توهان جا دنياوي معاملا صرف جيستائين توهان جيئرو آهين. اهو چڱي طرح ڄاڻو.
اي نانڪ، رب جي شاندار ساراهه ڳايو؛ هر شيء هڪ خواب وانگر آهي. ||2||2||
تلنگ، نائين مهل:
رب جي ساراهه ڳايو، اي دماغ؛ اھو ئي توھان جو سچو ساٿي آھي.
تنهنجو وقت گذري رهيو آهي. غور سان ٻڌو جيڪو مان چوان ٿو. ||1||روڪ||
توکي مال، دولت، دولت ۽ طاقت سان ايترو پيار آهي.
جڏھن موت جو ڦڙو تنھنجي ڳچيءَ ۾ جڪڙجي ويندو، تڏھن اھي سڀ ڪنھن ٻئي جا ٿيندا. ||1||
چڱيءَ طرح ڄاڻ ته اي چريو- تو پنهنجو ڪم خراب ڪري ڇڏيو آهي.
تو پاڻ کي گناهن کان نه روڪيو، ۽ پنهنجي انا کي ختم نه ڪيو. ||2||
پوءِ ٻڌو گرو جي ڏنل تعليم، اي تقدير جا ڀائرو.
نانڪ اعلان ڪري ٿو: خدا جي حفاظت ۽ حرمت کي مضبوط رکو. ||3||3||
تلنگ، ڀڳت ڪبير جيئي جو ڪلام:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
ويد ۽ صحيفا رڳو ايمان آڻين ٿا، اي تقدير جا ڀائرو؛ اهي دل جي پريشاني کي آرام نه ڪندا آهن.
جيڪڏهن توهان صرف پنهنجو پاڻ کي رب تي مرکوز ڪندؤ، صرف هڪ سانس لاءِ، ته پوءِ توهان ڏسندؤ ته رب کي روبرو، توهان جي اڳيان حاضر آهي. ||1||
اي انسانو، هر روز پنهنجي دل کي ڳولي، ۽ مونجهاري ۾ نه ڀڄ.
هيءَ دنيا رڳو هڪ جادوگري آهي. ڪو به توهان جو هٿ نه کڻندو. ||1||روڪ||
پڙهڻ ۽ پڙهڻ سان ڪوڙ، ماڻهو خوش ٿيندا آهن؛ اهي پنهنجي اڻ ڄاڻائيءَ ۾، بيڪار ڳالهائين ٿا.
سچو خالق رب پنهنجي مخلوق ۾ ڦهليل آهي. هو رڳو ڏند ڪٿائن جو ڪارو چمڙي وارو ڪرشن ناهي. ||2||
ڏهين دروازي مان، امرت جو وهڪرو وهي ٿو. ان ۾ غسل ڪريو.
هميشه لاءِ رب جي خدمت ڪريو؛ پنهنجون اکيون استعمال ڪريو، ۽ هن کي هر جڳهه تي هميشه موجود ڏسو. ||3||
رب پاڪ کان پاڪ آهي. صرف شڪ جي ذريعي اتي ٻيو ٿي سگهي ٿو.
اي ڪبير، ٻاجھارو ٻاجھاري رب کان. اھو ئي ڄاڻي ٿو جيڪو عمل ڪري ٿو. ||4||1||
نام ديوي جي:
مان انڌو آهيان؛ تنهنجو نالو، اي خالق رب، منهنجو واحد لنگر ۽ سهارو آهي.
مان غريب آهيان، ۽ مان حليم آهيان. تنهنجو نالو ئي منهنجو سهارو آهي. ||1||روڪ||
اي خوبصورت رب، مهربان ۽ رحم ڪندڙ رب، تون تمام دولتمند ۽ سخي آهين.
تون هر حال ۾ موجود آهين، اندر ۾ ۽ منهنجي اڳيان. ||1||
تون زندگيءَ جو درياءُ آهين، تون ئي عطا ڪندڙ آهين. تون ڏاڍو مالدار آهين.
تون ئي ڏئين ٿو ۽ تون ئي وٺن ٿو. ٻيو ڪو به نه آهي. ||2||
تون داناءُ آهين، تون ئي عظيم ڏسندڙ آهين. مان توهان کي ڪيئن سوچي سگهان ٿو؟
اي پالڻھار ۽ نام ديوي جا مالڪ، تون بخشڻھار مھربان آھين. ||3||1||2||
هيلو منهنجا دوست، هيلو منهنجا دوست. ڇا ڪا خوشخبري آهي؟
مان تنهنجي لاءِ هڪ قرباني، هڪ وقف قرباني، هڪ وقف ۽ وقف قرباني آهيان. توهان جي غلامي تمام شاندار آهي. تنهنجو نالو عظيم ۽ بلند آهي. ||1||روڪ||
توهان ڪٿان آيا آهيو؟ توهان ڪٿي هئا؟ ۽ ڪيڏانهن وڃي رهيا آهيو؟
سچ ٻڌاءِ، پاڪ شهر دوارڪا ۾. ||1||
تنهنجي پگڙي ڪيتري سهڻي آهي! ۽ تنهنجي ڳالهه ڪيتري مٺي آهي.
دوارڪا جي مقدس شهر ۾ مغل ڇو آهن؟ ||2||
تون ئي آهين هزارين جهانن جو رب.
تون منهنجو پالڻهار بادشاهه آهين، ڪارو چمڙي وارو ڪرشن وانگر. ||3||
تون سج جو رب آهين، لارڊ اندرا ۽ لارڊ برهما، انسانن جو بادشاهه.
تون آهين رب ۽ ماسٽر نام ديوي جو، بادشاهه، سڀني جو آزاد ڪندڙ. ||4||2||3||