جو ٻج پوکي ٿو، ۽ رب جي امبروسيل اسم کي حاصل ڪري ٿو، جيئن سندس امبوسيل ميوو.
موت جو ڪچو فصل کي مسلسل چُپ ڪري چُڪو آهي، پر خالق رب ان کي ماري ڇڏيو ۽ ڀڄائي ڇڏيو.
رب جي محبت سان، فصل ڪامياب ٿيو، ۽ فصل خدا جي فضل سان پيدا ٿيو.
هن انهن سڀني جي جلن ۽ پريشاني کي دور ڪري ڇڏيو آهي، جن سچي گرو، پريم ذات جو غور ڪيو آهي.
اي ٻانهو نانڪ، جيڪو رب جي نالي جي پوڄا ۽ پوڄا ڪري ٿو، سي پار ڪري ٿو، ۽ سڄي دنيا کي بچائي ٿو. ||1||
چوٿين مهل:
خود غرض انسان سڄو ڏينهن لالچ ۾ مشغول هوندو آهي، جيتوڻيڪ هو ٻي صورت ۾ دعويٰ ڪري سگهي ٿو.
رات جو، هو ٿڪجي پون ٿا، ۽ هن جا سڀئي نو سوراخ ڪمزور ٿي ويا آهن.
مرد جي مٿي تي عورت جو حڪم آهي. هن ڏانهن، هو ڪڏهن به پنهنجي نيڪي جو واعدو پورو ڪري ٿو.
جيڪي مرد عورتن جي حڪمن تي عمل ڪن ٿا، سي ناپاڪ، ناپاڪ ۽ بيوقوف آهن.
اهي ناپاڪ مرد جنسي خواهشن ۾ مشغول آهن. اهي پنهنجن عورتن سان صلاح ڪن ٿا ۽ ان جي مطابق هلن ٿا.
جيڪو سچو گرو کيس ٻڌائي ٿو، اهو ئي سچو انسان آهي، سڀني کان بهترين.
هن پاڻ سڀني عورتن ۽ مردن کي پيدا ڪيو؛ رب پاڻ هر راند کيڏي ٿو.
تو سڄي مخلوق کي پيدا ڪيو. اي نانڪ، اھو بھترين بھترين آھي. ||2||
پورو:
تون بي پرواهه آهين، اڻڄاڻ ۽ لامحدود؛ توهان ڪيئن ماپ ڪري سگهو ٿا؟
جن کي سچي گروءَ سان مليا آهن ۽ جيڪي تو تي غور ڪندا آهن، اهي ڏاڍا خوش قسمت آهن.
سچي گرو جي باني جو ڪلام سچ جو مجسمو آهي؛ گرباني ذريعي، هڪ مڪمل ٿي وڃي ٿو.
سچي گروءَ جي حسد ڪري، ڪي ٻيا ڀلي ۽ بڇڙا ڳالهائين، پر ڪوڙ سندن ڪوڙ سان تباهه ٿي ويندا آهن.
انھن جي اندر ۾ ھڪڙي شيء آھي، ۽ انھن جي وات ۾ ٻي آھي. اهي مايا جي زهر کي پيون ٿا، ۽ پوءِ دردناڪيءَ سان ضايع ڪن ٿا. ||9||
سالڪ، چوٿون مهل:
سچي گرو جي خدمت بي مثال ۽ خالص آهي؛ اهي عاجز جيڪي خالص آهن اهي خدمت ڪن ٿا.
جن جي اندر ۾ فريب، فساد ۽ ڪوڙ آهي، انهن کي سچو رب پاڻ ئي ڪوڙهه جي مرضن وانگر ٻاهر ڪڍي ٿو.