ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 1412
ਸਭਨੀ ਘਟੀ ਸਹੁ ਵਸੈ ਸਹ ਬਿਨੁ ਘਟੁ ਨ ਕੋਇ ॥
sabhanee ghattee sahu vasai sah bin ghatt na koe |കോസ്മിക് ഭർത്താവായ ദൈവം എല്ലാ ഹൃദയങ്ങളിലും വസിക്കുന്നു; അവനില്ലാതെ ഹൃദയമില്ല.
ਨਾਨਕ ਤੇ ਸੋਹਾਗਣੀ ਜਿਨੑਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਰਗਟੁ ਹੋਇ ॥੧੯॥
naanak te sohaaganee jinaa guramukh paragatt hoe |19|ഓ നാനാക്ക്, ഗുർമുഖുകൾ സന്തോഷമുള്ള, സദ്വൃത്തരായ ആത്മ വധുക്കളാണ്; കർത്താവ് അവർക്കു വെളിപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ||19||
ਜਉ ਤਉ ਪ੍ਰੇਮ ਖੇਲਣ ਕਾ ਚਾਉ ॥
jau tau prem khelan kaa chaau |എന്നോടൊപ്പം ഈ പ്രണയ ഗെയിം കളിക്കാൻ നിങ്ങൾ ആഗ്രഹിക്കുന്നുവെങ്കിൽ,
ਸਿਰੁ ਧਰਿ ਤਲੀ ਗਲੀ ਮੇਰੀ ਆਉ ॥
sir dhar talee galee meree aau |എന്നിട്ട് നിങ്ങളുടെ തലയിൽ എൻ്റെ പാതയിലേക്ക് കടക്കുക.
ਇਤੁ ਮਾਰਗਿ ਪੈਰੁ ਧਰੀਜੈ ॥
eit maarag pair dhareejai |ഈ പാതയിൽ നിങ്ങളുടെ കാലുകൾ വയ്ക്കുമ്പോൾ,
ਸਿਰੁ ਦੀਜੈ ਕਾਣਿ ਨ ਕੀਜੈ ॥੨੦॥
sir deejai kaan na keejai |20|നിങ്ങളുടെ തല എനിക്ക് തരൂ, പൊതുജനാഭിപ്രായം ശ്രദ്ധിക്കരുത്. ||20||
ਨਾਲਿ ਕਿਰਾੜਾ ਦੋਸਤੀ ਕੂੜੈ ਕੂੜੀ ਪਾਇ ॥
naal kiraarraa dosatee koorrai koorree paae |അസത്യം എന്നത് അസത്യവും അത്യാഗ്രഹവുമായുള്ള സൗഹൃദമാണ്. അസത്യമാണ് അതിൻ്റെ അടിസ്ഥാനം.
ਮਰਣੁ ਨ ਜਾਪੈ ਮੂਲਿਆ ਆਵੈ ਕਿਤੈ ਥਾਇ ॥੨੧॥
maran na jaapai mooliaa aavai kitai thaae |21|ഹേ മൗല്ലാഹ്, മരണം എവിടെയാണെന്ന് ആർക്കും അറിയില്ല. ||21||
ਗਿਆਨ ਹੀਣੰ ਅਗਿਆਨ ਪੂਜਾ ॥
giaan heenan agiaan poojaa |ആത്മീയ ജ്ഞാനം കൂടാതെ, ആളുകൾ അജ്ഞതയെ ആരാധിക്കുന്നു.
ਅੰਧ ਵਰਤਾਵਾ ਭਾਉ ਦੂਜਾ ॥੨੨॥
andh varataavaa bhaau doojaa |22|അവർ ഇരുട്ടിൽ തപ്പിനടക്കുന്നു, ദ്വന്ദ്വത്തിൻ്റെ സ്നേഹത്തിൽ. ||22||
ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਗਿਆਨੁ ਧਰਮ ਬਿਨੁ ਧਿਆਨੁ ॥
gur bin giaan dharam bin dhiaan |ഗുരുവില്ലാതെ ആത്മീയ ജ്ഞാനമില്ല; ധർമ്മമില്ലാതെ ധ്യാനമില്ല.
ਸਚ ਬਿਨੁ ਸਾਖੀ ਮੂਲੋ ਨ ਬਾਕੀ ॥੨੩॥
sach bin saakhee moolo na baakee |23|സത്യമില്ലാതെ കടപ്പാടില്ല; മൂലധനമില്ലാതെ, സന്തുലിതാവസ്ഥയില്ല. ||23||
ਮਾਣੂ ਘਲੈ ਉਠੀ ਚਲੈ ॥
maanoo ghalai utthee chalai |മനുഷ്യർ ലോകത്തിലേക്ക് അയക്കപ്പെടുന്നു; പിന്നെ, അവർ എഴുന്നേറ്റു പോകുന്നു.
