شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 1255


ਪਰ ਧਨ ਪਰ ਨਾਰੀ ਰਤੁ ਨਿੰਦਾ ਬਿਖੁ ਖਾਈ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
par dhan par naaree rat nindaa bikh khaaee dukh paaeaa |

ٻين جي مال ۽ زالن جي غيبت ۽ رغبت ۾ ڦاٿل، زهر کائيندا آهن ۽ تڪليف ۾ مبتلا ٿيندا آهن.

ਸਬਦੁ ਚੀਨਿ ਭੈ ਕਪਟ ਨ ਛੂਟੇ ਮਨਿ ਮੁਖਿ ਮਾਇਆ ਮਾਇਆ ॥
sabad cheen bhai kapatt na chhootte man mukh maaeaa maaeaa |

اهي شبد جي باري ۾ سوچيندا آهن، پر انهن جي خوف ۽ فريب کان آزاد نه ٿيندا آهن. ذهن ۽ وات مايا، مايا سان ڀريل آهن.

ਅਜਗਰਿ ਭਾਰਿ ਲਦੇ ਅਤਿ ਭਾਰੀ ਮਰਿ ਜਨਮੇ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥੧॥
ajagar bhaar lade at bhaaree mar janame janam gavaaeaa |1|

بار بار کڻڻ سان، اهي مري ويندا آهن، صرف ٻيهر پيدا ٿيڻ لاء، ۽ پنهنجي زندگي ٻيهر برباد ڪندا آهن. ||1||

ਮਨਿ ਭਾਵੈ ਸਬਦੁ ਸੁਹਾਇਆ ॥
man bhaavai sabad suhaaeaa |

شبد جو ڪلام ڏاڍو خوبصورت آهي؛ اهو منهنجي ذهن کي وڻندڙ آهي.

ਭ੍ਰਮਿ ਭ੍ਰਮਿ ਜੋਨਿ ਭੇਖ ਬਹੁ ਕੀਨੑੇ ਗੁਰਿ ਰਾਖੇ ਸਚੁ ਪਾਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
bhram bhram jon bhekh bahu keenae gur raakhe sach paaeaa |1| rahaau |

فاني انسان وري جنم ۾ گم ٿي ويا، مختلف پوشاڪ ۽ ڪپڙا پائڻ؛ جڏهن هو گرو جي طرفان بچايو ويو ۽ محفوظ ڪيو ويو، تڏهن هو سچ کي ڳولي ٿو. ||1||روڪ||

ਤੀਰਥਿ ਤੇਜੁ ਨਿਵਾਰਿ ਨ ਨੑਾਤੇ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਨ ਭਾਇਆ ॥
teerath tej nivaar na naate har kaa naam na bhaaeaa |

هو مقدس مزارن تي غسل ڪري پنهنجي ناراضگي جي جذبن کي ڌوئڻ جي ڪوشش نه ڪندو آهي. هو رب جي نالي سان پيار نٿو ڪري.

ਰਤਨ ਪਦਾਰਥੁ ਪਰਹਰਿ ਤਿਆਗਿਆ ਜਤ ਕੋ ਤਤ ਹੀ ਆਇਆ ॥
ratan padaarath parahar tiaagiaa jat ko tat hee aaeaa |

هو ان قيمتي زيور کي ڇڏي ڏئي ٿو ۽ اتان موٽي ٿو جتان آيو هو.

ਬਿਸਟਾ ਕੀਟ ਭਏ ਉਤ ਹੀ ਤੇ ਉਤ ਹੀ ਮਾਹਿ ਸਮਾਇਆ ॥
bisattaa keett bhe ut hee te ut hee maeh samaaeaa |

۽ پوءِ هو مٽيءَ ۾ هڪ ٻوٽو بڻجي وڃي ٿو، ۽ ان ۾، هو جذب ٿي وڃي ٿو.

