شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 420


ਹੁਕਮੀ ਪੈਧਾ ਜਾਇ ਦਰਗਹ ਭਾਣੀਐ ॥
hukamee paidhaa jaae daragah bhaaneeai |

جيڪڏهن اهو ڪمانڊر راضي ٿئي ٿو، هڪ ماڻهو سندس درٻار ۾ وڃي ٿو، عزت ۾.

ਹੁਕਮੇ ਹੀ ਸਿਰਿ ਮਾਰ ਬੰਦਿ ਰਬਾਣੀਐ ॥੫॥
hukame hee sir maar band rabaaneeai |5|

ان جي حڪم سان الله جا بندا مٿي تي ماريا ويندا آهن. ||5||

ਲਾਹਾ ਸਚੁ ਨਿਆਉ ਮਨਿ ਵਸਾਈਐ ॥
laahaa sach niaau man vasaaeeai |

نفعو سچ ۽ انصاف کي ذهن ۾ رکڻ سان حاصل ٿيندو آهي.

ਲਿਖਿਆ ਪਲੈ ਪਾਇ ਗਰਬੁ ਵਞਾਈਐ ॥੬॥
likhiaa palai paae garab vayaaeeai |6|

اهي حاصل ڪن ٿا جيڪي انهن جي قسمت ۾ لکيل آهي، ۽ فخر تي غالب آهن. ||6||

ਮਨਮੁਖੀਆ ਸਿਰਿ ਮਾਰ ਵਾਦਿ ਖਪਾਈਐ ॥
manamukheea sir maar vaad khapaaeeai |

پاڻ سڳورن کي مٿي تي ڌڪ لڳندا آهن، ۽ تڪرار ۾ کائي ويندا آهن.

ਠਗਿ ਮੁਠੀ ਕੂੜਿਆਰ ਬੰਨਿੑ ਚਲਾਈਐ ॥੭॥
tthag mutthee koorriaar bani chalaaeeai |7|

خيانت وارا ڪوڙ سان لٽي ويندا آهن. اهي زنجيرن ۾ جڙيل آهن ۽ پري هليا ويا آهن. ||7||

ਸਾਹਿਬੁ ਰਿਦੈ ਵਸਾਇ ਨ ਪਛੋਤਾਵਹੀ ॥
saahib ridai vasaae na pachhotaavahee |

رب ماسٽر کي پنهنجي ذهن ۾ داخل ڪريو، ۽ توهان کي توبه ڪرڻ جي ضرورت ناهي.

ਗੁਨਹਾਂ ਬਖਸਣਹਾਰੁ ਸਬਦੁ ਕਮਾਵਹੀ ॥੮॥
gunahaan bakhasanahaar sabad kamaavahee |8|

هو اسان جا گناهه معاف ڪري ٿو، جڏهن اسان گرو جي ڪلام جي تعليمات تي عمل ڪريون ٿا. ||8||

ਨਾਨਕੁ ਮੰਗੈ ਸਚੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਘਾਲੀਐ ॥
naanak mangai sach guramukh ghaaleeai |

نانڪ سچي نالي جي طلب ڪري ٿو، جيڪو گرومخ کي حاصل ٿئي ٿو.

ਮੈ ਤੁਝ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲੀਐ ॥੯॥੧੬॥
mai tujh bin avar na koe nadar nihaaleeai |9|16|

توکان سواءِ، مون وٽ ٻيو ڪو به ڪونهي. مهرباني ڪري مون کي پنهنجي فضل جي نظر سان نوازيو. ||9||16||

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mahalaa 1 |

آسا، پهرين مهل:

ਕਿਆ ਜੰਗਲੁ ਢੂਢੀ ਜਾਇ ਮੈ ਘਰਿ ਬਨੁ ਹਰੀਆਵਲਾ ॥
kiaa jangal dtoodtee jaae mai ghar ban hareeaavalaa |

جڏهن منهنجي گهر جون ڪاٺيون ايڏيون سائي آهن ته پوءِ مان جهنگن ۾ ڇو ڳوليان؟

ਸਚਿ ਟਿਕੈ ਘਰਿ ਆਇ ਸਬਦਿ ਉਤਾਵਲਾ ॥੧॥
sach ttikai ghar aae sabad utaavalaa |1|

لفظ جو سچو لفظ هڪدم اچي منهنجي دل ۾ اچي ويو آهي. ||1||

ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਸੋਇ ਅਵਰੁ ਨ ਜਾਣੀਐ ॥
jah dekhaa tah soe avar na jaaneeai |

جتي به ڏسان ٿو، اتي هو آهي. مان ٻيو ڪو نه ڄاڻان.

