ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 642
ਮਨ ਕਾਮਨਾ ਤੀਰਥ ਜਾਇ ਬਸਿਓ ਸਿਰਿ ਕਰਵਤ ਧਰਾਏ ॥
man kaamanaa teerath jaae basio sir karavat dharaae |તેના મનની ઈચ્છાઓ તેને પવિત્ર તીર્થસ્થાનો પર જઈને રહેવા તરફ દોરી શકે છે, અને તેનું માથું કાપવા માટે ઓફર કરી શકે છે;
ਮਨ ਕੀ ਮੈਲੁ ਨ ਉਤਰੈ ਇਹ ਬਿਧਿ ਜੇ ਲਖ ਜਤਨ ਕਰਾਏ ॥੩॥
man kee mail na utarai ih bidh je lakh jatan karaae |3|પરંતુ આનાથી તેના મનની મલિનતા દૂર થશે નહીં, ભલે તે હજારો પ્રયત્નો કરે. ||3||
ਕਨਿਕ ਕਾਮਿਨੀ ਹੈਵਰ ਗੈਵਰ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਦਾਨੁ ਦਾਤਾਰਾ ॥
kanik kaaminee haivar gaivar bahu bidh daan daataaraa |તે તમામ પ્રકારની ભેટો આપી શકે છે - સોનું, સ્ત્રીઓ, ઘોડાઓ અને હાથીઓ.
ਅੰਨ ਬਸਤ੍ਰ ਭੂਮਿ ਬਹੁ ਅਰਪੇ ਨਹ ਮਿਲੀਐ ਹਰਿ ਦੁਆਰਾ ॥੪॥
an basatr bhoom bahu arape nah mileeai har duaaraa |4|તે પુષ્કળ પ્રમાણમાં મકાઈ, કપડાં અને જમીનની અર્પણ કરી શકે છે, પરંતુ આ તેને ભગવાનના દ્વાર સુધી લઈ જશે નહીં. ||4||
ਪੂਜਾ ਅਰਚਾ ਬੰਦਨ ਡੰਡਉਤ ਖਟੁ ਕਰਮਾ ਰਤੁ ਰਹਤਾ ॥
poojaa arachaa bandan ddanddaut khatt karamaa rat rahataa |તે પૂજા અને આરાધના માટે સમર્પિત રહી શકે છે, તેના કપાળને ફ્લોર પર નમાવી શકે છે, છ ધાર્મિક વિધિઓનું પાલન કરી શકે છે.
ਹਉ ਹਉ ਕਰਤ ਬੰਧਨ ਮਹਿ ਪਰਿਆ ਨਹ ਮਿਲੀਐ ਇਹ ਜੁਗਤਾ ॥੫॥
hau hau karat bandhan meh pariaa nah mileeai ih jugataa |5|તે અહંકાર અને અભિમાનમાં વ્યસ્ત રહે છે, અને ફસાવે છે, પરંતુ તે આ ઉપકરણો દ્વારા ભગવાનને મળતો નથી. ||5||
ਜੋਗ ਸਿਧ ਆਸਣ ਚਉਰਾਸੀਹ ਏ ਭੀ ਕਰਿ ਕਰਿ ਰਹਿਆ ॥
jog sidh aasan chauraaseeh e bhee kar kar rahiaa |તે યોગની ચોર્યાસી મુદ્રાઓનો અભ્યાસ કરે છે, અને સિદ્ધોની અલૌકિક શક્તિઓ પ્રાપ્ત કરે છે, પરંતુ તે આનો અભ્યાસ કરીને થાકી જાય છે.
ਵਡੀ ਆਰਜਾ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਜਨਮੈ ਹਰਿ ਸਿਉ ਸੰਗੁ ਨ ਗਹਿਆ ॥੬॥
vaddee aarajaa fir fir janamai har siau sang na gahiaa |6|તે લાંબુ જીવન જીવે છે, પરંતુ ફરીથી અને ફરીથી પુનર્જન્મ પામે છે; તે ભગવાન સાથે મળ્યો નથી. ||6||
ਰਾਜ ਲੀਲਾ ਰਾਜਨ ਕੀ ਰਚਨਾ ਕਰਿਆ ਹੁਕਮੁ ਅਫਾਰਾ ॥
raaj leelaa raajan kee rachanaa kariaa hukam afaaraa |તે રજવાડાનો આનંદ માણી શકે છે, અને શાહી ઠાઠમાઠ અને સમારોહનો આનંદ માણી શકે છે અને પડકાર વિનાના આદેશો જારી કરી શકે છે.
