مالار، پنجين مهل:
اها خدا جي فطرت آهي ته هو پنهنجي بندن سان پيار ڪري.
هو بدڪارن کي ناس ڪري ٿو، انهن کي پيرن هيٺان ڪري ٿو. سندس شان هر هنڌ ظاهر آهي. ||1||روڪ||
سندس فتح پوري دنيا ۾ ملهائي پئي وڃي. هو سڀني مخلوقات تي رحم ڪري ٿو.
هن کي پنهنجي گلي ۾ ويجھو ڀاڪر پائي، رب پنهنجي ٻانهي کي بچائيندو ۽ بچائيندو آهي. گرم هوائون به هن کي ڇهي نه سگهنديون. ||1||
منهنجي رب ۽ مالڪ مون کي پنهنجو ڪيو آهي. منهنجي شڪ ۽ خوف کي ختم ڪري، هن مون کي خوش ڪيو.
رب جا ٻانها انتهائي خوشين مان لطف اندوز ٿين ٿا. اي نانڪ، منهنجي ذهن ۾ ايمان پيدا ٿي چڪو آهي. ||2||14||18||
راگ مالار، پنجين مهل، چو-پاڌي، ٻيو بيت:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
گرومخ خدا کي هر هنڌ پکڙيل ڏسي ٿو.
گرو مُخ ڄاڻي ٿو ته ڪائنات ٽن گنن جي وسعت آهي، ٽن صورتن جو.
گرومخ ناد جي صوتي موجوده، ۽ ويد جي حڪمت تي ڌيان ڏئي ٿو.
ڪامل گروءَ کان سواءِ، رڳو اوندهه آهي. ||1||
اي منھنجا دماغ، گرو کي سڏيندي، دائمي سڪون ملي ٿو.
گرو جي تعليمات تي عمل ڪندي، رب اچي ٿو دل ۾ رهڻ؛ مان هر ساهه ۽ کاڌي جي لقميءَ سان پنهنجي پالڻهار جو ذڪر ڪندو آهيان. ||1||روڪ||
مان قربان آهيان گرو جي پيرن تي.
رات ڏينهن، مان مسلسل گروءَ جي ساراهه ڳائيندو آهيان.
مان گرو جي پيرن جي مٽيءَ ۾ پنهنجو وضو ڪريان ٿو.
مان رب جي سچي درٻار ۾ عزت وارو آهيان. ||2||
گرو هڪ ٻيڙو آهي، جيڪو مون کي خوفناڪ عالمي سمنڊ پار وٺي وڃي ٿو.
گروءَ سان ملي، مان وري جنم نه وٺندس.
اھو عاجز آھي گرو جي خدمت،
جنهن جي پيشانيءَ تي اهڙي ڪرم لکيل آهي جنهن جي پيشاني رب جي طرفان آهي. ||3||
گرو منهنجي زندگي آهي. گرو منهنجو سهارو آهي.
گرو منهنجي زندگي جو طريقو آهي. گرو منهنجو خاندان آهي.
گرو منهنجو رب ۽ مالڪ آهي. مان سچي گرو جي پناهه ڳوليان ٿو.
اي نانڪ، گرو عظيم رب خدا آهي؛ هن جي قيمت جو اندازو لڳائي نٿو سگهجي. ||4||1||19||
مالار، پنجين مهل:
مان رب جي پيرن کي پنهنجي دل ۾ رکي ٿو.
پنهنجي رحمت ۾، خدا مون کي پاڻ سان ملايو آهي.
خدا پنهنجي ٻانهن کي پنهنجي ڪمن جو حڪم ڏئي ٿو.
سندس قدر بيان نه ٿو ڪري سگهجي. ||1||
مهرباني ڪري مون تي رحم ڪر، اي ڪامل سلامتي ڏيندڙ.
تنھنجي فضل سان، توھان کي ياد اچي ٿو. مان تنهنجي محبت سان ڀريل آهيان، ڏينهن ۾ چوويهه ڪلاڪ. ||1||روڪ||
ڳائڻ ۽ ٻڌڻ، اهو سڀ تنهنجي مرضي سان آهي.
جيڪو توهان جي حڪم کي سمجهي ٿو، اهو سچ ۾ جذب ٿي ويو آهي.
تنهنجي نالي جي جپ ۽ غور سان، مان جيئرو آهيان.
توکان سواءِ، ڪا جاءِ ناهي. ||2||
درد ۽ خوشي تنهنجي حڪم سان، اي خالق رب.
تنهنجي مرضيءَ سان تون معاف ڪرين ٿو، ۽ تنهنجي مرضيءَ جي رضا سان تون سزا ڏئين ٿو.
تون ٻنهي جهانن جو خالق آهين.
مان قربان آهيان تنهنجي عظمت تي. ||3||
تون ئي ڄاڻين ٿو پنھنجو قدر.
تون ئي سمجهين ٿو، تون پاڻ ڳالهائين ٿو ۽ ٻڌين ٿو.
اهي ئي عقيدتمند آهن، جيڪي تنهنجي مرضي ۾ راضي آهن.