شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 463


ਮਹਲਾ ੨ ॥
mahalaa 2 |

ٻيو مهل:

ਜੇ ਸਉ ਚੰਦਾ ਉਗਵਹਿ ਸੂਰਜ ਚੜਹਿ ਹਜਾਰ ॥
je sau chandaa ugaveh sooraj charreh hajaar |

جيڪڏهن سؤ چنڊ اڀرن، ۽ هزار سج ظاهر ٿين،

ਏਤੇ ਚਾਨਣ ਹੋਦਿਆਂ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਘੋਰ ਅੰਧਾਰ ॥੨॥
ete chaanan hodiaan gur bin ghor andhaar |2|

اهڙي روشنيءَ سان به، گروءَ کان سواءِ اڃا به اوندهه هوندي. ||2||

ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |

پهرين مهل:

ਨਾਨਕ ਗੁਰੂ ਨ ਚੇਤਨੀ ਮਨਿ ਆਪਣੈ ਸੁਚੇਤ ॥
naanak guroo na chetanee man aapanai suchet |

اي نانڪ، جيڪي گرو کي نه ٿا سمجهن، ۽ جيڪي پاڻ کي هوشيار سمجهن ٿا،

ਛੁਟੇ ਤਿਲ ਬੂਆੜ ਜਿਉ ਸੁੰਞੇ ਅੰਦਰਿ ਖੇਤ ॥
chhutte til booaarr jiau sunye andar khet |

ڇڏي ڏنو ويندو ميدان ۾، پکڙيل تلن وانگر.

ਖੇਤੈ ਅੰਦਰਿ ਛੁਟਿਆ ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਸਉ ਨਾਹ ॥
khetai andar chhuttiaa kahu naanak sau naah |

نانڪ جو چوڻ آهي ته، اهي ميدان ۾ ڇڏي ويا آهن، ۽ انهن کي خوش ڪرڻ لاء هڪ سئو مالڪ آهن.

ਫਲੀਅਹਿ ਫੁਲੀਅਹਿ ਬਪੁੜੇ ਭੀ ਤਨ ਵਿਚਿ ਸੁਆਹ ॥੩॥
faleeeh fuleeeh bapurre bhee tan vich suaah |3|

بدمعاش ميوا ۽ گل ته ڏيندا آهن، پر انهن جي جسم ۾، اهي خاڪ سان ڀريل هوندا آهن. ||3||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਆਪੀਨੑੈ ਆਪੁ ਸਾਜਿਓ ਆਪੀਨੑੈ ਰਚਿਓ ਨਾਉ ॥
aapeenaai aap saajio aapeenaai rachio naau |

هن پنهنجو پاڻ کي پيدا ڪيو؛ هن پنهنجو نالو پاڻ رکيو.

ਦੁਯੀ ਕੁਦਰਤਿ ਸਾਜੀਐ ਕਰਿ ਆਸਣੁ ਡਿਠੋ ਚਾਉ ॥
duyee kudarat saajeeai kar aasan ddittho chaau |

ٻيو، هن تخليق کي ترتيب ڏنو؛ مخلوق جي اندر بيٺو، هو ان کي خوشيءَ سان ڏسندو آهي.

ਦਾਤਾ ਕਰਤਾ ਆਪਿ ਤੂੰ ਤੁਸਿ ਦੇਵਹਿ ਕਰਹਿ ਪਸਾਉ ॥
daataa karataa aap toon tus deveh kareh pasaau |

تون پاڻ ئي عطا ڪندڙ ۽ پيدا ڪندڙ آهين. توهان جي رضا سان، توهان پنهنجي رحمت سان نوازيو.

ਤੂੰ ਜਾਣੋਈ ਸਭਸੈ ਦੇ ਲੈਸਹਿ ਜਿੰਦੁ ਕਵਾਉ ॥
toon jaanoee sabhasai de laiseh jind kavaau |

تون ئي ڄاڻندڙ آهين. توهان زندگي ڏيو، ۽ ان کي هڪ لفظ سان ٻيهر وٺو.

ਕਰਿ ਆਸਣੁ ਡਿਠੋ ਚਾਉ ॥੧॥
kar aasan ddittho chaau |1|

تخليق ۾ بيٺو، تون ان کي خوشيءَ سان ڏسندين. ||1||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |

سالڪ، پھريون مھل:

ਸਚੇ ਤੇਰੇ ਖੰਡ ਸਚੇ ਬ੍ਰਹਮੰਡ ॥
sache tere khandd sache brahamandd |

سچا آهن توهان جون دنياون، سچا آهن توهان جا نظام شمسي.

ਸਚੇ ਤੇਰੇ ਲੋਅ ਸਚੇ ਆਕਾਰ ॥
sache tere loa sache aakaar |

سچو آهي تنهنجون، سچو آهي تنهنجي تخليق.

ਸਚੇ ਤੇਰੇ ਕਰਣੇ ਸਰਬ ਬੀਚਾਰ ॥
sache tere karane sarab beechaar |

سچا آھن تنھنجا عمل، ۽ تنھنجا سڀ خيال.