ਗੁਰ ਕੀ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ਮਹਲੁ ਪਛਾਣੀਐ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
gur kee kaar kamaae mahal pachhaaneeai |1| rahaau |

گروءَ لاءِ ڪم ڪرڻ سان، انسان کي رب جي حضوري جو احساس ٿئي ٿو. ||1||روڪ||

ਆਪਿ ਮਿਲਾਵੈ ਸਚੁ ਤਾ ਮਨਿ ਭਾਵਈ ॥
aap milaavai sach taa man bhaavee |

سچو رب اسان کي پاڻ سان ملائي ٿو، جڏهن اهو سندس ذهن کي خوش ڪري ٿو.

ਚਲੈ ਸਦਾ ਰਜਾਇ ਅੰਕਿ ਸਮਾਵਈ ॥੨॥
chalai sadaa rajaae ank samaavee |2|

جيڪو به هن جي مرضي مطابق هلندو آهي، سو هن جي وجود ۾ ضم ٿي ويندو آهي. ||2||

ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਸੋਈ ॥
sachaa saahib man vasai vasiaa man soee |

جڏهن سچو پالڻهار ذهن ۾ رهجي وڃي ٿو، تڏهن اهو ذهن ترقي ڪري ٿو.

ਆਪੇ ਦੇ ਵਡਿਆਈਆ ਦੇ ਤੋਟਿ ਨ ਹੋਈ ॥੩॥
aape de vaddiaaeea de tott na hoee |3|

هو پاڻ عظمت عطا ڪري ٿو؛ هن جا تحفا ڪڏهن به ختم نه ٿيندا آهن. ||3||

ਅਬੇ ਤਬੇ ਕੀ ਚਾਕਰੀ ਕਿਉ ਦਰਗਹ ਪਾਵੈ ॥
abe tabe kee chaakaree kiau daragah paavai |

هن ۽ اُن جي خدمت ڪرڻ سان، رب جي درٻار کي ڪيئن حاصل ٿيندو؟

ਪਥਰ ਕੀ ਬੇੜੀ ਜੇ ਚੜੈ ਭਰ ਨਾਲਿ ਬੁਡਾਵੈ ॥੪॥
pathar kee berree je charrai bhar naal buddaavai |4|

جيڪڏهن ڪو ماڻهو پٿر جي ٻيڙيءَ تي چڙهندو ته هو ان جي سامان سميت غرق ٿيندو. ||4||

ਆਪਨੜਾ ਮਨੁ ਵੇਚੀਐ ਸਿਰੁ ਦੀਜੈ ਨਾਲੇ ॥
aapanarraa man vecheeai sir deejai naale |

تنھنڪري پنھنجو دماغ پيش ڪريو، ۽ پنھنجو سر ان سان گڏ ڪريو.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਸਤੁ ਪਛਾਣੀਐ ਅਪਨਾ ਘਰੁ ਭਾਲੇ ॥੫॥
guramukh vasat pachhaaneeai apanaa ghar bhaale |5|

گرومخ اصل جوهر کي سمجهي ٿو، ۽ پنهنجي ذات جو گهر ڳولي ٿو. ||5||

ਜੰਮਣ ਮਰਣਾ ਆਖੀਐ ਤਿਨਿ ਕਰਤੈ ਕੀਆ ॥
jaman maranaa aakheeai tin karatai keea |

ماڻهو ڄمڻ ۽ موت تي بحث ڪندا آهن. خالق هن کي پيدا ڪيو.

ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ਮਰਿ ਰਹੇ ਫਿਰਿ ਮਰਣੁ ਨ ਥੀਆ ॥੬॥
aap gavaaeaa mar rahe fir maran na theea |6|

جيڪي پنهنجي نفس کي فتح ڪري مري ويا آهن، تن کي وري ڪڏهن به مرڻو ناهي. ||6||

ਸਾਈ ਕਾਰ ਕਮਾਵਣੀ ਧੁਰ ਕੀ ਫੁਰਮਾਈ ॥
saaee kaar kamaavanee dhur kee furamaaee |

اهي ڪم ڪر جن جو رب تعاليٰ تو کي حڪم ڏنو آهي.

ਜੇ ਮਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਦੇ ਮਿਲੈ ਕਿਨਿ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ॥੭॥
je man satigur de milai kin keemat paaee |7|

سچي گروءَ سان ملڻ کان پوءِ جيڪڏهن ڪو پنهنجي ذهن جي حوالي ڪري، ته ان جي قيمت جو اندازو ڪير لڳائي سگهي ٿو؟ ||7||

ਰਤਨਾ ਪਾਰਖੁ ਸੋ ਧਣੀ ਤਿਨਿ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ॥
ratanaa paarakh so dhanee tin keemat paaee |

اهو رب مالڪ آهي ذهن جي زيور جو مبصر؛ هو ان تي قدر رکي ٿو.

ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਚੀ ਵਡਿਆਈ ॥੮॥੧੭॥
naanak saahib man vasai sachee vaddiaaee |8|17|

اي نانڪ، سچ پچ اُن جي شان آهي، جنهن جي ذهن ۾ رب سائين رهجي ٿو. ||8||17||

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mahalaa 1 |

آسا، پهرين مهل:

ਜਿਨੑੀ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਦੂਜੈ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਈ ॥
jinaee naam visaariaa doojai bharam bhulaaee |

جن رب جي نالي کي وساري ڇڏيو آهي، اهي شڪ ۽ دوکي ۾ ڦاٿل آهن.

