هن جي دماغ جون خواهشون هن کي وڃڻ ۽ زيارت جي مقدس هنڌن تي رهڻ جي هدايت ڪري سگهي ٿي، ۽ هن جي سر کي ڪٽڻ لاء پيش ڪري سگهي ٿو.
پر اهو هن جي دماغ جي گندگي کي ختم نه ڪندو، جيتوڻيڪ هو هزارين ڪوششون ڪري. ||3||
هو هر قسم جا تحفا ڏئي سگهي ٿو - سون، عورتون، گهوڙا ۽ هاٿي.
هو گهڻو ڪري اناج، ڪپڙا ۽ زمين جو نذرانو ڏئي سگهي ٿو، پر اهو هن کي رب جي دروازي ڏانهن نه وٺي سگهندو. ||4||
هو عبادت ۽ پوڄا لاءِ وقف ٿي سگهي ٿو، پنهنجي پيشاني کي فرش ڏانهن جھڪائي، ڇهن مذهبي رسمن تي عمل ڪندي.
غرور ۽ غرور ۾ ڦاسندو آهي ۽ ڦاسندو آهي، پر هو رب سان نه ملندو آهي. ||5||
هو يوگا جي چوويهه آسرن تي عمل ڪري ٿو، ۽ سڌن جي مافوق الفطرت طاقتن کي حاصل ڪري ٿو، پر هو انهن مشق ڪرڻ کان ٿڪجي وڃي ٿو.
هو هڪ ڊگھي زندگي گذاريندو آهي، پر ٻيهر ٻيهر جنم وٺندو آهي. هن رب سان ملاقات نه ڪئي آهي. ||6||
هو شاهي خوشين مان لطف اندوز ٿي سگهي ٿو، ۽ شاهي داد ۽ تقريب، ۽ غير مشڪل حڪم جاري ڪري سگهي ٿو.
هو چندن جي تيل سان خوشبوءَ سان لڳل سهڻي بسترن تي ليٽيل هجي، پر اها ڳالهه کيس رڳو خوفناڪ دوزخ جي دروازن ڏانهن وٺي ويندي. ||7||
ساد سنگت ۾ رب جي حمد جا گيت ڳائڻ، پاڪ جي صحبت، سڀني عملن کان اعليٰ آهي.
نانڪ فرمائي ٿو ته، اُهو اُهو ئي حاصل ڪري ٿو، جيڪو اُن کي حاصل ڪرڻ لاءِ اڳيئي مقرر آهي. ||8||
تنهنجو ٻانهو تنهنجي هن عشق ۾ مست آهي.
غريبن جي دردن کي ناس ڪندڙ مون تي مهربان ٿي ويو آهي، ۽ هي ذهن رب، هر، هر جي ساراهه سان ڀريل آهي. ||ٻيو وقفو||1||3||
راگ سورت جي وار، چوٿين مهل:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
سالڪ، پھريون مھل:
سورت هميشه خوبصورت آهي، جيڪڏهن اهو سچي رب کي روح جي دل ۾ رهائي.
هن جا ڏند صاف آهن ۽ هن جو ذهن دوکي سان ورهايل ناهي. سچي رب جو نالو سندس زبان تي آهي.
هتي ۽ آخرت، هوءَ خدا جي خوف ۾ رهي ٿي، ۽ سچي گرو جي خدمت ڪري ٿي، بنا ڪنهن شڪ جي.
دنياوي سينگار کي ڇڏي، هوءَ پنهنجي مڙس سان ملي ٿي، ۽ هوءَ ساڻس خوشيءَ سان ملهائي ٿي.
هن جي ذهن ۾ هن نالي سان هميشه لاءِ سينگاريل آهي، ۽ هن وٽ گندگي جو ذرو به نه آهي.
هن جي مڙس جا ننڍا ۽ وڏا ڀائر، فاسد خواهشون، مري ويا آهن، درد ۾ مبتلا آهن؛ ۽ هاڻي، مايا، ساس کان ڪير ڊڄي؟
جيڪڏهن هوءَ پنهنجي مڙس رب کي راضي ڪري ٿي، اي نانڪ، هوء پنهنجي پيشاني تي سٺي ڪرم جو زيور کڻندي آهي، ۽ سڀ ڪجهه هن لاء سچ آهي. ||1||
چوٿين مهل:
سورت تڏهن ئي خوبصورت آهي، جڏهن اها روح ڪنوار کي رب جي نالي جي ڳولا ۾ وٺي ٿي.
هوءَ پنهنجي گرو ۽ خدا کي راضي ڪري ٿي؛ گرو جي هدايتن تحت، هوء رب، هار، هار جي نالي سان ڳالهائي ٿي.
هوءَ ڏينهن رات رب جي نالي ڏانهن متوجه رهي ٿي ۽ سندس جسم رب جي محبت جي رنگ ۾ رنگجي وڃي ٿو.
رب العالمين جهڙو ٻيو ڪوبه وجود نه ٿو ملي. مون سڄي دنيا کي ڏٺو ۽ ڳوليو آهي.
گرو، سچي گرو، مون ۾ نالو لڳايو آهي. منهنجو ذهن وڌيڪ نه ڊهي ٿو.
ٻانهو نانڪ رب جو ٻانهو آهي، گرو جي ٻانهن جو ٻانهو، سچو گرو آهي. ||2||
پورو:
تون ئي خالق آهين، دنيا جو روپ ڏيڻ وارو.
توهان پاڻ راند جو بندوبست ڪيو آهي، ۽ توهان پاڻ ان کي ترتيب ڏيو.
تون پاڻ ئي عطا ڪندڙ ۽ پيدا ڪندڙ آهين. تون پاڻ ئي لطف وٺندڙ آهين.
تنهنجو ڪلام هر هنڌ پکڙجي رهيو آهي، اي خالق!
گرومخ جي حيثيت ۾، مان ڪڏهن به رب جي ساراهه ڪندو آهيان؛ مان گرو تي قربان آهيان. ||1||