રાગ મારૂ, પહેલું મહેલ, પહેલું ઘર, ચૌ-પધાયઃ
એક સાર્વત્રિક સર્જક ભગવાન. સત્ય એ નામ છે. સર્જનાત્મક વ્યક્તિત્વ. નો ડર. કોઈ દ્વેષ નથી. ઇમેજ ઓફ ધ અનડાઇંગ. બિયોન્ડ બર્થ. સ્વ-અસ્તિત્વ. ગુરુની કૃપાથી:
સાલોક:
હે મારા મિત્ર, હું કાયમ તમારા ચરણોની ધૂળ બનીને રહીશ.
નાનક તમારું રક્ષણ માંગે છે, અને તમને અહીં અને અત્યારે નિત્ય હાજર જુએ છે. ||1||
શબ્દ:
જેઓ રાત્રિના છેલ્લા કલાકોમાં કોલ રિસીવ કરે છે તેઓ પોતાના સ્વામી અને ગુરુના નામનો જપ કરે છે.
તેમના માટે તંબુઓ, મંડપ, મંડપ અને ગાડીઓ તૈયાર કરીને તૈયાર કરવામાં આવે છે.
જેઓ તમારા નામનું ચિંતન કરે છે તેઓને તમે હાકલ કરો છો, પ્રભુ. ||1||
પિતા, હું કમનસીબ છું, એક છેતરપિંડી.
મને તમારું નામ મળ્યું નથી; મારું મન આંધળું છે અને શંકાથી ભ્રમિત છે. ||1||થોભો ||
મેં સ્વાદ માણ્યો છે, અને હવે મારી વેદના ફળી છે; આ મારી પૂર્વનિર્ધારિત નિયતિ છે, હે મારી માતા.
હવે મારી ખુશીઓ ઓછી છે, અને મારી પીડાઓ ઘણી છે. સંપૂર્ણ યાતનામાં, હું મારું જીવન પસાર કરું છું. ||2||
ભગવાનથી અલગ થવાથી વધુ ખરાબ શું હોઈ શકે? જેઓ તેમની સાથે એકરૂપ છે, તેમના માટે બીજું કયું મિલન હોઈ શકે?
ભગવાન અને માસ્ટરની સ્તુતિ કરો, જેમણે આ નાટક બનાવ્યું છે, તેને જુએ છે. ||3||
સારા નસીબ દ્વારા, આ યુનિયન વિશે આવે છે; આ શરીર તેનો આનંદ માણે છે.
જેમણે પોતાનું ભાગ્ય ગુમાવ્યું છે, તેઓ આ સંઘથી અલગ પડે છે. ઓ નાનક, તેઓ હજુ પણ ફરી એક થઈ શકે છે! ||4||1||
મારૂ, પ્રથમ મહેલ:
માતા અને પિતાનું મિલન શરીરને અસ્તિત્વમાં લાવે છે.
નિર્માતા તેના પર તેના ભાગ્યનો શિલાલેખ લખે છે.
આ શિલાલેખ અનુસાર, ભેટ, પ્રકાશ અને ગૌરવપૂર્ણ મહાનતા પ્રાપ્ત થાય છે.
માયા સાથે જોડાવાથી આધ્યાત્મિક ચેતના ખોવાઈ જાય છે. ||1||
હે મૂર્ખ મન, તું આટલો અભિમાન કેમ કરે છે?
તમારે ઊઠવું પડશે અને જ્યારે તે તમારા ભગવાન અને માસ્ટરને ખુશ કરે છે ત્યારે તમારે જવું પડશે. ||1||થોભો ||
સંસારના સ્વાદનો ત્યાગ કરો, અને સાહજિક શાંતિ મેળવો.
બધાએ પોતપોતાના દુન્યવી ઘરોનો ત્યાગ કરવો જોઈએ; અહીં કોઈ કાયમ રહેતું નથી.
થોડું ખાઓ, અને બાકીનું સાચવો,
જો તમે ફરીથી દુનિયામાં પાછા ફરવાનું નક્કી કરો છો. ||2||
તે તેના શરીરને શણગારે છે અને રેશમી ઝભ્ભો પહેરે છે.
તે તમામ પ્રકારના આદેશો જારી કરે છે.
તેનો આરામદાયક પલંગ તૈયાર કરીને, તે સૂઈ જાય છે.
જ્યારે તે મૃત્યુના દૂતના હાથમાં આવે છે, ત્યારે બૂમો પાડવાથી શું ફાયદો થાય છે? ||3||
ઘરની બાબતો એ ગૂંચવણોના વમળો છે, ઓ ભાગ્યના ભાઈઓ.