جيڪڏهن جبل سون ۽ چاندي بڻجي ويا، جواهر ۽ جواهر سان جڙيل
تنهن هوندي به، مان تنهنجي عبادت ۽ پوڄا ڪندس، ۽ تنهنجي ساراهه ڪرڻ جي منهنجي تمنا گهٽ نه ٿيندي. ||1||
پهرين مهل:
جيڪڏهن ڀاڄين جا اڍائي بار ميوا بڻجي وڃن،
۽ وڌندڙ گھاس مٺو چانور بڻجي ويو. جيڪڏهن آئون سج ۽ چنڊ کي انهن جي مدار ۾ روڪي ۽ انهن کي مڪمل طور تي مستحڪم رکڻ جي قابل هجي
تڏهن به، مان تنهنجي عبادت ۽ پوڄا ڪندس، ۽ تنهنجي ساراهه ڪرڻ جي منهنجي تمنا گهٽ نه ٿيندي. ||2||
پهرين مهل:
جيڪڏھن منھنجو جسم دردن سان ڀريل ھو، بدقسمت تارن جي برائي اثر ھيٺ؛
۽ جيڪڏھن رت چوسڻ وارا بادشاھن مون تي طاقت رکندا آھن
-جيڪڏهن منهنجي اها حالت هجي ها ته پوءِ به مان تنهنجي عبادت ۽ پوڄا ڪندس، ۽ تنهنجي ساراهه ڪرڻ جي منهنجي تمنا گهٽ نه ٿيندي. ||3||
پهرين مهل:
جيڪڏهن باهه ۽ برف منهنجا ڪپڙا هئا، ۽ واء منهنجي کاڌي هئي.
۽ توڙي جو دلڪش آسماني خوبصورتي منهنجي زالون هجن ها، اي نانڪ- هي سڀ ڪجهه ختم ٿي ويندو!
تنهن هوندي به، مان تنهنجي عبادت ۽ پوڄا ڪندس، ۽ تنهنجي ساراهه ڪرڻ جي منهنجي تمنا گهٽ نه ٿيندي. ||4||
پورو:
بيوقوف شيطان، جيڪو بڇڙا ڪم ڪري ٿو، سو پنهنجي رب ۽ مالڪ کي نٿو سڃاڻي.
ان کي چريو سڏيو، جيڪڏهن هو پاڻ کي نه سمجهي.
هن دنيا جو جهيڙو بڇڙو آهي. اهي جدوجهد ان کي کائي رهيا آهن.
رب جي نالي کان سواء، زندگي بيڪار آهي. شڪ جي ذريعي عوام کي تباهه ڪيو پيو وڃي.
جيڪو تسليم ڪري ٿو ته سڀئي روحاني رستا هڪ طرف وٺي ويندا آهن آزاد ٿي ويندا.
جيڪو ڪوڙ ڳالهائيندو سو جهنم ۾ ويندو ۽ جلندو.
سڄي دنيا ۾، سڀ کان وڌيڪ برڪت وارو ۽ مقدس اهي آهن جيڪي سچ ۾ جذب رهن ٿا.
جيڪو خود غرضيءَ ۽ غرور کي ختم ڪري ٿو، سو رب جي درٻار ۾ سرخرو ٿئي ٿو. ||9||
پهرين مهل، سالڪ:
اُهي ئي سچ پچ جيئرا آهن، جن جا ذهن رب سان ڀريل آهن.
اي نانڪ، ٻيو ڪو به سچ پچ جيئرو ناهي.
جيڪي رڳو جيئرا آھن سي بي عزتي ۾ ويندا.
جيڪي کائيندا آھن سڀ ناپاڪ آھن.
طاقت جي نشي ۾ لت پت ۽ دولت جي شوق ۾،
اهي پنهنجي خوشين ۾ خوش ٿين ٿا، ۽ بي شرميءَ سان ناچ ڪن ٿا.
اي نانڪ، اهي فريب ۽ فريب آهن.
رب جي نالي کان سواءِ، هو پنهنجي عزت وڃائي ويهندا آهن. ||1||
پهرين مهل:
کاڌو ڪهڙو سٺو، ۽ ڪپڙا ڪهڙا سٺا،
جيڪڏهن سچو رب ذهن ۾ نه رهي؟
ڪهڙو سٺو ميوو آهي، ڪهڙو سٺو آهي گهي، مٺو گجر، اٽو ڪهڙو، ۽ گوشت ڪهڙو سٺو آهي؟
ڪهڙا سٺا ڪپڙا آهن، ۽ نرم بستر ڪهڙو سٺو آهي، لذت ۽ جذباتي لذت حاصل ڪرڻ لاء؟
فوج ڪهڙي سٺي آهي، ۽ سپاهي، نوڪر ۽ حويليءَ ۾ رهڻ ۾ ڪهڙو فائدو؟
اي نانڪ، سچي نالي کان سواء، هي سڀ سامان غائب ٿي ويندو. ||2||
پورو:
سماجي طبقو ۽ حيثيت ڪهڙي سٺي آهي؟ سچائي اندر ماپي ويندي آهي.
ڪنهن جي حيثيت ۾ غرور ائين آهي جيئن زهر هٿ ۾ جهلي ان کي کائي ته مري ويندؤ.
سچي پالڻھار جي حڪمراني سڄي عمر سڃاتل آھي.
جيڪو رب جي حڪم جي تعظيم ڪري ٿو، اهو رب جي درٻار ۾ عزت ۽ احترام وارو آهي.
اسان جي پالڻھار ۽ پالڻھار جي حڪم سان، اسان کي هن دنيا ۾ آندو ويو آهي.
ڊرمر، گرو، لفظ جي ذريعي، رب جي مراقبت جو اعلان ڪيو آهي.
ڪجهه جواب ۾ پنهنجن گهوڙن تي سوار ٿي ويا آهن، ۽ ٻيا ڪنڌ مٿي ڪري رهيا آهن.
ڪن پنھنجا ڪنول ڳنڍي ڇڏيا آھن، ۽ ٻيا اڳي ئي ڀڄي ويا آھن. ||10||
سالڪ، پھريون مھل:
جڏهن فصل پختو ٿيندو آهي، تڏهن ان کي ڪٽيو ويندو آهي. رڳو ٿلها رهجي ويا آهن.
گوبيءَ تي موجود اناج کي ٿريشر ۾ وجھي، دانا کي ڍڳي کان ڌار ڪيو ويندو آھي.
ٻن ملن جي پٿرن جي وچ ۾ دانا رکي، ماڻهو ويٺا ان کي پيس.
اهي دانا جيڪي مرڪزي محور تي لڪل آهن بچيل آهن- نانڪ اهو عجيب نظارو ڏٺو آهي! ||1||
پهرين مهل:
ڏسو، ۽ ڏسو ته ڪمند ڪيئن ڪٽيو ويو آهي. ان جي شاخن کي وڍڻ کان پوء، ان جي پيرن کي بنڊلن ۾ جڙيل آهي.