ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1243
ਲਿਖਿਆ ਹੋਵੈ ਨਾਨਕਾ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਇ ॥੧॥
likhiaa hovai naanakaa karataa kare su hoe |1|જે પૂર્વનિર્ધારિત છે, તે થાય છે, હે નાનક; સર્જક જે કંઈ કરે છે, તે થાય છે. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |પ્રથમ મહેલ:
ਰੰਨਾ ਹੋਈਆ ਬੋਧੀਆ ਪੁਰਸ ਹੋਏ ਸਈਆਦ ॥
ranaa hoeea bodheea puras hoe seeaad |સ્ત્રીઓ સલાહકાર બની છે, અને પુરુષો શિકારી બની ગયા છે.
ਸੀਲੁ ਸੰਜਮੁ ਸੁਚ ਭੰਨੀ ਖਾਣਾ ਖਾਜੁ ਅਹਾਜੁ ॥
seel sanjam such bhanee khaanaa khaaj ahaaj |નમ્રતા, આત્મસંયમ અને શુદ્ધતા ભાગી ગઈ છે; લોકો અખાદ્ય, પ્રતિબંધિત ખોરાક ખાય છે.
ਸਰਮੁ ਗਇਆ ਘਰਿ ਆਪਣੈ ਪਤਿ ਉਠਿ ਚਲੀ ਨਾਲਿ ॥
saram geaa ghar aapanai pat utth chalee naal |નમ્રતાએ તેનું ઘર છોડી દીધું છે, અને તેની સાથે સન્માન જતું રહ્યું છે.
ਨਾਨਕ ਸਚਾ ਏਕੁ ਹੈ ਅਉਰੁ ਨ ਸਚਾ ਭਾਲਿ ॥੨॥
naanak sachaa ek hai aaur na sachaa bhaal |2|ઓ નાનક, એક જ સાચો પ્રભુ છે; બીજા કોઈને સાચા તરીકે શોધવાની તસ્દી લેશો નહીં. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਬਾਹਰਿ ਭਸਮ ਲੇਪਨ ਕਰੇ ਅੰਤਰਿ ਗੁਬਾਰੀ ॥
baahar bhasam lepan kare antar gubaaree |તમે તમારા બાહ્ય શરીરને રાખથી ગંધો છો, પરંતુ અંદર તમે અંધકારથી ભરેલા છો.
ਖਿੰਥਾ ਝੋਲੀ ਬਹੁ ਭੇਖ ਕਰੇ ਦੁਰਮਤਿ ਅਹੰਕਾਰੀ ॥
khinthaa jholee bahu bhekh kare duramat ahankaaree |તમે પેચ કરેલા કોટ અને બધા યોગ્ય કપડાં અને ઝભ્ભો પહેરો છો, પરંતુ તમે હજી પણ અહંકારી અને અભિમાની છો.
ਸਾਹਿਬ ਸਬਦੁ ਨ ਊਚਰੈ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਪਸਾਰੀ ॥
saahib sabad na aoocharai maaeaa moh pasaaree |તમે તમારા ભગવાન અને માસ્ટરના શબ્દ, શબ્દનો જાપ કરતા નથી; તમે માયાના વિસ્તાર સાથે જોડાયેલા છો.
ਅੰਤਰਿ ਲਾਲਚੁ ਭਰਮੁ ਹੈ ਭਰਮੈ ਗਾਵਾਰੀ ॥
antar laalach bharam hai bharamai gaavaaree |અંદર, તમે લોભ અને શંકાથી ભરેલા છો; તમે મૂર્ખની જેમ ભટકતા રહો.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਈ ਜੂਐ ਬਾਜੀ ਹਾਰੀ ॥੧੪॥
naanak naam na chetee jooaai baajee haaree |14|નાનક કહે છે, તમે કદી નામનો વિચાર પણ કરતા નથી; તમે જુગારમાં જીવનની રમત હારી ગયા છો. ||14||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |સાલોક, પ્રથમ મહેલ:
ਲਖ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਹੋਵੈ ਲਖ ਜੀਵਣੁ ਕਿਆ ਖੁਸੀਆ ਕਿਆ ਚਾਉ ॥
lakh siau preet hovai lakh jeevan kiaa khuseea kiaa chaau |તમે હજારો સાથે પ્રેમમાં હોઈ શકો છો, અને હજારો વર્ષો સુધી જીવો છો; પરંતુ આ આનંદ અને વ્યવસાયો શું સારા છે?
