شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 321


ਨਾਨਕ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਧਨੁ ਕੀਤਾ ਪੂਰੇ ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ॥੨॥
naanak raam naam dhan keetaa poore guraparasaad |2|

نانڪ، ڪامل گروءَ جي مهربانيءَ سان، رب جي نالي کي پنهنجو مال بنايو آهي. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਧੋਹੁ ਨ ਚਲੀ ਖਸਮ ਨਾਲਿ ਲਬਿ ਮੋਹਿ ਵਿਗੁਤੇ ॥
dhohu na chalee khasam naal lab mohi vigute |

فريب اسان جي پالڻهار ۽ مالڪ سان ڪم نٿو ڪري. انهن جي لالچ ۽ جذباتي وابستگي جي ڪري، ماڻهو برباد ٿي ويا آهن.

ਕਰਤਬ ਕਰਨਿ ਭਲੇਰਿਆ ਮਦਿ ਮਾਇਆ ਸੁਤੇ ॥
karatab karan bhaleriaa mad maaeaa sute |

اهي بڇڙا ڪم ڪن ٿا، ۽ مايا جي نشي ۾ ننڊ ڪن ٿا.

ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਜੂਨਿ ਭਵਾਈਅਨਿ ਜਮ ਮਾਰਗਿ ਮੁਤੇ ॥
fir fir joon bhavaaeean jam maarag mute |

وقت ۽ وقت، اهي ٻيهر جنم وٺندا آهن، ۽ موت جي رستي تي ڇڏي ويندا آهن.

ਕੀਤਾ ਪਾਇਨਿ ਆਪਣਾ ਦੁਖ ਸੇਤੀ ਜੁਤੇ ॥
keetaa paaein aapanaa dukh setee jute |

اهي پنهنجن ڪمن جا نتيجا حاصل ڪن ٿا، ۽ انهن جي درد سان جڙيل آهن.

ਨਾਨਕ ਨਾਇ ਵਿਸਾਰਿਐ ਸਭ ਮੰਦੀ ਰੁਤੇ ॥੧੨॥
naanak naae visaariaai sabh mandee rute |12|

اي نانڪ، جيڪڏهن ڪو نالو وساري ٿو، ته سڀئي موسمون خراب آهن. ||12||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |

سالڪ، پنجون مهل:

ਉਠੰਦਿਆ ਬਹੰਦਿਆ ਸਵੰਦਿਆ ਸੁਖੁ ਸੋਇ ॥
autthandiaa bahandiaa savandiaa sukh soe |

بيهڻ، ويهڻ ۽ سمهڻ وقت، سڪون ۾ رهو؛

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਸਲਾਹਿਐ ਮਨੁ ਤਨੁ ਸੀਤਲੁ ਹੋਇ ॥੧॥
naanak naam salaahiaai man tan seetal hoe |1|

اي نانڪ، رب جي نالي جي ساراهه ڪرڻ سان، دماغ ۽ جسم ٿڌو ۽ آرام سان ٿئي ٿو. ||1||

ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |

پنجين مهل:

ਲਾਲਚਿ ਅਟਿਆ ਨਿਤ ਫਿਰੈ ਸੁਆਰਥੁ ਕਰੇ ਨ ਕੋਇ ॥
laalach attiaa nit firai suaarath kare na koe |

لالچ سان ڀريل، هو مسلسل چوڌاري ڦرندو آهي. هو ڪو سٺو ڪم نٿو ڪري.

ਜਿਸੁ ਗੁਰੁ ਭੇਟੈ ਨਾਨਕਾ ਤਿਸੁ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਸੋਇ ॥੨॥
jis gur bhettai naanakaa tis man vasiaa soe |2|

اي نانڪ، رب ان جي ذهن ۾ رهي ٿو جيڪو گرو سان ملندو آهي. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਸਭੇ ਵਸਤੂ ਕਉੜੀਆ ਸਚੇ ਨਾਉ ਮਿਠਾ ॥
sabhe vasatoo kaurreea sache naau mitthaa |

سڀ مادي شيون تلخ آهن؛ سچو نالو اڪيلو مٺو آهي.

ਸਾਦੁ ਆਇਆ ਤਿਨ ਹਰਿ ਜਨਾਂ ਚਖਿ ਸਾਧੀ ਡਿਠਾ ॥
saad aaeaa tin har janaan chakh saadhee dditthaa |

رب جا اهي عاجز بندا جيڪي ان جو ذائقو چکڻ لاءِ اچن ٿا.

ਪਾਰਬ੍ਰਹਮਿ ਜਿਸੁ ਲਿਖਿਆ ਮਨਿ ਤਿਸੈ ਵੁਠਾ ॥
paarabraham jis likhiaa man tisai vutthaa |

اهو انهن ماڻهن جي ذهن ۾ اچي ٿو، جيڪي خدا جي طرفان اڳ ۾ ئي مقرر ٿيل آهن.

ਇਕੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਭਾਉ ਦੁਯਾ ਕੁਠਾ ॥
eik niranjan rav rahiaa bhaau duyaa kutthaa |

هڪ پاڪ پالڻهار هر هنڌ پکڙيل آهي. هو دوئي جي محبت کي تباهه ڪري ٿو.

ਹਰਿ ਨਾਨਕੁ ਮੰਗੈ ਜੋੜਿ ਕਰ ਪ੍ਰਭੁ ਦੇਵੈ ਤੁਠਾ ॥੧੩॥
har naanak mangai jorr kar prabh devai tutthaa |13|

نانڪ رب جي نالي لاء دعا گهري ٿو، هن جي هٿن سان گڏ دٻايو؛ ان جي رضا سان، خدا ان کي عطا ڪيو آهي. ||13||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |

سالڪ، پنجون مهل:

ਜਾਚੜੀ ਸਾ ਸਾਰੁ ਜੋ ਜਾਚੰਦੀ ਹੇਕੜੋ ॥
jaacharree saa saar jo jaachandee hekarro |

سڀ کان بھترين گذارش ھڪڙي رب جي لاءِ گھرڻ آھي.

ਗਾਲੑੀ ਬਿਆ ਵਿਕਾਰ ਨਾਨਕ ਧਣੀ ਵਿਹੂਣੀਆ ॥੧॥
gaalaee biaa vikaar naanak dhanee vihooneea |1|

اي نانڪ، رب جي مالڪ کان سواءِ ٻيون ڳالهيون خراب آهن. ||1||

ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |

پنجين مهل:

ਨੀਹਿ ਜਿ ਵਿਧਾ ਮੰਨੁ ਪਛਾਣੂ ਵਿਰਲੋ ਥਿਓ ॥
neehi ji vidhaa man pachhaanoo viralo thio |

جيڪو رب کي سڃاڻي ٿو اهو تمام گهٽ آهي. هن جو ذهن رب جي محبت سان سوراخ ڪيو ويو آهي.

ਜੋੜਣਹਾਰਾ ਸੰਤੁ ਨਾਨਕ ਪਾਧਰੁ ਪਧਰੋ ॥੨॥
jorranahaaraa sant naanak paadhar padharo |2|

اهڙو سنت هڪ آهي، اي نانڪ - هو سڌو رستو ڏيکاريندو آهي. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਸੋਈ ਸੇਵਿਹੁ ਜੀਅੜੇ ਦਾਤਾ ਬਖਸਿੰਦੁ ॥
soee sevihu jeearre daataa bakhasind |

ان جي خدمت ڪر، اي منهنجي جان، جيڪو بخشيندڙ ۽ بخشيندڙ آهي.

ਕਿਲਵਿਖ ਸਭਿ ਬਿਨਾਸੁ ਹੋਨਿ ਸਿਮਰਤ ਗੋਵਿੰਦੁ ॥
kilavikh sabh binaas hon simarat govind |

رب العالمين جي ياد ڪرڻ سان سڀ گناهه جا خطا ميٽجي ويندا آهن.

ਹਰਿ ਮਾਰਗੁ ਸਾਧੂ ਦਸਿਆ ਜਪੀਐ ਗੁਰਮੰਤੁ ॥
har maarag saadhoo dasiaa japeeai guramant |

پاڪ سائين مون کي رب جو رستو ڏيکاريو آهي. مان گرو منتر ڳائيندو آهيان.

ਮਾਇਆ ਸੁਆਦ ਸਭਿ ਫਿਕਿਆ ਹਰਿ ਮਨਿ ਭਾਵੰਦੁ ॥
maaeaa suaad sabh fikiaa har man bhaavand |

مايا جو ذائقو بلڪل نرالو ۽ بيڪار آهي. اڪيلو رب منهنجي ذهن تي راضي آهي.

ਧਿਆਇ ਨਾਨਕ ਪਰਮੇਸਰੈ ਜਿਨਿ ਦਿਤੀ ਜਿੰਦੁ ॥੧੪॥
dhiaae naanak paramesarai jin ditee jind |14|

غور ڪريو، اي نانڪ، عظيم رب تي، جنهن توهان کي توهان جي روح ۽ زندگي سان برڪت ڏني آهي. ||14||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |

سالڪ، پنجون مهل:

ਵਤ ਲਗੀ ਸਚੇ ਨਾਮ ਕੀ ਜੋ ਬੀਜੇ ਸੋ ਖਾਇ ॥
vat lagee sache naam kee jo beeje so khaae |

رب جي نالي جو ٻج پوکڻ جو وقت اچي ويو آهي. جيڪو پوکيندو سو ان جو ميوو کائيندو.

