سچائيءَ ۽ وجدان جي ذريعي، وڏي عزت حاصل ٿئي ٿي، رب جي نالي جي مدد سان.
جيئن توهان کي راضي ٿئي، رب، مهرباني ڪري مون کي بچايو ۽ حفاظت ڪريو. توکان سواءِ، اي منهنجا مالڪ، مون لاءِ ٻيو ڪير آهي؟ ||3||
انهن جا ڪتاب بار بار پڙهي، ماڻهو غلطيون ڪندا رهندا آهن. انهن کي پنهنجي مذهبي لباس تي فخر آهي.
پر زيارتن جي مقدس زيارتن تي غسل ڪرڻ جو ڪهڙو فائدو، جڏهن ضدي غرور جي گندگي دماغ ۾ آهي؟
گروءَ کان سواءِ ٻيو ڪير ٻڌائي سگهي ٿو ته ذهن ۾ رب، بادشاهه، شهنشاهه آهي؟ ||4||
رب جي محبت جو خزانو گرومخ کي حاصل ٿئي ٿو، جيڪو حقيقت جي جوهر تي غور ڪري ٿو.
ڪنوار پنهنجي خود غرضي کي ختم ڪري ٿي، ۽ پاڻ کي گرو جي ڪلام سان سينگاري ٿي.
هن جي پنهنجي گهر ۾، هوء پنهنجي مڙس کي ڳولي ٿي، گرو لاء لامحدود پيار ذريعي. ||5||
پاڻ کي گرو جي خدمت ۾ لاڳو ڪرڻ سان، ذهن پاڪ ٿئي ٿو، ۽ امن حاصل ٿئي ٿو.
گروءَ جو ڪلام ذهن ۾ رهي ٿو، ۽ اندر مان انا ختم ٿي وڃي ٿي.
نالي جو خزانو حاصل ٿئي ٿو، ۽ ذهن کي دائمي فائدو حاصل ٿئي ٿو. ||6||
جيڪڏهن هو پنهنجي فضل عطا ڪري ته پوءِ اسان ان کي حاصل ڪريون. اسان پنهنجي ڪوششن سان ان کي ڳولي نه سگهنداسين.
گرو جي پيرن سان جڙيل رهو، ۽ اندر مان خود غرضي کي ختم ڪريو.
سچ سان ملندو، تون سچي کي حاصل ڪندين. ||7||
هر ڪو غلطي ڪري ٿو؛ صرف گرو ۽ خالق معصوم آهن.
جيڪو پنهنجي ذهن کي گرو جي تعليمات سان هدايت ڪري ٿو، اهو رب جي محبت کي قبول ڪرڻ لاء اچي ٿو.
اي نانڪ، سچ نه وساريو. توهان کي لفظ جو لامحدود لفظ ملندو. ||8||12||
سري راڳ، پهرين مهل:
مايا جي دلڪش خواهش ماڻهن کي جذباتي طور تي پنهنجن ٻارن، مائٽن، گهرن ۽ زالن سان جڙيل آهي.
دنيا دولت، جواني، لالچ ۽ انا جي ڪري ٺڳي ۽ ڦرلٽ ۾ آهي.
جذباتي وابستگي جي دوا مون کي ائين تباهه ڪري ڇڏيو آهي، جيئن سڄي دنيا کي تباهه ڪري ڇڏيو آهي. ||1||
اي منهنجا محبوب، مون کي توکان سواءِ ٻيو ڪوبه ڪونهي.
توکان سواءِ مون کي ٻيو ڪجھ به نه وڻندو. توسان پيار ڪندي، مان امن ۾ آهيان. ||1||روڪ||
مان نام جي ساراهه ڳائيندو آهيان، رب جي نالي، پيار سان؛ مان گرو جي ڪلام سان راضي آهيان.
جيڪو ڏٺو ويندو سو گذري ويندو. تنهن ڪري هن ڪوڙي شو ۾ نه جڙيو.
سندس سفر ۾ مسافر وانگر، تون آيو آهين. ڏس هر روز قافلو نڪرندو آهي. ||2||
ڪيترائي واعظ ڪن ٿا، پر گروءَ کان سواءِ، سمجھ حاصل نه ٿي ٿئي.
جيڪڏهن ڪنهن کي اسم جي شان ملي ٿي، ته هو سچائيءَ سان سلهاڙيل آهي ۽ عزت سان برڪت وارو آهي.
جيڪي تو کي راضي ڪن ٿا، اهي سٺا آهن؛ ڪو به جعلي يا حقيقي ناهي. ||3||
گرو جي حرم ۾ اسان کي بچايو ويو آهي. پاڻ سڳورن جا اثاثا ڪوڙا آهن.
بادشاهه جي اٺن ڌاتن کي سندس ڪلام سان سڪا ٺاهيا ويا آهن.
ان جو اندازو لڳائيندڙ پاڻ انهن جو جائزو وٺي ٿو، ۽ هو حقيقي ماڻهن کي پنهنجي خزاني ۾ رکي ٿو. ||4||
توهان جي قيمت جو اندازو نٿو لڳائي سگهجي. مون سڀ ڪجهه ڏٺو ۽ جانچيو آهي.
ڳالهائڻ سان، سندس کوٽائي معلوم نه ٿي سگهي. سچ ۾ رهڻ سان عزت ملي ٿي.
گرو جي تعليمات ذريعي، مان توهان جي ساراهه ڪريان ٿو؛ ٻي صورت ۾، مان توهان جو قدر بيان نٿو ڪري سگهان. ||5||
اهو جسم جيڪو نالو جي قدر نٿو ڪري، اهو جسم انا پرستي ۽ تڪرار سان ڀريل آهي.
گرو کان سواء، روحاني حڪمت حاصل نه ٿيندي؛ ٻيا ذوق زهر آهن.
فضيلت کان سواءِ، ڪا به شيءِ ڪم جي نه آهي. مايا جو ذائقو مٺو ۽ بيڪار آهي. ||6||
خواهش جي ذريعي، ماڻهو پيٽ ۾ اڇلائي ۽ ٻيهر جنم وٺندا آهن. خواهش جي ذريعي، اهي مٺو ۽ ڳاڙهي ذائق چکندا آهن.
خواهشن سان جڙيل، انهن جي اڳواڻي ڪئي ويندي آهي، ماريا ويندا آهن ۽ انهن جي منهن ۽ وات تي مارا ويندا آهن.
بُرائيءَ سان جڪڙيل ۽ جڪڙيل ۽ حملو ڪري، اُهي رڳو نالي جي ذريعي، گرو جي تعليمات ذريعي آزاد ٿين ٿا. ||7||