ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 134
ਨਾਨਕ ਕੀ ਪ੍ਰਭ ਬੇਨਤੀ ਪ੍ਰਭ ਮਿਲਹੁ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥
naanak kee prabh benatee prabh milahu paraapat hoe |નાનક ભગવાનને આ પ્રાર્થના કરે છે: "કૃપા કરીને, આવો અને મને તમારી સાથે જોડો."
ਵੈਸਾਖੁ ਸੁਹਾਵਾ ਤਾਂ ਲਗੈ ਜਾ ਸੰਤੁ ਭੇਟੈ ਹਰਿ ਸੋਇ ॥੩॥
vaisaakh suhaavaa taan lagai jaa sant bhettai har soe |3|વૈશાખ મહિનો સુંદર અને આનંદદાયક છે, જ્યારે સંત મને પ્રભુને મળવાનું કારણ આપે છે. ||3||
ਹਰਿ ਜੇਠਿ ਜੁੜੰਦਾ ਲੋੜੀਐ ਜਿਸੁ ਅਗੈ ਸਭਿ ਨਿਵੰਨਿ ॥
har jetth jurrandaa lorreeai jis agai sabh nivan |જયત માસમાં કન્યા ભગવાનને મળવાની ઝંખના કરે છે. બધા તેમની આગળ નમ્રતાથી નમન કરે છે.
ਹਰਿ ਸਜਣ ਦਾਵਣਿ ਲਗਿਆ ਕਿਸੈ ਨ ਦੇਈ ਬੰਨਿ ॥
har sajan daavan lagiaa kisai na deee ban |જેણે પ્રભુના ઝભ્ભાનું માથું પકડ્યું છે, સાચા મિત્ર - તેને કોઈ બંધનમાં રાખી શકતું નથી.
ਮਾਣਕ ਮੋਤੀ ਨਾਮੁ ਪ੍ਰਭ ਉਨ ਲਗੈ ਨਾਹੀ ਸੰਨਿ ॥
maanak motee naam prabh un lagai naahee san |ભગવાનનું નામ રત્ન, મોતી છે. તે ચોરી કે છીનવી શકાતું નથી.
ਰੰਗ ਸਭੇ ਨਾਰਾਇਣੈ ਜੇਤੇ ਮਨਿ ਭਾਵੰਨਿ ॥
rang sabhe naaraaeinai jete man bhaavan |પ્રભુમાં મનને પ્રસન્ન કરનાર સર્વ આનંદ છે.
ਜੋ ਹਰਿ ਲੋੜੇ ਸੋ ਕਰੇ ਸੋਈ ਜੀਅ ਕਰੰਨਿ ॥
jo har lorre so kare soee jeea karan |જેમ ભગવાન ઈચ્છે છે, તેમ તે કાર્ય કરે છે, અને તેના જીવો પણ કાર્ય કરે છે.
ਜੋ ਪ੍ਰਭਿ ਕੀਤੇ ਆਪਣੇ ਸੇਈ ਕਹੀਅਹਿ ਧੰਨਿ ॥
jo prabh keete aapane seee kaheeeh dhan |તેઓ જ ધન્ય કહેવાય છે, જેમને ભગવાને પોતાના બનાવ્યા છે.
ਆਪਣ ਲੀਆ ਜੇ ਮਿਲੈ ਵਿਛੁੜਿ ਕਿਉ ਰੋਵੰਨਿ ॥
aapan leea je milai vichhurr kiau rovan |જો લોકો પોતાના પ્રયત્નોથી ભગવાનને મળી શકતા હોય, તો તેઓ વિચ્છેદની પીડામાં શા માટે રડતા હશે?
ਸਾਧੂ ਸੰਗੁ ਪਰਾਪਤੇ ਨਾਨਕ ਰੰਗ ਮਾਣੰਨਿ ॥
saadhoo sang paraapate naanak rang maanan |હે નાનક, પવિત્રના સંગમાં તેને સાધ સંગતમાં મળવાથી આકાશી આનંદ મળે છે.