ਵਿਛੁੜਿਆ ਵਿਸੁ ਹੋਇ ਵਿਛੋੜਾ ਏਕ ਘੜੀ ਮਹਿ ਜਾਇ ॥
vichhurriaa vis hoe vichhorraa ek gharree meh jaae |અને જ્યારે તમારે તેમનાથી અલગ થવું પડશે, ત્યારે તે વિભાજન ઝેર જેવું છે, પરંતુ તે એક જ ક્ષણમાં અદૃશ્ય થઈ જશે.
ਜੇ ਸਉ ਵਰ੍ਹਿਆ ਮਿਠਾ ਖਾਜੈ ਭੀ ਫਿਰਿ ਕਉੜਾ ਖਾਇ ॥
je sau varhiaa mitthaa khaajai bhee fir kaurraa khaae |તમે સો વર્ષ સુધી મીઠાઈઓ ખાઈ શકો, પણ છેવટે તમારે કડવી પણ ખાવી પડશે.
ਮਿਠਾ ਖਾਧਾ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵੈ ਕਉੜਤਣੁ ਧਾਇ ਜਾਇ ॥
mitthaa khaadhaa chit na aavai kaurratan dhaae jaae |પછી, તમને મીઠાઈ ખાવાનું યાદ રહેશે નહીં; કડવાશ તમારામાં પ્રવેશ કરશે.
ਮਿਠਾ ਕਉੜਾ ਦੋਵੈ ਰੋਗ ॥
mitthaa kaurraa dovai rog |મધુર અને કડવું બંને રોગ છે.
ਨਾਨਕ ਅੰਤਿ ਵਿਗੁਤੇ ਭੋਗ ॥
naanak ant vigute bhog |હે નાનક, તેમને ખાઈને, તમે અંતમાં બરબાદ થશો.
ਝਖਿ ਝਖਿ ਝਖਣਾ ਝਗੜਾ ਝਾਖ ॥
jhakh jhakh jhakhanaa jhagarraa jhaakh |ચિંતા કરવી અને મૃત્યુનો સંઘર્ષ કરવો નકામો છે.
ਝਖਿ ਝਖਿ ਜਾਹਿ ਝਖਹਿ ਤਿਨੑ ਪਾਸਿ ॥੧॥
jhakh jhakh jaeh jhakheh tina paas |1|ચિંતાઓ અને સંઘર્ષોમાં ફસાયેલા, લોકો પોતાને થાકી જાય છે. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |પ્રથમ મહેલ:
ਕਾਪੜੁ ਕਾਠੁ ਰੰਗਾਇਆ ਰਾਂਗਿ ॥
kaaparr kaatth rangaaeaa raang |તેમની પાસે વિવિધ રંગોના સુંદર કપડાં અને ફર્નિચર છે.
ਘਰ ਗਚ ਕੀਤੇ ਬਾਗੇ ਬਾਗ ॥
ghar gach keete baage baag |તેમના ઘરો સુંદર રીતે સફેદ રંગવામાં આવે છે.
ਸਾਦ ਸਹਜ ਕਰਿ ਮਨੁ ਖੇਲਾਇਆ ॥
saad sahaj kar man khelaaeaa |આનંદ અને શાંતિમાં, તેઓ તેમના મનની રમત રમે છે.
ਤੈ ਸਹ ਪਾਸਹੁ ਕਹਣੁ ਕਹਾਇਆ ॥
tai sah paasahu kahan kahaaeaa |જ્યારે તેઓ તમારી પાસે આવશે, હે ભગવાન, તેઓ સાથે વાત કરવામાં આવશે.
ਮਿਠਾ ਕਰਿ ਕੈ ਕਉੜਾ ਖਾਇਆ ॥
mitthaa kar kai kaurraa khaaeaa |તેઓ માને છે કે તે મીઠી છે, તેથી તેઓ કડવું ખાય છે.
