جيڪڏهن اهو ڪمانڊر راضي ٿئي ٿو، هڪ ماڻهو سندس درٻار ۾ وڃي ٿو، عزت ۾.
ان جي حڪم سان الله جا بندا مٿي تي ماريا ويندا آهن. ||5||
نفعو سچ ۽ انصاف کي ذهن ۾ رکڻ سان حاصل ٿيندو آهي.
اهي حاصل ڪن ٿا جيڪي انهن جي قسمت ۾ لکيل آهي، ۽ فخر تي غالب آهن. ||6||
پاڻ سڳورن کي مٿي تي ڌڪ لڳندا آهن، ۽ تڪرار ۾ کائي ويندا آهن.
خيانت وارا ڪوڙ سان لٽي ويندا آهن. اهي زنجيرن ۾ جڙيل آهن ۽ پري هليا ويا آهن. ||7||
رب ماسٽر کي پنهنجي ذهن ۾ داخل ڪريو، ۽ توهان کي توبه ڪرڻ جي ضرورت ناهي.
هو اسان جا گناهه معاف ڪري ٿو، جڏهن اسان گرو جي ڪلام جي تعليمات تي عمل ڪريون ٿا. ||8||
نانڪ سچي نالي جي طلب ڪري ٿو، جيڪو گرومخ کي حاصل ٿئي ٿو.
توکان سواءِ، مون وٽ ٻيو ڪو به ڪونهي. مهرباني ڪري مون کي پنهنجي فضل جي نظر سان نوازيو. ||9||16||
آسا، پهرين مهل:
جڏهن منهنجي گهر جون ڪاٺيون ايڏيون سائي آهن ته پوءِ مان جهنگن ۾ ڇو ڳوليان؟
لفظ جو سچو لفظ هڪدم اچي منهنجي دل ۾ اچي ويو آهي. ||1||
جتي به ڏسان ٿو، اتي هو آهي. مان ٻيو ڪو نه ڄاڻان.
گروءَ لاءِ ڪم ڪرڻ سان، انسان کي رب جي حضوري جو احساس ٿئي ٿو. ||1||روڪ||
سچو رب اسان کي پاڻ سان ملائي ٿو، جڏهن اهو سندس ذهن کي خوش ڪري ٿو.
جيڪو به هن جي مرضي مطابق هلندو آهي، سو هن جي وجود ۾ ضم ٿي ويندو آهي. ||2||
جڏهن سچو پالڻهار ذهن ۾ رهجي وڃي ٿو، تڏهن اهو ذهن ترقي ڪري ٿو.
هو پاڻ عظمت عطا ڪري ٿو؛ هن جا تحفا ڪڏهن به ختم نه ٿيندا آهن. ||3||
هن ۽ اُن جي خدمت ڪرڻ سان، رب جي درٻار کي ڪيئن حاصل ٿيندو؟
جيڪڏهن ڪو ماڻهو پٿر جي ٻيڙيءَ تي چڙهندو ته هو ان جي سامان سميت غرق ٿيندو. ||4||
تنھنڪري پنھنجو دماغ پيش ڪريو، ۽ پنھنجو سر ان سان گڏ ڪريو.
گرومخ اصل جوهر کي سمجهي ٿو، ۽ پنهنجي ذات جو گهر ڳولي ٿو. ||5||
ماڻهو ڄمڻ ۽ موت تي بحث ڪندا آهن. خالق هن کي پيدا ڪيو.
جيڪي پنهنجي نفس کي فتح ڪري مري ويا آهن، تن کي وري ڪڏهن به مرڻو ناهي. ||6||
اهي ڪم ڪر جن جو رب تعاليٰ تو کي حڪم ڏنو آهي.
سچي گروءَ سان ملڻ کان پوءِ جيڪڏهن ڪو پنهنجي ذهن جي حوالي ڪري، ته ان جي قيمت جو اندازو ڪير لڳائي سگهي ٿو؟ ||7||
اهو رب مالڪ آهي ذهن جي زيور جو مبصر؛ هو ان تي قدر رکي ٿو.
اي نانڪ، سچ پچ اُن جي شان آهي، جنهن جي ذهن ۾ رب سائين رهجي ٿو. ||8||17||
آسا، پهرين مهل:
جن رب جي نالي کي وساري ڇڏيو آهي، اهي شڪ ۽ دوکي ۾ ڦاٿل آهن.
جيڪي پاڙن کي ڇڏي شاخن سان چمڪندا آهن، تن کي رڳو خاڪ ملندي. ||1||
نالي کان سواءِ، ڪيئن ٿو آزاد ٿئي؟ هي ڪير ڄاڻي؟
جيڪو گرو مُخ بڻجي وڃي ٿو آزاد ٿئي ٿو. خود غرض انسان پنهنجي عزت وڃائي ويهندا آهن. ||1||روڪ||
اي تقدير جا ڀائرو، جيڪي هڪ رب جي خدمت ڪندا آهن، اهي پنهنجي سمجهه ۾ مڪمل ٿي ويندا آهن.
رب جو عاجز ٻانهو پنهنجي اندر ۾ پناهه ڳولي ٿو، بي مثال، شروع کان، ۽ سڄي عمر. ||2||
منهنجو پالڻهار ۽ مالڪ هڪ آهي. ٻيو ڪوبه ناهي، اي تقدير جا ڀائرو.
سچي رب جي فضل سان، آسماني سڪون حاصل ٿيندو آهي. ||3||
گرو کان سواء، ڪنهن به کيس حاصل نه ڪيو آهي، جيتوڻيڪ ڪيترائي دعوي ڪري سگھن ٿا.
هو پاڻ ئي رستو ڏيکاري ٿو، ۽ اندر ۾ سچي عقيدت پيدا ڪري ٿو. ||4||
توڙي جو پاڻ سڳورن کي نصيحت ڪئي وڃي، تڏهن به هو بيابان ۾ وڃي ٿو.
رب جي نالي کان سواء، هن کي آزاد نه ڪيو ويندو؛ هو مرندو، ۽ دوزخ ۾ غرق ٿيندو. ||5||
هو ڄمڻ ۽ مرڻ جي وچ ۾ ڀٽڪندو رهي ٿو، ۽ ڪڏهن به رب جو نالو نه ٿو جپائي.
گرو جي خدمت ڪرڻ کان سواءِ هن کي ڪڏهن به پنهنجي قدر جو احساس نٿو ٿئي. ||6||