خدا ٽنهي جهانن ۾ مشهور آهي. سچو نالو آهي سچو ذات جو. ||5||
اها زال جيڪا ڄاڻي ٿي ته هن جو رب هميشه هن سان گڏ آهي، اها ڏاڍي سهڻي آهي.
روح جي دلہن کي پنهنجي حضور جي حويلي ڏانهن سڏيو ويندو آهي، ۽ هن جو مڙس رب هن کي پيار سان پيار ڪندو آهي.
خوش روح دلہن سچي ۽ سٺي آهي. هوءَ پنهنجي مڙس جي شان ۾ متوجه ٿي وئي آهي. ||6||
چوڌاري گھمڻ ۽ غلطيون ڪندي، مان پليٽ تي چڙھيان ٿو. پليٽ فارم تي چڙهڻ کان پوء، مان جبل تي ويس.
پر ھاڻي مون پنھنجو رستو وڃائي ڇڏيو آھي، ۽ آءٌ جنگل ۾ گھمندو رھيس. گروءَ کان سواءِ، مان نٿو سمجھان.
جيڪڏهن مان خدا جي نالي کي وساري ويهان، ته آئون بار بار وري جنم وٺندس. ||7||
وڃو ۽ مسافرن کان پڇو ته ان جي ٻانهي جي واٽ تي ڪيئن پيا هلون.
اهي ڄاڻن ٿا ته رب پنهنجو بادشاهه آهي، ۽ سندس گهر جي دروازي تي، انهن جو رستو بند نه ڪيو ويو آهي.
اي نانڪ، هر هنڌ پکڙيل آهي. ٻيو ڪو به نه آهي. ||8||6||
سري راڳ، پهرين مهل:
گروءَ جي ذريعي ئي پاڪ ذات معلوم ٿئي ٿي ۽ انساني جسم به پاڪ ٿئي ٿو.
خالص، سچو رب دماغ ۾ رهي ٿو. هو اسان جي دلين جو درد ڄاڻي ٿو.
آسانيءَ سان، وڏو سڪون ملي ٿو، ۽ موت جو تير تو کي نه لڳندو. ||1||
اي تقدير جا ڀائر، نالي جي پاڪ پاڻي ۾ غسل ڪرڻ سان گندگي ڌوئي ويندي آهي.
تون ئي آهين بلڪل پاڪ، اي سچا پالڻھار. باقي سڀ جايون گندگي سان ڀريل آهن. ||1||روڪ||
رب جو مندر خوبصورت آهي؛ اهو خالق رب طرفان ٺاهيو ويو هو.
سج ۽ چنڊ بي مثال خوبصورت روشني جا چراغ آهن. ٽنهي جهانن ۾، لامحدود نور پکڙيل آهي.
جسم جي شهر جي دڪانن، قلعن ۽ جھوپڙين ۾، سچو واپار ٿئي ٿو. ||2||
روحاني حڪمت جو عطر خوف جي تباهي آهي؛ محبت جي ذريعي، خالص ذات کي ڏٺو وڃي ٿو.
ظاهر ۽ غيب جا اسرار سڀ ڄاڻن ٿا، جيڪڏهن ذهن کي مرڪز ۽ متوازن رکيو وڃي.
جيڪڏهن ڪو اهڙو سچو گرو ملندو ته رب کي آسانيءَ سان ملي ويندو. ||3||
هو اسان کي پنهنجي محبت ۽ شعور کي جانچڻ لاءِ پنهنجي ٽچ اسٽون ڏانهن ڇڪي ٿو.
جعلسازي کي اُتي ڪا جاءِ نه هوندي آهي، پر اصل سندس خزاني ۾ رکيل هوندا آهن.
توهان جون اميدون ۽ پريشانيون ڇڏي ڏيو؛ اهڙيء طرح آلودگي کي ڌوئي ٿو. ||4||
هر ڪو خوشيءَ لاءِ دعا گهري ٿو؛ ڪو به ڏک پڇڻ وارو ناهي.
پر خوشيءَ جي نتيجي ۾ وڏو ڏک به اچي ٿو. پاڻ سڳورن کي اها ڳالهه سمجهه ۾ نٿي اچي.
جيڪي ڏک ۽ خوشين کي هڪ ئي سمجهن ٿا، تن کي سڪون ملي ٿو. اهي شبد ذريعي سوراخ ڪيا ويندا آهن. ||5||
ويداس جو اعلان آهي، ۽ وياس جا لفظ اسان کي ٻڌائين ٿا،
ته خاموش بابا، رب جا بندا، ۽ جيڪي روحاني نظم و ضبط جي زندگي گذارين ٿا، اُهي نام، عظمت جي خزاني سان جڙيل آهن.
اُھي جيڪي سچي نالي سان مشابھت رکن ٿا، اُھي زندگيءَ جي راند کٽي ٿا. مان انهن تي هميشه لاءِ قربان آهيان. ||6||
جن جي وات ۾ نالو نه آهي، اهي آلودگي سان ڀريل آهن. اهي چارئي عمرن ۾ گندا آهن.
خدا سان محبت ڪرڻ جي بغير، انهن جا منهن ڪارا ٿي ويندا آهن، ۽ انهن جي عزت وڃائي ويندي آهي.
جن نالو وساري ڇڏيو اُھي بڇڙائيءَ ۾ ڦاٿل آھن. اهي روئي رهيا آهن ۽ مايوسي ۾ روئي رهيا آهن. ||7||
مون ڳولهيو ۽ ڳولهيو، ۽ خدا کي مليو. خدا جي خوف ۾، مان هن جي اتحاد ۾ متحد ٿي چڪو آهيان.
خود احساس جي ذريعي، ماڻهو پنهنجي اندروني وجود جي گهر ۾ رهندا آهن؛ انا ۽ خواهش ختم ٿي وڃي ٿي.
اي نانڪ، جيڪي رب جي نالي سان مشابهت رکن ٿا، اهي پاڪ ۽ روشن آهن. ||8||7||
سري راڳ، پهرين مهل:
ٻڌ، اي گمراهه ۽ مايوس ذهن: گرو جي پيرن کي مضبوطي سان پڪڙي.
رب جي نالي تي جپ ۽ غور ڪريو. موت توهان کان ڊڄندو، ۽ مصيبت ختم ٿي ويندي.
ويران زال کي سخت درد ٿئي ٿو. ان جو رب ڪيئن هميشه هن سان گڏ رهي سگهندو؟ ||1||