محبوب رب پاڻ ڪاٺي آهي ۽ پاڻ ئي ڪاٺ جي اندر باھ رکي ٿو.
محبوب رب پاڻ ئي انهن ۾ سمايل آهي، ۽ خدا جي خوف جي ڪري باهه ڪاٺ کي ساڙي نه ٿي سگهي.
محبوب پاڻ ماري ٿو ۽ جياري ٿو. سڀ زندگيءَ جو ساهه ڪڍن ٿا، جيڪو سندس ڏنل آهي. ||3||
محبوب پاڻ طاقت ۽ موجودگي آهي. هو پاڻ اسان کي اسان جي ڪم ۾ مشغول ڪري ٿو.
جيئن محبوب مون کي چڙهائي ٿو، تيئن هلان ٿو، جيئن منهنجي رب جي مرضي آهي.
محبوب پاڻ ئي موسيقار ۽ ساز آهي. نوڪر نانڪ سندس وائبريشن کي وائبرٽ ڪري ٿو. ||4||4||
سورت، چوٿين مهل:
محبوب پاڻ ڪائنات پيدا ڪئي. هن سج ۽ چنڊ جي روشني پيدا ڪئي.
محبوب پاڻ بي طاقت جي طاقت آهي. هو پاڻ ئي بي عزتن جي عزت آهي.
محبوب پاڻ پنهنجو فضل عطا ڪري ٿو ۽ اسان جي حفاظت ڪري ٿو. هو پاڻ حڪمت وارو ۽ سڀ ڪجهه ڄاڻندڙ آهي. ||1||
اي منهنجا دماغ، رب جي نالي کي ياد ڪر، ۽ سندس نشان حاصل ڪريو.
ساٿ سنگت ۾ شامل ٿيو، سچي جماعت، ۽ غور ڪيو رب، هار، هار؛ توکي ٻيهر جنم وٺڻ جي ضرورت نه پوندي. ||روڪ||
محبوب پاڻ پنهنجي شان جي ساراهه ڪري ٿو، ۽ پاڻ انهن کي قبول ڪري ٿو.
محبوب پاڻ ئي بخشي ٿو ۽ پاڻ ئي حق جو نشان عطا ڪري ٿو.
محبوب پاڻ سندس فرمانبرداري ڪري ٿو ۽ پاڻ ئي پنهنجو حڪم جاري ڪري ٿو. ||2||
محبوب پاڻ عقيدت جو خزانو آهي. هو پاڻ ئي پنهنجا تحفا ڏئي ٿو.
محبوب پاڻ ڪجھه پنهنجي خدمت ۾ انجام ڏئي ٿو ۽ پاڻ انهن کي عزت سان نوازي ٿو.
محبوب پاڻ سماڌي ۾ سمايل آهي. هو پاڻ ئي عظمت جو خزانو آهي. ||3||
محبوب پاڻ سڀ کان وڏو آهي. هو پاڻ اعليٰ آهي.
محبوب پاڻ قدر ڪري ٿو. هو پاڻ ئي ماپ ۽ وزن آهي.
محبوب پاڻ بي وزن آهي - هو پاڻ وزني آهي. خادم نانڪ هميشه لاءِ قربان آهي. ||4||5||
سورت، چوٿين مهل:
محبوب پاڻ ڪجھ ڪري ٿو سندس خدمت ۾. هو پاڻ انهن کي عقيدتمند عبادت جي خوشين سان نوازي ٿو.
محبوب پاڻ اسان کي سندس شان جا گيت ڳائڻ جو سبب بڻائيندو آهي. هو پاڻ پنهنجي ڪلام ۾ سمايل آهي.
هو پاڻ قلم آهي ۽ هو پاڻ ئي لکندڙ آهي. هُو پنهنجو لکت پاڻ لکي ٿو. ||1||
اي منھنجا دل، خوشيءَ سان رب جو نالو ڳايو.
اهي ڏاڍا خوش قسمت ماڻهو رات ڏينهن خوشيءَ ۾ آهن. ڪامل گروءَ جي معرفت، رب جي نالي جو فائدو حاصل ڪن ٿا. ||روڪ||
محبوب پاڻ کير ۽ ڪرشن آهي. هو پاڻ جهنگ ۾ ڳئون چاري ٿو.
محبوب پاڻ نيري چمڙي وارو، خوبصورت آهي. هو پاڻ پنهنجي بانسري تي وڄائي ٿو.
محبوب پاڻ ٻار جو روپ وٺي، چريو هاٿي ڪوليا پير کي ناس ڪري ڇڏيو. ||2||
محبوب پاڻ اسٽيج ٺاهي ٿو. هو ڊراما ڪندو آهي، ۽ پاڻ انهن کي ڏسندو آهي.
محبوب پاڻ ٻار جو روپ اختيار ڪري چانڊور، ڪنس ۽ ڪيسي جهڙن ڀوتارن کي ماري وڌو.
محبوب پاڻ، پنهنجي طرفان، طاقت جو مجسمو آهي؛ هو بيوقوفن ۽ بيوقوفن جي طاقت کي ٽوڙي ٿو. ||3||
محبوب پاڻ سڄي دنيا پيدا ڪئي. هن جي هٿن ۾ هو عمر جي طاقت رکي ٿو.