شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 1370


ਆਪ ਡੁਬੇ ਚਹੁ ਬੇਦ ਮਹਿ ਚੇਲੇ ਦੀਏ ਬਹਾਇ ॥੧੦੪॥
aap ddube chahu bed meh chele dee bahaae |104|

هو پاڻ چئن ويدن ۾ غرق آهي. هو پنهنجي شاگردن کي پڻ غرق ڪري ٿو. ||104||

ਕਬੀਰ ਜੇਤੇ ਪਾਪ ਕੀਏ ਰਾਖੇ ਤਲੈ ਦੁਰਾਇ ॥
kabeer jete paap kee raakhe talai duraae |

ڪبير، انسان جيڪي به گناهه ڪيا آهن، تن کي لڪائڻ جي ڪوشش ڪندو آهي.

ਪਰਗਟ ਭਏ ਨਿਦਾਨ ਸਭ ਜਬ ਪੂਛੇ ਧਰਮ ਰਾਇ ॥੧੦੫॥
paragatt bhe nidaan sabh jab poochhe dharam raae |105|

پر آخر ۾، اھي سڀ پڌرا ٿي ويندا، جڏھن ڌرم جو صحيح جج تحقيق ڪندو. ||105||

ਕਬੀਰ ਹਰਿ ਕਾ ਸਿਮਰਨੁ ਛਾਡਿ ਕੈ ਪਾਲਿਓ ਬਹੁਤੁ ਕੁਟੰਬੁ ॥
kabeer har kaa simaran chhaadd kai paalio bahut kuttanb |

ڪبير، تو رب جو ذڪر ڪرڻ ڇڏي ڏنو آهي، ۽ تو هڪ وڏو خاندان پيدا ڪيو آهي.

ਧੰਧਾ ਕਰਤਾ ਰਹਿ ਗਇਆ ਭਾਈ ਰਹਿਆ ਨ ਬੰਧੁ ॥੧੦੬॥
dhandhaa karataa reh geaa bhaaee rahiaa na bandh |106|

تون دنياوي ڪمن ۾ مشغول رهي ٿو، پر تنهنجو ڪوبه ڀاءُ ۽ مائٽ باقي نه رهي. ||106||

ਕਬੀਰ ਹਰਿ ਕਾ ਸਿਮਰਨੁ ਛਾਡਿ ਕੈ ਰਾਤਿ ਜਗਾਵਨ ਜਾਇ ॥
kabeer har kaa simaran chhaadd kai raat jagaavan jaae |

ڪبير، جيڪي رب جي توفيق کي ڇڏي ڏين ٿا، ۽ رات جو جاڳندا آھن مئلن جي روحن کي،

ਸਰਪਨਿ ਹੋਇ ਕੈ ਅਉਤਰੈ ਜਾਏ ਅਪੁਨੇ ਖਾਇ ॥੧੦੭॥
sarapan hoe kai aautarai jaae apune khaae |107|

نانگن وانگر ٻيهر جنم وٺندا، ۽ انهن جي پنهنجي اولاد کي کائي ويندا. ||107||

ਕਬੀਰ ਹਰਿ ਕਾ ਸਿਮਰਨੁ ਛਾਡਿ ਕੈ ਅਹੋਈ ਰਾਖੈ ਨਾਰਿ ॥
kabeer har kaa simaran chhaadd kai ahoee raakhai naar |

ڪبير، عورت جيڪا رب جي توفيق کي ڇڏي ڏئي ٿي، ۽ آهائي جي رسم جو روزو رکي ٿي،

ਗਦਹੀ ਹੋਇ ਕੈ ਅਉਤਰੈ ਭਾਰੁ ਸਹੈ ਮਨ ਚਾਰਿ ॥੧੦੮॥
gadahee hoe kai aautarai bhaar sahai man chaar |108|

گڏهه جي حيثيت ۾ ٻيهر جنم ورتو ويندو، ڳري بار کڻڻ لاءِ. ||108||

ਕਬੀਰ ਚਤੁਰਾਈ ਅਤਿ ਘਨੀ ਹਰਿ ਜਪਿ ਹਿਰਦੈ ਮਾਹਿ ॥
kabeer chaturaaee at ghanee har jap hiradai maeh |

ڪبير، اهو سڀ کان وڌيڪ هوشيار حڪمت آهي، دل ۾ رب جو ذڪر ڪرڻ ۽ غور ڪرڻ.