ਤਿਨਿ ਕਉੜੈ ਤਨਿ ਰੋਗੁ ਜਮਾਇਆ ॥
tin kaurrai tan rog jamaaeaa |કડવા રોગ શરીરમાં વધે છે.
ਜੇ ਫਿਰਿ ਮਿਠਾ ਪੇੜੈ ਪਾਇ ॥
je fir mitthaa perrai paae |જો, પછીથી, તેઓ મીઠાઈ મેળવે છે,
ਤਉ ਕਉੜਤਣੁ ਚੂਕਸਿ ਮਾਇ ॥
tau kaurratan chookas maae |ત્યારે તેમની કડવાશ દૂર થશે, હે માતા.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਵੈ ਸੋਇ ॥
naanak guramukh paavai soe |હે નાનક, ગુરુમુખને પ્રાપ્ત કરીને ધન્ય છે
ਜਿਸ ਨੋ ਪ੍ਰਾਪਤਿ ਲਿਖਿਆ ਹੋਇ ॥੨॥
jis no praapat likhiaa hoe |2|તે પ્રાપ્ત કરવા માટે પૂર્વનિર્ધારિત છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਜਿਨ ਕੈ ਹਿਰਦੈ ਮੈਲੁ ਕਪਟੁ ਹੈ ਬਾਹਰੁ ਧੋਵਾਇਆ ॥
jin kai hiradai mail kapatt hai baahar dhovaaeaa |જેમના હૃદયમાં કપટની ગંદકી ભરાઈ ગઈ છે, તેઓ બહારથી પોતાને ધોઈ શકે છે.
ਕੂੜੁ ਕਪਟੁ ਕਮਾਵਦੇ ਕੂੜੁ ਪਰਗਟੀ ਆਇਆ ॥
koorr kapatt kamaavade koorr paragattee aaeaa |તેઓ જૂઠાણું અને છેતરપિંડી આચરે છે, અને તેઓનું જૂઠાણું પ્રગટ થાય છે.
ਅੰਦਰਿ ਹੋਇ ਸੁ ਨਿਕਲੈ ਨਹ ਛਪੈ ਛਪਾਇਆ ॥
andar hoe su nikalai nah chhapai chhapaaeaa |જે તેમની અંદર છે તે બહાર આવે છે; તેને છુપાવીને છુપાવી શકાતું નથી.
ਕੂੜੈ ਲਾਲਚਿ ਲਗਿਆ ਫਿਰਿ ਜੂਨੀ ਪਾਇਆ ॥
koorrai laalach lagiaa fir joonee paaeaa |જૂઠાણા અને લોભ સાથે જોડાયેલ, નશ્વર વારંવાર પુનર્જન્મ માટે મોકલવામાં આવે છે.
ਨਾਨਕ ਜੋ ਬੀਜੈ ਸੋ ਖਾਵਣਾ ਕਰਤੈ ਲਿਖਿ ਪਾਇਆ ॥੧੫॥
naanak jo beejai so khaavanaa karatai likh paaeaa |15|ઓ નાનક, ગમે તેટલો નશ્વર છોડ હોય, તેણે ખાવું જ જોઈએ. સર્જનહાર પ્રભુએ આપણું ભાગ્ય લખ્યું છે. ||15||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੨ ॥
salok mahalaa 2 |સાલોક, દ્વિતીય મહેલ:
ਕਥਾ ਕਹਾਣੀ ਬੇਦਂੀ ਆਣੀ ਪਾਪੁ ਪੁੰਨੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥
kathaa kahaanee bedanee aanee paap pun beechaar |વેદ કથાઓ અને દંતકથાઓ અને દુર્ગુણ અને સદ્ગુણોના વિચારો રજૂ કરે છે.
ਦੇ ਦੇ ਲੈਣਾ ਲੈ ਲੈ ਦੇਣਾ ਨਰਕਿ ਸੁਰਗਿ ਅਵਤਾਰ ॥
de de lainaa lai lai denaa narak surag avataar |જે આપવામાં આવે છે તે તેઓ મેળવે છે અને જે પ્રાપ્ત થાય છે તે તેઓ આપે છે. તેઓ સ્વર્ગ અને નરકમાં પુનર્જન્મ પામે છે.
