ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1057
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੈ ॥
gur kai sabad har naam vakhaanai |ગુરુના શબ્દ દ્વારા, તે ભગવાનના નામનો જપ કરે છે.
ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮਿ ਰਤਾ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਚੁਕਾਹਾ ਹੇ ॥੮॥
anadin naam rataa din raatee maaeaa mohu chukaahaa he |8|રાત-દિવસ, તે નામથી રંગાયેલો રહે છે, દિવસ રાત; તે માયા પ્રત્યેના ભાવનાત્મક આસક્તિથી મુક્ત થાય છે. ||8||
ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਪਾਏ ॥
gur sevaa te sabh kichh paae |ગુરુની સેવા કરવાથી બધી વસ્તુઓ પ્રાપ્ત થાય છે;
ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ਆਪੁ ਗਵਾਏ ॥
haumai meraa aap gavaae |અહંકાર, સ્વામિત્વ અને સ્વાભિમાન દૂર કરવામાં આવે છે.
ਆਪੇ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਸੁਖਦਾਤਾ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦੇ ਸੋਹਾ ਹੇ ॥੯॥
aape kripaa kare sukhadaataa gur kai sabade sohaa he |9|ભગવાન, શાંતિ આપનાર પોતે તેમની કૃપા આપે છે; તે ગુરુના શબ્દના શબ્દથી ઉન્નત અને શણગારે છે. ||9||
ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਹੈ ਬਾਣੀ ॥
gur kaa sabad amrit hai baanee |ગુરુનો શબ્દ એ અમૃત બાની છે.
ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੀ ॥
anadin har kaa naam vakhaanee |રાત દિવસ પ્રભુના નામનો જપ કરો.
ਹਰਿ ਹਰਿ ਸਚਾ ਵਸੈ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਸੋ ਘਟੁ ਨਿਰਮਲੁ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੧੦॥
har har sachaa vasai ghatt antar so ghatt niramal taahaa he |10|તે હૃદય નિષ્કલંક બને છે, જે સાચા પ્રભુ, હર, હરથી ભરેલું છે. ||10||
ਸੇਵਕ ਸੇਵਹਿ ਸਬਦਿ ਸਲਾਹਹਿ ॥
sevak seveh sabad salaaheh |તેમના સેવકો તેમની સેવા કરે છે, અને તેમના શબ્દની સ્તુતિ કરે છે.
ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ॥
sadaa rang raate har gun gaaveh |તેમના પ્રેમના રંગથી કાયમ માટે રંગાયેલા, તેઓ ભગવાનના ગૌરવપૂર્ણ ગુણગાન ગાય છે.
ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਏ ਪਰਮਲ ਵਾਸੁ ਮਨਿ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੧੧॥
aape bakhase sabad milaae paramal vaas man taahaa he |11|તે પોતે માફ કરે છે, અને તેમને શબ્દ સાથે જોડે છે; ચંદનની સુવાસ તેમના મનમાં પ્રસરી જાય છે. ||11||
ਸਬਦੇ ਅਕਥੁ ਕਥੇ ਸਾਲਾਹੇ ॥
sabade akath kathe saalaahe |શબ્દ દ્વારા, તેઓ અસ્પષ્ટ બોલે છે, અને ભગવાનની સ્તુતિ કરે છે.
ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭ ਸਾਚੇ ਵੇਪਰਵਾਹੇ ॥
mere prabh saache veparavaahe |મારા સાચા ભગવાન ભગવાન આત્મનિર્ભર છે.
ਆਪੇ ਗੁਣਦਾਤਾ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਏ ਸਬਦੈ ਕਾ ਰਸੁ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੧੨॥
aape gunadaataa sabad milaae sabadai kaa ras taahaa he |12|સદ્ગુણ આપનાર પોતે જ તેમને શબ્દ સાથે જોડે છે; તેઓ શબ્દના ઉત્કૃષ્ટ સારનો આનંદ માણે છે. ||12||
ਮਨਮੁਖੁ ਭੂਲਾ ਠਉਰ ਨ ਪਾਏ ॥
manamukh bhoolaa tthaur na paae |મૂંઝાયેલા, સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખોને આરામની જગ્યા મળતી નથી.
ਜੋ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਸੁ ਕਰਮ ਕਮਾਏ ॥
jo dhur likhiaa su karam kamaae |તેઓ એવા કાર્યો કરે છે જે તેઓ કરવા માટે પૂર્વનિર્ધારિત હોય છે.
ਬਿਖਿਆ ਰਾਤੇ ਬਿਖਿਆ ਖੋਜੈ ਮਰਿ ਜਨਮੈ ਦੁਖੁ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੧੩॥
bikhiaa raate bikhiaa khojai mar janamai dukh taahaa he |13|ઝેરથી રંગાયેલા, તેઓ ઝેરની શોધ કરે છે, અને મૃત્યુ અને પુનર્જન્મની પીડા સહન કરે છે. ||13||
ਆਪੇ ਆਪਿ ਆਪਿ ਸਾਲਾਹੇ ॥
aape aap aap saalaahe |તે પોતે જ પોતાની પ્રશંસા કરે છે.