ਸੂਰੀ ਊਪਰਿ ਖੇਲਨਾ ਗਿਰੈ ਤ ਠਾਹਰ ਨਾਹਿ ॥੧੦੯॥
sooree aoopar khelanaa girai ta tthaahar naeh |109|

اهو هڪ سور تي راند ڪرڻ وانگر آهي. جيڪڏھن تون ڪرين، توھان کي آرام جي جاءِ نه ملندي. ||109||

ਕਬੀਰ ਸੁੋਈ ਮੁਖੁ ਧੰਨਿ ਹੈ ਜਾ ਮੁਖਿ ਕਹੀਐ ਰਾਮੁ ॥
kabeer suoee mukh dhan hai jaa mukh kaheeai raam |

ڪبير، برڪت وارو آهي اهو وات، جيڪو رب جي نالي سان ڳالهائيندو آهي.

ਦੇਹੀ ਕਿਸ ਕੀ ਬਾਪੁਰੀ ਪਵਿਤ੍ਰੁ ਹੋਇਗੋ ਗ੍ਰਾਮੁ ॥੧੧੦॥
dehee kis kee baapuree pavitru hoeigo graam |110|

اهو جسم ۽ سڄي ڳوٺ کي پاڪ ڪري ٿو. ||110||

ਕਬੀਰ ਸੋਈ ਕੁਲ ਭਲੀ ਜਾ ਕੁਲ ਹਰਿ ਕੋ ਦਾਸੁ ॥
kabeer soee kul bhalee jaa kul har ko daas |

ڪبير، اهو خاندان سٺو آهي، جنهن ۾ رب جو ٻانهو پيدا ٿئي.

ਜਿਹ ਕੁਲ ਦਾਸੁ ਨ ਊਪਜੈ ਸੋ ਕੁਲ ਢਾਕੁ ਪਲਾਸੁ ॥੧੧੧॥
jih kul daas na aoopajai so kul dtaak palaas |111|

پر اُهو خاندان جنهن ۾ رب جو ٻانهو پيدا نه ٿيو آهي اُهو ٻوٽن وانگر بيڪار آهي. ||111||

ਕਬੀਰ ਹੈ ਗਇ ਬਾਹਨ ਸਘਨ ਘਨ ਲਾਖ ਧਜਾ ਫਹਰਾਹਿ ॥
kabeer hai ge baahan saghan ghan laakh dhajaa faharaeh |

ڪبير، ڪن وٽ گهڻا گهوڙا، هاٿي ۽ گاڏيون آهن، ۽ هزارين بينر لڙڪي رهيا آهن.

ਇਆ ਸੁਖ ਤੇ ਭਿਖੵਾ ਭਲੀ ਜਉ ਹਰਿ ਸਿਮਰਤ ਦਿਨ ਜਾਹਿ ॥੧੧੨॥
eaa sukh te bhikhayaa bhalee jau har simarat din jaeh |112|

پر دعا گهرڻ انهن آسائشن کان بهتر آهي، جيڪڏهن ڪو پنهنجو ڏينهن رب جي ياد ۾ گذاري. ||112||

ਕਬੀਰ ਸਭੁ ਜਗੁ ਹਉ ਫਿਰਿਓ ਮਾਂਦਲੁ ਕੰਧ ਚਢਾਇ ॥
kabeer sabh jag hau firio maandal kandh chadtaae |

ڪبير، مان ڍول کي ڪلهي تي کڻي سڄي دنيا گهميو آهيان.

