هو رب جي نالي سان پيار ڪري پنهنجو گهر ۽ محل حاصل ڪري ٿو.
گرومخ جي حيثيت ۾، مون کي نالو مليو آهي. مان گرو تي قربان آهيان.
تون پاڻ اسان کي سينگاريو ۽ سينگاريو، اي خالق رب. ||16||
سالڪ، پھريون مھل:
جڏهن ڏيئو ٻاريو ويندو آهي، اونداهي دور ٿي ويندي آهي؛
ويد پڙھڻ سان، عقل ناس ٿي وڃي ٿي.
جڏهن سج اڀري ٿو، چنڊ نظر نٿو اچي.
جتي به روحاني حڪمت ظاهر ٿئي ٿي، جهالت دور ٿي وڃي ٿي.
ويد پڙهڻ دنيا جو ڌنڌو آهي.
پنڊت انهن کي پڙهن ٿا، پڙهن ٿا ۽ انهن تي غور ڪن ٿا.
سمجھ کان سواءِ، سڀ برباد ٿي ويا.
اي نانڪ، گرومک کي پار ڪيو وڃي ٿو. ||1||
پهرين مهل:
جيڪي نه ڪندا آھن ڪلام جو ذائقو، نه پيار ڪندا آھن نام سان، رب جي نالي سان.
اهي پنهنجي زبان سان بيوقوفيءَ سان ڳالهائين ٿا، ۽ مسلسل خوار ٿين ٿا.
اي نانڪ، اهي پنهنجي گذريل ڪمن جي ڪرم مطابق عمل ڪن ٿا، جن کي ڪير به ختم نٿو ڪري سگهي. ||2||
پورو:
جيڪو پنهنجي خدا جي واکاڻ ڪري ٿو، ان کي عزت ملي ٿي.
هو پنهنجي اندر مان خود غرضيءَ کي ڪڍي ٿو، ۽ سچي نالي کي پنهنجي ذهن ۾ رکي ٿو.
گرو جي باني جي سچي ڪلام جي ذريعي، هو رب جي شان جي ساراهه ڳائيندو آهي، ۽ حقيقي امن ڳولي ٿو.
هو رب سان متحد آهي، ايتري عرصي تائين جدا ٿيڻ کان پوءِ؛ گرو، بنيادي ذات، کيس رب سان ملائي ٿو.
اهڙيءَ طرح، هن جو گندو ذهن صاف ۽ پاڪ ٿي ويندو آهي، ۽ هو رب جي نالي تي غور ڪندو آهي. ||17||
سالڪ، پھريون مھل:
بدن جي تازن پنن ۽ نيڪيءَ جي گلن سان، نانڪ پنهنجو مالا ڳايو آهي.
رب اهڙن گلن سان راضي ٿئي ٿو، پوءِ ٻيا گل ڇو ٿا ڪڍن؟ ||1||
ٻيو مهل:
اي نانڪ، اُن لاءِ بهار جي موسم آهي، جن جي گهرن ۾ سندن مڙس رهجي ٿو.
پر اُهي، جن جو پالڻهار پري پري پري پري تائين آهي، اُهي ڏينهون ڏينهن جلندا رهن ٿا. ||2||
پورو:
ٻاجھارو پالڻھار پاڻ انھن کي بخشيندو آھي جيڪي گرو، سچي گرو جي ڪلام تي رھندا آھن.
مان رات ڏينهن سچي پالڻهار جي عبادت ڪندو آهيان ۽ سندس ساراهه ڳائيندو آهيان. منهنجو ذهن هن ۾ ضم ٿي ويو آهي.
منهنجو خدا لامحدود آهي. ڪو به نه ڄاڻي ٿو سندس حد.
سچي گرو جي پيرن کي پڪڙي، مسلسل رب جي نالي تي غور ڪيو.
اهڙيءَ طرح توهان کي پنهنجي خواهشن جو ميوو ملندو ۽ توهان جي گهر ۾ سڀ خواهشون پوريون ٿينديون. ||18||
سالڪ، پھريون مھل:
بهار پهرين گلن کي جنم ڏئي ٿو، پر رب اڃا به اڳ ۾ ئي ڦٽي ٿو.
هن جي گلن سان، سڀ ڪجهه ڦٽي ٿو. ٻيو ڪو به کيس ڦلڻ جو سبب ناهي. ||1||
ٻيو مهل:
هو بهار کان به اڳ ڦٽي ٿو. هن تي غور ڪرڻ.
اي نانڪ، ان جي ساراهه ڪريو جيڪو سڀني کي سهارو ڏئي ٿو. ||2||
ٻيو مهل:
متحد ٿيڻ سان، متحد نه ٿيندو آهي. هو متحد ڪري ٿو، صرف جيڪڏهن هو متحد آهي.
پر جيڪڏهن هو پنهنجي روح جي اندر گهيرو متحد ٿي وڃي ته پوءِ ان کي متحد چئبو آهي. ||3||
پورو:
رب، هار، هار جي نالي جي ساراهه ڪريو، ۽ سچا ڪم ڪريو.
ٻين ڪمن سان جڙيل، هڪ کي ٻيهر جنم ۾ ڀڄڻ لاءِ موڪليو ويو آهي.
نالي سان ڳنڍجي، نالو حاصل ڪري ٿو، ۽ نالي جي ذريعي، رب جي حمد ڳائيندو آهي.
گرو جي ڪلام جي ساراهه ڪندي، هو رب جي نالي ۾ ملن ٿا.
سچي گرو جي خدمت ميوو ۽ ثواب وارو آهي؛ سندس خدمت ڪرڻ سان ميوو ملي ٿو. ||19||
سالڪ، ٻيو محل:
ڪي ماڻهو ٻيا به آهن، پر مان لاچار ۽ بي عزتي آهيان. مون وٽ صرف تون آهين، رب.