شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 791


ਘਰੁ ਦਰੁ ਪਾਵੈ ਮਹਲੁ ਨਾਮੁ ਪਿਆਰਿਆ ॥
ghar dar paavai mahal naam piaariaa |

هو رب جي نالي سان پيار ڪري پنهنجو گهر ۽ محل حاصل ڪري ٿو.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਇਆ ਨਾਮੁ ਹਉ ਗੁਰ ਕਉ ਵਾਰਿਆ ॥
guramukh paaeaa naam hau gur kau vaariaa |

گرومخ جي حيثيت ۾، مون کي نالو مليو آهي. مان گرو تي قربان آهيان.

ਤੂ ਆਪਿ ਸਵਾਰਹਿ ਆਪਿ ਸਿਰਜਨਹਾਰਿਆ ॥੧੬॥
too aap savaareh aap sirajanahaariaa |16|

تون پاڻ اسان کي سينگاريو ۽ سينگاريو، اي خالق رب. ||16||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |

سالڪ، پھريون مھل:

ਦੀਵਾ ਬਲੈ ਅੰਧੇਰਾ ਜਾਇ ॥
deevaa balai andheraa jaae |

جڏهن ڏيئو ٻاريو ويندو آهي، اونداهي دور ٿي ويندي آهي؛

ਬੇਦ ਪਾਠ ਮਤਿ ਪਾਪਾ ਖਾਇ ॥
bed paatth mat paapaa khaae |

ويد پڙھڻ سان، عقل ناس ٿي وڃي ٿي.

ਉਗਵੈ ਸੂਰੁ ਨ ਜਾਪੈ ਚੰਦੁ ॥
augavai soor na jaapai chand |

جڏهن سج اڀري ٿو، چنڊ نظر نٿو اچي.

ਜਹ ਗਿਆਨ ਪ੍ਰਗਾਸੁ ਅਗਿਆਨੁ ਮਿਟੰਤੁ ॥
jah giaan pragaas agiaan mittant |

جتي به روحاني حڪمت ظاهر ٿئي ٿي، جهالت دور ٿي وڃي ٿي.

ਬੇਦ ਪਾਠ ਸੰਸਾਰ ਕੀ ਕਾਰ ॥
bed paatth sansaar kee kaar |

ويد پڙهڻ دنيا جو ڌنڌو آهي.

ਪੜਿੑ ਪੜਿੑ ਪੰਡਿਤ ਕਰਹਿ ਬੀਚਾਰ ॥
parri parri panddit kareh beechaar |

پنڊت انهن کي پڙهن ٿا، پڙهن ٿا ۽ انهن تي غور ڪن ٿا.

ਬਿਨੁ ਬੂਝੇ ਸਭ ਹੋਇ ਖੁਆਰ ॥
bin boojhe sabh hoe khuaar |

سمجھ کان سواءِ، سڀ برباد ٿي ويا.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਤਰਸਿ ਪਾਰਿ ॥੧॥
naanak guramukh utaras paar |1|

اي نانڪ، گرومک کي پار ڪيو وڃي ٿو. ||1||

ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |

پهرين مهل:

ਸਬਦੈ ਸਾਦੁ ਨ ਆਇਓ ਨਾਮਿ ਨ ਲਗੋ ਪਿਆਰੁ ॥
sabadai saad na aaeio naam na lago piaar |

جيڪي نه ڪندا آھن ڪلام جو ذائقو، نه پيار ڪندا آھن نام سان، رب جي نالي سان.

ਰਸਨਾ ਫਿਕਾ ਬੋਲਣਾ ਨਿਤ ਨਿਤ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥
rasanaa fikaa bolanaa nit nit hoe khuaar |

اهي پنهنجي زبان سان بيوقوفيءَ سان ڳالهائين ٿا، ۽ مسلسل خوار ٿين ٿا.

ਨਾਨਕ ਪਇਐ ਕਿਰਤਿ ਕਮਾਵਣਾ ਕੋਇ ਨ ਮੇਟਣਹਾਰੁ ॥੨॥
naanak peaai kirat kamaavanaa koe na mettanahaar |2|

اي نانڪ، اهي پنهنجي گذريل ڪمن جي ڪرم مطابق عمل ڪن ٿا، جن کي ڪير به ختم نٿو ڪري سگهي. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਜਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਲਾਹੇ ਆਪਣਾ ਸੋ ਸੋਭਾ ਪਾਏ ॥
ji prabh saalaahe aapanaa so sobhaa paae |

جيڪو پنهنجي خدا جي واکاڻ ڪري ٿو، ان کي عزت ملي ٿي.

ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਦੂਰਿ ਕਰਿ ਸਚੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
haumai vichahu door kar sach man vasaae |

هو پنهنجي اندر مان خود غرضيءَ کي ڪڍي ٿو، ۽ سچي نالي کي پنهنجي ذهن ۾ رکي ٿو.

