ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 930
ਓਅੰਕਾਰਿ ਸਬਦਿ ਉਧਰੇ ॥
oankaar sabad udhare |ઓંગકાર શબ્દ દ્વારા વિશ્વને બચાવે છે.
ਓਅੰਕਾਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਰੇ ॥
oankaar guramukh tare |ઓંગકાર ગુરુમુખોને બચાવે છે.
ਓਨਮ ਅਖਰ ਸੁਣਹੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥
onam akhar sunahu beechaar |સાર્વત્રિક, અવિનાશી સર્જક ભગવાનનો સંદેશ સાંભળો.
ਓਨਮ ਅਖਰੁ ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਸਾਰੁ ॥੧॥
onam akhar tribhavan saar |1|સાર્વત્રિક, અવિનાશી સર્જનહાર ભગવાન એ ત્રણેય લોકનો સાર છે. ||1||
ਸੁਣਿ ਪਾਡੇ ਕਿਆ ਲਿਖਹੁ ਜੰਜਾਲਾ ॥
sun paadde kiaa likhahu janjaalaa |સાંભળો, હે પંડિત, હે ધાર્મિક વિદ્વાન, તમે દુન્યવી વાદવિવાદ શા માટે લખો છો?
ਲਿਖੁ ਰਾਮ ਨਾਮ ਗੁਰਮੁਖਿ ਗੋਪਾਲਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
likh raam naam guramukh gopaalaa |1| rahaau |ગુરુમુખ તરીકે, ફક્ત વિશ્વના ભગવાન ભગવાનનું નામ લખો. ||1||થોભો ||
ਸਸੈ ਸਭੁ ਜਗੁ ਸਹਜਿ ਉਪਾਇਆ ਤੀਨਿ ਭਵਨ ਇਕ ਜੋਤੀ ॥
sasai sabh jag sahaj upaaeaa teen bhavan ik jotee |સાસ્સા: તેણે સમગ્ર બ્રહ્માંડને સરળતા સાથે બનાવ્યું છે; તેમનો એક પ્રકાશ ત્રણેય લોકમાં વ્યાપી ગયો છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਸਤੁ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਵੈ ਚੁਣਿ ਲੈ ਮਾਣਕ ਮੋਤੀ ॥
guramukh vasat paraapat hovai chun lai maanak motee |ગુરુમુખ બનો, અને વાસ્તવિક વસ્તુ મેળવો; રત્નો અને મોતી ભેગા કરો.
ਸਮਝੈ ਸੂਝੈ ਪੜਿ ਪੜਿ ਬੂਝੈ ਅੰਤਿ ਨਿਰੰਤਰਿ ਸਾਚਾ ॥
samajhai soojhai parr parr boojhai ant nirantar saachaa |જો કોઈ વ્યક્તિ જે વાંચે છે અને અભ્યાસ કરે છે તે સમજે છે, સમજે છે અને સમજે છે, તો અંતે તેને ખ્યાલ આવશે કે સાચા ભગવાન તેના મધ્યભાગમાં ઊંડે વાસ કરે છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇਖੈ ਸਾਚੁ ਸਮਾਲੇ ਬਿਨੁ ਸਾਚੇ ਜਗੁ ਕਾਚਾ ॥੨॥
guramukh dekhai saach samaale bin saache jag kaachaa |2|ગુરુમુખ સાચા ભગવાનને જુએ છે અને તેનું ચિંતન કરે છે; સાચા ભગવાન વિના, વિશ્વ મિથ્યા છે. ||2||
ਧਧੈ ਧਰਮੁ ਧਰੇ ਧਰਮਾ ਪੁਰਿ ਗੁਣਕਾਰੀ ਮਨੁ ਧੀਰਾ ॥
dhadhai dharam dhare dharamaa pur gunakaaree man dheeraa |ધાધ: જેઓ ધાર્મિક વિશ્વાસને સમાવિષ્ટ કરે છે અને ધર્મ શહેરમાં રહે છે તેઓ લાયક છે; તેમનું મન સ્થિર અને સ્થિર છે.