ਸਚਾ ਤੇਰਾ ਅਮਰੁ ਸਚਾ ਦੀਬਾਣੁ ॥
sachaa teraa amar sachaa deebaan |

توهان جو حڪم سچو آهي، ۽ توهان جي عدالت سچي آهي.

ਸਚਾ ਤੇਰਾ ਹੁਕਮੁ ਸਚਾ ਫੁਰਮਾਣੁ ॥
sachaa teraa hukam sachaa furamaan |

سچو حڪم تنهنجي مرضي، سچو تنهنجو حڪم.

ਸਚਾ ਤੇਰਾ ਕਰਮੁ ਸਚਾ ਨੀਸਾਣੁ ॥
sachaa teraa karam sachaa neesaan |

سچي تنهنجي رحمت، سچي تنهنجي نشاني.

ਸਚੇ ਤੁਧੁ ਆਖਹਿ ਲਖ ਕਰੋੜਿ ॥
sache tudh aakheh lakh karorr |

سوين هزارين ۽ لکين ماڻهو توهان کي سچو سڏين ٿا.

ਸਚੈ ਸਭਿ ਤਾਣਿ ਸਚੈ ਸਭਿ ਜੋਰਿ ॥
sachai sabh taan sachai sabh jor |

سچي رب ۾ سڀ طاقت آهي، سچي رب ۾ سڀ طاقت آهي.

ਸਚੀ ਤੇਰੀ ਸਿਫਤਿ ਸਚੀ ਸਾਲਾਹ ॥
sachee teree sifat sachee saalaah |

سچي تنهنجي ساراهه، سچي تنهنجي عبادت.

ਸਚੀ ਤੇਰੀ ਕੁਦਰਤਿ ਸਚੇ ਪਾਤਿਸਾਹ ॥
sachee teree kudarat sache paatisaah |

سچو آهي توهان جي عظيم تخليقي طاقت، سچو بادشاهه.

ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਧਿਆਇਨਿ ਸਚੁ ॥
naanak sach dhiaaein sach |

اي نانڪ، سچا اُھي آھن جيڪي سچائيءَ تي غور ڪن ٿا.

ਜੋ ਮਰਿ ਜੰਮੇ ਸੁ ਕਚੁ ਨਿਕਚੁ ॥੧॥
jo mar jame su kach nikach |1|

جيڪي ڄمڻ ۽ موت جي تابع آهن، اهي بلڪل ڪوڙ آهن. ||1||

ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |

پهرين مهل:

ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਜਾ ਵਡਾ ਨਾਉ ॥
vaddee vaddiaaee jaa vaddaa naau |

عظيم آهي هن جي عظمت، جيترو هن جو نالو.

ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਜਾ ਸਚੁ ਨਿਆਉ ॥
vaddee vaddiaaee jaa sach niaau |

عظيم سندس عظمت آهي، جيئن سچ آهي سندس انصاف.

ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਜਾ ਨਿਹਚਲ ਥਾਉ ॥
vaddee vaddiaaee jaa nihachal thaau |

عظيم سندس عظمت آهي، جيئن سندس عرش مستقل.

ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਜਾਣੈ ਆਲਾਉ ॥
vaddee vaddiaaee jaanai aalaau |

عظيم سندس عظمت آهي، جيئن هو اسان جي ڳالهين کي ڄاڻي ٿو.

ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਬੁਝੈ ਸਭਿ ਭਾਉ ॥
vaddee vaddiaaee bujhai sabh bhaau |

عظيم سندس عظمت آهي، جيئن هو اسان جي سڀني پيارن کي سمجهي ٿو.

ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਜਾ ਪੁਛਿ ਨ ਦਾਤਿ ॥
vaddee vaddiaaee jaa puchh na daat |

عظيم آهي هن جي عظمت، جيئن هو بغير پڇڻ جي ڏئي ٿو.

ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਜਾ ਆਪੇ ਆਪਿ ॥
vaddee vaddiaaee jaa aape aap |

هن جي عظمت وڏي آهي، جيئن هو پاڻ سڀني ۾ آهي.

ਨਾਨਕ ਕਾਰ ਨ ਕਥਨੀ ਜਾਇ ॥
naanak kaar na kathanee jaae |

اي نانڪ، سندس عمل بيان نه ٿو ڪري سگهجي.

ਕੀਤਾ ਕਰਣਾ ਸਰਬ ਰਜਾਇ ॥੨॥
keetaa karanaa sarab rajaae |2|

هن جيڪو ڪجهه ڪيو آهي، يا ڪندو، اهو سڀ سندس پنهنجي مرضيءَ سان آهي. ||2||

ਮਹਲਾ ੨ ॥
mahalaa 2 |

ٻيو مهل:

ਇਹੁ ਜਗੁ ਸਚੈ ਕੀ ਹੈ ਕੋਠੜੀ ਸਚੇ ਕਾ ਵਿਚਿ ਵਾਸੁ ॥
eihu jag sachai kee hai kottharree sache kaa vich vaas |

هيءَ دنيا سچي رب جو ڪمرو آهي. ان ۾ سچي پالڻھار جي رھائش آھي.

