شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 439


ਓਹੁ ਜੇਵ ਸਾਇਰ ਦੇਇ ਲਹਰੀ ਬਿਜੁਲ ਜਿਵੈ ਚਮਕਏ ॥
ohu jev saaeir dee laharee bijul jivai chamake |

اهو عارضي آهي، سمنڊ تي لهرن وانگر، ۽ روشني جي چمڪ.

ਹਰਿ ਬਾਝੁ ਰਾਖਾ ਕੋਇ ਨਾਹੀ ਸੋਇ ਤੁਝਹਿ ਬਿਸਾਰਿਆ ॥
har baajh raakhaa koe naahee soe tujheh bisaariaa |

رب کان سواءِ ٻيو ڪو به محافظ نه آهي، پر تو ان کي وساري ڇڏيو آهي.

ਸਚੁ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਚੇਤਿ ਰੇ ਮਨ ਮਰਹਿ ਹਰਣਾ ਕਾਲਿਆ ॥੧॥
sach kahai naanak chet re man mareh haranaa kaaliaa |1|

نانڪ سچ ٿو چوي. ان تي غور ڪر، اي دماغ؛ تون مرندين، اي ڪارو هيرن. ||1||

ਭਵਰਾ ਫੂਲਿ ਭਵੰਤਿਆ ਦੁਖੁ ਅਤਿ ਭਾਰੀ ਰਾਮ ॥
bhavaraa fool bhavantiaa dukh at bhaaree raam |

اي ڀنڀور، تون گلن جي وچ ۾ لڙڪندين، پر خوفناڪ درد تنهنجو انتظار ڪري رهيو آهي.

ਮੈ ਗੁਰੁ ਪੂਛਿਆ ਆਪਣਾ ਸਾਚਾ ਬੀਚਾਰੀ ਰਾਮ ॥
mai gur poochhiaa aapanaa saachaa beechaaree raam |

مون پنهنجي گرو کان سچي سمجھ لاءِ پڇيو آهي.

ਬੀਚਾਰਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੁਝੈ ਪੂਛਿਆ ਭਵਰੁ ਬੇਲੀ ਰਾਤਓ ॥
beechaar satigur mujhai poochhiaa bhavar belee raato |

مون پنهنجي سچي گروءَ کان ان ڀونءِ جي ماکيءَ جي باري ۾ سمجھاڻي لاءِ پڇيو آهي، جيڪو باغ جي گلن سان ايترو ته جڙيل آهي.

ਸੂਰਜੁ ਚੜਿਆ ਪਿੰਡੁ ਪੜਿਆ ਤੇਲੁ ਤਾਵਣਿ ਤਾਤਓ ॥
sooraj charriaa pindd parriaa tel taavan taato |

سج اڀرڻ تي، بدن کي ٿلهو ڪري، گرم تيل ۾ پکايا ويندا.

ਜਮ ਮਗਿ ਬਾਧਾ ਖਾਹਿ ਚੋਟਾ ਸਬਦ ਬਿਨੁ ਬੇਤਾਲਿਆ ॥
jam mag baadhaa khaeh chottaa sabad bin betaaliaa |

تو کي موت جي رستي تي جڪڙيو ويندو ۽ ماريو ويندو، بغير لفظ جي، اي چريو.

ਸਚੁ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਚੇਤਿ ਰੇ ਮਨ ਮਰਹਿ ਭਵਰਾ ਕਾਲਿਆ ॥੨॥
sach kahai naanak chet re man mareh bhavaraa kaaliaa |2|

نانڪ سچ ٿو چوي. ان تي غور ڪر، اي دماغ؛ تون مري ويندؤ، اي ڀنڀور. ||2||

ਮੇਰੇ ਜੀਅੜਿਆ ਪਰਦੇਸੀਆ ਕਿਤੁ ਪਵਹਿ ਜੰਜਾਲੇ ਰਾਮ ॥
mere jeearriaa paradeseea kit paveh janjaale raam |

اي منھنجا اجنبي روح، تون ڇو ٿو ڦاسي ۾؟

ਸਾਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਕੀ ਫਾਸਹਿ ਜਮ ਜਾਲੇ ਰਾਮ ॥
saachaa saahib man vasai kee faaseh jam jaale raam |

سچو رب توهان جي ذهن ۾ رهي ٿو. تون موت جي ڦڙي ۾ ڇو ڦاسي پيو آهين؟

ਮਛੁਲੀ ਵਿਛੁੰਨੀ ਨੈਣ ਰੁੰਨੀ ਜਾਲੁ ਬਧਿਕਿ ਪਾਇਆ ॥
machhulee vichhunee nain runee jaal badhik paaeaa |

مڇي ڳوڙها ڳاڙيندڙ اکين سان پاڻي ڇڏائي ٿي، جڏهن ماهيگير پنهنجو ڄار وجھي ٿو.