ਧਧੈ ਧੂਲਿ ਪੜੈ ਮੁਖਿ ਮਸਤਕਿ ਕੰਚਨ ਭਏ ਮਨੂਰਾ ॥
dhadhai dhool parrai mukh masatak kanchan bhe manooraa |ધાધ: જો તેમના પગની ધૂળ કોઈના ચહેરા અને કપાળને સ્પર્શે છે, તો તે લોખંડમાંથી સોનામાં પરિવર્તિત થઈ જાય છે.
ਧਨੁ ਧਰਣੀਧਰੁ ਆਪਿ ਅਜੋਨੀ ਤੋਲਿ ਬੋਲਿ ਸਚੁ ਪੂਰਾ ॥
dhan dharaneedhar aap ajonee tol bol sach pooraa |ધન્ય છે પૃથ્વીનો આધાર; તે પોતે જન્મ્યો નથી; તેમનું માપ અને વાણી સંપૂર્ણ અને સાચી છે.
ਕਰਤੇ ਕੀ ਮਿਤਿ ਕਰਤਾ ਜਾਣੈ ਕੈ ਜਾਣੈ ਗੁਰੁ ਸੂਰਾ ॥੩॥
karate kee mit karataa jaanai kai jaanai gur sooraa |3|ફક્ત સર્જક પોતે જ પોતાની હદ જાણે છે; તે એકલા જ બહાદુર ગુરુને જાણે છે. ||3||
ਙਿਆਨੁ ਗਵਾਇਆ ਦੂਜਾ ਭਾਇਆ ਗਰਬਿ ਗਲੇ ਬਿਖੁ ਖਾਇਆ ॥
ngiaan gavaaeaa doojaa bhaaeaa garab gale bikh khaaeaa |દ્વૈત સાથેના પ્રેમમાં, આધ્યાત્મિક શાણપણ ખોવાઈ જાય છે; નશ્વર અભિમાનમાં સડી જાય છે, અને ઝેર ખાય છે.
ਗੁਰ ਰਸੁ ਗੀਤ ਬਾਦ ਨਹੀ ਭਾਵੈ ਸੁਣੀਐ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰੁ ਗਵਾਇਆ ॥
gur ras geet baad nahee bhaavai suneeai gahir ganbheer gavaaeaa |તે વિચારે છે કે ગુરુના ગીતનો ઉત્કૃષ્ટ સાર નકામો છે, અને તેને તે સાંભળવું ગમતું નથી. તે ગહન, અગમ્ય પ્રભુને ગુમાવે છે.
ਗੁਰਿ ਸਚੁ ਕਹਿਆ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਲਹਿਆ ਮਨਿ ਤਨਿ ਸਾਚੁ ਸੁਖਾਇਆ ॥
gur sach kahiaa amrit lahiaa man tan saach sukhaaeaa |ગુરુના સત્ય શબ્દો દ્વારા, અમૃત પ્રાપ્ત થાય છે, અને મન અને શરીર સાચા ભગવાનમાં આનંદ મેળવે છે.
ਆਪੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੇ ਦੇਵੈ ਆਪੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆਇਆ ॥੪॥
aape guramukh aape devai aape amrit peeaeaa |4|તે પોતે ગુરુમુખ છે, અને તે પોતે જ અમૃત અમૃત આપે છે; તે પોતે આપણને તે પીવા માટે લઈ જાય છે. ||4||
ਏਕੋ ਏਕੁ ਕਹੈ ਸਭੁ ਕੋਈ ਹਉਮੈ ਗਰਬੁ ਵਿਆਪੈ ॥
eko ek kahai sabh koee haumai garab viaapai |બધા કહે છે કે ભગવાન એક જ છે, પરંતુ તેઓ અહંકાર અને અભિમાનમાં ડૂબેલા છે.
ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਏਕੁ ਪਛਾਣੈ ਇਉ ਘਰੁ ਮਹਲੁ ਸਿਞਾਪੈ ॥
antar baahar ek pachhaanai iau ghar mahal siyaapai |સમજો કે એક ભગવાન અંદર અને બહાર છે; આ સમજો, કે તેમની હાજરીની હવેલી તમારા હૃદયના ઘરની અંદર છે.
