ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شري گرو گرنتھ صاحب
صفحو - 661
ਜਬ ਲਗੁ ਦੁਨੀਆ ਰਹੀਐ ਨਾਨਕ ਕਿਛੁ ਸੁਣੀਐ ਕਿਛੁ ਕਹੀਐ ॥
jab lag duneea raheeai naanak kichh suneeai kichh kaheeai |جيستائين اسان هن دنيا ۾ آهيون، اي نانڪ، اسان کي ٻڌڻ گهرجي ۽ رب جي ڳالهائڻ گهرجي.
ਭਾਲਿ ਰਹੇ ਹਮ ਰਹਣੁ ਨ ਪਾਇਆ ਜੀਵਤਿਆ ਮਰਿ ਰਹੀਐ ॥੫॥੨॥
bhaal rahe ham rahan na paaeaa jeevatiaa mar raheeai |5|2|مون ڳولا ڪئي آهي، پر مون کي هتي رهڻ جو ڪو رستو نه مليو آهي. تنهن ڪري، اڃا تائين جيئرو مئل رهو. ||5||2||
ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ਦੂਜਾ ॥
dhanaasaree mahalaa 1 ghar doojaa |ڌناسري، پهرين مهل، ٻيو بيت:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
ਕਿਉ ਸਿਮਰੀ ਸਿਵਰਿਆ ਨਹੀ ਜਾਇ ॥
kiau simaree sivariaa nahee jaae |مراقبي ۾ رب کي ڪيئن ياد ڪريان؟ مان هن جي ياد ۾ غور نه ٿو ڪري سگهان.
ਤਪੈ ਹਿਆਉ ਜੀਅੜਾ ਬਿਲਲਾਇ ॥
tapai hiaau jeearraa bilalaae |منهنجي دل جلي رهي آهي، ۽ منهنجو روح درد ۾ روئي رهيو آهي.
ਸਿਰਜਿ ਸਵਾਰੇ ਸਾਚਾ ਸੋਇ ॥
siraj savaare saachaa soe |سچو رب پيدا ڪري ٿو ۽ سينگاري ٿو.
ਤਿਸੁ ਵਿਸਰਿਐ ਚੰਗਾ ਕਿਉ ਹੋਇ ॥੧॥
tis visariaai changaa kiau hoe |1|هن کي وساري، ڀلا ڪيئن ٿي سگهي ٿو؟ ||1||
ਹਿਕਮਤਿ ਹੁਕਮਿ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
hikamat hukam na paaeaa jaae |هوشيار چالن ۽ حڪمن سان، هو ڳولي نه ٿو سگهي.
ਕਿਉ ਕਰਿ ਸਾਚਿ ਮਿਲਉ ਮੇਰੀ ਮਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
kiau kar saach milau meree maae |1| rahaau |آءٌ پنهنجي سچي رب سان ڪيئن ملندس، اي منهنجي ماءُ؟ ||1||روڪ||
ਵਖਰੁ ਨਾਮੁ ਦੇਖਣ ਕੋਈ ਜਾਇ ॥
vakhar naam dekhan koee jaae |ڪيڏو نه ٿورڙو آهي جيڪو ٻاهر نڪري، نالي جي واپار کي ڳولي.
ਨਾ ਕੋ ਚਾਖੈ ਨਾ ਕੋ ਖਾਇ ॥
naa ko chaakhai naa ko khaae |نه ڪو ان کي چکندو آهي، ۽ نه ئي ان کي کائي ٿو.
ਲੋਕਿ ਪਤੀਣੈ ਨਾ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥
lok pateenai naa pat hoe |عزت ٻين کي خوش ڪرڻ جي ڪوشش سان حاصل نه آهي.
ਤਾ ਪਤਿ ਰਹੈ ਰਾਖੈ ਜਾ ਸੋਇ ॥੨॥
taa pat rahai raakhai jaa soe |2|ڪنهن جي عزت محفوظ آهي، تڏهن ئي رب رکي ٿو. ||2||
ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥
jah dekhaa tah rahiaa samaae |مان جتي به ڏسان ٿو، اتي مون کي هن کي نظر اچي ٿو، پکڙيل ۽ پکڙيل آهي.
ਤੁਧੁ ਬਿਨੁ ਦੂਜੀ ਨਾਹੀ ਜਾਇ ॥
tudh bin doojee naahee jaae |توکان سواءِ، مون وٽ ٻي ڪا جاءِ ناهي.