ਸੰਸਾਰੁ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਮੀਠਾ ਅੰਤਿ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥
sansaar maaeaa mohu meetthaa ant bharam chukaaeaa |

مايا جي محبت دنيا کي مٺي آهي، پر آخر ۾، اهو فريب دور ٿي ويندو آهي.

ਭਗਤਿ ਕਰਿ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ਹਰਿ ਸਿਉ ਛੋਡਿ ਮਨਹੁ ਅੰਦੇਸਿਆ ॥
bhagat kar chit laae har siau chhodd manahu andesiaa |

تنهن ڪري عقيدت جي عبادت ڪريو، پنهنجي شعور کي رب سان ڳنڍيو، ۽ پنهنجي ذهن مان پريشاني کي ختم ڪريو.

ਸਚੁ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਚੇਤਿ ਰੇ ਮਨ ਜੀਅੜਿਆ ਪਰਦੇਸੀਆ ॥੩॥
sach kahai naanak chet re man jeearriaa paradeseea |3|

نانڪ سچ ٿو چوي؛ پنهنجي شعور کي رب تي مرکوز ڪر، اي منهنجي اجنبي روح. ||3||

ਨਦੀਆ ਵਾਹ ਵਿਛੁੰਨਿਆ ਮੇਲਾ ਸੰਜੋਗੀ ਰਾਮ ॥
nadeea vaah vichhuniaa melaa sanjogee raam |

جيڪي درياءَ ۽ وهڪرا جدا ٿين ٿا، سي ڪنهن زماني ۾ وري گڏ ٿي سگهن ٿا.

ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਮੀਠਾ ਵਿਸੁ ਭਰੇ ਕੋ ਜਾਣੈ ਜੋਗੀ ਰਾਮ ॥
jug jug meetthaa vis bhare ko jaanai jogee raam |

عمر بعد عمر ۾، جيڪو مٺو آهي، زهر سان ڀريل آهي. ڪيترو ٿورڙو آهي يوگي جيڪو اهو سمجهي.

ਕੋਈ ਸਹਜਿ ਜਾਣੈ ਹਰਿ ਪਛਾਣੈ ਸਤਿਗੁਰੂ ਜਿਨਿ ਚੇਤਿਆ ॥
koee sahaj jaanai har pachhaanai satiguroo jin chetiaa |

اھو ناياب ماڻھو جيڪو پنھنجي شعور کي سچو گرو تي رکي ٿو، اھو سمجھي ٿو ۽ رب کي سڃاڻي ٿو.

ਬਿਨੁ ਨਾਮ ਹਰਿ ਕੇ ਭਰਮਿ ਭੂਲੇ ਪਚਹਿ ਮੁਗਧ ਅਚੇਤਿਆ ॥
bin naam har ke bharam bhoole pacheh mugadh achetiaa |

رب جي نالي کان سواءِ، بي سمجھ بيوقوف شڪ ۾ ڀٽڪندا آهن ۽ برباد ٿي ويندا آهن.

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਭਗਤਿ ਨ ਰਿਦੈ ਸਾਚਾ ਸੇ ਅੰਤਿ ਧਾਹੀ ਰੁੰਨਿਆ ॥
har naam bhagat na ridai saachaa se ant dhaahee runiaa |

جن جي دلين کي عبادت ۽ سچي رب جي نالي سان نه لڳندو آهي، اهي آخر ۾ وڏي آواز سان روئندا ۽ روئندا.

ਸਚੁ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸਬਦਿ ਸਾਚੈ ਮੇਲਿ ਚਿਰੀ ਵਿਛੁੰਨਿਆ ॥੪॥੧॥੫॥
sach kahai naanak sabad saachai mel chiree vichhuniaa |4|1|5|

نانڪ سچ ٿو چوي؛ لفظ جي سچي ڪلام ذريعي، جيڪي ڊگهي عرصي کان رب کان جدا هئا، هڪ ڀيرو ٻيهر متحد ٿي ويا آهن. ||4||1||5||

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |

هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੩ ਛੰਤ ਘਰੁ ੧ ॥
aasaa mahalaa 3 chhant ghar 1 |

آسا، ٽيون مهل، ڇٽ، پهريون بيت:

ਹਮ ਘਰੇ ਸਾਚਾ ਸੋਹਿਲਾ ਸਾਚੈ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਇਆ ਰਾਮ ॥
ham ghare saachaa sohilaa saachai sabad suhaaeaa raam |

منهنجي گهر اندر، شاديءَ جا سچا گيت ڳايا وڃن ٿا؛ منهنجو گهر سچي ڪلام سان سينگاريل آهي.