ਹਰਿ ਜੇਠੁ ਰੰਗੀਲਾ ਤਿਸੁ ਧਣੀ ਜਿਸ ਕੈ ਭਾਗੁ ਮਥੰਨਿ ॥੪॥
har jetth rangeelaa tis dhanee jis kai bhaag mathan |4|જયત મહિનામાં, રમતિયાળ પતિ ભગવાન તેને મળે છે, જેમના કપાળ પર આટલું સારું ભાગ્ય નોંધાયેલું છે. ||4||
ਆਸਾੜੁ ਤਪੰਦਾ ਤਿਸੁ ਲਗੈ ਹਰਿ ਨਾਹੁ ਨ ਜਿੰਨਾ ਪਾਸਿ ॥
aasaarr tapandaa tis lagai har naahu na jinaa paas |જેઓ તેમના પતિ ભગવાનની નજીક નથી તેમના માટે આષાર મહિનો ગરમ લાગે છે.
ਜਗਜੀਵਨ ਪੁਰਖੁ ਤਿਆਗਿ ਕੈ ਮਾਣਸ ਸੰਦੀ ਆਸ ॥
jagajeevan purakh tiaag kai maanas sandee aas |તેઓએ ભગવાન આદિમ અસ્તિત્વ, વિશ્વના જીવનનો ત્યાગ કર્યો છે, અને તેઓ માત્ર મનુષ્યો પર આધાર રાખવા આવ્યા છે.
ਦੁਯੈ ਭਾਇ ਵਿਗੁਚੀਐ ਗਲਿ ਪਈਸੁ ਜਮ ਕੀ ਫਾਸ ॥
duyai bhaae vigucheeai gal pees jam kee faas |દ્વૈતના પ્રેમમાં, આત્મા-કન્યા નાશ પામે છે; તેણીના ગળામાં તેણીએ મૃત્યુની ફાંસી પહેરી છે.
ਜੇਹਾ ਬੀਜੈ ਸੋ ਲੁਣੈ ਮਥੈ ਜੋ ਲਿਖਿਆਸੁ ॥
jehaa beejai so lunai mathai jo likhiaas |જેમ તમે રોપશો, તેમ તમે લણશો; તમારું ભાગ્ય તમારા કપાળ પર નોંધાયેલું છે.
ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਣੀ ਪਛੁਤਾਣੀ ਉਠਿ ਚਲੀ ਗਈ ਨਿਰਾਸ ॥
rain vihaanee pachhutaanee utth chalee gee niraas |જીવન-રાત પસાર થાય છે, અને અંતે, વ્યક્તિને પસ્તાવો થાય છે અને પસ્તાવો થાય છે, અને પછી કોઈ આશા વિના વિદાય થાય છે.
ਜਿਨ ਕੌ ਸਾਧੂ ਭੇਟੀਐ ਸੋ ਦਰਗਹ ਹੋਇ ਖਲਾਸੁ ॥
jin kau saadhoo bhetteeai so daragah hoe khalaas |જેઓ પવિત્ર સંતો સાથે મળે છે તેઓ ભગવાનના દરબારમાં મુક્ત થાય છે.
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਪ੍ਰਭ ਆਪਣੀ ਤੇਰੇ ਦਰਸਨ ਹੋਇ ਪਿਆਸ ॥
kar kirapaa prabh aapanee tere darasan hoe piaas |હે ભગવાન, મારા પર તમારી દયા બતાવો; હું તમારા દર્શનના ધન્ય દર્શન માટે તરસ્યો છું.
ਪ੍ਰਭ ਤੁਧੁ ਬਿਨੁ ਦੂਜਾ ਕੋ ਨਹੀ ਨਾਨਕ ਕੀ ਅਰਦਾਸਿ ॥
prabh tudh bin doojaa ko nahee naanak kee aradaas |તમારા વિના, ભગવાન, બીજું કોઈ નથી. આ નાનકની નમ્ર પ્રાર્થના છે.