ਮੂਲੁ ਛੋਡਿ ਡਾਲੀ ਲਗੇ ਕਿਆ ਪਾਵਹਿ ਛਾਈ ॥੧॥
mool chhodd ddaalee lage kiaa paaveh chhaaee |1|

جيڪي پاڙن کي ڇڏي شاخن سان چمڪندا آهن، تن کي رڳو خاڪ ملندي. ||1||

ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਕਿਉ ਛੂਟੀਐ ਜੇ ਜਾਣੈ ਕੋਈ ॥
bin naavai kiau chhootteeai je jaanai koee |

نالي کان سواءِ، ڪيئن ٿو آزاد ٿئي؟ هي ڪير ڄاڻي؟

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ਤ ਛੂਟੀਐ ਮਨਮੁਖਿ ਪਤਿ ਖੋਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guramukh hoe ta chhootteeai manamukh pat khoee |1| rahaau |

جيڪو گرو مُخ بڻجي وڃي ٿو آزاد ٿئي ٿو. خود غرض انسان پنهنجي عزت وڃائي ويهندا آهن. ||1||روڪ||

ਜਿਨੑੀ ਏਕੋ ਸੇਵਿਆ ਪੂਰੀ ਮਤਿ ਭਾਈ ॥
jinaee eko seviaa pooree mat bhaaee |

اي تقدير جا ڀائرو، جيڪي هڪ رب جي خدمت ڪندا آهن، اهي پنهنجي سمجهه ۾ مڪمل ٿي ويندا آهن.

ਆਦਿ ਜੁਗਾਦਿ ਨਿਰੰਜਨਾ ਜਨ ਹਰਿ ਸਰਣਾਈ ॥੨॥
aad jugaad niranjanaa jan har saranaaee |2|

رب جو عاجز ٻانهو پنهنجي اندر ۾ پناهه ڳولي ٿو، بي مثال، شروع کان، ۽ سڄي عمر. ||2||

ਸਾਹਿਬੁ ਮੇਰਾ ਏਕੁ ਹੈ ਅਵਰੁ ਨਹੀ ਭਾਈ ॥
saahib meraa ek hai avar nahee bhaaee |

منهنجو پالڻهار ۽ مالڪ هڪ آهي. ٻيو ڪوبه ناهي، اي تقدير جا ڀائرو.

ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਾਚੇ ਪਰਥਾਈ ॥੩॥
kirapaa te sukh paaeaa saache parathaaee |3|

سچي رب جي فضل سان، آسماني سڪون حاصل ٿيندو آهي. ||3||

ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਕੇਤੀ ਕਹੈ ਕਹਾਏ ॥
gur bin kinai na paaeio ketee kahai kahaae |

گرو کان سواء، ڪنهن به کيس حاصل نه ڪيو آهي، جيتوڻيڪ ڪيترائي دعوي ڪري سگھن ٿا.

ਆਪਿ ਦਿਖਾਵੈ ਵਾਟੜੀਂ ਸਚੀ ਭਗਤਿ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ॥੪॥
aap dikhaavai vaattarreen sachee bhagat drirraae |4|

هو پاڻ ئي رستو ڏيکاري ٿو، ۽ اندر ۾ سچي عقيدت پيدا ڪري ٿو. ||4||

ਮਨਮੁਖੁ ਜੇ ਸਮਝਾਈਐ ਭੀ ਉਝੜਿ ਜਾਏ ॥
manamukh je samajhaaeeai bhee ujharr jaae |

توڙي جو پاڻ سڳورن کي نصيحت ڪئي وڃي، تڏهن به هو بيابان ۾ وڃي ٿو.

ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਨਾਮ ਨ ਛੂਟਸੀ ਮਰਿ ਨਰਕ ਸਮਾਏ ॥੫॥
bin har naam na chhoottasee mar narak samaae |5|

رب جي نالي کان سواء، هن کي آزاد نه ڪيو ويندو؛ هو مرندو، ۽ دوزخ ۾ غرق ٿيندو. ||5||

ਜਨਮਿ ਮਰੈ ਭਰਮਾਈਐ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਲੇਵੈ ॥
janam marai bharamaaeeai har naam na levai |

هو ڄمڻ ۽ مرڻ جي وچ ۾ ڀٽڪندو رهي ٿو، ۽ ڪڏهن به رب جو نالو نه ٿو جپائي.

ਤਾ ਕੀ ਕੀਮਤਿ ਨਾ ਪਵੈ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵੈ ॥੬॥
taa kee keemat naa pavai bin gur kee sevai |6|

گرو جي خدمت ڪرڻ کان سواءِ هن کي ڪڏهن به پنهنجي قدر جو احساس نٿو ٿئي. ||6||


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430