ਅਧਿਕ ਸੁਆਦ ਰੋਗ ਅਧਿਕਾਈ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਸਹਜੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥੨॥
adhik suaad rog adhikaaee bin gur sahaj na paaeaa |2|

جيترو وڌيڪ هو چکندو، اوترو ئي بيمار ٿيندو. گروءَ کان سواءِ سڪون ۽ سڪون ناهي. ||2||

ਸੇਵਾ ਸੁਰਤਿ ਰਹਸਿ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਬੀਚਾਰਾ ॥
sevaa surat rahas gun gaavaa guramukh giaan beechaaraa |

بي غرض خدمت تي پنهنجي شعور کي فوڪس ڪندي، مان خوشيءَ سان سندس ساراهه ڳائيندو آهيان. گرومخ جي حيثيت ۾، مان روحاني حڪمت تي غور ڪريان ٿو.

ਖੋਜੀ ਉਪਜੈ ਬਾਦੀ ਬਿਨਸੈ ਹਉ ਬਲਿ ਬਲਿ ਗੁਰ ਕਰਤਾਰਾ ॥
khojee upajai baadee binasai hau bal bal gur karataaraa |

ڳوليندڙ نڪرندو آهي، ۽ بحث ڪندڙ مري ويندو آهي؛ مان قربان آهيان، قربان آهيان گرو، خالق رب کان.

ਹਮ ਨੀਚ ਹੁੋਤੇ ਹੀਣਮਤਿ ਝੂਠੇ ਤੂ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰਾ ॥
ham neech huote heenamat jhootthe too sabad savaaranahaaraa |

مان گھٽ ۽ نڀاڳو آھيان، گھٽ ۽ ڪوڙي سمجھ سان؛ توهان مون کي پنهنجي ڪلام جي ذريعي سينگاريو ۽ بلند ڪيو.

ਆਤਮ ਚੀਨਿ ਤਹਾ ਤੂ ਤਾਰਣ ਸਚੁ ਤਾਰੇ ਤਾਰਣਹਾਰਾ ॥੩॥
aatam cheen tahaa too taaran sach taare taaranahaaraa |3|

۽ جتي جتي خود احساس آهي، اتي تون آهين. اي سچا پالڻھار نجات ڏيندڙ، تون اسان کي بچائي ۽ اسان کي پار ڪري. ||3||

ਬੈਸਿ ਸੁਥਾਨਿ ਕਹਾਂ ਗੁਣ ਤੇਰੇ ਕਿਆ ਕਿਆ ਕਥਉ ਅਪਾਰਾ ॥
bais suthaan kahaan gun tere kiaa kiaa kthau apaaraa |

ڪٿي بيٺان تنهنجي ساراهه ڪرڻ لاءِ؛ مان توهان جي ڪهڙي لامحدود حمد ڳائڻ گهرجي؟

ਅਲਖੁ ਨ ਲਖੀਐ ਅਗਮੁ ਅਜੋਨੀ ਤੂੰ ਨਾਥਾਂ ਨਾਥਣਹਾਰਾ ॥
alakh na lakheeai agam ajonee toon naathaan naathanahaaraa |

اڻ ڄاتل سڃاتل نه ٿو ٿي سگهي؛ اي ناقابل رسائي، اڻ ڄاتل رب خدا، تون مالڪ ۽ مالڪن جو مالڪ آهين.

ਕਿਸੁ ਪਹਿ ਦੇਖਿ ਕਹਉ ਤੂ ਕੈਸਾ ਸਭਿ ਜਾਚਕ ਤੂ ਦਾਤਾਰਾ ॥
kis peh dekh khau too kaisaa sabh jaachak too daataaraa |

مان توهان کي ڪنهن ٻئي سان ڪيئن مقابلو ڪري سگهان ٿو جيڪو مون کي ڏٺو آهي؟ سڀيئي فقير آهن- تون وڏو عطا ڪندڙ آهين.

