ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 770
ਨਿਹਚਲੁ ਰਾਜੁ ਸਦਾ ਹਰਿ ਕੇਰਾ ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ਰਾਮ ॥
nihachal raaj sadaa har keraa tis bin avar na koee raam |પ્રભુનું રાજ્ય કાયમી છે, અને હંમેશ માટે અપરિવર્તનશીલ છે; તેના સિવાય બીજું કોઈ નથી.
ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ਸਦਾ ਸਚੁ ਸੋਈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਏਕੋ ਜਾਣਿਆ ॥
tis bin avar na koee sadaa sach soee guramukh eko jaaniaa |તેના સિવાય બીજું કોઈ નથી - તે સદાકાળ સાચો છે; ગુરુમુખ એક ભગવાનને જાણે છે.
ਧਨ ਪਿਰ ਮੇਲਾਵਾ ਹੋਆ ਗੁਰਮਤੀ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥
dhan pir melaavaa hoaa guramatee man maaniaa |તે આત્મા-કન્યા, જેનું મન ગુરુના ઉપદેશને સ્વીકારે છે, તે તેના પતિ ભગવાનને મળે છે.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਤਾ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਨਾਵੈ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਈ ॥
satigur miliaa taa har paaeaa bin har naavai mukat na hoee |સાચા ગુરુને મળીને, તે પ્રભુને શોધે છે; ભગવાનના નામ વિના મુક્તિ નથી.
ਨਾਨਕ ਕਾਮਣਿ ਕੰਤੈ ਰਾਵੇ ਮਨਿ ਮਾਨਿਐ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥੧॥
naanak kaaman kantai raave man maaniaai sukh hoee |1|ઓ નાનક, આત્મા-કન્યા તેના પતિ ભગવાનને આનંદ આપે છે અને તેનો આનંદ માણે છે; તેનું મન તેને સ્વીકારે છે, અને તેણીને શાંતિ મળે છે. ||1||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਧਨ ਬਾਲੜੀਏ ਹਰਿ ਵਰੁ ਪਾਵਹਿ ਸੋਈ ਰਾਮ ॥
satigur sev dhan baalarree har var paaveh soee raam |હે યુવાન અને નિર્દોષ કન્યા, સાચા ગુરુની સેવા કરો; આ રીતે તમે ભગવાનને તમારા પતિ તરીકે પ્રાપ્ત કરશો.
ਸਦਾ ਹੋਵਹਿ ਸੋਹਾਗਣੀ ਫਿਰਿ ਮੈਲਾ ਵੇਸੁ ਨ ਹੋਈ ਰਾਮ ॥
sadaa hoveh sohaaganee fir mailaa ves na hoee raam |તમે કાયમ સાચા ભગવાનની સદ્ગુણી અને સુખી કન્યા બનશો; અને તમે ફરી ક્યારેય ગંદા વસ્ત્રો પહેરશો નહિ.
ਫਿਰਿ ਮੈਲਾ ਵੇਸੁ ਨ ਹੋਈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਪਛਾਣਿਆ ॥
fir mailaa ves na hoee guramukh boojhai koee haumai maar pachhaaniaa |તમારાં વસ્ત્રો ફરી કદી મલિન થશે નહિ; તે કેટલા ઓછા છે, જેઓ ગુરુમુખ તરીકે આને ઓળખે છે અને પોતાના અહંકાર પર વિજય મેળવે છે.
ਕਰਣੀ ਕਾਰ ਕਮਾਵੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਵੈ ਅੰਤਰਿ ਏਕੋ ਜਾਣਿਆ ॥
karanee kaar kamaavai sabad samaavai antar eko jaaniaa |માટે તમારા આચરણને સત્કર્મનો અભ્યાસ બનાવો; શબ્દના શબ્દમાં ભળી જાઓ, અને અંદરથી, એક ભગવાનને ઓળખો.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਪ੍ਰਭੁ ਰਾਵੇ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਆਪਣਾ ਸਾਚੀ ਸੋਭਾ ਹੋਈ ॥
guramukh prabh raave din raatee aapanaa saachee sobhaa hoee |ગુરુમુખ દિવસ-રાત ભગવાનનો આનંદ માણે છે અને તેથી તે સાચો મહિમા મેળવે છે.
ਨਾਨਕ ਕਾਮਣਿ ਪਿਰੁ ਰਾਵੇ ਆਪਣਾ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਈ ॥੨॥
naanak kaaman pir raave aapanaa rav rahiaa prabh soee |2|ઓ નાનક, આત્મા-કન્યા તેના પ્રિયતમનો આનંદ માણે છે અને આનંદ કરે છે; ભગવાન સર્વત્ર વ્યાપેલા અને વ્યાપેલા છે. ||2||
ਗੁਰ ਕੀ ਕਾਰ ਕਰੇ ਧਨ ਬਾਲੜੀਏ ਹਰਿ ਵਰੁ ਦੇਇ ਮਿਲਾਏ ਰਾਮ ॥
gur kee kaar kare dhan baalarree har var dee milaae raam |હે યુવાન અને નિર્દોષ આત્મા-કન્યા, ગુરુની સેવા કરો, અને તે તમને તમારા પતિ ભગવાનને મળવા લઈ જશે.
