۽ پوء، ان کي ڪاٺ جي رولر جي وچ ۾ رکيل آهي ۽ ڪٽيل.
ان کي ڪهڙي سزا ڏني وڃي! ان جو رس ڪڍي ڪڪڙ ۾ رکيل آهي. جيئن ان کي گرم ڪيو ويندو آهي، اهو روئي ٿو ۽ روئي ٿو.
۽ پوءِ، ڪڙيل واهه کي گڏ ڪري هيٺان باهه ۾ ساڙيو ويندو آهي.
نانڪ: اچو، ماڻهو، ڏسو ته مٺي ڪمند جو ڪهڙو علاج ٿئي ٿو! ||2||
پورو:
ڪي موت جو خيال نه ڪندا آهن. اهي وڏيون اميدون وجھن ٿا.
اهي مرن ٿا، وري پيدا ٿين ٿا، ۽ مرن ٿا، بار بار. انهن جو ڪو به فائدو ناهي!
انهن جي شعوري ذهن ۾، اهي پاڻ کي سٺو سڏين ٿا.
موت جي ملائڪن جو بادشاهه انهن خود غرض انسانن کي بار بار شڪار ڪري ٿو.
مَن مُخَس پنھنجن نفسن سان ڪوڙا آھن. انهن کي جيڪو ڏنو ويو آهي ان جي شڪرگذاري محسوس نه ڪندا آهن.
جيڪي فقط عبادت جي رسم ادا ڪن ٿا، اهي پنهنجي رب ۽ مالڪ کي راضي نه ٿا ڪن.
جيڪي سچي رب کي حاصل ڪندا آهن ۽ ان جو نالو وٺندا آهن اهي رب کي راضي هوندا آهن.
اهي رب جي عبادت ڪن ٿا ۽ سندس عرش تي سجدو ڪن ٿا. اهي پنهنجي مقرر ڪيل تقدير کي پورو ڪن ٿا. ||11||
پهرين مهل، سالڪ:
گہرا پاڻي مڇيءَ کي ڇا ڪري سگھي ٿو؟ وسيع آسمان پکيءَ کي ڇا ٿو ڪري سگهي؟
ٿڌي پٿر کي ڇا ڪري سگهي ٿو؟ شادي شده زندگي ڇا آهي هڪ خواتين لاءِ؟
توهان ڪتي کي چندن جو تيل لڳائي سگهو ٿا، پر هو اڃا به ڪتو هوندو.
ٻوڙي ماڻهوءَ کي سمرتيون پڙهي سيکارڻ جي ڪوشش ڪريو، پر هو ڪيئن سکندو؟
اوهين ڪنهن انڌي جي اڳيان روشني وجهي، پنجاهه ڏيئا ٻاري، پر هو ڏسندو ڪيئن؟
توهان ڍورن جي رڍ اڳيان سون رکي سگهو ٿا، پر اهي کائڻ لاءِ گاهه ڪڍي ڇڏيندا.
توهان لوهه ۾ فلڪس شامل ڪري ان کي ڳري سگهو ٿا، پر اهو ڪپهه وانگر نرم نه ٿيندو.
اي نانڪ، اها بيوقوف جي فطرت آهي- جيڪو ڪجهه ڳالهائيندو آهي اهو بيڪار ۽ ضايع آهي. ||1||
پهرين مهل:
جڏهن پيتل يا سون يا لوهه جا ٽڪرا ٽٽي پون،
ڌاتو سمٿ انهن کي ٻيهر باهه ۾ گڏ ڪري ٿو، ۽ بانڊ قائم ٿئي ٿو.
جيڪڏهن مڙس پنهنجي زال کي ڇڏي،
انهن جا ٻار انهن کي دنيا ۾ گڏ ڪري سگهن ٿا، ۽ بانڊ قائم آهي.
جڏھن بادشاھھ ڪا تقاضا ڪري ٿو، ۽ اھو پورو ٿئي ٿو، بانڊ قائم آھي.
جڏهن بکايل ماڻهو کائي ٿو، ته هو مطمئن ٿي وڃي ٿو، ۽ رشتو قائم ٿئي ٿو.
ڏڪار ۾، مينهن نديءَ کي ڀرجي وڃي ٿي، ۽ بندش قائم ٿي وڃي ٿي.
محبت ۽ مٺڙي لفظن جي وچ ۾ هڪ رشتو آهي.
جڏهن ڪو ماڻهو سچ ڳالهائيندو آهي، هڪ بانڊ قائم ڪيو ويندو آهي مقدس ڪتاب سان.
نيڪي ۽ سچائيءَ جي ذريعي، مئل جيئرن سان لاڳاپا قائم ڪن ٿا.
اهي بندا آهن جيڪي دنيا ۾ غالب آهن.
بيوقوف پنهنجو رشتو تڏهن ئي قائم ڪري ٿو، جڏهن هن کي منهن تي چماٽ هڻي.
نانڪ وڏي سوچ ويچار کان پوءِ چوي ٿو:
رب جي ساراهه جي ذريعي، اسان سندس عدالت سان هڪ بانڊ قائم ڪريون ٿا. ||2||
پورو:
هن ڪائنات کي پاڻ ٺاهيو ۽ سينگاريو، ۽ هو پاڻ ان تي غور ڪري ٿو.
ڪجهه جعلي آهن، ۽ ڪجهه حقيقي آهن. هو پاڻ ئي اندازو لڳائيندڙ آهي.
اصل سندس خزاني ۾ رکيا ويندا آهن، جڏهن ته جعلي اڇلايا ويندا آهن.
جعلسازي کي سچي ڪورٽ مان ڪڍيو وڃي ٿو- ڪنهن کي شڪايت ڪن؟
انهن کي عبادت ڪرڻ گهرجي ۽ سچي گرو جي پيروي ڪرڻ گهرجي - هي بهترين زندگي آهي.
سچو گرو جعلي کي حقيقي ۾ تبديل ڪري ٿو؛ لفظ جي لفظ ذريعي، هو اسان کي سينگاريو ۽ بلند ڪري ٿو.
جن کي گروءَ سان پيار ۽ محبت پيدا ٿي، سي سچي درٻار ۾ عزت وارا آهن.
انهن جي قيمت جو اندازو ڪير لڳائي سگهي ٿو جن کي خالق رب پاڻ بخشيو آهي؟ ||12||
سالڪ، پھريون مھل:
سڀ روحاني استاد، سندن شاگرد ۽ دنيا جي حڪمرانن کي زمين جي هيٺان دفن ڪيو ويندو.
شهنشاهه به گذري ويندا. خدا اڪيلو ابدي آهي.
تون اڪيلو، رب، تون اڪيلو. ||1||
پهرين مهل:
نه ملائڪ، نه شيطان، نه انسان،
نه ته سدا، نڪي ڳوليندڙ زمين تي رهندا.
ٻيو ڪير آهي؟
اڪيلو رب موجود آهي. ٻيو ڪير آهي؟