ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شري گرو گرنتھ صاحب
صفحو - 517
ਸਤਿਗੁਰੁ ਅਪਣਾ ਸੇਵਿ ਸਭ ਫਲ ਪਾਇਆ ॥
satigur apanaa sev sabh fal paaeaa |پنهنجي سچي گرو جي خدمت ڪري، مون کي سڀ ميوا مليا آهن.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਉ ਸਦਾ ਧਿਆਇਆ ॥
amrit har kaa naau sadaa dhiaaeaa |مان مسلسل رب جي اسم اعظم تي غور ڪندو آهيان.
ਸੰਤ ਜਨਾ ਕੈ ਸੰਗਿ ਦੁਖੁ ਮਿਟਾਇਆ ॥
sant janaa kai sang dukh mittaaeaa |سنتن جي سماج ۾، مان پنهنجي دردن ۽ مصيبتن کان نجات حاصل ڪري چڪو آهيان.
ਨਾਨਕ ਭਏ ਅਚਿੰਤੁ ਹਰਿ ਧਨੁ ਨਿਹਚਲਾਇਆ ॥੨੦॥
naanak bhe achint har dhan nihachalaaeaa |20|اي نانڪ، مان بي پرواهه ٿي ويو آهيان. مون کي رب جي غير فاني دولت ملي آهي. ||20||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |سالڪ، ٽيون مهل:
ਖੇਤਿ ਮਿਆਲਾ ਉਚੀਆ ਘਰੁ ਉਚਾ ਨਿਰਣਉ ॥
khet miaalaa ucheea ghar uchaa nirnau |ذهن جي ميدان جي بندن کي بلند ڪندي، مان آسماني حويلي ڏانهن ڏسان ٿو.
ਮਹਲ ਭਗਤੀ ਘਰਿ ਸਰੈ ਸਜਣ ਪਾਹੁਣਿਅਉ ॥
mahal bhagatee ghar sarai sajan paahuniaau |جڏهن روح دلہن جي ذهن ۾ عقيدت اچي ٿي، ته هوء دوستانه مهمان جي زيارت ڪري ٿي.
ਬਰਸਨਾ ਤ ਬਰਸੁ ਘਨਾ ਬਹੁੜਿ ਬਰਸਹਿ ਕਾਹਿ ॥
barasanaa ta baras ghanaa bahurr baraseh kaeh |اي بادل، جيڪڏهن مينهن وسڻ وارا آهن، ته اڳتي وڌو ۽ مينهن. موسم گذرڻ کان پوءِ بارش ڇو؟
ਨਾਨਕ ਤਿਨੑ ਬਲਿਹਾਰਣੈ ਜਿਨੑ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਇਆ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥੧॥
naanak tina balihaaranai jina guramukh paaeaa man maeh |1|نانڪ قربان آهي انهن گرومخن تي جيڪي رب کي پنهنجي ذهن ۾ حاصل ڪن ٿا. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ٽيون مهل:
ਮਿਠਾ ਸੋ ਜੋ ਭਾਵਦਾ ਸਜਣੁ ਸੋ ਜਿ ਰਾਸਿ ॥
mitthaa so jo bhaavadaa sajan so ji raas |جيڪو وڻندڙ آهي اهو مٺو آهي، ۽ جيڪو مخلص آهي اهو دوست آهي.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਕਉ ਆਪਿ ਕਰੇ ਪਰਗਾਸੁ ॥੨॥
naanak guramukh jaaneeai jaa kau aap kare paragaas |2|اي نانڪ، هو هڪ گرومخ جي نالي سان سڃاتو وڃي ٿو، جنهن کي رب پاڻ روشني ڏئي ٿو. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پورو:
ਪ੍ਰਭ ਪਾਸਿ ਜਨ ਕੀ ਅਰਦਾਸਿ ਤੂ ਸਚਾ ਸਾਂਈ ॥
prabh paas jan kee aradaas too sachaa saanee |اي خدا، تنهنجو عاجز ٻانهو توکان دعا گهري ٿو. تون منهنجو سچو مالڪ آهين.
ਤੂ ਰਖਵਾਲਾ ਸਦਾ ਸਦਾ ਹਉ ਤੁਧੁ ਧਿਆਈ ॥
too rakhavaalaa sadaa sadaa hau tudh dhiaaee |تون منهنجو محافظ آهين، هميشه لاءِ؛ مان تو تي غور ڪريان ٿو.
ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਭਿ ਤੇਰਿਆ ਤੂ ਰਹਿਆ ਸਮਾਈ ॥
jeea jant sabh teriaa too rahiaa samaaee |سڀ جاندار ۽ مخلوق تنهنجا آهن؛ توهان انهن ۾ پکڙيل ۽ پکڙيل آهيو.
ਜੋ ਦਾਸ ਤੇਰੇ ਕੀ ਨਿੰਦਾ ਕਰੇ ਤਿਸੁ ਮਾਰਿ ਪਚਾਈ ॥
jo daas tere kee nindaa kare tis maar pachaaee |جيڪو تنهنجي ٻانهي جي بي عزتي ڪري، سو تباهه ۽ برباد ٿي ويو.
ਚਿੰਤਾ ਛਡਿ ਅਚਿੰਤੁ ਰਹੁ ਨਾਨਕ ਲਗਿ ਪਾਈ ॥੨੧॥
chintaa chhadd achint rahu naanak lag paaee |21|توهان جي پيرن تي ڪري، نانڪ پنهنجي فڪر کي ڇڏي ڏنو آهي، ۽ بي پرواهه ٿي چڪو آهي. ||21||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |سالڪ، ٽيون مهل:
ਆਸਾ ਕਰਤਾ ਜਗੁ ਮੁਆ ਆਸਾ ਮਰੈ ਨ ਜਾਇ ॥
aasaa karataa jag muaa aasaa marai na jaae |پنهنجي اميدن کي اڏائڻ سان، دنيا مري ويندي آهي، پر ان جون اميدون نه مرنديون آهن ۽ نه ئي وينديون آهن.
ਨਾਨਕ ਆਸਾ ਪੂਰੀਆ ਸਚੇ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥੧॥
naanak aasaa pooreea sache siau chit laae |1|اي نانڪ، اميدون پوريون ٿينديون آهن صرف پنهنجي شعور کي سچي رب سان ڳنڍڻ سان. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ٽيون مهل:
ਆਸਾ ਮਨਸਾ ਮਰਿ ਜਾਇਸੀ ਜਿਨਿ ਕੀਤੀ ਸੋ ਲੈ ਜਾਇ ॥
aasaa manasaa mar jaaeisee jin keetee so lai jaae |اُميدون ۽ تمناون تڏهن ئي مرن ٿيون، جڏهن اُهو، جنهن اُنهن کي پيدا ڪيو، اُنهن کي کڻي وڃي.
ਨਾਨਕ ਨਿਹਚਲੁ ਕੋ ਨਹੀ ਬਾਝਹੁ ਹਰਿ ਕੈ ਨਾਇ ॥੨॥
naanak nihachal ko nahee baajhahu har kai naae |2|اي نانڪ، رب جي نالي کان سواءِ ڪا به شيءِ مستقل ناهي. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پورو:
ਆਪੇ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਓਨੁ ਕਰਿ ਪੂਰਾ ਥਾਟੁ ॥
aape jagat upaaeion kar pooraa thaatt |هن دنيا کي پاڻ ٺاهيو آهي، پنهنجي مڪمل ڪم ڪار سان.
ਆਪੇ ਸਾਹੁ ਆਪੇ ਵਣਜਾਰਾ ਆਪੇ ਹੀ ਹਰਿ ਹਾਟੁ ॥
aape saahu aape vanajaaraa aape hee har haatt |هو پاڻ ئي سچو بئنڪر آهي، هو پاڻ ئي سوداگر آهي ۽ هو پاڻ ئي دڪان آهي.
ਆਪੇ ਸਾਗਰੁ ਆਪੇ ਬੋਹਿਥਾ ਆਪੇ ਹੀ ਖੇਵਾਟੁ ॥
aape saagar aape bohithaa aape hee khevaatt |هو پاڻ ئي سمنڊ آهي، پاڻ ئي ٻيڙي آهي ۽ پاڻ ئي ٻيڙيءَ جو مالڪ آهي.
