رب جي شان تي رهو، ۽ توهان کي پنهنجي مڙس طرفان پيار ڪيو ويندو، هن جي نالي سان پيار ڪندي، رب جي نالي سان.
اي نانڪ، جنهن روح جي ڪنوار پنهنجي ڳچيءَ ۾ رب جي نالي جو هار پائيندي آهي، سو پنهنجي مڙس کي پياري آهي. ||2||
اها روح رهاڻ جيڪا پنهنجي محبوب مڙس کان سواءِ آهي، اها بلڪل اڪيلي آهي.
هوءَ گروءَ جي ڪلام کان سواءِ، دوئي جي محبت سان ٺڳي ٿي.
محبوب جي سُبَدَ کان سواءِ، اُها خيانت واري سمنڊ مان ڪيئن پار ٿي سگهندي؟ مايا سان وابستگي هن کي گمراهه ڪري ڇڏيو آهي.
ڪوڙ کان ناس ٿي، هوءَ پنهنجي مڙس رب کان ويران ٿي وئي آهي. روح جي دلہن کي پنهنجي حضور جي منزل حاصل نه ٿيندي آهي.
پر هوءَ جيڪا گروءَ جي شيدائيءَ سان مشابهت رکي ٿي، اها آسماني محبت جي نشي ۾ مست آهي. رات ۽ ڏينهن، هوءَ هن ۾ جذب ٿي رهي آهي.
اي نانڪ، اها روح جي ڪنوار جيڪا مسلسل پنهنجي محبت ۾ جڪڙيل رهي ٿي، رب جي طرفان پاڻ ۾ مليل آهي. ||3||
جيڪڏهن رب اسان کي پاڻ سان ملائي ٿو، ته اسان هن سان مليا آهيون. پياري رب کان سواء، ڪير اسان کي هن سان ملائي سگهي ٿو؟
اسان جي محبوب گرو کان سواء، ڪير اسان جي شڪ کي دور ڪري سگهي ٿو؟
گرو جي ذريعي، شڪ دور ٿي ويندو آهي. اي ماءُ، اُن سان ملڻ جو رستو آهي. اهڙيءَ طرح روح جي ڪنوار کي سڪون ملي ٿو.
گرو جي خدمت ڪرڻ کان سواء، اتي صرف اونداهي آهي. گروءَ کان سواءِ، رستو نه ٿو ملي.
اها زال جيڪا هن جي محبت جي رنگ ۾ وجدان سان رنگجي ٿي، گرو جي ڪلام تي غور ڪري ٿي.
اي نانڪ، روح جي ڪنوار رب کي پنهنجي مڙس جي حيثيت ۾ حاصل ڪري ٿي، محبوب گرو سان پيار ڪرڻ سان. ||4||1||
گوري، ٽيون مهل:
منهنجي مڙس کان سواء، مان بلڪل بي عزتي آهيان. اي ماءُ پنهنجي مڙس کان سواءِ، مان ڪيئن رهي سگهان ٿو؟
منهنجي مڙس کان سواءِ ننڊ نه ايندي آهي ۽ نه ئي منهنجو بدن منهنجي ڪنوار جي لباس سان سينگاريو ويندو آهي.
دلہن جو لباس منهنجي جسم تي خوبصورت لڳندو آهي، جڏهن مان پنهنجي مڙس کي راضي ڪندي آهيان. گرو جي تعليمات جي پيروي ڪندي، منهنجو شعور هن تي مرکوز آهي.
مان جڏهن سچي گرو جي خدمت ڪريان ٿو ته مان هميشه لاءِ هن جي خوش روح دلہن بڻجي ويندس. مان گرو جي گود ۾ ويٺو آهيان.
گرو جي ڪلام جي ذريعي، روح جي ڪنوار پنهنجي مڙس سان ملي ٿي، جيڪو هن کي خوش ڪري ٿو ۽ لطف اندوز ڪري ٿو. هن دنيا ۾ رب جو نالو ئي نفعو آهي.
اي نانڪ، روح جي دلہن کي پنهنجي مڙس سان پيار ڪيو ويندو آهي، جڏهن هوء رب جي شاندار ساراهه تي رهندي آهي. ||1||
روح جي ڪنوار پنهنجي محبوب جي پيار مان لطف اندوز ٿي.
رات ڏينهن هن جي پيار سان متاثر ٿي، هوءَ گرو جي ڪلام تي غور ڪري ٿي.
گرو جي ڪلام تي غور ڪندي، هوءَ پنهنجي انا کي فتح ڪري ٿي، ۽ اهڙيءَ طرح هوءَ پنهنجي محبوب سان ملي ٿي.
هوءَ پنهنجي رب جي خوشنصيب دلہن آهي، جيڪا هميشه پنهنجي محبوب جي سچي نالي جي محبت ۾ جڪڙيل رهي ٿي.
اسان جي گرو جي صحبت ۾ رهڻ سان، اسان امرت کي سمجھندا آهيون؛ اسان فتح ڪريون ٿا ۽ اسان جي دوئي جي احساس کي ڪڍي ڇڏيو.
اي نانڪ، روح جي ڪنوار پنهنجي مڙس کي حاصل ڪري ٿي، ۽ هن جا سڀ درد وساري ڇڏي ٿي. ||2||
مايا سان محبت ۽ جذباتي وابستگي جي ڪري، ڪنوار پنهنجي مڙس کي وساري ڇڏيو آهي.
ڪوڙي ڪنوار ڪوڙ سان جڙيل آهي. بي ايمان کي بي ايمانيءَ سان ٺڳيو ويندو آهي.
هوءَ جيڪا پنهنجي ڪوڙ کي ڪڍي ٿي، ۽ گروءَ جي حڪمن تي عمل ڪري ٿي، سو جوا ۾ پنهنجي جان نه هاري.
جيڪو گرو جي ڪلام جي خدمت ڪري ٿو، سو سچي رب ۾ جذب ٿئي ٿو. هوءَ اندر مان انا کي ختم ڪري ٿي.
تنهن ڪري رب جو نالو پنهنجي دل ۾ رهڻ ڏيو؛ پاڻ کي هن طريقي سان سجايو.
اي نانڪ، روح جي ڪنوار جيڪا سچي نالي جو سهارو وٺندي آهي، اها وجدان سان رب ۾ جذب ٿي ويندي آهي. ||3||
مون سان مل، اي منهنجا پيارا محبوب. توکان سواءِ، مان بلڪل بي عزتي آهيان.
منهنجي اکين ۾ ننڊ نه ايندي آهي، ۽ نه ماني ۽ پاڻي جي خواهش آهي.
مون کي کاڌي يا پاڻي جي ڪا به خواهش ناهي، ۽ مان جدائي جي درد ۾ مري رهيو آهيان. منهنجي مڙس جي رب کان سواء، مون کي ڪيئن امن ملي سگهي ٿو؟