گرو جي ڪلام جي ذريعي، هن غار جي ڳولا ڪريو.
بي عيب نالو، رب جو نالو، پنهنجي اندر اندر گهري ٿو.
رب جي حمد جا گيت ڳايو، ۽ پنهنجو پاڻ کي شيدائي سان سينگاريو. پنهنجي محبوب سان ملڻ سان، توکي سڪون ملندو. ||4||
موت جو رسول انهن تي پنهنجو ٽيڪس لاڳو ڪري ٿو جيڪي دوئي سان جڙيل آهن.
جيڪو نالو وساري ٿو، تن کي سزا ڏئي ٿو.
انهن کي هر پل ۽ هر لمحي لاءِ حساب ڪتاب سڏيو وڃي ٿو. هر اناج، هر ذرو، وزن ۽ ڳڻيو ويندو آهي. ||5||
جيڪا هن دنيا ۾ پنهنجي مڙس کي ياد نه ڪندي آهي، اها دوکي سان ٺڳي ٿي.
هوءَ آخر ۾ روئندي.
هوء هڪ خراب خاندان مان آهي؛ هوء بدصورت ۽ خراب آهي. خوابن ۾ به هوءَ پنهنجي مڙس سان نه ملندي آهي. ||6||
جيڪا هن دنيا ۾ پنهنجي مڙس کي پنهنجي ذهن ۾ رکي ٿي
هن جي موجودگي هن کي مڪمل گرو طرفان ظاهر ڪيو ويو آهي.
اها روح رهاڻ پنهنجي مڙس کي پنهنجي دل سان مضبوطيءَ سان جڪڙي رکي ٿي، ۽ ڪلام جي ذريعي، پنهنجي سهڻي بستري تي پنهنجي مڙس سان لطف اندوز ٿئي ٿي. ||7||
رب پاڻ سڏي ٿو موڪلي، ۽ هو اسان کي پنهنجي حضور ۾ سڏي ٿو.
هو پنهنجو نالو اسان جي ذهنن ۾ داخل ڪري ٿو.
اي نانڪ، جيڪو رات ڏينهن نام جي عظمت حاصل ڪري ٿو، مسلسل سندس شان ڳائي ٿو. ||8||28||29||
ماجه، ٽيون مهل:
شاندار آهي سندن ولادت، ۽ اها جاءِ جتي سندن رهائش آهي.
جيڪي سچي گروءَ جي خدمت ڪن ٿا، سي پنهنجي ذات جي گهر ۾ ئي بيٺا رهن ٿا.
اهي رب جي محبت ۾ رهندا آهن، ۽ مسلسل سندس محبت سان ڀريل آهن، انهن جا ذهن مطمئن ۽ رب جي ذات سان مڪمل آهن. ||1||
مان قربان آهيان، منهنجو روح قربان آهي، انهن تي، جيڪي رب کي پڙهن ٿا، جيڪي سمجهن ٿا ۽ پنهنجي ذهنن ۾ سمائين ٿا.
گرومخ رب جي نالي کي پڙهندا ۽ ساراهه ڪندا آهن؛ اهي سچي عدالت ۾ عزت وارا آهن. ||1||روڪ||
غيب ۽ غيب جو رب هر جڳهه تي پکڙجي رهيو آهي.
هو ڪنهن به ڪوشش سان حاصل نه ٿو ٿئي.
جيڪڏهن رب پنهنجو فضل عطا ڪري ته پوءِ اسين سچي گرو سان ملڻ ايندا آهيون. هن جي مهرباني، اسان هن جي يونين ۾ متحد آهيون. ||2||
جيڪو پڙهندو آهي، سو ٻهراڙيءَ سان جڙيل هوندو آهي، سو نٿو سمجهي.
هو ٽن مرحلن واري مايا لاءِ تڙپندو آهي.
ٽن مرحلن واري مايا جا بندا گرو جي ڪلام سان ٽوڙيا ويندا آهن. گرو جي شيدائي ذريعي، آزادي حاصل ٿئي ٿي. ||3||
هي غير مستحڪم ذهن مستحڪم نه ٿو رهي سگهي.
دوئي سان جڙيل، ڏهن طرفن ۾ ڀڄندو آهي.
اهو زهريلو ڪيڙو آهي، جيڪو زهر سان ٻرندو آهي ۽ زهر ۾ ئي سڙي ويندو آهي. ||4||
انا پرستي ۽ خودغرضيءَ کي عملي جامو پهرائڻ جي ڪوشش ڪري ٻين کي متاثر ڪرڻ جي ڪوشش ڪندا آهن.
اهي هر قسم جون رسمون ادا ڪن ٿا، پر انهن کي قبول نه ٿو ٿئي.
توکان سواءِ، رب، ڪجھ به نه ٿيندو. تون انهن کي معاف ڪر جيڪي تنهنجي ڪلام سان سينگاريل آهن. ||5||
پيدا ٿين ٿا ۽ مرن ٿا، پر رب کي نٿا سمجھن.
رات ۽ ڏينهن، اهي ڀڄندا آهن، دوئي جي محبت ۾.
پاڻ سڳورن جي زندگي بيڪار آهي. آخر ۾، اهي مرندا، افسوس ۽ توبهه ڪندا. ||6||
مڙس پري آهي، ۽ زال ڪپڙا پاتل آهي.
اِهو ڪم انڌو، خود غرض انسان ڪري رهيا آهن.
هنن کي دنيا ۾ عزت نه ملندي ۽ نه وري دنيا ۾ کين ڪا پناهه ملندي. اُهي بي مقصد زندگيون ضايع ڪري رهيا آهن. ||7||
ڪيڏا ناياب آهن اُهي، جيڪي رب جي نالي کي ڄاڻين ٿا!
شبد جي ذريعي، ڪامل گرو جي ڪلام، رب جي معرفت حاصل ٿئي ٿي.
رات ڏينهن رب جي عبادت ڪندا آهن. ڏينهن ۽ رات، اهي غير معمولي امن ڳوليندا آهن. ||8||
اهو هڪ رب سڀني ۾ پکڙيل آهي.
صرف ٿورا، جيئن گرومک، هن کي سمجھندا آهن.
اي نانڪ، اُهي جيڪي نام سان جڙيل آهن سي خوبصورت آهن. پنهنجي فضل سان، خدا انهن کي پاڻ سان گڏ ڪري ٿو. ||9||29||30||