ਇਕਨੑਾ ਹੁਕਮਿ ਸਮਾਇ ਲਏ ਇਕਨੑਾ ਹੁਕਮੇ ਕਰੇ ਵਿਣਾਸੁ ॥
eikanaa hukam samaae le ikanaa hukame kare vinaas |

سندس حڪم سان ڪي ان ۾ داخل ٿين ٿا ۽ ڪي سندس حڪم سان ناس ٿي وڃن ٿا.

ਇਕਨੑਾ ਭਾਣੈ ਕਢਿ ਲਏ ਇਕਨੑਾ ਮਾਇਆ ਵਿਚਿ ਨਿਵਾਸੁ ॥
eikanaa bhaanai kadt le ikanaa maaeaa vich nivaas |

ڪي، سندس مرضيءَ سان، مايا مان ڪڍيا ويندا آهن، جڏهن ته ٻيا ان جي اندر رهجي ويندا آهن.

ਏਵ ਭਿ ਆਖਿ ਨ ਜਾਪਈ ਜਿ ਕਿਸੈ ਆਣੇ ਰਾਸਿ ॥
ev bhi aakh na jaapee ji kisai aane raas |

ڪو به چئي نٿو سگهي ته ڪير بچندو.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਕਉ ਆਪਿ ਕਰੇ ਪਰਗਾਸੁ ॥੩॥
naanak guramukh jaaneeai jaa kau aap kare paragaas |3|

اي نانڪ، اهو اڪيلو گرومخ جي نالي سان سڃاتو وڃي ٿو، جنهن تي رب پاڻ کي ظاهر ڪري ٿو. ||3||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਨਾਨਕ ਜੀਅ ਉਪਾਇ ਕੈ ਲਿਖਿ ਨਾਵੈ ਧਰਮੁ ਬਹਾਲਿਆ ॥
naanak jeea upaae kai likh naavai dharam bahaaliaa |

اي نانڪ، روحن کي پيدا ڪرڻ کان پوء، رب انهن جي حساب ڪتاب پڙهڻ ۽ رڪارڊ ڪرڻ لاء مذهب جو صحيح جج نصب ڪيو.

ਓਥੈ ਸਚੇ ਹੀ ਸਚਿ ਨਿਬੜੈ ਚੁਣਿ ਵਖਿ ਕਢੇ ਜਜਮਾਲਿਆ ॥
othai sache hee sach nibarrai chun vakh kadte jajamaaliaa |

اُتي، رڳو سچ کي سچو قرار ڏنو وڃي ٿو. گنهگارن کي ڪڍيو ويندو ۽ جدا ڪيو ويندو.

ਥਾਉ ਨ ਪਾਇਨਿ ਕੂੜਿਆਰ ਮੁਹ ਕਾਲੑੈ ਦੋਜਕਿ ਚਾਲਿਆ ॥
thaau na paaein koorriaar muh kaalaai dojak chaaliaa |

ڪوڙن کي اتي ڪا جاءِ نه ملندي آهي، ۽ اهي جهنم ۾ ويندا آهن جن جا منهن ڪارو ٿي ويندا آهن.

ਤੇਰੈ ਨਾਇ ਰਤੇ ਸੇ ਜਿਣਿ ਗਏ ਹਾਰਿ ਗਏ ਸਿ ਠਗਣ ਵਾਲਿਆ ॥
terai naae rate se jin ge haar ge si tthagan vaaliaa |

جيڪي تنهنجي نالي سان جڙيل آهن سي کٽي ويندا آهن، جڏهن ته خيانت وارا هاري ويندا آهن.

ਲਿਖਿ ਨਾਵੈ ਧਰਮੁ ਬਹਾਲਿਆ ॥੨॥
likh naavai dharam bahaaliaa |2|

رب حساب ڪتاب پڙهڻ ۽ رڪارڊ ڪرڻ لاءِ ڌرم جو صحيح جج مقرر ڪيو. ||2||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |

سالڪ، پھريون مھل:

ਵਿਸਮਾਦੁ ਨਾਦ ਵਿਸਮਾਦੁ ਵੇਦ ॥
visamaad naad visamaad ved |

عجيب آهي ناد جو آواز، عجيب آهي ويد جو علم.

ਵਿਸਮਾਦੁ ਜੀਅ ਵਿਸਮਾਦੁ ਭੇਦ ॥
visamaad jeea visamaad bhed |

عجيب آهن مخلوق، عجيب قسم آهن.

ਵਿਸਮਾਦੁ ਰੂਪ ਵਿਸਮਾਦੁ ਰੰਗ ॥
visamaad roop visamaad rang |

عجيب روپ آهن، عجيب رنگ آهن.

ਵਿਸਮਾਦੁ ਨਾਗੇ ਫਿਰਹਿ ਜੰਤ ॥
visamaad naage fireh jant |

عجيب آهن اُهي جاندار جيڪي ننگن ۾ گهمندا آهن.


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430