ਹਰਿ ਕੈ ਰੰਗਿ ਰਤੀ ਹੈ ਕਾਮਣਿ ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਰਾਮ ॥
har kai rang ratee hai kaaman mil preetam sukh paae raam |કન્યા તેના પ્રભુના પ્રેમથી રંગાયેલી છે; તેણીના પ્રિય સાથે મુલાકાત, તેણીને શાંતિ મળે છે.
ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਸਚਿ ਸਮਾਏ ਸਚੁ ਵਰਤੈ ਸਭ ਥਾਈ ॥
mil preetam sukh paae sach samaae sach varatai sabh thaaee |તેણીના પ્રિયને મળવાથી, તેણીને શાંતિ મળે છે, અને સાચા ભગવાનમાં વિલીન થાય છે; સાચા પ્રભુ સર્વત્ર વ્યાપેલા છે.
ਸਚਾ ਸੀਗਾਰੁ ਕਰੇ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਕਾਮਣਿ ਸਚਿ ਸਮਾਈ ॥
sachaa seegaar kare din raatee kaaman sach samaaee |કન્યા દિવસ-રાત સત્યને પોતાનો શણગાર બનાવે છે અને સાચા પ્રભુમાં લીન રહે છે.
ਹਰਿ ਸੁਖਦਾਤਾ ਸਬਦਿ ਪਛਾਤਾ ਕਾਮਣਿ ਲਇਆ ਕੰਠਿ ਲਾਏ ॥
har sukhadaataa sabad pachhaataa kaaman leaa kantth laae |શાંતિ આપનાર પ્રભુ તેમના શબ્દ દ્વારા સાક્ષાત્ થાય છે; તે તેની કન્યાને તેના આલિંગનમાં બંધ કરે છે.
ਨਾਨਕ ਮਹਲੀ ਮਹਲੁ ਪਛਾਣੈ ਗੁਰਮਤੀ ਹਰਿ ਪਾਏ ॥੩॥
naanak mahalee mahal pachhaanai guramatee har paae |3|ઓ નાનક, કન્યા તેની હાજરીની હવેલી મેળવે છે; ગુરુના ઉપદેશો દ્વારા, તેણી તેના ભગવાનને શોધે છે. ||3||
ਸਾ ਧਨ ਬਾਲੀ ਧੁਰਿ ਮੇਲੀ ਮੇਰੈ ਪ੍ਰਭਿ ਆਪਿ ਮਿਲਾਈ ਰਾਮ ॥
saa dhan baalee dhur melee merai prabh aap milaaee raam |આદિકાળના ભગવાન, મારા ભગવાન, તેમની યુવાન અને નિર્દોષ કન્યાને પોતાની સાથે જોડી દીધી છે.
ਗੁਰਮਤੀ ਘਟਿ ਚਾਨਣੁ ਹੋਆ ਪ੍ਰਭੁ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਸਭ ਥਾਈ ਰਾਮ ॥
guramatee ghatt chaanan hoaa prabh rav rahiaa sabh thaaee raam |ગુરુના ઉપદેશો દ્વારા, તેનું હૃદય પ્રકાશિત અને પ્રબુદ્ધ છે; ભગવાન સર્વત્ર વ્યાપેલા અને વ્યાપેલા છે.
ਪ੍ਰਭੁ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਸਭ ਥਾਈ ਮੰਨਿ ਵਸਾਈ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਪਾਇਆ ॥
prabh rav rahiaa sabh thaaee man vasaaee poorab likhiaa paaeaa |ભગવાન સર્વત્ર વ્યાપેલા અને વ્યાપેલા છે; તે તેના મનમાં રહે છે, અને તેણીને તેના પૂર્વનિર્ધારિત ભાગ્યનો અહેસાસ થાય છે.
ਸੇਜ ਸੁਖਾਲੀ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਣੀ ਸਚੁ ਸੀਗਾਰੁ ਬਣਾਇਆ ॥
sej sukhaalee mere prabh bhaanee sach seegaar banaaeaa |તેના આરામદાયક પલંગ પર, તેણી મારા ભગવાનને ખુશ કરે છે; તેણી સત્યની સજાવટ બનાવે છે.
ਕਾਮਣਿ ਨਿਰਮਲ ਹਉਮੈ ਮਲੁ ਖੋਈ ਗੁਰਮਤਿ ਸਚਿ ਸਮਾਈ ॥
kaaman niramal haumai mal khoee guramat sach samaaee |કન્યા નિષ્કલંક અને શુદ્ધ છે; તે અહંકારની ગંદકીને ધોઈ નાખે છે, અને ગુરુના ઉપદેશ દ્વારા, તે સાચા ભગવાનમાં ભળી જાય છે.