ਸੇਜ ਸੋਹਨੀ ਚੰਦਨੁ ਚੋਆ ਨਰਕ ਘੋਰ ਕਾ ਦੁਆਰਾ ॥੭॥
sej sohanee chandan choaa narak ghor kaa duaaraa |7|તે સુંદર પથારી પર સૂઈ શકે છે, ચંદનના તેલથી સુગંધિત છે, પરંતુ આ તેને ફક્ત સૌથી ભયાનક નરકના દરવાજા તરફ દોરી જશે. ||7||
ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਹੈ ਸਿਰਿ ਕਰਮਨ ਕੈ ਕਰਮਾ ॥
har keerat saadhasangat hai sir karaman kai karamaa |સાધ સંગતમાં ભગવાનના ગુણગાનનું કીર્તન ગાવું, પવિત્રની સંગતિ, તમામ ક્રિયાઓમાં સર્વોચ્ચ છે.
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਤਿਸੁ ਭਇਓ ਪਰਾਪਤਿ ਜਿਸੁ ਪੁਰਬ ਲਿਖੇ ਕਾ ਲਹਨਾ ॥੮॥
kahu naanak tis bheio paraapat jis purab likhe kaa lahanaa |8|નાનક કહે છે, તે એકલા જ તેને પ્રાપ્ત કરે છે, જે તેને પ્રાપ્ત કરવા માટે પૂર્વનિર્ધારિત છે. ||8||
ਤੇਰੋ ਸੇਵਕੁ ਇਹ ਰੰਗਿ ਮਾਤਾ ॥
tero sevak ih rang maataa |તમારો ગુલામ તમારા આ પ્રેમના નશામાં છે.
ਭਇਓ ਕ੍ਰਿਪਾਲੁ ਦੀਨ ਦੁਖ ਭੰਜਨੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਕੀਰਤਨਿ ਇਹੁ ਮਨੁ ਰਾਤਾ ॥ ਰਹਾਉ ਦੂਜਾ ॥੧॥੩॥
bheio kripaal deen dukh bhanjan har har keeratan ihu man raataa | rahaau doojaa |1|3|ગરીબોના દુઃખોનો નાશ કરનાર મારા પર દયાળુ થઈ ગયો છે, અને આ મન ભગવાન, હર, હરની સ્તુતિથી રંગાયેલું છે. ||બીજો વિરામ||1||3||
ਰਾਗੁ ਸੋਰਠਿ ਵਾਰ ਮਹਲੇ ੪ ਕੀ ॥
raag soratth vaar mahale 4 kee |રાગ સોરઠની વાર, ચોથી મહેલ:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |એક સાર્વત્રિક સર્જક ભગવાન. સાચા ગુરુની કૃપાથી:
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |સાલોક, પ્રથમ મહેલ:
ਸੋਰਠਿ ਸਦਾ ਸੁਹਾਵਣੀ ਜੇ ਸਚਾ ਮਨਿ ਹੋਇ ॥
soratth sadaa suhaavanee je sachaa man hoe |સોરત હંમેશા સુંદર છે, જો તે સાચા ભગવાનને આત્મા-કન્યાના મનમાં વસે છે.
ਦੰਦੀ ਮੈਲੁ ਨ ਕਤੁ ਮਨਿ ਜੀਭੈ ਸਚਾ ਸੋਇ ॥
dandee mail na kat man jeebhai sachaa soe |તેના દાંત સ્વચ્છ છે અને તેનું મન દ્વૈતથી વિભાજિત નથી; સાચા ભગવાનનું નામ તેની જીભ પર છે.
ਸਸੁਰੈ ਪੇਈਐ ਭੈ ਵਸੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਨਿਸੰਗ ॥
sasurai peeeai bhai vasee satigur sev nisang |અહીં અને પછીથી, તે ભગવાનના ભયમાં રહે છે, અને ખચકાટ વિના સાચા ગુરુની સેવા કરે છે.
ਪਰਹਰਿ ਕਪੜੁ ਜੇ ਪਿਰ ਮਿਲੈ ਖੁਸੀ ਰਾਵੈ ਪਿਰੁ ਸੰਗਿ ॥
parahar kaparr je pir milai khusee raavai pir sang |દુન્યવી શણગારનો ત્યાગ કરીને, તેણી તેના પતિ ભગવાનને મળે છે, અને તેણી તેની સાથે આનંદપૂર્વક ઉજવણી કરે છે.
ਸਦਾ ਸੀਗਾਰੀ ਨਾਉ ਮਨਿ ਕਦੇ ਨ ਮੈਲੁ ਪਤੰਗੁ ॥
sadaa seegaaree naau man kade na mail patang |તે તેના મનમાં નામથી સદાય શોભે છે, અને તેનામાં એક અંશ પણ મલિન નથી.
ਦੇਵਰ ਜੇਠ ਮੁਏ ਦੁਖਿ ਸਸੂ ਕਾ ਡਰੁ ਕਿਸੁ ॥
devar jetth mue dukh sasoo kaa ddar kis |તેના પતિના નાના અને મોટા ભાઈઓ, ભ્રષ્ટ ઇચ્છાઓ, મૃત્યુ પામ્યા છે, પીડાથી પીડાય છે; અને હવે, માયા, સાસુથી કોણ ડરે છે?