ਆਸਾੜੁ ਸੁਹੰਦਾ ਤਿਸੁ ਲਗੈ ਜਿਸੁ ਮਨਿ ਹਰਿ ਚਰਣ ਨਿਵਾਸ ॥੫॥
aasaarr suhandaa tis lagai jis man har charan nivaas |5|આષાઢનો મહિનો સુખદ છે, જ્યારે પ્રભુના ચરણ મનમાં રહે છે. ||5||
ਸਾਵਣਿ ਸਰਸੀ ਕਾਮਣੀ ਚਰਨ ਕਮਲ ਸਿਉ ਪਿਆਰੁ ॥
saavan sarasee kaamanee charan kamal siau piaar |સાવન મહિનામાં, જો તે ભગવાનના કમળના ચરણોમાં પ્રેમમાં પડે તો આત્મા-કન્યા ખુશ થાય છે.
ਮਨੁ ਤਨੁ ਰਤਾ ਸਚ ਰੰਗਿ ਇਕੋ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੁ ॥
man tan rataa sach rang iko naam adhaar |તેનું મન અને શરીર સાચાના પ્રેમથી રંગાયેલા છે; તેનું નામ જ તેનો એકમાત્ર આધાર છે.
ਬਿਖਿਆ ਰੰਗ ਕੂੜਾਵਿਆ ਦਿਸਨਿ ਸਭੇ ਛਾਰੁ ॥
bikhiaa rang koorraaviaa disan sabhe chhaar |ભ્રષ્ટાચારનો આનંદ મિથ્યા છે. જે દેખાય છે તે રાખ થઈ જશે.
ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬੂੰਦ ਸੁਹਾਵਣੀ ਮਿਲਿ ਸਾਧੂ ਪੀਵਣਹਾਰੁ ॥
har amrit boond suhaavanee mil saadhoo peevanahaar |ભગવાનના અમૃતના ટીપાં ખૂબ સુંદર છે! પવિત્ર સંતને મળીને, અમે આને અંદર પીએ છીએ.
ਵਣੁ ਤਿਣੁ ਪ੍ਰਭ ਸੰਗਿ ਮਉਲਿਆ ਸੰਮ੍ਰਥ ਪੁਰਖ ਅਪਾਰੁ ॥
van tin prabh sang mauliaa samrath purakh apaar |જંગલો અને ઘાસના મેદાનો ભગવાન, સર્વશક્તિમાન, અનંત આદિમ અસ્તિત્વના પ્રેમથી નવજીવન અને તાજગી પામે છે.
ਹਰਿ ਮਿਲਣੈ ਨੋ ਮਨੁ ਲੋਚਦਾ ਕਰਮਿ ਮਿਲਾਵਣਹਾਰੁ ॥
har milanai no man lochadaa karam milaavanahaar |મારું મન પ્રભુને મળવા ઝંખે છે. જો તે તેની દયા બતાવશે, અને મને પોતાની સાથે જોડશે!
ਜਿਨੀ ਸਖੀਏ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਇਆ ਹੰਉ ਤਿਨ ਕੈ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰ ॥
jinee sakhee prabh paaeaa hnau tin kai sad balihaar |જે કન્યાઓએ ભગવાનને પ્રાપ્ત કર્યા છે - હું તેમના માટે સદા બલિદાન છું.
ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਜੀ ਮਇਆ ਕਰਿ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰੁ ॥
naanak har jee meaa kar sabad savaaranahaar |ઓ નાનક, જ્યારે પ્રિય ભગવાન દયા બતાવે છે, ત્યારે તે તેમની કન્યાને તેમના શબ્દના શબ્દથી શણગારે છે.
ਸਾਵਣੁ ਤਿਨਾ ਸੁਹਾਗਣੀ ਜਿਨ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਉਰਿ ਹਾਰੁ ॥੬॥
saavan tinaa suhaaganee jin raam naam ur haar |6|સાવન એ સુખી આત્મા-વધુઓ માટે આનંદદાયક છે જેમના હૃદય ભગવાનના નામના હારથી શણગારેલા છે. ||6||
ਭਾਦੁਇ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਣੀਆ ਦੂਜੈ ਲਗਾ ਹੇਤੁ ॥
bhaadue bharam bhulaaneea doojai lagaa het |ભાદોણ મહિનામાં, તેણી દ્વૈત પ્રત્યેની આસક્તિને કારણે શંકાથી ભ્રમિત થાય છે.