ਨਾਨਕ ਆਪਿ ਮਿਲਾਈ ਕਰਤੈ ਨਾਮੁ ਨਵੈ ਨਿਧਿ ਪਾਈ ॥੪॥੩॥੪॥
naanak aap milaaee karatai naam navai nidh paaee |4|3|4|ઓ નાનક, સર્જનહાર ભગવાન તેણીને પોતાનામાં ભેળવે છે, અને તેણીને નામના નવ ખજાનાની પ્રાપ્તિ થાય છે. ||4||3||4||
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
soohee mahalaa 3 |સૂહી, ત્રીજી મહેલ:
ਹਰਿ ਹਰੇ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਹੁ ਹਰਿ ਗੁਰਮੁਖੇ ਪਾਏ ਰਾਮ ॥
har hare har gun gaavahu har guramukhe paae raam |ભગવાન, હર, હર, હરના મહિમાના ગુણગાન ગાઓ; ગુરુમુખ પ્રભુને પ્રાપ્ત કરે છે.
ਅਨਦਿਨੋ ਸਬਦਿ ਰਵਹੁ ਅਨਹਦ ਸਬਦ ਵਜਾਏ ਰਾਮ ॥
anadino sabad ravahu anahad sabad vajaae raam |રાત-દિવસ, શબદનો જપ કરો; રાત અને દિવસ, શબ્દ વાઇબ્રેટ અને ગુંજી ઉઠશે.
ਅਨਹਦ ਸਬਦ ਵਜਾਏ ਹਰਿ ਜੀਉ ਘਰਿ ਆਏ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਹੁ ਨਾਰੀ ॥
anahad sabad vajaae har jeeo ghar aae har gun gaavahu naaree |શબ્દની અનસ્ટ્રેક્ટેડ મેલોડી વાઇબ્રેટ કરે છે, અને પ્રિય ભગવાન મારા હૃદયના ઘરમાં આવે છે; હે સ્ત્રીઓ, પ્રભુના મહિમાના ગુણગાન ગાઓ.
ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਗੁਰ ਆਗੈ ਸਾ ਧਨ ਕੰਤ ਪਿਆਰੀ ॥
anadin bhagat kareh gur aagai saa dhan kant piaaree |તે આત્મા-કન્યા, જે રાત-દિવસ ગુરુની ભક્તિમય સેવા કરે છે, તે તેના ભગવાનની પ્રિય કન્યા બને છે.
ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਵਸਿਆ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਸੇ ਜਨ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਏ ॥
gur kaa sabad vasiaa ghatt antar se jan sabad suhaae |તે નમ્ર માણસો, જેમના હૃદય ગુરુના શબ્દથી ભરાઈ જાય છે, તેઓ શબ્દથી શોભે છે.
ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਘਰਿ ਸਦ ਹੀ ਸੋਹਿਲਾ ਹਰਿ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਘਰਿ ਆਏ ॥੧॥
naanak tin ghar sad hee sohilaa har kar kirapaa ghar aae |1|હે નાનક, તેઓના હૃદય હંમેશ માટે ખુશીઓથી ભરેલા છે; ભગવાન, તેમની દયામાં, તેમના હૃદયમાં પ્રવેશ કરે છે. ||1||
ਭਗਤਾ ਮਨਿ ਆਨੰਦੁ ਭਇਆ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਰਹੇ ਲਿਵ ਲਾਏ ਰਾਮ ॥
bhagataa man aanand bheaa har naam rahe liv laae raam |ભક્તોના મન આનંદથી ભરાઈ જાય છે; તેઓ પ્રેમથી પ્રભુના નામમાં લીન રહે છે.
ਗੁਰਮੁਖੇ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਆ ਨਿਰਮਲ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਏ ਰਾਮ ॥
guramukhe man niramal hoaa niramal har gun gaae raam |ગુરુમુખનું મન નિષ્કલંક અને શુદ્ધ છે; તે ભગવાનના નિષ્કલંક ગુણગાન ગાય છે.
ਨਿਰਮਲ ਗੁਣ ਗਾਏ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ਹਰਿ ਕੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ॥
niramal gun gaae naam man vasaae har kee amrit baanee |તેમના નિષ્કલંક ગુણગાન ગાતા, તેણી તેના મનમાં નામ, ભગવાનનું નામ અને તેમની બાની અમૃત શબ્દને સમાવે છે.
ਜਿਨੑ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਸੇਈ ਜਨ ਨਿਸਤਰੇ ਘਟਿ ਘਟਿ ਸਬਦਿ ਸਮਾਣੀ ॥
jina man vasiaa seee jan nisatare ghatt ghatt sabad samaanee |તે નમ્ર માણસો, જેમના મનમાં તે રહે છે, તેઓ મુક્તિ પામે છે; શબ્દ દરેક હૃદયમાં ફેલાય છે.