ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1238
ਸਲੋਕ ਮਹਲਾ ੨ ॥
salok mahalaa 2 |સાલોક, દ્વિતીય મહેલ:
ਆਪਿ ਉਪਾਏ ਨਾਨਕਾ ਆਪੇ ਰਖੈ ਵੇਕ ॥
aap upaae naanakaa aape rakhai vek |તે પોતે બનાવે છે, ઓ નાનક; તે વિવિધ જીવોની સ્થાપના કરે છે.
ਮੰਦਾ ਕਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਜਾਂ ਸਭਨਾ ਸਾਹਿਬੁ ਏਕੁ ॥
mandaa kis no aakheeai jaan sabhanaa saahib ek |કોઈને ખરાબ કેવી રીતે કહી શકાય? આપણી પાસે એક જ પ્રભુ અને ગુરુ છે.
ਸਭਨਾ ਸਾਹਿਬੁ ਏਕੁ ਹੈ ਵੇਖੈ ਧੰਧੈ ਲਾਇ ॥
sabhanaa saahib ek hai vekhai dhandhai laae |બધાનો એક જ પ્રભુ અને માસ્ટર છે; તે બધા પર નજર રાખે છે, અને બધાને તેમના કાર્યો સોંપે છે.
ਕਿਸੈ ਥੋੜਾ ਕਿਸੈ ਅਗਲਾ ਖਾਲੀ ਕੋਈ ਨਾਹਿ ॥
kisai thorraa kisai agalaa khaalee koee naeh |કેટલાક પાસે ઓછું છે, અને કેટલાક પાસે વધુ છે; કોઈને ખાલી છોડવાની મંજૂરી નથી.
ਆਵਹਿ ਨੰਗੇ ਜਾਹਿ ਨੰਗੇ ਵਿਚੇ ਕਰਹਿ ਵਿਥਾਰ ॥
aaveh nange jaeh nange viche kareh vithaar |નગ્ન થઈને આવીએ છીએ અને નગ્ન જઈએ છીએ; વચ્ચે, અમે એક શો રજૂ કર્યો.
ਨਾਨਕ ਹੁਕਮੁ ਨ ਜਾਣੀਐ ਅਗੈ ਕਾਈ ਕਾਰ ॥੧॥
naanak hukam na jaaneeai agai kaaee kaar |1|હે નાનક, જે ભગવાનના આદેશને સમજતો નથી - તેણે પરલોકમાં શું કરવું પડશે? ||1||
ਮਹਲਾ ੧ ॥
mahalaa 1 |પ્રથમ મહેલ:
ਜਿਨਸਿ ਥਾਪਿ ਜੀਆਂ ਕਉ ਭੇਜੈ ਜਿਨਸਿ ਥਾਪਿ ਲੈ ਜਾਵੈ ॥
jinas thaap jeean kau bhejai jinas thaap lai jaavai |તે વિવિધ સર્જિત જીવોને બહાર મોકલે છે, અને તે વિવિધ સર્જિત જીવોને ફરીથી બોલાવે છે.
ਆਪੇ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪੈ ਆਪੇ ਏਤੇ ਵੇਸ ਕਰਾਵੈ ॥
aape thaap uthaapai aape ete ves karaavai |તે પોતે જ સ્થાપના કરે છે, અને તે પોતે જ અસ્થાયી કરે છે. તે તેમને વિવિધ સ્વરૂપોમાં બનાવે છે.
ਜੇਤੇ ਜੀਅ ਫਿਰਹਿ ਅਉਧੂਤੀ ਆਪੇ ਭਿਖਿਆ ਪਾਵੈ ॥
jete jeea fireh aaudhootee aape bhikhiaa paavai |અને જે મનુષ્યો ભિખારી બનીને ભટકે છે, તેઓને તે પોતે દાન આપે છે.