ਤੇਰੇ ਗੁਣ ਪ੍ਰਭ ਤੁਝ ਹੀ ਮਾਹੇ ॥
tere gun prabh tujh hee maahe |ભગવાન, તમારા ગૌરવપૂર્ણ ગુણો તમારી અંદર જ છે.
ਤੂ ਆਪਿ ਸਚਾ ਤੇਰੀ ਬਾਣੀ ਸਚੀ ਆਪੇ ਅਲਖੁ ਅਥਾਹਾ ਹੇ ॥੧੪॥
too aap sachaa teree baanee sachee aape alakh athaahaa he |14|તમે પોતે જ સાચા છો, અને તમારી બાની વાત સાચી છે. તમે પોતે જ અદૃશ્ય અને અજાણ છો. ||14||
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਦਾਤੇ ਕੋਇ ਨ ਪਾਏ ॥
bin gur daate koe na paae |ગુરુ, આપનાર, વિના કોઈ પ્રભુને મળતું નથી,
ਲਖ ਕੋਟੀ ਜੇ ਕਰਮ ਕਮਾਏ ॥
lakh kottee je karam kamaae |જો કે વ્યક્તિ હજારો અને લાખો પ્રયત્નો કરી શકે છે.
ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਵਸਿਆ ਸਬਦੇ ਸਚੁ ਸਾਲਾਹਾ ਹੇ ॥੧੫॥
gur kirapaa te ghatt antar vasiaa sabade sach saalaahaa he |15|ગુરુની કૃપાથી, તે હૃદયમાં ઊંડે વસે છે; શબ્દ દ્વારા, સાચા ભગવાનની સ્તુતિ કરો. ||15||
ਸੇ ਜਨ ਮਿਲੇ ਧੁਰਿ ਆਪਿ ਮਿਲਾਏ ॥
se jan mile dhur aap milaae |તેઓ એકલા તેને મળે છે, જેમને ભગવાન પોતાની સાથે જોડે છે.
ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਏ ॥
saachee baanee sabad suhaae |તેઓ તેમની બાની સાચા શબ્દ અને શબ્દથી શણગારેલા અને ઉત્કૃષ્ટ છે.
ਨਾਨਕ ਜਨੁ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਨਿਤ ਸਾਚੇ ਗੁਣ ਗਾਵਹ ਗੁਣੀ ਸਮਾਹਾ ਹੇ ॥੧੬॥੪॥੧੩॥
naanak jan gun gaavai nit saache gun gaavah gunee samaahaa he |16|4|13|સેવક નાનક નિરંતર સાચા ભગવાનના મહિમાના ગુણગાન ગાય છે; તેમના મહિમા ગાતા, તે ગુણના ભવ્ય ભગવાનમાં ડૂબી જાય છે. ||16||4||13||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maaroo mahalaa 3 |મારૂ, ત્રીજી મહેલ:
ਨਿਹਚਲੁ ਏਕੁ ਸਦਾ ਸਚੁ ਸੋਈ ॥
nihachal ek sadaa sach soee |એક ભગવાન શાશ્વત અને અપરિવર્તનશીલ છે, કાયમ સાચા છે.
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਸੋਝੀ ਹੋਈ ॥
poore gur te sojhee hoee |સંપૂર્ણ ગુરુ દ્વારા, આ સમજણ પ્રાપ્ત થાય છે.
ਹਰਿ ਰਸਿ ਭੀਨੇ ਸਦਾ ਧਿਆਇਨਿ ਗੁਰਮਤਿ ਸੀਲੁ ਸੰਨਾਹਾ ਹੇ ॥੧॥
har ras bheene sadaa dhiaaein guramat seel sanaahaa he |1|જેઓ પ્રભુના ઉત્કૃષ્ટ તત્ત્વથી તરબોળ છે, તેઓ હંમેશા તેમનું ધ્યાન કરે છે; ગુરુના ઉપદેશોને અનુસરીને, તેઓ નમ્રતાનું બખ્તર મેળવે છે. ||1||
ਅੰਦਰਿ ਰੰਗੁ ਸਦਾ ਸਚਿਆਰਾ ॥
andar rang sadaa sachiaaraa |અંદરથી તેઓ સાચા પ્રભુને હંમેશ માટે પ્રેમ કરે છે.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਪਿਆਰਾ ॥
gur kai sabad har naam piaaraa |ગુરુના શબ્દ દ્વારા, તેઓ ભગવાનના નામને પ્રેમ કરે છે.
