ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شري گرو گرنتھ صاحب
صفحو - 1264
ਹਰਿ ਬੋਲਹੁ ਗੁਰ ਕੇ ਸਿਖ ਮੇਰੇ ਭਾਈ ਹਰਿ ਭਉਜਲੁ ਜਗਤੁ ਤਰਾਵੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
har bolahu gur ke sikh mere bhaaee har bhaujal jagat taraavai |1| rahaau |رب جو نالو ڳايو، اي گرو جا سک، اي منهنجا ڀائرو قسمت جا ڀائرو. فقط رب توهان کي خوفناڪ عالمي سمنڊ پار ڪري ڇڏيندو. ||1||روڪ||
ਜੋ ਗੁਰ ਕਉ ਜਨੁ ਪੂਜੇ ਸੇਵੇ ਸੋ ਜਨੁ ਮੇਰੇ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ॥
jo gur kau jan pooje seve so jan mere har prabh bhaavai |اهو عاجز جيڪو گرو جي پوڄا ڪري ٿو، عبادت ڪري ٿو ۽ خدمت ڪري ٿو، منهنجي رب خدا کي راضي آهي.
ਹਰਿ ਕੀ ਸੇਵਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੂਜਹੁ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਆਪਿ ਤਰਾਵੈ ॥੨॥
har kee sevaa satigur poojahu kar kirapaa aap taraavai |2|سچي گرو جي پوڄا ۽ پوڄا ڪرڻ رب جي خدمت ڪرڻ آهي. هن جي رحمت ۾، هو اسان کي بچائي ٿو ۽ اسان کي پار ڪري ٿو. ||2||
ਭਰਮਿ ਭੂਲੇ ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧੁਲੇ ਭ੍ਰਮਿ ਭ੍ਰਮਿ ਫੂਲ ਤੋਰਾਵੈ ॥
bharam bhoole agiaanee andhule bhram bhram fool toraavai |جاهل ۽ انڌا شڪ ۾ ڦاٿل آهن. گمراھ ۽ پريشان ٿي، اھي پنھنجي بتن کي پيش ڪرڻ لاء گل چونڊيندا آھن.
ਨਿਰਜੀਉ ਪੂਜਹਿ ਮੜਾ ਸਰੇਵਹਿ ਸਭ ਬਿਰਥੀ ਘਾਲ ਗਵਾਵੈ ॥੩॥
nirajeeo poojeh marraa sareveh sabh birathee ghaal gavaavai |3|اهي بي جان پٿرن جي پوڄا ڪن ٿا ۽ مئلن جي قبرن جي خدمت ڪن ٿا. انهن جون سڀ ڪوششون بيڪار آهن. ||3||
ਬ੍ਰਹਮੁ ਬਿੰਦੇ ਸੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਕਹੀਐ ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਥਾ ਸੁਣਾਵੈ ॥
braham binde so satigur kaheeai har har kathaa sunaavai |اھو اڪيلو سچو گرو چئبو آھي، جيڪو خدا کي سڃاڻي ٿو، ۽ رب، ھار، ھار جو واعظ بيان ڪري ٿو.
ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਕਉ ਛਾਦਨ ਭੋਜਨ ਪਾਟ ਪਟੰਬਰ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਸਤਿ ਕਰਿ ਮੁਖਿ ਸੰਚਹੁ ਤਿਸੁ ਪੁੰਨ ਕੀ ਫਿਰਿ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵੈ ॥੪॥
tis gur kau chhaadan bhojan paatt pattanbar bahu bidh sat kar mukh sanchahu tis pun kee fir tott na aavai |4|گرو کي مقدس کاڌو، ڪپڙا، ريشمي ۽ ساٽين هر قسم جا ڪپڙا پيش ڪريو؛ ڄاڻو ته هو سچو آهي. ان جي فضيلت توهان کي ڪڏهن به گهٽتائي نه ڇڏيندي. ||4||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਦੇਉ ਪਰਤਖਿ ਹਰਿ ਮੂਰਤਿ ਜੋ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਚਨ ਸੁਣਾਵੈ ॥
satigur deo paratakh har moorat jo amrit bachan sunaavai |خدائي سچو گرو مجسمو آهي، رب جي تصوير؛ هو Ambrosial لفظ چوي ٿو.