ਜੇ ਕੋ ਕਰੇ ਕੀਤੈ ਕਿਆ ਹੋਇ ॥
je ko kare keetai kiaa hoe |هو ڪوشش ڪري سگهي ٿو، پر ڪو پنهنجي ڪم سان ڇا ڪري سگهي ٿو؟
ਜਿਸ ਨੋ ਬਖਸੇ ਸਾਚਾ ਸੋਇ ॥੩॥
jis no bakhase saachaa soe |3|اھو ئي سڳورو آھي، جنھن کي سچو پالڻھار بخشيندو آھي. ||3||
ਹੁਣਿ ਉਠਿ ਚਲਣਾ ਮੁਹਤਿ ਕਿ ਤਾਲਿ ॥
hun utth chalanaa muhat ki taal |ھاڻي مون کي اٿڻو پوندو ۽ ھلڻو پوندو، ھڪدم، تاڙيون وڄائڻ ۾.
ਕਿਆ ਮੁਹੁ ਦੇਸਾ ਗੁਣ ਨਹੀ ਨਾਲਿ ॥
kiaa muhu desaa gun nahee naal |رب کي ڪهڙو منهن ڏيکاريندس؟ مون ۾ ڪا به فضيلت نه آهي.
ਜੈਸੀ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤੈਸਾ ਹੋਇ ॥
jaisee nadar kare taisaa hoe |جيئن رب جي فضل جي نظر آهي، ائين ئي آهي.
ਵਿਣੁ ਨਦਰੀ ਨਾਨਕ ਨਹੀ ਕੋਇ ॥੪॥੧॥੩॥
vin nadaree naanak nahee koe |4|1|3|سندس فضل جي نظر کان سواء، اي نانڪ، ڪو به برڪت وارو ناهي. ||4||1||3||
ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
dhanaasaree mahalaa 1 |ڌناسري، پهرين مهل:
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਾ ਸਿਮਰਿਆ ਜਾਇ ॥
nadar kare taa simariaa jaae |جيڪڏهن رب پنهنجي فضل جي نظر ڏئي ٿو، ته ماڻهو هن کي مراقبت ۾ ياد ڪري ٿو.
ਆਤਮਾ ਦ੍ਰਵੈ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
aatamaa dravai rahai liv laae |روح نرم ٿي ويندو آهي، ۽ هو رب جي محبت ۾ مشغول رهي ٿو.
ਆਤਮਾ ਪਰਾਤਮਾ ਏਕੋ ਕਰੈ ॥
aatamaa paraatamaa eko karai |سندس روح ۽ روح هڪ ٿي ويندا آهن.
ਅੰਤਰ ਕੀ ਦੁਬਿਧਾ ਅੰਤਰਿ ਮਰੈ ॥੧॥
antar kee dubidhaa antar marai |1|اندروني ذهن جي دوئي تي غالب ٿي وئي آهي. ||1||
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
guraparasaadee paaeaa jaae |گرو جي فضل سان، خدا ملي ٿو.
ਹਰਿ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਗੈ ਫਿਰਿ ਕਾਲੁ ਨ ਖਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
har siau chit laagai fir kaal na khaae |1| rahaau |انسان جو شعور رب سان جڙيل آهي، تنهنڪري موت کيس کائي نه ٿو. ||1||روڪ||
ਸਚਿ ਸਿਮਰਿਐ ਹੋਵੈ ਪਰਗਾਸੁ ॥
sach simariaai hovai paragaas |مراقبي ۾ سچي پالڻهار کي ياد ڪرڻ سان ئي روشن ٿئي ٿو.
ਤਾ ਤੇ ਬਿਖਿਆ ਮਹਿ ਰਹੈ ਉਦਾਸੁ ॥
taa te bikhiaa meh rahai udaas |پوءِ، مايا جي وچ ۾، هو لاتعلق رهي ٿو.
ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਐਸੀ ਵਡਿਆਈ ॥
satigur kee aaisee vaddiaaee |سچي گرو جي شان اهڙي آهي.
ਪੁਤ੍ਰ ਕਲਤ੍ਰ ਵਿਚੇ ਗਤਿ ਪਾਈ ॥੨॥
putr kalatr viche gat paaee |2|ٻارن ۽ زالن جي وچ ۾، اهي آزادي حاصل ڪن ٿا. ||2||
ਐਸੀ ਸੇਵਕੁ ਸੇਵਾ ਕਰੈ ॥
aaisee sevak sevaa karai |اهڙي ئي خدمت آهي، جيڪا رب جو ٻانهو ڪري،
ਜਿਸ ਕਾ ਜੀਉ ਤਿਸੁ ਆਗੈ ਧਰੈ ॥
jis kaa jeeo tis aagai dharai |ته هو پنهنجي روح کي رب ڏانهن وقف ڪري ٿو، جنهن جو اهو تعلق آهي.