ਧਨ ਪਿਰ ਮੇਲੁ ਭਇਆ ਪ੍ਰਭਿ ਆਪਿ ਮਿਲਾਇਆ ਰਾਮ ॥
dhan pir mel bheaa prabh aap milaaeaa raam |

روح جي ڪنوار پنهنجي مڙس سان ملي آهي. خدا پاڻ هن اتحاد کي پورو ڪيو آهي.

ਪ੍ਰਭਿ ਆਪਿ ਮਿਲਾਇਆ ਸਚੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ਕਾਮਣਿ ਸਹਜੇ ਮਾਤੀ ॥
prabh aap milaaeaa sach man vasaaeaa kaaman sahaje maatee |

خدا پاڻ هن اتحاد کي پورو ڪيو آهي؛ روح جي دلہن سچائي کي پنهنجي ذهن ۾ داخل ڪري ٿي، پرامن شان سان لت پت.

ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਸੀਗਾਰੀ ਸਚਿ ਸਵਾਰੀ ਸਦਾ ਰਾਵੇ ਰੰਗਿ ਰਾਤੀ ॥
gur sabad seegaaree sach savaaree sadaa raave rang raatee |

گروءَ جي ڪلام سان سينگاريل ۽ سچائيءَ سان سينگاريل، هُوءَ پنهنجي محبوب کي هميشه لاءِ حاصل ڪري ٿي، سندس عشق ۾ جڪڙي رهي آهي.

ਆਪੁ ਗਵਾਏ ਹਰਿ ਵਰੁ ਪਾਏ ਤਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ॥
aap gavaae har var paae taa har ras man vasaaeaa |

پنهنجي انا کي ختم ڪري، هوءَ پنهنجي مڙس کي حاصل ڪري ٿي، ۽ پوءِ، رب جو شاندار جوهر هن جي دماغ ۾ اچي ٿو.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰੀ ਸਫਲਿਉ ਜਨਮੁ ਸਬਾਇਆ ॥੧॥
kahu naanak gur sabad savaaree safaliau janam sabaaeaa |1|

نانڪ چوي ٿو، هن جي سڄي زندگي ميوو ۽ خوشحال آهي. هوءَ گرو جي ڪلام سان سينگاريل آهي. ||1||

ਦੂਜੜੈ ਕਾਮਣਿ ਭਰਮਿ ਭੁਲੀ ਹਰਿ ਵਰੁ ਨ ਪਾਏ ਰਾਮ ॥
doojarrai kaaman bharam bhulee har var na paae raam |

جنهن روح جي ڪنوار کي دوکي ۽ شڪ ۾ گمراهه ڪيو ويو آهي، سو پنهنجي مڙس کي حاصل نه ڪري سگهي.

ਕਾਮਣਿ ਗੁਣੁ ਨਾਹੀ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਏ ਰਾਮ ॥
kaaman gun naahee birathaa janam gavaae raam |

انهيءَ روح جي ڪنوار جي ڪا به خوبي نه آهي، ۽ هوءَ پنهنجي زندگي بيڪار برباد ڪري ٿي.

ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਏ ਮਨਮੁਖਿ ਇਆਣੀ ਅਉਗਣਵੰਤੀ ਝੂਰੇ ॥
birathaa janam gavaae manamukh eaanee aauganavantee jhoore |

خود غرض، جاهل ۽ خوار انسان پنهنجي زندگيءَ کي اجايو برباد ڪري ٿو، ۽ آخر ۾ هوءَ ڏک ۾ اچي ٿي.

ਆਪਣਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਤਾ ਪਿਰੁ ਮਿਲਿਆ ਹਦੂਰੇ ॥
aapanaa satigur sev sadaa sukh paaeaa taa pir miliaa hadoore |

پر جڏهن هوءَ پنهنجي سچي گروءَ جي خدمت ڪندي آهي، تڏهن هن کي سڪون حاصل ٿيندو آهي، ۽ پوءِ هوءَ پنهنجي مڙس سان روبرو ملندي آهي.

ਦੇਖਿ ਪਿਰੁ ਵਿਗਸੀ ਅੰਦਰਹੁ ਸਰਸੀ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸੁਭਾਏ ॥
dekh pir vigasee andarahu sarasee sachai sabad subhaae |

پنهنجي مڙس کي ڏسي، هوءَ ڦٽي نڪتي. هن جي دل خوش ٿي وئي آهي، ۽ هوءَ سچي ڪلام سان سينگاريل آهي.

ਨਾਨਕ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਕਾਮਣਿ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਣੀ ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥੨॥
naanak vin naavai kaaman bharam bhulaanee mil preetam sukh paae |2|

اي نانڪ، نالي کان سواءِ، روح جي ڪنوار، شڪ ۾ ڀٽڪيل، چوڌاري ڦري ٿي. محبوب سان ملڻ سان، کيس سڪون ملي ٿو. ||2||


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430