ਨਾਨਕ ਭਾਗ ਭਲੇ ਤਿਸੁ ਜਨ ਕੇ ਜੋ ਹਰਿ ਚਰਣੀ ਚਿਤੁ ਲਾਵੈ ॥੫॥੪॥
naanak bhaag bhale tis jan ke jo har charanee chit laavai |5|4|اي نانڪ، برڪت ۽ سٺي قسمت آهي ان عاجزي جي، جيڪو پنهنجي شعور کي رب جي پيرن تي مرکوز ڪري ٿو. ||5||4||
ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੪ ॥
malaar mahalaa 4 |مالار، چوٿين مهل:
ਜਿਨੑ ਕੈ ਹੀਅਰੈ ਬਸਿਓ ਮੇਰਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਤੇ ਸੰਤ ਭਲੇ ਭਲ ਭਾਂਤਿ ॥
jina kai heearai basio meraa satigur te sant bhale bhal bhaant |جن جون دليون منهنجي سچي گروءَ سان ڀريل آهن- اهي سنت هر لحاظ کان سٺا ۽ عظيم آهن.
ਤਿਨੑ ਦੇਖੇ ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਬਿਗਸੈ ਹਉ ਤਿਨ ਕੈ ਸਦ ਬਲਿ ਜਾਂਤ ॥੧॥
tina dekhe meraa man bigasai hau tin kai sad bal jaant |1|انهن کي ڏسي، منهنجو ذهن خوشي ۾ ڦٽي ٿو. مان انهن تي هميشه لاءِ قربان آهيان. ||1||
ਗਿਆਨੀ ਹਰਿ ਬੋਲਹੁ ਦਿਨੁ ਰਾਤਿ ॥
giaanee har bolahu din raat |اي روحاني استاد، ڏينهن رات رب جو نالو ڳايو.
ਤਿਨੑ ਕੀ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਭੂਖ ਸਭ ਉਤਰੀ ਜੋ ਗੁਰਮਤਿ ਰਾਮ ਰਸੁ ਖਾਂਤਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
tina kee trisanaa bhookh sabh utaree jo guramat raam ras khaant |1| rahaau |سڀ بک ۽ اڃ مطمئن ٿي ويا آهن، انهن لاء جيڪي رب جي عظيم ذات جو حصو وٺن ٿا، گرو جي تعليمات ذريعي. ||1||روڪ||
ਹਰਿ ਕੇ ਦਾਸ ਸਾਧ ਸਖਾ ਜਨ ਜਿਨ ਮਿਲਿਆ ਲਹਿ ਜਾਇ ਭਰਾਂਤਿ ॥
har ke daas saadh sakhaa jan jin miliaa leh jaae bharaant |رب جا ٻانها اسان جا پاڪ ساٿي آهن. ساڻن ملڻ سان، شڪ دور ٿي ويندو آهي.
ਜਿਉ ਜਲ ਦੁਧ ਭਿੰਨ ਭਿੰਨ ਕਾਢੈ ਚੁਣਿ ਹੰਸੁਲਾ ਤਿਉ ਦੇਹੀ ਤੇ ਚੁਣਿ ਕਾਢੈ ਸਾਧੂ ਹਉਮੈ ਤਾਤਿ ॥੨॥
jiau jal dudh bhin bhin kaadtai chun hansulaa tiau dehee te chun kaadtai saadhoo haumai taat |2|جيئن سوان کير کي پاڻيءَ کان جدا ڪري ٿو، تيئن مقدس سائين جسم مان انا جي باهه کي ختم ڪري ٿو. ||2||
ਜਿਨ ਕੈ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨਾਹੀ ਹਰਿ ਹਿਰਦੈ ਤੇ ਕਪਟੀ ਨਰ ਨਿਤ ਕਪਟੁ ਕਮਾਂਤਿ ॥
jin kai preet naahee har hiradai te kapattee nar nit kapatt kamaant |جيڪي پنھنجين دلين ۾ رب سان پيار نٿا ڪن، سي فريب آھن. اهي مسلسل دوکي جي مشق ڪندا آهن.
ਤਿਨ ਕਉ ਕਿਆ ਕੋਈ ਦੇਇ ਖਵਾਲੈ ਓਇ ਆਪਿ ਬੀਜਿ ਆਪੇ ਹੀ ਖਾਂਤਿ ॥੩॥
tin kau kiaa koee dee khavaalai oe aap beej aape hee khaant |3|انهن کي ڪير کائڻ لاءِ ڇا ڏئي سگهي ٿو؟ جيڪي پاڻ پوکين ٿا، سو ضرور کائيندا. ||3||
ਹਰਿ ਕਾ ਚਿਹਨੁ ਸੋਈ ਹਰਿ ਜਨ ਕਾ ਹਰਿ ਆਪੇ ਜਨ ਮਹਿ ਆਪੁ ਰਖਾਂਤਿ ॥
har kaa chihan soee har jan kaa har aape jan meh aap rakhaant |اها رب جي صفت آهي ۽ رب جي عاجز ٻانهن جي به. رب انهن جي اندر پنهنجي ذات رکي ٿو.
ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕੁ ਸਮਦਰਸੀ ਜਿਨਿ ਨਿੰਦਾ ਉਸਤਤਿ ਤਰੀ ਤਰਾਂਤਿ ॥੪॥੫॥
dhan dhan guroo naanak samadarasee jin nindaa usatat taree taraant |4|5|برڪت وارو، برڪت وارو، گرو نانڪ آهي، جيڪو سڀني تي بي پرواهه نظر اچي ٿو. هو پار ڪري ٿو ۽ طعنو ۽ تعريف ٻنهي کان مٿانهون آهي. ||4||5||
ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੪ ॥
malaar mahalaa 4 |مالار، چوٿين مهل:
ਅਗਮੁ ਅਗੋਚਰੁ ਨਾਮੁ ਹਰਿ ਊਤਮੁ ਹਰਿ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਜਪਿ ਲਇਆ ॥
agam agochar naam har aootam har kirapaa te jap leaa |رب جو نالو ناقابل رسائي، ناقابل فهم، بلند ۽ عظيم آهي. اهو رب جي فضل سان ڳايو ويندو آهي.
ਸਤਸੰਗਤਿ ਸਾਧ ਪਾਈ ਵਡਭਾਗੀ ਸੰਗਿ ਸਾਧੂ ਪਾਰਿ ਪਇਆ ॥੧॥
satasangat saadh paaee vaddabhaagee sang saadhoo paar peaa |1|وڏي خوش نصيبي سان، مون کي سچي جماعت ملي آهي، ۽ حضور جي صحبت ۾، مون کي پار ڪيو ويو آهي. ||1||
ਮੇਰੈ ਮਨਿ ਅਨਦਿਨੁ ਅਨਦੁ ਭਇਆ ॥
merai man anadin anad bheaa |منهنجو دماغ رات ۽ ڏينهن جوش ۾ آهي.
ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ਨਾਮੁ ਹਰਿ ਜਪਿਆ ਮੇਰੇ ਮਨ ਕਾ ਭ੍ਰਮੁ ਭਉ ਗਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guraparasaad naam har japiaa mere man kaa bhram bhau geaa |1| rahaau |گروءَ جي مهربانيءَ سان، مان رب جو نالو ڳائيندو آهيان. شڪ ۽ خوف منهنجي ذهن مان نڪري ويا آهن. ||1||روڪ||
ਜਿਨ ਹਰਿ ਗਾਇਆ ਜਿਨ ਹਰਿ ਜਪਿਆ ਤਿਨ ਸੰਗਤਿ ਹਰਿ ਮੇਲਹੁ ਕਰਿ ਮਇਆ ॥
jin har gaaeaa jin har japiaa tin sangat har melahu kar meaa |اُھي جيڪي گپ ۽ غور ڪن ٿا رب تي- اي پالڻھار، پنھنجي ٻاجھ ۾، مھرباني ڪري مون کي انھن سان ملايو.
ਤਿਨ ਕਾ ਦਰਸੁ ਦੇਖਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਦੁਖੁ ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ਗਇਆ ॥੨॥
tin kaa daras dekh sukh paaeaa dukh haumai rog geaa |2|انھن ڏانھن نھاريندي، مان امن ۾ آھيان. انا جو درد ۽ مرض ختم ٿي ويا آهن. ||2||
ਜੋ ਅਨਦਿਨੁ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਹਿ ਸਭੁ ਜਨਮੁ ਤਿਨਾ ਕਾ ਸਫਲੁ ਭਇਆ ॥
jo anadin hiradai naam dhiaaveh sabh janam tinaa kaa safal bheaa |جيڪي پنهنجي دلين ۾ رب جي نالي جو غور ڪن ٿا، انهن جي زندگي مڪمل طور تي ثمردار ٿي وڃي ٿي.
ਓਇ ਆਪਿ ਤਰੇ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਭ ਤਾਰੀ ਸਭੁ ਕੁਲੁ ਭੀ ਪਾਰਿ ਪਇਆ ॥੩॥
oe aap tare srisatt sabh taaree sabh kul bhee paar peaa |3|پاڻ به ترندا آهن، ۽ سڄي دنيا کي پاڻ سان گڏ کڻي ويندا آهن. انهن جا ابا ڏاڏا ۽ خاندان پڻ پار ٿي ويا. ||3||
ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ਉਪਾਇਆ ਸਭੁ ਜਗੁ ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਵਸਿ ਕਰਿ ਲਇਆ ॥
tudh aape aap upaaeaa sabh jag tudh aape vas kar leaa |تو پاڻ ئي سڄي دنيا کي پيدا ڪيو آهي، ۽ تون ئي ان کي پنهنجي قبضي ۾ رکين ٿو.