ਪ੍ਰਭੁ ਨੇੜੈ ਹਰਿ ਦੂਰਿ ਨ ਜਾਣਹੁ ਏਕੋ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਬਾਈ ॥
prabh nerrai har door na jaanahu eko srisatt sabaaee |ભગવાન હાથની નજીક છે; એવું ન વિચારો કે ભગવાન દૂર છે. એક ભગવાન સમગ્ર બ્રહ્માંડમાં વ્યાપેલા છે.
ਏਕੰਕਾਰੁ ਅਵਰੁ ਨਹੀ ਦੂਜਾ ਨਾਨਕ ਏਕੁ ਸਮਾਈ ॥੫॥
ekankaar avar nahee doojaa naanak ek samaaee |5|ત્યાં એક સાર્વત્રિક સર્જક ભગવાનમાં; ત્યાં બીજું કોઈ નથી. હે નાનક, એક પ્રભુમાં ભળી જા. ||5||
ਇਸੁ ਕਰਤੇ ਕਉ ਕਿਉ ਗਹਿ ਰਾਖਉ ਅਫਰਿਓ ਤੁਲਿਓ ਨ ਜਾਈ ॥
eis karate kau kiau geh raakhau afario tulio na jaaee |તમે સર્જનહારને તમારા નિયંત્રણમાં કેવી રીતે રાખી શકો? તેને જપ્ત કે માપી શકાતો નથી.
ਮਾਇਆ ਕੇ ਦੇਵਾਨੇ ਪ੍ਰਾਣੀ ਝੂਠਿ ਠਗਉਰੀ ਪਾਈ ॥
maaeaa ke devaane praanee jhootth tthgauree paaee |માયાએ નશ્વરને ગાંડો બનાવ્યો છે; તેણીએ જૂઠાણાની ઝેરી દવા પીધી છે.
ਲਬਿ ਲੋਭਿ ਮੁਹਤਾਜਿ ਵਿਗੂਤੇ ਇਬ ਤਬ ਫਿਰਿ ਪਛੁਤਾਈ ॥
lab lobh muhataaj vigoote ib tab fir pachhutaaee |લોભ અને લાલચના વ્યસનીમાં, નશ્વર બરબાદ થઈ જાય છે, અને પછીથી, તે પસ્તાવો કરે છે અને પસ્તાવો કરે છે.
ਏਕੁ ਸਰੇਵੈ ਤਾ ਗਤਿ ਮਿਤਿ ਪਾਵੈ ਆਵਣੁ ਜਾਣੁ ਰਹਾਈ ॥੬॥
ek sarevai taa gat mit paavai aavan jaan rahaaee |6|તેથી એક ભગવાનની સેવા કરો, અને મોક્ષની સ્થિતિ પ્રાપ્ત કરો; તમારું આવવા-જવાનું બંધ થઈ જશે. ||6||
ਏਕੁ ਅਚਾਰੁ ਰੰਗੁ ਇਕੁ ਰੂਪੁ ॥
ek achaar rang ik roop |એક ભગવાન તમામ ક્રિયાઓ, રંગો અને સ્વરૂપોમાં છે.
ਪਉਣ ਪਾਣੀ ਅਗਨੀ ਅਸਰੂਪੁ ॥
paun paanee aganee asaroop |તે પવન, પાણી અને અગ્નિ દ્વારા અનેક આકારોમાં પ્રગટ થાય છે.
ਏਕੋ ਭਵਰੁ ਭਵੈ ਤਿਹੁ ਲੋਇ ॥
eko bhavar bhavai tihu loe |એક આત્મા ત્રણે લોકમાં ભટકે છે.
ਏਕੋ ਬੂਝੈ ਸੂਝੈ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥
eko boojhai soojhai pat hoe |જે એક ભગવાનને સમજે છે અને સમજે છે તે સન્માનિત થાય છે.
ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਲੇ ਸਮਸਰਿ ਰਹੈ ॥
giaan dhiaan le samasar rahai |જે આધ્યાત્મિક જ્ઞાન અને ધ્યાનમાં ભેગું થાય છે, તે સંતુલન સ્થિતિમાં રહે છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਏਕੁ ਵਿਰਲਾ ਕੋ ਲਹੈ ॥
guramukh ek viralaa ko lahai |કેટલા દુર્લભ છે જેઓ, ગુરુમુખ તરીકે, એક ભગવાનને પ્રાપ્ત કરે છે.
ਜਿਸ ਨੋ ਦੇਇ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥
jis no dee kirapaa te sukh paae |તેઓને જ શાંતિ મળે છે, જેમને પ્રભુ પોતાની કૃપાથી આશીર્વાદ આપે છે.
ਗੁਰੂ ਦੁਆਰੈ ਆਖਿ ਸੁਣਾਏ ॥੭॥
guroo duaarai aakh sunaae |7|ગુરુદ્વારામાં, ગુરુના દ્વાર, તેઓ ભગવાન વિશે બોલે છે અને સાંભળે છે. ||7||
ਊਰਮ ਧੂਰਮ ਜੋਤਿ ਉਜਾਲਾ ॥
aooram dhooram jot ujaalaa |તેમનો પ્રકાશ સમુદ્ર અને પૃથ્વીને પ્રકાશિત કરે છે.
ਤੀਨਿ ਭਵਣ ਮਹਿ ਗੁਰ ਗੋਪਾਲਾ ॥
teen bhavan meh gur gopaalaa |ત્રણે લોકમાં, ગુરુ છે, વિશ્વના ભગવાન.
ਊਗਵਿਆ ਅਸਰੂਪੁ ਦਿਖਾਵੈ ॥
aoogaviaa asaroop dikhaavai |ભગવાન તેમના વિવિધ સ્વરૂપો પ્રગટ કરે છે;
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਅਪੁਨੈ ਘਰਿ ਆਵੈ ॥
kar kirapaa apunai ghar aavai |તેમની કૃપા આપીને, તેઓ હૃદયના ઘરમાં પ્રવેશ કરે છે.
ਊਨਵਿ ਬਰਸੈ ਨੀਝਰ ਧਾਰਾ ॥
aoonav barasai neejhar dhaaraa |વાદળો નીચા લટકે છે, અને વરસાદ વરસી રહ્યો છે.
ਊਤਮ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰਾ ॥
aootam sabad savaaranahaaraa |ભગવાન શબ્દના ઉત્કૃષ્ટ શબ્દથી શણગારે છે અને ઉત્કૃષ્ટ કરે છે.
ਇਸੁ ਏਕੇ ਕਾ ਜਾਣੈ ਭੇਉ ॥
eis eke kaa jaanai bheo |જે એક ભગવાનનું રહસ્ય જાણે છે,
ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਆਪੇ ਦੇਉ ॥੮॥
aape karataa aape deo |8|પોતે જ સર્જક છે, પોતે જ દૈવી ભગવાન છે. ||8||
ਉਗਵੈ ਸੂਰੁ ਅਸੁਰ ਸੰਘਾਰੈ ॥
augavai soor asur sanghaarai |જ્યારે સૂર્ય ઉગે છે, ત્યારે રાક્ષસો માર્યા જાય છે;
ਊਚਉ ਦੇਖਿ ਸਬਦਿ ਬੀਚਾਰੈ ॥
aoochau dekh sabad beechaarai |નશ્વર ઉપરની તરફ જુએ છે, અને શબ્દનું ચિંતન કરે છે.
ਊਪਰਿ ਆਦਿ ਅੰਤਿ ਤਿਹੁ ਲੋਇ ॥
aoopar aad ant tihu loe |ભગવાન આદિ અને અંતની પેલે પાર છે, ત્રણે લોકની બહાર છે.
ਆਪੇ ਕਰੈ ਕਥੈ ਸੁਣੈ ਸੋਇ ॥
aape karai kathai sunai soe |તે પોતે કાર્ય કરે છે, બોલે છે અને સાંભળે છે.