ਭਗਤਿਹੀਣੁ ਨਾਨਕੁ ਦਰਿ ਦੇਖਹੁ ਇਕੁ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਉਰਿ ਧਾਰਾ ॥੪॥੩॥
bhagatiheen naanak dar dekhahu ik naam milai ur dhaaraa |4|3|

عقيدت کان محروم، نانڪ تنهنجي در ڏانهن ڏسان ٿو. مهرباني ڪري هن کي پنهنجي هڪ نالي سان نوازيو، ته هو ان کي پنهنجي دل ۾ رکي. ||4||3||

ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੧ ॥
malaar mahalaa 1 |

مالار، پهرين مهل:

ਜਿਨਿ ਧਨ ਪਿਰ ਕਾ ਸਾਦੁ ਨ ਜਾਨਿਆ ਸਾ ਬਿਲਖ ਬਦਨ ਕੁਮਲਾਨੀ ॥
jin dhan pir kaa saad na jaaniaa saa bilakh badan kumalaanee |

جنهن روح جي ڪنوار کي پنهنجي مڙس سان خوشيءَ جي خبر نه آهي، اُها مايوس منهن سان روئندي ۽ روئندي.

ਭਈ ਨਿਰਾਸੀ ਕਰਮ ਕੀ ਫਾਸੀ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਨੀ ॥੧॥
bhee niraasee karam kee faasee bin gur bharam bhulaanee |1|

هوءَ نا اميد ٿي وڃي ٿي، پنهنجي ئي ڪرم جي ڦڙي ۾ ڦاسي وڃي ٿي؛ گروءَ کان سواءِ، هوءَ شڪ ۾ ڀٽڪندي رهي ٿي. ||1||

ਬਰਸੁ ਘਨਾ ਮੇਰਾ ਪਿਰੁ ਘਰਿ ਆਇਆ ॥
baras ghanaa meraa pir ghar aaeaa |

تو مينهن وسايو، اي بادل. منهنجو مڙس گهر آيو آهي.

ਬਲਿ ਜਾਵਾਂ ਗੁਰ ਅਪਨੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਆਣਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
bal jaavaan gur apane preetam jin har prabh aan milaaeaa |1| rahaau |

مان پنهنجي گروءَ تي قربان آهيان، جنهن مون کي پنهنجي رب سان ملڻ جي هدايت ڪئي آهي. ||1||روڪ||

ਨਉਤਨ ਪ੍ਰੀਤਿ ਸਦਾ ਠਾਕੁਰ ਸਿਉ ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤਿ ਸੁਹਾਵੀ ॥
nautan preet sadaa tthaakur siau anadin bhagat suhaavee |

منهنجو پيار، منهنجو رب ۽ مالڪ هميشه لاء تازو آهي. مان رات ڏينهن عقيدت جي عبادت سان سينگاريل آهيان.

ਮੁਕਤਿ ਭਏ ਗੁਰਿ ਦਰਸੁ ਦਿਖਾਇਆ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਭਗਤਿ ਸੁਭਾਵੀ ॥੨॥
mukat bhe gur daras dikhaaeaa jug jug bhagat subhaavee |2|

مان آزاد آهيان، گرو جي درشن جي برڪت وارو نظارو ڏسي رهيو آهيان. عقيدتمنديءَ جي پوڄا مون کي سڄيءَ ڄمار ۾ شان ۽ برتر بڻائي ڇڏيو آهي. ||2||

ਹਮ ਥਾਰੇ ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਜਗੁ ਤੁਮਰਾ ਤੂ ਮੇਰਾ ਹਉ ਤੇਰਾ ॥
ham thaare tribhavan jag tumaraa too meraa hau teraa |

مان تنهنجو آهيان؛ ٽي جهان به تنهنجا آهن. تون منهنجو آهين، ۽ مان تنهنجو آهيان.

ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਨਿਰੰਜਨੁ ਪਾਇਆ ਬਹੁਰਿ ਨ ਭਵਜਲਿ ਫੇਰਾ ॥੩॥
satigur miliaai niranjan paaeaa bahur na bhavajal feraa |3|

سچي گروءَ سان ملاقات ڪري، مون کي بي مثال رب مليو آهي. مون کي وري ڪڏهن به هن خوفناڪ عالمي سمنڊ ڏانهن نهاريو ويندو. ||3||

ਅਪੁਨੇ ਪਿਰ ਹਰਿ ਦੇਖਿ ਵਿਗਾਸੀ ਤਉ ਧਨ ਸਾਚੁ ਸੀਗਾਰੋ ॥
apune pir har dekh vigaasee tau dhan saach seegaaro |

جيڪڏهن ڪنوار پنهنجي مڙس کي ڏسي خوشي سان ڀرجي وڃي ته پوءِ سندس سينگار سچي آهي.

ਅਕੁਲ ਨਿਰੰਜਨ ਸਿਉ ਸਚਿ ਸਾਚੀ ਗੁਰਮਤਿ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੋ ॥੪॥
akul niranjan siau sach saachee guramat naam adhaaro |4|

بي مثال آسماني رب سان، هوءَ سچي جي سچي ٿي وڃي ٿي. گرو جي تعليمات تي عمل ڪندي، هوء نام جي حمايت تي ڀاڙي ٿي. ||4||

ਮੁਕਤਿ ਭਈ ਬੰਧਨ ਗੁਰਿ ਖੋਲੑੇ ਸਬਦਿ ਸੁਰਤਿ ਪਤਿ ਪਾਈ ॥
mukat bhee bandhan gur kholae sabad surat pat paaee |

هوء آزاد ٿي وئي آهي؛ گرو هن جا بندا بند ڪري ڇڏيا آهن. هن جي شعور کي شبد تي ڌيان ڏيڻ سان، هوء عزت حاصل ڪري ٿي.

ਨਾਨਕ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਰਿਦ ਅੰਤਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਈ ॥੫॥੪॥
naanak raam naam rid antar guramukh mel milaaee |5|4|

اي نانڪ، رب جو نالو هن جي دل ۾ آهي؛ گرومخ جي حيثيت ۾، هوء هن جي يونين ۾ متحد آهي. ||5||4||

ਮਹਲਾ ੧ ਮਲਾਰ ॥
mahalaa 1 malaar |

پهرين مهل، ملاار:

ਪਰ ਦਾਰਾ ਪਰ ਧਨੁ ਪਰ ਲੋਭਾ ਹਉਮੈ ਬਿਖੈ ਬਿਕਾਰ ॥
par daaraa par dhan par lobhaa haumai bikhai bikaar |

ٻين جون زالون، ٻين جو مال، لالچ، انا، فساد ۽ زهر.

ਦੁਸਟ ਭਾਉ ਤਜਿ ਨਿੰਦ ਪਰਾਈ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਚੰਡਾਰ ॥੧॥
dusatt bhaau taj nind paraaee kaam krodh chanddaar |1|

برائي جوش، ٻين جي بدمعاشي، جنسي خواهش ۽ ڪاوڙ - انهن سڀني کي ڇڏي ڏيو. ||1||

ਮਹਲ ਮਹਿ ਬੈਠੇ ਅਗਮ ਅਪਾਰ ॥
mahal meh baitthe agam apaar |

لاتعداد، لامحدود رب پنهنجي حويلي ۾ ويٺو آهي.

ਭੀਤਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸੋਈ ਜਨੁ ਪਾਵੈ ਜਿਸੁ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਰਤਨੁ ਆਚਾਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
bheetar amrit soee jan paavai jis gur kaa sabad ratan aachaar |1| rahaau |

اهو عاجز انسان، جنهن جو اخلاق گروءَ جي ڪلام جي زيور سان مطابقت رکي ٿو، ان کي امرت حاصل ٿئي ٿو. ||1||روڪ||


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430