ਸਚੁ ਬਾਣੀ ਗੁਣ ਉਚਰੈ ਸਚਾ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥
sach baanee gun ucharai sachaa sukh paae |

گرو جي باني جي سچي ڪلام جي ذريعي، هو رب جي شان جي ساراهه ڳائيندو آهي، ۽ حقيقي امن ڳولي ٿو.

ਮੇਲੁ ਭਇਆ ਚਿਰੀ ਵਿਛੁੰਨਿਆ ਗੁਰ ਪੁਰਖਿ ਮਿਲਾਏ ॥
mel bheaa chiree vichhuniaa gur purakh milaae |

هو رب سان متحد آهي، ايتري عرصي تائين جدا ٿيڻ کان پوءِ؛ گرو، بنيادي ذات، کيس رب سان ملائي ٿو.

ਮਨੁ ਮੈਲਾ ਇਵ ਸੁਧੁ ਹੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ॥੧੭॥
man mailaa iv sudh hai har naam dhiaae |17|

اهڙيءَ طرح، هن جو گندو ذهن صاف ۽ پاڪ ٿي ويندو آهي، ۽ هو رب جي نالي تي غور ڪندو آهي. ||17||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |

سالڪ، پھريون مھل:

ਕਾਇਆ ਕੂਮਲ ਫੁਲ ਗੁਣ ਨਾਨਕ ਗੁਪਸਿ ਮਾਲ ॥
kaaeaa koomal ful gun naanak gupas maal |

بدن جي تازن پنن ۽ نيڪيءَ جي گلن سان، نانڪ پنهنجو مالا ڳايو آهي.

ਏਨੀ ਫੁਲੀ ਰਉ ਕਰੇ ਅਵਰ ਕਿ ਚੁਣੀਅਹਿ ਡਾਲ ॥੧॥
enee fulee rau kare avar ki chuneeeh ddaal |1|

رب اهڙن گلن سان راضي ٿئي ٿو، پوءِ ٻيا گل ڇو ٿا ڪڍن؟ ||1||

ਮਹਲਾ ੨ ॥
mahalaa 2 |

ٻيو مهل:

ਨਾਨਕ ਤਿਨਾ ਬਸੰਤੁ ਹੈ ਜਿਨੑ ਘਰਿ ਵਸਿਆ ਕੰਤੁ ॥
naanak tinaa basant hai jina ghar vasiaa kant |

اي نانڪ، اُن لاءِ بهار جي موسم آهي، جن جي گهرن ۾ سندن مڙس رهجي ٿو.

ਜਿਨ ਕੇ ਕੰਤ ਦਿਸਾਪੁਰੀ ਸੇ ਅਹਿਨਿਸਿ ਫਿਰਹਿ ਜਲੰਤ ॥੨॥
jin ke kant disaapuree se ahinis fireh jalant |2|

پر اُهي، جن جو پالڻهار پري پري پري پري تائين آهي، اُهي ڏينهون ڏينهن جلندا رهن ٿا. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਦਇਆ ਕਰਿ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਬਚਨੀ ॥
aape bakhase deaa kar gur satigur bachanee |

ٻاجھارو پالڻھار پاڻ انھن کي بخشيندو آھي جيڪي گرو، سچي گرو جي ڪلام تي رھندا آھن.

ਅਨਦਿਨੁ ਸੇਵੀ ਗੁਣ ਰਵਾ ਮਨੁ ਸਚੈ ਰਚਨੀ ॥
anadin sevee gun ravaa man sachai rachanee |

مان رات ڏينهن سچي پالڻهار جي عبادت ڪندو آهيان ۽ سندس ساراهه ڳائيندو آهيان. منهنجو ذهن هن ۾ ضم ٿي ويو آهي.

ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਰਾ ਬੇਅੰਤੁ ਹੈ ਅੰਤੁ ਕਿਨੈ ਨ ਲਖਨੀ ॥
prabh meraa beant hai ant kinai na lakhanee |

منهنجو خدا لامحدود آهي. ڪو به نه ڄاڻي ٿو سندس حد.

ਸਤਿਗੁਰ ਚਰਣੀ ਲਗਿਆ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨਿਤ ਜਪਨੀ ॥
satigur charanee lagiaa har naam nit japanee |

سچي گرو جي پيرن کي پڪڙي، مسلسل رب جي نالي تي غور ڪيو.