ਸਾਹਿਬ ਭਾਵੈ ਸੋ ਪਰਵਾਣੁ ॥
saahib bhaavai so paravaan |جيڪو رب ۽ مالڪ کي راضي آهي، اهو قبول آهي.
ਸੋ ਸੇਵਕੁ ਦਰਗਹ ਪਾਵੈ ਮਾਣੁ ॥੩॥
so sevak daragah paavai maan |3|اهڙو بندو رب جي درٻار ۾ عزت حاصل ڪري ٿو. ||3||
ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਮੂਰਤਿ ਹਿਰਦੈ ਵਸਾਏ ॥
satigur kee moorat hiradai vasaae |هو پنهنجي دل ۾ سچي گروءَ جي تصوير ٺاهي ٿو.
ਜੋ ਇਛੈ ਸੋਈ ਫਲੁ ਪਾਏ ॥
jo ichhai soee fal paae |هن کي اهو انعام ملي ٿو جيڪو هو چاهي ٿو.
ਸਾਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਕਿਰਪਾ ਕਰੈ ॥
saachaa saahib kirapaa karai |سچو پالڻھار ۽ مالڪ سندس فضل عطا ڪري ٿو؛
ਸੋ ਸੇਵਕੁ ਜਮ ਤੇ ਕੈਸਾ ਡਰੈ ॥੪॥
so sevak jam te kaisaa ddarai |4|اهڙو ٻانهو موت کان ڪيئن ڊڄي سگهندو؟ ||4||
ਭਨਤਿ ਨਾਨਕੁ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ॥
bhanat naanak kare veechaar |دعا نانڪ، مشق غور فڪر،
ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ਸਿਉ ਧਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥
saachee baanee siau dhare piaar |۽ سندس باني جي سچي ڪلام لاءِ محبت پيدا ڪريو.
ਤਾ ਕੋ ਪਾਵੈ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥
taa ko paavai mokh duaar |پوء، توهان کي نجات جو دروازو ملندو.
ਜਪੁ ਤਪੁ ਸਭੁ ਇਹੁ ਸਬਦੁ ਹੈ ਸਾਰੁ ॥੫॥੨॥੪॥
jap tap sabh ihu sabad hai saar |5|2|4|هي شبد سڀني جاپ ۽ سخت مراقبت کان بهترين آهي. ||5||2||4||
ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
dhanaasaree mahalaa 1 |ڌناسري، پهرين مهل:
ਜੀਉ ਤਪਤੁ ਹੈ ਬਾਰੋ ਬਾਰ ॥
jeeo tapat hai baaro baar |منهنجو روح جلندو، بار بار.
ਤਪਿ ਤਪਿ ਖਪੈ ਬਹੁਤੁ ਬੇਕਾਰ ॥
tap tap khapai bahut bekaar |سڙڻ ۽ سڙڻ سان، ناس ٿئي ٿو، ۽ برائيءَ ۾ پوي ٿو.
ਜੈ ਤਨਿ ਬਾਣੀ ਵਿਸਰਿ ਜਾਇ ॥
jai tan baanee visar jaae |اهو جسم، جيڪو گرو جي ڪلام کي وساري ٿو،
ਜਿਉ ਪਕਾ ਰੋਗੀ ਵਿਲਲਾਇ ॥੧॥
jiau pakaa rogee vilalaae |1|درد ۾ روئي ٿو، هڪ دائمي مريض وانگر. ||1||
ਬਹੁਤਾ ਬੋਲਣੁ ਝਖਣੁ ਹੋਇ ॥
bahutaa bolan jhakhan hoe |گهڻو ڳالهائڻ ۽ بيڪار ڳالهائڻ بيڪار آهي.
ਵਿਣੁ ਬੋਲੇ ਜਾਣੈ ਸਭੁ ਸੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
vin bole jaanai sabh soe |1| rahaau |جيتوڻيڪ اسان جي ڳالهائڻ کان سواء، هو سڀ ڪجهه ڄاڻي ٿو. ||1||روڪ||
ਜਿਨਿ ਕਨ ਕੀਤੇ ਅਖੀ ਨਾਕੁ ॥
jin kan keete akhee naak |هن اسان جا ڪن، اکيون ۽ نڪ پيدا ڪيا.
ਜਿਨਿ ਜਿਹਵਾ ਦਿਤੀ ਬੋਲੇ ਤਾਤੁ ॥
jin jihavaa ditee bole taat |هن اسان کي اسان جي زبان ڏني ته هو ايترو رواني سان ڳالهائڻ لاء.