ਕੋਈ ਕਾਹੂ ਕੋ ਨਹੀ ਸਭ ਦੇਖੀ ਠੋਕਿ ਬਜਾਇ ॥੧੧੩॥
koee kaahoo ko nahee sabh dekhee tthok bajaae |113|

ڪو به ڪنهن جو واسطو ناهي. مون ان کي غور سان ڏٺو ۽ اڀياس ڪيو. ||113||

ਮਾਰਗਿ ਮੋਤੀ ਬੀਥਰੇ ਅੰਧਾ ਨਿਕਸਿਓ ਆਇ ॥
maarag motee beethare andhaa nikasio aae |

موتي روڊن تي پکڙيل آهن. انڌو ماڻهو گڏ اچي ٿو.

ਜੋਤਿ ਬਿਨਾ ਜਗਦੀਸ ਕੀ ਜਗਤੁ ਉਲੰਘੇ ਜਾਇ ॥੧੧੪॥
jot binaa jagadees kee jagat ulanghe jaae |114|

ڪائنات جي رب جي نور کان سواء، دنيا صرف انهن جي ذريعي گذري ٿو. ||114||

ਬੂਡਾ ਬੰਸੁ ਕਬੀਰ ਕਾ ਉਪਜਿਓ ਪੂਤੁ ਕਮਾਲੁ ॥
booddaa bans kabeer kaa upajio poot kamaal |

اي ڪبير، منهنجي پٽ ڪمال جي پيدائش کان وٺي، منهنجو خاندان ٻڏي ويو آهي.

ਹਰਿ ਕਾ ਸਿਮਰਨੁ ਛਾਡਿ ਕੈ ਘਰਿ ਲੇ ਆਯਾ ਮਾਲੁ ॥੧੧੫॥
har kaa simaran chhaadd kai ghar le aayaa maal |115|

گھر جي دولت آڻڻ لاءِ هن رب جو ذڪر ڪرڻ ڇڏي ڏنو آهي. ||115||

ਕਬੀਰ ਸਾਧੂ ਕਉ ਮਿਲਨੇ ਜਾਈਐ ਸਾਥਿ ਨ ਲੀਜੈ ਕੋਇ ॥
kabeer saadhoo kau milane jaaeeai saath na leejai koe |

ڪبير، پاڪ انسان سان ملڻ لاءِ ٻاهر وڃو؛ ڪنهن ٻئي کي پاڻ سان گڏ نه وٺو.

ਪਾਛੈ ਪਾਉ ਨ ਦੀਜੀਐ ਆਗੈ ਹੋਇ ਸੁ ਹੋਇ ॥੧੧੬॥
paachhai paau na deejeeai aagai hoe su hoe |116|

پوئتي نه موٽڻ - اڳتي وڌڻ. جيڪو هوندو، هوندو. ||116||

ਕਬੀਰ ਜਗੁ ਬਾਧਿਓ ਜਿਹ ਜੇਵਰੀ ਤਿਹ ਮਤ ਬੰਧਹੁ ਕਬੀਰ ॥
kabeer jag baadhio jih jevaree tih mat bandhahu kabeer |

ڪبير، پاڻ کي ان زنجير سان نه جڙي، جنهن سڄي دنيا کي جڪڙيو آهي.

ਜੈਹਹਿ ਆਟਾ ਲੋਨ ਜਿਉ ਸੋਨ ਸਮਾਨਿ ਸਰੀਰੁ ॥੧੧੭॥
jaiheh aattaa lon jiau son samaan sareer |117|

جيئن اٽي ۾ لوڻ گم ٿي ويندو، تيئن تنهنجو سونهن به گم ٿي ويندو. ||117||

ਕਬੀਰ ਹੰਸੁ ਉਡਿਓ ਤਨੁ ਗਾਡਿਓ ਸੋਝਾਈ ਸੈਨਾਹ ॥
kabeer hans uddio tan gaaddio sojhaaee sainaah |

ڪبير، رُوح سوان اُڏامي رهيو آهي، جسم کي دفن ڪيو پيو وڃي، تڏهن به هو اشارو ڪري ٿو.