ਲਖ ਸੀਗਾਰ ਬਣਾਇਆ ਕਾਰਜਿ ਨਾਹੀ ਕੇਤੁ ॥
lakh seegaar banaaeaa kaaraj naahee ket |તેણી હજારો ઘરેણાં પહેરી શકે છે, પરંતુ તે કોઈ કામના નથી.
ਜਿਤੁ ਦਿਨਿ ਦੇਹ ਬਿਨਸਸੀ ਤਿਤੁ ਵੇਲੈ ਕਹਸਨਿ ਪ੍ਰੇਤੁ ॥
jit din deh binasasee tith velai kahasan pret |તે દિવસે જ્યારે શરીરનો નાશ થાય છે - તે સમયે તે ભૂત બની જાય છે.
ਪਕੜਿ ਚਲਾਇਨਿ ਦੂਤ ਜਮ ਕਿਸੈ ਨ ਦੇਨੀ ਭੇਤੁ ॥
pakarr chalaaein doot jam kisai na denee bhet |ડેથ ઓફ મેસેન્જર તેને પકડી લે છે અને પકડી રાખે છે, અને તેનું રહસ્ય કોઈને કહેતો નથી.
ਛਡਿ ਖੜੋਤੇ ਖਿਨੈ ਮਾਹਿ ਜਿਨ ਸਿਉ ਲਗਾ ਹੇਤੁ ॥
chhadd kharrote khinai maeh jin siau lagaa het |અને તેના પ્રિયજનો - એક ક્ષણમાં, તેઓ તેને એકલા છોડીને આગળ વધે છે.
ਹਥ ਮਰੋੜੈ ਤਨੁ ਕਪੇ ਸਿਆਹਹੁ ਹੋਆ ਸੇਤੁ ॥
hath marorrai tan kape siaahahu hoaa set |તેણી તેના હાથને વીંટી નાખે છે, તેણીનું શરીર પીડાથી સળગતું હોય છે, અને તે કાળાથી સફેદ થઈ જાય છે.
ਜੇਹਾ ਬੀਜੈ ਸੋ ਲੁਣੈ ਕਰਮਾ ਸੰਦੜਾ ਖੇਤੁ ॥
jehaa beejai so lunai karamaa sandarraa khet |જેમ તેણીએ વાવેતર કર્યું છે, તેમ તે લણણી કરે છે; એવું કર્મનું ક્ષેત્ર છે.
ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਭ ਸਰਣਾਗਤੀ ਚਰਣ ਬੋਹਿਥ ਪ੍ਰਭ ਦੇਤੁ ॥
naanak prabh saranaagatee charan bohith prabh det |નાનક ભગવાનનું અભયારણ્ય શોધે છે; ભગવાને તેમને તેમના પગની હોડી આપી છે.
ਸੇ ਭਾਦੁਇ ਨਰਕਿ ਨ ਪਾਈਅਹਿ ਗੁਰੁ ਰਖਣ ਵਾਲਾ ਹੇਤੁ ॥੭॥
se bhaadue narak na paaeeeh gur rakhan vaalaa het |7|જેઓ ગુરુ, રક્ષક અને તારણહાર, ભાદોનમાં પ્રેમ કરે છે, તેઓને નરકમાં નાખવામાં આવશે નહીં. ||7||
ਅਸੁਨਿ ਪ੍ਰੇਮ ਉਮਾਹੜਾ ਕਿਉ ਮਿਲੀਐ ਹਰਿ ਜਾਇ ॥
asun prem umaaharraa kiau mileeai har jaae |આસુ મહિનામાં પ્રભુ પ્રત્યેનો મારો પ્રેમ મને છલકાવી દે છે. હું કેવી રીતે જઈને પ્રભુને મળી શકું?