ਲੇਖੈ ਬੋਲਣੁ ਲੇਖੈ ਚਲਣੁ ਕਾਇਤੁ ਕੀਚਹਿ ਦਾਵੇ ॥
lekhai bolan lekhai chalan kaaeit keecheh daave |જેમ તે રેકોર્ડ કરવામાં આવે છે તેમ, મનુષ્ય બોલે છે, અને જેમ તે રેકોર્ડ કરવામાં આવે છે, તેઓ ચાલે છે. તો આ બધો શો શા માટે મૂક્યો?
ਮੂਲੁ ਮਤਿ ਪਰਵਾਣਾ ਏਹੋ ਨਾਨਕੁ ਆਖਿ ਸੁਣਾਏ ॥
mool mat paravaanaa eho naanak aakh sunaae |આ બુદ્ધિનો આધાર છે; આ પ્રમાણિત અને માન્ય છે. નાનક બોલે છે અને તેનો ઘોષણા કરે છે.
ਕਰਣੀ ਉਪਰਿ ਹੋਇ ਤਪਾਵਸੁ ਜੇ ਕੋ ਕਹੈ ਕਹਾਏ ॥੨॥
karanee upar hoe tapaavas je ko kahai kahaae |2|ભૂતકાળની ક્રિયાઓ દ્વારા, દરેક વ્યક્તિનું મૂલ્યાંકન કરવામાં આવે છે; બીજું કોઈ શું કહી શકે? ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਗੁਰਮੁਖਿ ਚਲਤੁ ਰਚਾਇਓਨੁ ਗੁਣ ਪਰਗਟੀ ਆਇਆ ॥
guramukh chalat rachaaeion gun paragattee aaeaa |ગુરૂનો શબ્દ નાટકને જાતે જ ભજવે છે. સદ્ગુણ દ્વારા, આ સ્પષ્ટ બને છે.
ਗੁਰਬਾਣੀ ਸਦ ਉਚਰੈ ਹਰਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ॥
gurabaanee sad ucharai har man vasaaeaa |જે કોઈ ગુરુની બાની શબ્દ ઉચ્ચારે છે - ભગવાન તેના મનમાં બિરાજે છે.
ਸਕਤਿ ਗਈ ਭ੍ਰਮੁ ਕਟਿਆ ਸਿਵ ਜੋਤਿ ਜਗਾਇਆ ॥
sakat gee bhram kattiaa siv jot jagaaeaa |માયાની શક્તિ ગઈ, સંશય નાબૂદ થઈ ગયો; ભગવાનના પ્રકાશ માટે જાગૃત થાઓ.
ਜਿਨ ਕੈ ਪੋਤੈ ਪੁੰਨੁ ਹੈ ਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਮਿਲਾਇਆ ॥
jin kai potai pun hai gur purakh milaaeaa |જેઓ ભલાઈને તેમના ખજાના તરીકે ધરાવે છે તેઓ ગુરુ, આદિમાનવને મળે છે.
ਨਾਨਕ ਸਹਜੇ ਮਿਲਿ ਰਹੇ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇਆ ॥੨॥
naanak sahaje mil rahe har naam samaaeaa |2|ઓ નાનક, તેઓ સાહજિક રીતે પ્રભુના નામમાં સમાઈ જાય છે અને ભળી જાય છે. ||2||
ਸਲੋਕ ਮਹਲਾ ੨ ॥
salok mahalaa 2 |સાલોક, દ્વિતીય મહેલ:
ਸਾਹ ਚਲੇ ਵਣਜਾਰਿਆ ਲਿਖਿਆ ਦੇਵੈ ਨਾਲਿ ॥
saah chale vanajaariaa likhiaa devai naal |વેપારીઓ બેંકર તરફથી આવે છે; તે તેમની સાથે તેમના ભાગ્યનો હિસાબ મોકલે છે.
ਲਿਖੇ ਉਪਰਿ ਹੁਕਮੁ ਹੋਇ ਲਈਐ ਵਸਤੁ ਸਮੑਾਲਿ ॥
likhe upar hukam hoe leeai vasat samaal |તેમના હિસાબના આધારે, તેઓ તેમના આદેશનો આદેશ જારી કરે છે, અને તેઓને તેમના વેપારની સંભાળ રાખવા માટે છોડી દેવામાં આવે છે.