ਜੇ ਪਿਰ ਭਾਵੈ ਨਾਨਕਾ ਕਰਮ ਮਣੀ ਸਭੁ ਸਚੁ ॥੧॥
je pir bhaavai naanakaa karam manee sabh sach |1|જો તેણી તેના પતિ ભગવાનને પ્રસન્ન કરે છે, હે નાનક, તેણી તેના કપાળ પર સારા કર્મનું રત્ન ધારણ કરે છે, અને તેના માટે બધું જ સત્ય છે. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |ચોથી મહેલ:
ਸੋਰਠਿ ਤਾਮਿ ਸੁਹਾਵਣੀ ਜਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਢੰਢੋਲੇ ॥
soratth taam suhaavanee jaa har naam dtandtole |સોરત ત્યારે જ સુંદર છે જ્યારે તે આત્મા-કન્યાને ભગવાનના નામની શોધમાં લઈ જાય છે.
ਗੁਰ ਪੁਰਖੁ ਮਨਾਵੈ ਆਪਣਾ ਗੁਰਮਤੀ ਹਰਿ ਹਰਿ ਬੋਲੇ ॥
gur purakh manaavai aapanaa guramatee har har bole |તેણી તેના ગુરુ અને ભગવાનને ખુશ કરે છે; ગુરુની સૂચના હેઠળ, તે ભગવાન, હર, હરનું નામ બોલે છે.
ਹਰਿ ਪ੍ਰੇਮਿ ਕਸਾਈ ਦਿਨਸੁ ਰਾਤਿ ਹਰਿ ਰਤੀ ਹਰਿ ਰੰਗਿ ਚੋਲੇ ॥
har prem kasaaee dinas raat har ratee har rang chole |તે દિવસ-રાત ભગવાનના નામ તરફ આકર્ષાય છે, અને તેનું શરીર ભગવાન, હર, હરના પ્રેમના રંગમાં રંગાયેલું છે.
ਹਰਿ ਜੈਸਾ ਪੁਰਖੁ ਨ ਲਭਈ ਸਭੁ ਦੇਖਿਆ ਜਗਤੁ ਮੈ ਟੋਲੇ ॥
har jaisaa purakh na labhee sabh dekhiaa jagat mai ttole |ભગવાન ભગવાન જેવો બીજો કોઈ અસ્તિત્વ શોધી શકાતો નથી; મેં આખા વિશ્વમાં જોયું અને શોધ્યું.
ਗੁਰਿ ਸਤਿਗੁਰਿ ਨਾਮੁ ਦ੍ਰਿੜਾਇਆ ਮਨੁ ਅਨਤ ਨ ਕਾਹੂ ਡੋਲੇ ॥
gur satigur naam drirraaeaa man anat na kaahoo ddole |ગુરુ, સાચા ગુરુએ મારી અંદર નામ રોપ્યું છે; મારું મન હવે ડગમગતું નથી.
ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਹਰਿ ਕਾ ਦਾਸੁ ਹੈ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਕੇ ਗੋਲ ਗੋਲੇ ॥੨॥
jan naanak har kaa daas hai gur satigur ke gol gole |2|સેવક નાનક પ્રભુના દાસ છે, ગુરુના દાસોના દાસ છે, સાચા ગુરુ છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਤੂ ਆਪੇ ਸਿਸਟਿ ਕਰਤਾ ਸਿਰਜਣਹਾਰਿਆ ॥
too aape sisatt karataa sirajanahaariaa |તમે પોતે જ સર્જક છો, વિશ્વના ઘડવૈયા છો.
ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਖੇਲੁ ਰਚਾਇ ਤੁਧੁ ਆਪਿ ਸਵਾਰਿਆ ॥
tudh aape khel rachaae tudh aap savaariaa |તમે પોતે જ નાટક ગોઠવ્યું છે, અને તમે પોતે જ ગોઠવો છો.
ਦਾਤਾ ਕਰਤਾ ਆਪਿ ਆਪਿ ਭੋਗਣਹਾਰਿਆ ॥
daataa karataa aap aap bhoganahaariaa |તમે પોતે જ આપનાર અને સર્જનહાર છો; તમે પોતે જ ભોગવનાર છો.
ਸਭੁ ਤੇਰਾ ਸਬਦੁ ਵਰਤੈ ਉਪਾਵਣਹਾਰਿਆ ॥
sabh teraa sabad varatai upaavanahaariaa |હે સર્જનહાર પ્રભુ, તમારો શબ્દ સર્વત્ર વ્યાપી રહ્યો છે.
ਹਉ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਸਲਾਹੀ ਗੁਰ ਕਉ ਵਾਰਿਆ ॥੧॥
hau guramukh sadaa salaahee gur kau vaariaa |1|ગુરુમુખ તરીકે, હું હંમેશા ભગવાનની સ્તુતિ કરું છું; હું ગુરુને બલિદાન છું. ||1||