تون اڪيلو، رب، تون اڪيلو. ||2||
پهرين مهل:
نه ئي عادل، نه سخي، نه ئي ڪو انسان،
نه ئي زمين جي هيٺان ست زمينون، باقي رهنديون.
تون اڪيلو، رب، تون اڪيلو. ||3||
پهرين مهل:
نه سج، نه چنڊ، نه سيارو،
نه ست براعظم، نه سمنڊ،
نه کاڌو، نه واءُ - ڪجھ به مستقل ناهي.
تون اڪيلو، رب، تون اڪيلو. ||4||
پهرين مهل:
اسان جو رزق ڪنهن جي هٿ ۾ ناهي.
سڀني جون اميدون هڪ رب ۾ آهن.
اڪيلو رب آهي، ٻيو ڪير آهي؟
تون اڪيلو، رب، تون اڪيلو. ||5||
پهرين مهل:
پکين جي کيسي ۾ پئسا ناهن.
اهي پنهنجون اميدون وڻن ۽ پاڻي تي رکندا آهن.
اهو ئي عطا ڪندڙ آهي.
تون اڪيلو، رب، تون اڪيلو. ||6||
پهرين مهل:
اي نانڪ، اها تقدير جيڪا اڳ ۾ لکيل آهي ۽ ڪنهن جي پيشاني تي لکيل آهي
ڪو به ان کي ختم نٿو ڪري سگهي.
رب طاقت ڏئي ٿو، ۽ هو ان کي ٻيهر وٺي ٿو.
تون اڪيلو، اي رب، تون اڪيلو. ||7||
پورو:
توهان جو حڪم سچو آهي. گرو مُخ کي، سڃاتل آهي.
گرو جي تعليمات ذريعي، خود غرضي ۽ غرور ختم ٿي ويا آهن، ۽ حقيقت کي محسوس ڪيو ويندو آهي.
توهان جي عدالت سچي آهي. اهو اعلان ڪيو ويو آهي ۽ نازل ڪيو ويو آهي لفظ جي لفظ ذريعي.
شبد جي سچي ڪلام تي دل سان غور ڪندي، مان سچ ۾ ضم ٿي ويو آهيان.
پاڻ سڳورا منٺا هميشه ڪوڙا آهن. اهي شڪ ۾ ڦاٿل آهن.
اُهي ڍڳيءَ ۾ رهن ٿا، ۽ نالي جو ذائقو نٿا ڄاڻن.
نالي جي بغير، اهي اچڻ وڃڻ جي تڪليف برداشت ڪن ٿا.
اي نانڪ، رب پاڻ اندازو لڳائيندڙ آهي، جيڪو جعلي کي حقيقي کان ڌار ڪري ٿو. ||13||
سالڪ، پھريون مھل:
ٽائگر، هاڪس، باڪس ۽ عقاب - رب انهن کي گھاس کائي سگهي ٿو.
۽ اھي جانور جيڪي گھاس کائيندا آھن- اھو انھن کي گوشت کائي سگھي ٿو. هو انهن کي زندگي جي هن طريقي جي پيروي ڪري سگهي ٿو.
هو دريائن مان سڪي زمين کي اُڀاري سگهي ٿو، ۽ ريگستانن کي اونهي سمنڊن ۾ تبديل ڪري سگهي ٿو.
هو ڪنهن کير کي بادشاهه مقرر ڪري سگهي ٿو، ۽ فوج کي گهٽائي خاڪ ڪري سگهي ٿو.
سڀ جاندار ۽ جاندار ساهه کڻڻ سان رهن ٿا، پر هو اسان کي جيئرو رکي سگهي ٿو، ساهه کان سواءِ به.
اي نانڪ، جيئن اهو سچو رب راضي ٿئي، هو اسان کي روزي ڏيندو آهي. ||1||
پهرين مهل:
ڪي گوشت کائيندا آهن، جڏهن ته ٻيا گھاس کائيندا آهن.
ڪجھ وٽ 66 قسم جي لذيذ قسمون آھن،
جڏهن ته ٻيا مٽيءَ ۾ رهن ٿا ۽ مٽي کائيندا آهن.
ڪجهه سانس کي ڪنٽرول ڪن ٿا، ۽ انهن جي سانس کي منظم ڪن ٿا.
ڪي ته جيئرا رهن ٿا اسم جي سهاري، بي صورت رب جي نالي سان.
عظيم عطا ڪندڙ زندهه؛ ڪو به نه مرندو.
اي نانڪ، جيڪي رب کي پنهنجي ذهن ۾ نه ٿا رکن، اهي گمراهه آهن. ||2||
پورو:
چڱن ڪمن جي ڪرم سان، ڪي ڪامل گرو جي خدمت ۾ ايندا آهن.
گرو جي تعليمات جي ذريعي، ڪجهه خود غرضي ۽ غرور کي ختم ڪن ٿا، ۽ رب جي نالي تي غور ڪن ٿا.
ڪو ٻيو ڪم ڪرڻ بجاءِ بي مقصد زندگي ضايع ڪندا آهن.
نالي کان سواءِ، جيڪي پائڻ ۽ کائي ٿو سو زهر آهي.
سچي ڪلام جي ساراهه ڪندي، سچي رب سان ملن ٿا.
سچي گرو جي خدمت ڪرڻ کان سواءِ، کين امن جو گهر نه ٿو ملي. انهن کي ٻيهر جنم ڏنو وڃي ٿو، بار بار.
جعلسازي سرمائيداري ڪري، اهي دنيا ۾ رڳو ڪوڙ ڪمائيندا آهن.
اي نانڪ، خالص، سچي پالڻهار جي ساراهه ڳائي، اهي عزت سان روانا ٿيا. ||14||
سالڪ، پھريون مھل:
جڏھن اھو توھان کي راضي ڪري، اسين موسيقي وڄائيندا آھيون ۽ ڳائيندا آھيون؛ جڏهن اهو توهان کي راضي ڪري، اسان پاڻيء ۾ غسل ڪريون ٿا.