ਨਉ ਨਿਧਿ ਨਾਮੁ ਵਸਿਆ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਛੋਡਿਆ ਮਾਇਆ ਕਾ ਲਾਹਾ ਹੇ ॥੨॥
nau nidh naam vasiaa ghatt antar chhoddiaa maaeaa kaa laahaa he |2|નામ, નવ ખજાનાનું મૂર્ત સ્વરૂપ, તેમના હૃદયમાં રહે છે; તેઓ માયાના લાભનો ત્યાગ કરે છે. ||2||
ਰਈਅਤਿ ਰਾਜੇ ਦੁਰਮਤਿ ਦੋਈ ॥
reeat raaje duramat doee |રાજા અને તેની પ્રજા બંને દુષ્ટ-મન અને દ્વૈતમાં સામેલ છે.
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਏਕੁ ਨ ਹੋਈ ॥
bin satigur seve ek na hoee |સાચા ગુરુની સેવા કર્યા વિના તેઓ પ્રભુ સાથે એકરૂપ થતા નથી.
ਏਕੁ ਧਿਆਇਨਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਨਿ ਨਿਹਚਲੁ ਰਾਜੁ ਤਿਨਾਹਾ ਹੇ ॥੩॥
ek dhiaaein sadaa sukh paaein nihachal raaj tinaahaa he |3|જેઓ એક ભગવાનનું ધ્યાન કરે છે તેઓ શાશ્વત શાંતિ મેળવે છે. તેમની શક્તિ શાશ્વત અને અવિશ્વસનીય છે. ||3||
ਆਵਣੁ ਜਾਣਾ ਰਖੈ ਨ ਕੋਈ ॥
aavan jaanaa rakhai na koee |તેમને આવતા-જતા કોઈ બચાવી શકે તેમ નથી.
ਜੰਮਣੁ ਮਰਣੁ ਤਿਸੈ ਤੇ ਹੋਈ ॥
jaman maran tisai te hoee |જન્મ અને મૃત્યુ તેમની પાસેથી આવે છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਚਾ ਸਦਾ ਧਿਆਵਹੁ ਗਤਿ ਮੁਕਤਿ ਤਿਸੈ ਤੇ ਪਾਹਾ ਹੇ ॥੪॥
guramukh saachaa sadaa dhiaavahu gat mukat tisai te paahaa he |4|ગુરુમુખ સદાકાળ સાચા પ્રભુનું ધ્યાન કરે છે. તેમની પાસેથી મુક્તિ અને મુક્તિ મળે છે. ||4||
ਸਚੁ ਸੰਜਮੁ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੁਆਰੈ ॥
sach sanjam satiguroo duaarai |સત્ય અને આત્મસંયમ સાચા ગુરુના દ્વારથી મળે છે.
ਹਉਮੈ ਕ੍ਰੋਧੁ ਸਬਦਿ ਨਿਵਾਰੈ ॥
haumai krodh sabad nivaarai |શબ્દ દ્વારા અહંકાર અને ક્રોધ શાંત થાય છે.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਸੀਲੁ ਸੰਤੋਖੁ ਸਭੁ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੫॥
satigur sev sadaa sukh paaeeai seel santokh sabh taahaa he |5|સાચા ગુરુની સેવા કરવાથી કાયમી શાંતિ મળે છે; નમ્રતા અને સંતોષ બધા તેમના તરફથી આવે છે. ||5||
ਹਉਮੈ ਮੋਹੁ ਉਪਜੈ ਸੰਸਾਰਾ ॥
haumai mohu upajai sansaaraa |અહંકાર અને આસક્તિમાંથી, બ્રહ્માંડ ઉભરાઈ ગયું.
ਸਭੁ ਜਗੁ ਬਿਨਸੈ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਾ ॥
sabh jag binasai naam visaaraa |ભગવાનના નામને ભૂલી જવાથી આખું સંસાર નાશ પામે છે.
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਨਾਮੁ ਨ ਪਾਈਐ ਨਾਮੁ ਸਚਾ ਜਗਿ ਲਾਹਾ ਹੇ ॥੬॥
bin satigur seve naam na paaeeai naam sachaa jag laahaa he |6|સાચા ગુરુની સેવા કર્યા વિના નામ પ્રાપ્ત થતું નથી. આ જગતમાં નામ એ જ સાચો લાભ છે. ||6||
ਸਚਾ ਅਮਰੁ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਇਆ ॥
sachaa amar sabad suhaaeaa |શબ્દના શબ્દ દ્વારા તેમની ઇચ્છા સાચી છે, સુંદર અને આનંદદાયક છે.
ਪੰਚ ਸਬਦ ਮਿਲਿ ਵਾਜਾ ਵਾਇਆ ॥
panch sabad mil vaajaa vaaeaa |પંચ શબ્દ, પાંચ પ્રાથમિક ધ્વનિ, કંપન અને પડઘો પાડે છે.