آهي ڪو اهڙو دوست، جيڪو هن مشڪل ڳنڍ کي ٽوڙي سگهي؟
اي نانڪ، هڪ عظيم رب ۽ زمين جو مالڪ، جدا ٿيل ماڻهن کي ٻيهر ملائي ٿو. ||15||
مان هر طرف ڊوڙان ٿو، خدا جي محبت جي ڳولا ۾.
پنج بڇڙا دشمن مون کي عذاب ڏئي رهيا آهن. آئون انهن کي ڪيئن تباهه ڪري سگهان ٿو؟
انهن کي خدا جي نالي تي مراقبي جي تيز تيرن سان ماريو.
اي رب! انهن خوفناڪ اداس دشمنن کي مارڻ جو طريقو مڪمل گرو کان حاصل ڪيو ويو آهي. ||16||
سچي گرو مون کي اهو فضل عطا ڪيو آهي جيڪو ڪڏهن به ختم نه ٿيندو.
ان کي کائڻ ۽ واپرائڻ سان، سڀئي گرومخ آزاد ٿي ويندا آهن.
رب سائين پنهنجي رحمت سان مون کي امبوري نالي جي خزاني سان نوازيو آهي.
اي نانڪ، رب جي عبادت ۽ عبادت ڪريو، جيڪو ڪڏهن به نه مرندو. ||17||
جتي به رب جو ٻانهو وڃي ٿو، اتي هڪ برڪت وارو، خوبصورت جڳهه آهي.
رب جي نالي جي ياد ڪرڻ سان ئي سڀ راحتون ملي وينديون آهن.
ماڻهو رب جي عقيدت جي ساراهه ۽ مبارڪباد ڏين ٿا، جڏهن ته بدمعاش سڙي مري ويندا آهن.
نانڪ فرمائي ٿو، اي دوست، نالو ڳايو، ۽ تنهنجو ذهن خوشي سان ڀرجي ويندو. ||18||
انسان ڪڏهن به پاڪ رب جي خدمت نٿو ڪري، جيڪو گنهگارن کي پاڪ ڪري ٿو.
انسان ڪوڙي لذت ۾ ضايع ڪري ٿو. اهو ڪيترو وقت هلي سگهي ٿو؟
تون اهڙي خوشي ڇو ٿو وٺين، هن سراب کي ڏسي؟
اي رب! مان قربان آهيان انهن تي جيڪي رب جي درٻار ۾ سڃاتل ۽ منظور ٿيل آهن. ||19||
بيوقوف بيشمار بيوقوف ڪم ڪري ٿو ۽ ڪيتريون ئي گناهه واريون غلطيون.
بيوقوف جي بدن مان سڙي بوءِ ايندي آهي، ۽ مٽي ٿي ويندي آهي.
هو غرور جي اوندهه ۾ گم ٿي وڃي ٿو، ۽ ڪڏهن به مرڻ جو نه سوچي ٿو.
اي رب! مرجان تي مروج نظرون؛ هو ڇو ٿو سمجهي ته اهو سچ آهي؟ ||20||
جڏهن ڪنهن جا ڏينهن پورا ٿين ته ڪير بچائيندو؟
ڊاڪٽر ڪيتري وقت تائين هلي سگهن ٿا، مختلف علاج جو مشورو ڏئي رهيا آهن؟
اي بيوقوف، هڪ رب کي ياد ڪر. رڳو اھو ئي توھان جي آخر ۾ ڪم ايندو.
اي رب! نالي جي بغير، جسم مٽي ٿي ويندو آهي، ۽ سڀ ڪجهه برباد ٿي ويندو آهي. ||21||
بي مثال، بي انمول اسم جي دوا ۾ پيئو.
پاڻ ۾ مليا ۽ گڏ ٿي، سنت ان ۾ پيئندا آهن، ۽ سڀني کي ڏيندا آهن.
اُهو ئي اُن سان برڪت وارو آهي، جيڪو اُن کي حاصل ڪرڻ جو مقدر آهي.
اي رب! مان قربان آهيان انهن تي جن کي رب جي محبت ملي ٿي. ||22||
طبيب سندن مجلس ۾ گڏ ٿين ٿا.
دوا تڏهن اثرائتو آهي، جڏهن رب پاڻ انهن جي وچ ۾ بيٺو آهي.
انهن جا چڱا ڪم ۽ ڪرم ظاهر ٿيندا آهن.
اي رب! انهن جي جسم مان درد، بيماريون ۽ گناهه سڀ غائب ٿي ويندا آهن. ||23||
چوبولاس، پنجين مهل:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
اي سمان، جيڪڏهن ڪو هن پيار کي پئسن سان خريد ڪري سگهي.
پوءِ راون کي بادشاهه سمجهيو. هو غريب نه هو، پر هو خريد ڪري نه سگهيو، تنهن هوندي به هن پنهنجو سر شيو کي پيش ڪيو. ||1||
منهنجو جسم رب جي پيار ۽ پيار ۾ لڪي ويو آهي. اسان جي وچ ۾ ڪوبه فاصلو ناهي.
منهنجو ذهن رب جي لوٽس پيرن جي ذريعي سوراخ ڪيو ويو آهي. هن کي تڏهن محسوس ٿيندو آهي جڏهن ڪنهن جو وجداني شعور هن سان ملندو آهي. ||2||