ਵਸਤੁ ਲਈ ਵਣਜਾਰਈ ਵਖਰੁ ਬਧਾ ਪਾਇ ॥
vasat lee vanajaaree vakhar badhaa paae |વેપારીઓએ તેમનો વેપારી સામાન ખરીદ્યો છે અને તેમનો સામાન પેક કરી લીધો છે.
ਕੇਈ ਲਾਹਾ ਲੈ ਚਲੇ ਇਕਿ ਚਲੇ ਮੂਲੁ ਗਵਾਇ ॥
keee laahaa lai chale ik chale mool gavaae |કેટલાક સારો નફો મેળવ્યા પછી વિદાય લે છે, જ્યારે અન્ય લોકો તેમના રોકાણને સંપૂર્ણપણે ગુમાવીને જતા રહે છે.
ਥੋੜਾ ਕਿਨੈ ਨ ਮੰਗਿਓ ਕਿਸੁ ਕਹੀਐ ਸਾਬਾਸਿ ॥
thorraa kinai na mangio kis kaheeai saabaas |ઓછું હોય એવું કોઈ પૂછતું નથી; કોની ઉજવણી કરવી જોઈએ?
ਨਦਰਿ ਤਿਨਾ ਕਉ ਨਾਨਕਾ ਜਿ ਸਾਬਤੁ ਲਾਏ ਰਾਸਿ ॥੧॥
nadar tinaa kau naanakaa ji saabat laae raas |1|હે નાનક, જેમણે પોતાનું મૂડી રોકાણ સાચવ્યું છે તેમના પર પ્રભુ તેમની કૃપાની નજર નાખે છે. ||1||
ਮਹਲਾ ੧ ॥
mahalaa 1 |પ્રથમ મહેલ:
ਜੁੜਿ ਜੁੜਿ ਵਿਛੁੜੇ ਵਿਛੁੜਿ ਜੁੜੇ ॥
jurr jurr vichhurre vichhurr jurre |યુનાઇટેડ, યુનાઇટેડ અલગ, અને અલગ, તેઓ ફરીથી એક થાય છે.
ਜੀਵਿ ਜੀਵਿ ਮੁਏ ਮੁਏ ਜੀਵੇ ॥
jeev jeev mue mue jeeve |જીવે છે, જીવતા મૃત્યુ પામે છે, અને મૃત્યુ પામે છે, તેઓ ફરીથી જીવે છે.
ਕੇਤਿਆ ਕੇ ਬਾਪ ਕੇਤਿਆ ਕੇ ਬੇਟੇ ਕੇਤੇ ਗੁਰ ਚੇਲੇ ਹੂਏ ॥
ketiaa ke baap ketiaa ke bette kete gur chele hooe |તેઓ ઘણાના પિતા અને ઘણાના પુત્રો બને છે; તેઓ ઘણાના ગુરુ અને શિષ્યો બને છે.
ਆਗੈ ਪਾਛੈ ਗਣਤ ਨ ਆਵੈ ਕਿਆ ਜਾਤੀ ਕਿਆ ਹੁਣਿ ਹੂਏ ॥
aagai paachhai ganat na aavai kiaa jaatee kiaa hun hooe |ભવિષ્ય કે ભૂતકાળનો કોઈ હિસાબ કરી શકાતો નથી; કોણ જાણે શું હશે, અથવા શું હતું?
ਸਭੁ ਕਰਣਾ ਕਿਰਤੁ ਕਰਿ ਲਿਖੀਐ ਕਰਿ ਕਰਿ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਕਰੇ ॥
sabh karanaa kirat kar likheeai kar kar karataa kare kare |ભૂતકાળની બધી ક્રિયાઓ અને ઘટનાઓ રેકોર્ડ કરવામાં આવે છે; કર્તાએ કર્યું, તે કરે છે અને તે કરશે.