ਆਪੇ ਗੁਰੁ ਚੇਲਾ ਹੈ ਆਪੇ ਆਪੇ ਦਸੇ ਘਾਟੁ ॥
aape gur chelaa hai aape aape dase ghaatt |پاڻ ئي گرو آهي، پاڻ ئي شاگرد آهي ۽ پاڻ ئي منزل ڏيکاري ٿو.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ਤੂ ਸਭਿ ਕਿਲਵਿਖ ਕਾਟੁ ॥੨੨॥੧॥ ਸੁਧੁ
jan naanak naam dhiaae too sabh kilavikh kaatt |22|1| sudhuاي ٻانهو نانڪ، رب جي نالي تي غور ڪر، ته تنهنجا سڀ گناهه ميٽجي ويندا. ||22||1||سود||
ਰਾਗੁ ਗੂਜਰੀ ਵਾਰ ਮਹਲਾ ੫ ॥
raag goojaree vaar mahalaa 5 |راگ گوجري، وار، پنجين مهل:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |سالڪ، پنجون مهل:
ਅੰਤਰਿ ਗੁਰੁ ਆਰਾਧਣਾ ਜਿਹਵਾ ਜਪਿ ਗੁਰ ਨਾਉ ॥
antar gur aaraadhanaa jihavaa jap gur naau |پنهنجي اندر اندر، گرو جي عبادت ڪريو، ۽ پنهنجي زبان سان، گرو جو نالو ڳايو.
ਨੇਤ੍ਰੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੇਖਣਾ ਸ੍ਰਵਣੀ ਸੁਨਣਾ ਗੁਰ ਨਾਉ ॥
netree satigur pekhanaa sravanee sunanaa gur naau |اچو ته پنهنجون اکيون سچي گرو کي ڏسن ۽ پنهنجن ڪنن کي گرو جو نالو ٻڌن.
ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਤੀ ਰਤਿਆ ਦਰਗਹ ਪਾਈਐ ਠਾਉ ॥
satigur setee ratiaa daragah paaeeai tthaau |سچي گروءَ سان ملندو، توکي رب جي درٻار ۾ عزت جو مقام ملندو.
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਜਿਸ ਨੋ ਏਹ ਵਥੁ ਦੇਇ ॥
kahu naanak kirapaa kare jis no eh vath dee |نانڪ جو چوڻ آهي ته، هي خزانو انهن کي عطا ڪيو ويو آهي جن تي سندس رحمت آهي.
ਜਗ ਮਹਿ ਉਤਮ ਕਾਢੀਅਹਿ ਵਿਰਲੇ ਕੇਈ ਕੇਇ ॥੧॥
jag meh utam kaadteeeh virale keee kee |1|دنيا جي وچ ۾، اهي سڀ کان وڌيڪ پرهيزگار طور سڃاتل آهن - اهي نادر آهن. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |پنجين مهل:
ਰਖੇ ਰਖਣਹਾਰਿ ਆਪਿ ਉਬਾਰਿਅਨੁ ॥
rakhe rakhanahaar aap ubaarian |اي نجات ڏيندڙ رب، اسان کي بچايو ۽ اسان کي پار ڪري.
ਗੁਰ ਕੀ ਪੈਰੀ ਪਾਇ ਕਾਜ ਸਵਾਰਿਅਨੁ ॥
gur kee pairee paae kaaj savaarian |گرو جي پيرن تي ڪري، اسان جا ڪم ڪمال سان سينگاريا ويا آهن.
ਹੋਆ ਆਪਿ ਦਇਆਲੁ ਮਨਹੁ ਨ ਵਿਸਾਰਿਅਨੁ ॥
hoaa aap deaal manahu na visaarian |توهان مهربان، رحمدل ۽ رحمدل بڻجي ويا آهيو؛ اسان توهان کي پنهنجي دماغ مان نه وساريندا آهيون.
ਸਾਧ ਜਨਾ ਕੈ ਸੰਗਿ ਭਵਜਲੁ ਤਾਰਿਅਨੁ ॥
saadh janaa kai sang bhavajal taarian |ساد سنگت، حضور جي صحبت ۾، اسان کي خوفناڪ عالمي سمنڊ پار ڪيو وڃي ٿو.
ਸਾਕਤ ਨਿੰਦਕ ਦੁਸਟ ਖਿਨ ਮਾਹਿ ਬਿਦਾਰਿਅਨੁ ॥
saakat nindak dusatt khin maeh bidaarian |تو هڪ ئي لمحي ۾ بي ايمان ۽ بدمعاش دشمنن کي ناس ڪري ڇڏيو.
ਤਿਸੁ ਸਾਹਿਬ ਕੀ ਟੇਕ ਨਾਨਕ ਮਨੈ ਮਾਹਿ ॥
tis saahib kee ttek naanak manai maeh |اهو رب ۽ مالڪ منهنجو لنگر ۽ سهارو آهي. اي نانڪ، پنهنجي ذهن ۾ مضبوط رکو.