ਉਤਮ ਮਧਿਮ ਜਾਤੀਂ ਜਿਨਸੀ ਭਰਮਿ ਭਵੈ ਸੰਸਾਰੁ ॥
autam madhim jaateen jinasee bharam bhavai sansaar |ઉચ્ચ અને નીચ, સામાજિક વર્ગ અને દરજ્જો - વિશ્વ અંધશ્રદ્ધામાં ખોવાઈ જાય છે.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਤਤੁ ਵਖਾਣੀ ਗਿਆਨ ਧਿਆਨ ਵਿਚਿ ਆਈ ॥
amrit baanee tat vakhaanee giaan dhiaan vich aaee |ગુરબાનીનો અમૃત શબ્દ વાસ્તવિકતાના સારનો ઘોષણા કરે છે. આધ્યાત્મિક જ્ઞાન અને ધ્યાન તેની અંદર સમાયેલું છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਖੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਤੀ ਸੁਰਤਂੀ ਕਰਮਿ ਧਿਆਈ ॥
guramukh aakhee guramukh jaatee suratanee karam dhiaaee |ગુરુમુખો તેનો જપ કરે છે, અને ગુરુમુખો તેને સમજે છે. સાહજિક રીતે જાગૃત, તેઓ તેનું ધ્યાન કરે છે.
ਹੁਕਮੁ ਸਾਜਿ ਹੁਕਮੈ ਵਿਚਿ ਰਖੈ ਹੁਕਮੈ ਅੰਦਰਿ ਵੇਖੈ ॥
hukam saaj hukamai vich rakhai hukamai andar vekhai |તેમના આદેશના આદેશથી, તેમણે બ્રહ્માંડની રચના કરી, અને તેમના આદેશમાં, તેઓ તેને રાખે છે. તેમના હુકમથી, તે તેને પોતાની નજર હેઠળ રાખે છે.
ਨਾਨਕ ਅਗਹੁ ਹਉਮੈ ਤੁਟੈ ਤਾਂ ਕੋ ਲਿਖੀਐ ਲੇਖੈ ॥੧॥
naanak agahu haumai tuttai taan ko likheeai lekhai |1|ઓ નાનક, જો નશ્વર પ્રયાણ કરતા પહેલા તેના અહંકારને તોડી નાખે, જેમ કે તે પૂર્વનિર્ધારિત છે, તો તે માન્ય છે. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |પ્રથમ મહેલ:
ਬੇਦੁ ਪੁਕਾਰੇ ਪੁੰਨੁ ਪਾਪੁ ਸੁਰਗ ਨਰਕ ਕਾ ਬੀਉ ॥
bed pukaare pun paap surag narak kaa beeo |વેદ જાહેર કરે છે કે દુર્ગુણ અને ગુણ સ્વર્ગ અને નરકના બીજ છે.
ਜੋ ਬੀਜੈ ਸੋ ਉਗਵੈ ਖਾਂਦਾ ਜਾਣੈ ਜੀਉ ॥
jo beejai so ugavai khaandaa jaanai jeeo |જે રોપ્યું છે તે વધશે. આત્મા તેના કાર્યોનું ફળ ખાય છે, અને સમજે છે.
ਗਿਆਨੁ ਸਲਾਹੇ ਵਡਾ ਕਰਿ ਸਚੋ ਸਚਾ ਨਾਉ ॥
giaan salaahe vaddaa kar sacho sachaa naau |જે કોઈ આધ્યાત્મિક જ્ઞાનને મહાન ગણીને વખાણ કરે છે, તે સાચા નામમાં સત્યવાદી બને છે.
ਸਚੁ ਬੀਜੈ ਸਚੁ ਉਗਵੈ ਦਰਗਹ ਪਾਈਐ ਥਾਉ ॥
sach beejai sach ugavai daragah paaeeai thaau |જ્યારે સત્ય રોપવામાં આવે છે, ત્યારે સત્ય વધે છે. પ્રભુના દરબારમાં, તમને તમારું સન્માન સ્થાન મળશે.