ਜੋ ਇਛੈ ਸੋ ਫਲੁ ਪਾਇਸੀ ਸਭਿ ਘਰੈ ਵਿਚਿ ਜਚਨੀ ॥੧੮॥
jo ichhai so fal paaeisee sabh gharai vich jachanee |18|

اهڙيءَ طرح توهان کي پنهنجي خواهشن جو ميوو ملندو ۽ توهان جي گهر ۾ سڀ خواهشون پوريون ٿينديون. ||18||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |

سالڪ، پھريون مھل:

ਪਹਿਲ ਬਸੰਤੈ ਆਗਮਨਿ ਪਹਿਲਾ ਮਉਲਿਓ ਸੋਇ ॥
pahil basantai aagaman pahilaa maulio soe |

بهار پهرين گلن کي جنم ڏئي ٿو، پر رب اڃا به اڳ ۾ ئي ڦٽي ٿو.

ਜਿਤੁ ਮਉਲਿਐ ਸਭ ਮਉਲੀਐ ਤਿਸਹਿ ਨ ਮਉਲਿਹੁ ਕੋਇ ॥੧॥
jit mauliaai sabh mauleeai tiseh na maulihu koe |1|

هن جي گلن سان، سڀ ڪجهه ڦٽي ٿو. ٻيو ڪو به کيس ڦلڻ جو سبب ناهي. ||1||

ਮਃ ੨ ॥
mahalaa 2 |

ٻيو مهل:

ਪਹਿਲ ਬਸੰਤੈ ਆਗਮਨਿ ਤਿਸ ਕਾ ਕਰਹੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥
pahil basantai aagaman tis kaa karahu beechaar |

هو بهار کان به اڳ ڦٽي ٿو. هن تي غور ڪرڻ.

ਨਾਨਕ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿ ਸਭਸੈ ਦੇ ਆਧਾਰੁ ॥੨॥
naanak so saalaaheeai ji sabhasai de aadhaar |2|

اي نانڪ، ان جي ساراهه ڪريو جيڪو سڀني کي سهارو ڏئي ٿو. ||2||

ਮਃ ੨ ॥
mahalaa 2 |

ٻيو مهل:

ਮਿਲਿਐ ਮਿਲਿਆ ਨਾ ਮਿਲੈ ਮਿਲੈ ਮਿਲਿਆ ਜੇ ਹੋਇ ॥
miliaai miliaa naa milai milai miliaa je hoe |

متحد ٿيڻ سان، متحد نه ٿيندو آهي. هو متحد ڪري ٿو، صرف جيڪڏهن هو متحد آهي.

ਅੰਤਰ ਆਤਮੈ ਜੋ ਮਿਲੈ ਮਿਲਿਆ ਕਹੀਐ ਸੋਇ ॥੩॥
antar aatamai jo milai miliaa kaheeai soe |3|

پر جيڪڏهن هو پنهنجي روح جي اندر گهيرو متحد ٿي وڃي ته پوءِ ان کي متحد چئبو آهي. ||3||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹੀਐ ਸਚੁ ਕਾਰ ਕਮਾਵੈ ॥
har har naam salaaheeai sach kaar kamaavai |

رب، هار، هار جي نالي جي ساراهه ڪريو، ۽ سچا ڪم ڪريو.

ਦੂਜੀ ਕਾਰੈ ਲਗਿਆ ਫਿਰਿ ਜੋਨੀ ਪਾਵੈ ॥
doojee kaarai lagiaa fir jonee paavai |

ٻين ڪمن سان جڙيل، هڪ کي ٻيهر جنم ۾ ڀڄڻ لاءِ موڪليو ويو آهي.

ਨਾਮਿ ਰਤਿਆ ਨਾਮੁ ਪਾਈਐ ਨਾਮੇ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ॥
naam ratiaa naam paaeeai naame gun gaavai |

نالي سان ڳنڍجي، نالو حاصل ڪري ٿو، ۽ نالي جي ذريعي، رب جي حمد ڳائيندو آهي.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਲਾਹੀਐ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਵੈ ॥
gur kai sabad salaaheeai har naam samaavai |

گرو جي ڪلام جي ساراهه ڪندي، هو رب جي نالي ۾ ملن ٿا.

ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵਾ ਸਫਲ ਹੈ ਸੇਵਿਐ ਫਲ ਪਾਵੈ ॥੧੯॥
satigur sevaa safal hai seviaai fal paavai |19|

سچي گرو جي خدمت ميوو ۽ ثواب وارو آهي؛ سندس خدمت ڪرڻ سان ميوو ملي ٿو. ||19||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੨ ॥
salok mahalaa 2 |

سالڪ، ٻيو محل:

ਕਿਸ ਹੀ ਕੋਈ ਕੋਇ ਮੰਞੁ ਨਿਮਾਣੀ ਇਕੁ ਤੂ ॥
kis hee koee koe many nimaanee ik too |

ڪي ماڻهو ٻيا به آهن، پر مان لاچار ۽ بي عزتي آهيان. مون وٽ صرف تون آهين، رب.


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430