ਤਿਸਹਿ ਪਰਾਪਤਿ ਨਾਨਕਾ ਜਿਸ ਨੋ ਲਿਖਿਆ ਆਇ ॥੧॥
tiseh paraapat naanakaa jis no likhiaa aae |1|

اھو اڪيلو اھو حاصل ڪري ٿو، اي نانڪ، جنھن جي تقدير اڳ ۾ ئي لکيل آھي. ||1||

ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |

پنجين مهل:

ਮੰਗਣਾ ਤ ਸਚੁ ਇਕੁ ਜਿਸੁ ਤੁਸਿ ਦੇਵੈ ਆਪਿ ॥
manganaa ta sach ik jis tus devai aap |

جيڪڏهن ڪو سوال ڪري ته ان کي سچي ذات جي نالي جي طلب ڪرڻ گهرجي، جيڪو صرف سندس رضامندي سان ڏنو ويندو آهي.

ਜਿਤੁ ਖਾਧੈ ਮਨੁ ਤ੍ਰਿਪਤੀਐ ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬ ਦਾਤਿ ॥੨॥
jit khaadhai man tripateeai naanak saahib daat |2|

رب ۽ مالڪ جي طرفان ڏنل هي تحفو کائڻ سان، اي نانڪ، ذهن مطمئن ٿي ويو آهي. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਲਾਹਾ ਜਗ ਮਹਿ ਸੇ ਖਟਹਿ ਜਿਨ ਹਰਿ ਧਨੁ ਰਾਸਿ ॥
laahaa jag meh se khatteh jin har dhan raas |

دنيا ۾ اُهي ئي نفعو ڪمائين ٿا، جن وٽ رب جي نالي جي دولت آهي.

ਦੁਤੀਆ ਭਾਉ ਨ ਜਾਣਨੀ ਸਚੇ ਦੀ ਆਸ ॥
duteea bhaau na jaananee sache dee aas |

اُهي نه ٿا ڄاڻن دوئي جي محبت کي. اهي پنهنجون اميدون سچي رب ۾ رکن ٿا.

ਨਿਹਚਲੁ ਏਕੁ ਸਰੇਵਿਆ ਹੋਰੁ ਸਭ ਵਿਣਾਸੁ ॥
nihachal ek sareviaa hor sabh vinaas |

اهي هڪ ابدي رب جي خدمت ڪن ٿا، ۽ باقي سڀ ڪجهه ڇڏي ڏين ٿا.

ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਜਿਸੁ ਵਿਸਰੈ ਤਿਸੁ ਬਿਰਥਾ ਸਾਸੁ ॥
paarabraham jis visarai tis birathaa saas |

جيڪو خدا جي عظيم رب کي وساري ٿو - بيڪار آهي سندس سانس.

ਕੰਠਿ ਲਾਇ ਜਨ ਰਖਿਆ ਨਾਨਕ ਬਲਿ ਜਾਸੁ ॥੧੫॥
kantth laae jan rakhiaa naanak bal jaas |15|

خدا پنهنجي عاجز ٻانهن کي پنهنجي پياري گلي ۾ ويجھو ڪري ٿو ۽ هن جي حفاظت ڪري ٿو - نانڪ هن لاءِ قربان آهي. ||15||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |

سالڪ، پنجون مهل:

ਪਾਰਬ੍ਰਹਮਿ ਫੁਰਮਾਇਆ ਮੀਹੁ ਵੁਠਾ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
paarabraham furamaaeaa meehu vutthaa sahaj subhaae |

رب العالمين حڪم ڏنو، ۽ مينهن خود بخود شروع ٿي ويا.

ਅੰਨੁ ਧੰਨੁ ਬਹੁਤੁ ਉਪਜਿਆ ਪ੍ਰਿਥਮੀ ਰਜੀ ਤਿਪਤਿ ਅਘਾਇ ॥
an dhan bahut upajiaa prithamee rajee tipat aghaae |

اناج ۽ دولت گهڻي مقدار ۾ پيدا ٿيا. زمين مڪمل طور تي مطمئن ۽ مطمئن هئي.

ਸਦਾ ਸਦਾ ਗੁਣ ਉਚਰੈ ਦੁਖੁ ਦਾਲਦੁ ਗਇਆ ਬਿਲਾਇ ॥
sadaa sadaa gun ucharai dukh daalad geaa bilaae |

ھميشہ ۽ ھميشہ، رب جي پاڪائي ساراھيو، ۽ درد ۽ غربت ڀڄي ويندا.

ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਪਾਇਆ ਮਿਲਿਆ ਤਿਸੈ ਰਜਾਇ ॥
poorab likhiaa paaeaa miliaa tisai rajaae |

ماڻهو اهو حاصل ڪن ٿا جيڪو انهن کي حاصل ڪرڻ لاءِ اڳ ۾ ئي مقرر ڪيو ويو آهي، رب جي مرضي مطابق.

ਪਰਮੇਸਰਿ ਜੀਵਾਲਿਆ ਨਾਨਕ ਤਿਸੈ ਧਿਆਇ ॥੧॥
paramesar jeevaaliaa naanak tisai dhiaae |1|

مٿاهون رب توهان کي جيئرو رکي؛ اي نانڪ، هن تي غور ڪريو. ||1||

ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |

پنجين مهل:


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430