ਮਨਮੁਖਿ ਮਰੀਐ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਰੀਐ ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ॥੨॥
manamukh mareeai guramukh tareeai naanak nadaree nadar kare |2|સ્વ-ઇચ્છા ધરાવતો મનમુખ મૃત્યુ પામે છે, જ્યારે ગુરુમુખનો ઉદ્ધાર થાય છે; ઓ નાનક, દયાળુ ભગવાન તેમની કૃપાની નજર આપે છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਮਨਮੁਖਿ ਦੂਜਾ ਭਰਮੁ ਹੈ ਦੂਜੈ ਲੋਭਾਇਆ ॥
manamukh doojaa bharam hai doojai lobhaaeaa |સ્વ-ઇચ્છા ધરાવતો મનમુખ દ્વૈતમાં ભટકે છે, દ્વૈતથી લલચાય છે.
ਕੂੜੁ ਕਪਟੁ ਕਮਾਵਦੇ ਕੂੜੋ ਆਲਾਇਆ ॥
koorr kapatt kamaavade koorro aalaaeaa |તે જૂઠાણું અને છેતરપિંડી કરે છે, જૂઠું બોલે છે.
ਪੁਤ੍ਰ ਕਲਤ੍ਰੁ ਮੋਹੁ ਹੇਤੁ ਹੈ ਸਭੁ ਦੁਖੁ ਸਬਾਇਆ ॥
putr kalatru mohu het hai sabh dukh sabaaeaa |બાળકો અને જીવનસાથી પ્રત્યેનો પ્રેમ અને આસક્તિ એ સંપૂર્ણ દુઃખ અને પીડા છે.
ਜਮ ਦਰਿ ਬਧੇ ਮਾਰੀਅਹਿ ਭਰਮਹਿ ਭਰਮਾਇਆ ॥
jam dar badhe maareeeh bharameh bharamaaeaa |તે મૃત્યુના મેસેન્જરના દરવાજે બંધાયેલો અને બંધાયેલો છે; તે મૃત્યુ પામે છે, અને પુનર્જન્મમાં ખોવાઈ જાય છે.
ਮਨਮੁਖਿ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਭਾਇਆ ॥੩॥
manamukh janam gavaaeaa naanak har bhaaeaa |3|સ્વ-ઇચ્છા ધરાવતો મનમુખ પોતાનું જીવન બગાડે છે; નાનક પ્રભુને પ્રેમ કરે છે. ||3||
ਸਲੋਕ ਮਹਲਾ ੨ ॥
salok mahalaa 2 |સાલોક, દ્વિતીય મહેલ:
ਜਿਨ ਵਡਿਆਈ ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਕੀ ਤੇ ਰਤੇ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥
jin vaddiaaee tere naam kee te rate man maeh |જેઓ તમારા નામની ભવ્યતાથી ધન્ય છે - તેમના મન તમારા પ્રેમથી રંગાયેલા છે.
ਨਾਨਕ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਏਕੁ ਹੈ ਦੂਜਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਹਿ ॥
naanak amrit ek hai doojaa amrit naeh |ઓ નાનક, માત્ર એક જ અમૃત છે; બીજું કોઈ અમૃત બિલકુલ નથી.
ਨਾਨਕ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਮਨੈ ਮਾਹਿ ਪਾਈਐ ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ॥
naanak amrit manai maeh paaeeai guraparasaad |હે નાનક, ગુરુની કૃપાથી મનમાં અમૃત પ્રાપ્ત થાય છે.
ਤਿਨੑੀ ਪੀਤਾ ਰੰਗ ਸਿਉ ਜਿਨੑ ਕਉ ਲਿਖਿਆ ਆਦਿ ॥੧॥
tinaee peetaa rang siau jina kau likhiaa aad |1|તેઓ એકલા જ તેને પ્રેમથી પીવે છે, જેમની પાસે આવી પૂર્વનિર્ધારિત નિયતિ છે. ||1||