ਅਜਹੂ ਜੀਉ ਨ ਛੋਡਈ ਰੰਕਾਈ ਨੈਨਾਹ ॥੧੧੮॥
ajahoo jeeo na chhoddee rankaaee nainaah |118|

تنهن هوندي به، مارو پنهنجي اکين ۾ ظالمانه نظر نه ٿو ڏئي. ||118||

ਕਬੀਰ ਨੈਨ ਨਿਹਾਰਉ ਤੁਝ ਕਉ ਸ੍ਰਵਨ ਸੁਨਉ ਤੁਅ ਨਾਉ ॥
kabeer nain nihaarau tujh kau sravan sunau tua naau |

ڪبير: منهنجي اکين سان، مان توکي ڏسان ٿو، رب. پنهنجي ڪنن سان، مان تنهنجو نالو ٻڌان ٿو.

ਬੈਨ ਉਚਰਉ ਤੁਅ ਨਾਮ ਜੀ ਚਰਨ ਕਮਲ ਰਿਦ ਠਾਉ ॥੧੧੯॥
bain uchrau tua naam jee charan kamal rid tthaau |119|

پنهنجي زبان سان مان تنهنجو نالو ڳائيندو آهيان. مان تنهنجي لوطس پيرن کي پنهنجي دل ۾ سمايو. ||119||

ਕਬੀਰ ਸੁਰਗ ਨਰਕ ਤੇ ਮੈ ਰਹਿਓ ਸਤਿਗੁਰ ਕੇ ਪਰਸਾਦਿ ॥
kabeer surag narak te mai rahio satigur ke parasaad |

ڪبير، مون کي سچي گرو جي فضل سان، جنت ۽ دوزخ کان بچايو ويو آهي.

ਚਰਨ ਕਮਲ ਕੀ ਮਉਜ ਮਹਿ ਰਹਉ ਅੰਤਿ ਅਰੁ ਆਦਿ ॥੧੨੦॥
charan kamal kee mauj meh rhau ant ar aad |120|

شروعات کان وٺي آخر تائين، مان رب جي لوٽس پيرن جي خوشي ۾ رهندو آهيان. ||120||

ਕਬੀਰ ਚਰਨ ਕਮਲ ਕੀ ਮਉਜ ਕੋ ਕਹਿ ਕੈਸੇ ਉਨਮਾਨ ॥
kabeer charan kamal kee mauj ko keh kaise unamaan |

ڪبير، مان ڪيئن بيان ڪريان ته رب جي لوٽس پيرن جي خوشي جي حد؟

ਕਹਿਬੇ ਕਉ ਸੋਭਾ ਨਹੀ ਦੇਖਾ ਹੀ ਪਰਵਾਨੁ ॥੧੨੧॥
kahibe kau sobhaa nahee dekhaa hee paravaan |121|

مان ان جي عظيم شان کي بيان نٿو ڪري سگهان. ان کي ساراهيو ڏسڻو پوندو. ||121||

ਕਬੀਰ ਦੇਖਿ ਕੈ ਕਿਹ ਕਹਉ ਕਹੇ ਨ ਕੋ ਪਤੀਆਇ ॥
kabeer dekh kai kih khau kahe na ko pateeae |

ڪبير، جيڪو مون ڏٺو آهي، سو ڪيئن بيان ڪريان؟ منهنجي ڳالهه تي ڪير به اعتبار نه ڪندو.

ਹਰਿ ਜੈਸਾ ਤੈਸਾ ਉਹੀ ਰਹਉ ਹਰਖਿ ਗੁਨ ਗਾਇ ॥੧੨੨॥
har jaisaa taisaa uhee rhau harakh gun gaae |122|

رب ائين ئي آهي جيئن هو آهي. مان خوشيءَ ۾ رهان ٿو، سندس شاندار حمد ڳائيندو آهيان. ||122||


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430