ਸਾਦੁ ਨਾਹੀ ਇਵੇਹੀ ਗਲੈ ॥੨੪॥
saad naahee ivehee galai |24|ഇതിൽ സന്തോഷമില്ല. ||24||
ਰਾਮੁ ਝੁਰੈ ਦਲ ਮੇਲਵੈ ਅੰਤਰਿ ਬਲੁ ਅਧਿਕਾਰ ॥
raam jhurai dal melavai antar bal adhikaar |ഹൃദയത്തിൽ ദുഃഖിതനായ രാം ചന്ദ് തൻ്റെ സൈന്യത്തെയും സൈന്യത്തെയും സംഘടിപ്പിച്ചു.
ਬੰਤਰ ਕੀ ਸੈਨਾ ਸੇਵੀਐ ਮਨਿ ਤਨਿ ਜੁਝੁ ਅਪਾਰੁ ॥
bantar kee sainaa seveeai man tan jujh apaar |വാനര സൈന്യം അവൻ്റെ സേവനത്തിലായിരുന്നു; അവൻ്റെ മനസ്സും ശരീരവും യുദ്ധത്തിനായി കൊതിച്ചു.
ਸੀਤਾ ਲੈ ਗਇਆ ਦਹਸਿਰੋ ਲਛਮਣੁ ਮੂਓ ਸਰਾਪਿ ॥
seetaa lai geaa dahasiro lachhaman mooo saraap |രാവണൻ തൻ്റെ ഭാര്യ സീതയെ പിടികൂടി, ലച്മണൻ മരിക്കാൻ ശപിക്കപ്പെട്ടു.
ਨਾਨਕ ਕਰਤਾ ਕਰਣਹਾਰੁ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪਿ ॥੨੫॥
naanak karataa karanahaar kar vekhai thaap uthaap |25|ഓ നാനാക്ക്, സ്രഷ്ടാവായ കർത്താവ് എല്ലാറ്റിൻ്റെയും കർത്താവാണ്; അവൻ എല്ലാം നിരീക്ഷിക്കുന്നു, അവൻ സൃഷ്ടിച്ചതിനെ നശിപ്പിക്കുന്നു. ||25||
ਮਨ ਮਹਿ ਝੂਰੈ ਰਾਮਚੰਦੁ ਸੀਤਾ ਲਛਮਣ ਜੋਗੁ ॥
man meh jhoorai raamachand seetaa lachhaman jog |രാം ചന്ദ് തൻ്റെ മനസ്സിൽ സീതയെയും ലച്മണനെയും ഓർത്ത് വിലപിച്ചു.
ਹਣਵੰਤਰੁ ਆਰਾਧਿਆ ਆਇਆ ਕਰਿ ਸੰਜੋਗੁ ॥
hanavantar aaraadhiaa aaeaa kar sanjog |അപ്പോൾ, തൻ്റെ അടുക്കൽ വന്ന വാനരദേവനായ ഹനുമാനെ അയാൾ ഓർത്തു.
ਭੂਲਾ ਦੈਤੁ ਨ ਸਮਝਈ ਤਿਨਿ ਪ੍ਰਭ ਕੀਏ ਕਾਮ ॥
bhoolaa dait na samajhee tin prabh kee kaam |ദൈവമാണ് കർമ്മങ്ങൾ ചെയ്യുന്നതെന്ന് തെറ്റിദ്ധരിച്ച അസുരന് മനസ്സിലായില്ല.
ਨਾਨਕ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ਸੋ ਕਿਰਤੁ ਨ ਮਿਟਈ ਰਾਮ ॥੨੬॥
naanak veparavaahu so kirat na mittee raam |26|ഓ നാനാക്ക്, സ്വയം അസ്തിത്വമുള്ള ഭഗവാൻ്റെ പ്രവൃത്തികൾ മായ്ക്കാനാവില്ല. ||26||
ਲਾਹੌਰ ਸਹਰੁ ਜਹਰੁ ਕਹਰੁ ਸਵਾ ਪਹਰੁ ॥੨੭॥
laahauar sahar jahar kahar savaa pahar |27|ലാഹോർ നഗരം നാല് മണിക്കൂറോളം നാശം വിതച്ചു. ||27||
ਮਹਲਾ ੩ ॥
mahalaa 3 |മൂന്നാമത്തെ മെഹൽ:
ਲਾਹੌਰ ਸਹਰੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰੁ ਸਿਫਤੀ ਦਾ ਘਰੁ ॥੨੮॥
laahauar sahar amritasar sifatee daa ghar |28|ലാഹോർ നഗരം സ്തുതിയുടെ ഭവനമായ അമൃത അമൃതിൻ്റെ കുളമാണ്. ||28||
ਮਹਲਾ ੧ ॥
mahalaa 1 |ആദ്യ മെഹൽ:
ਉਦੋਸਾਹੈ ਕਿਆ ਨੀਸਾਨੀ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵੈ ਅੰਨੀ ॥
audosaahai kiaa neesaanee tott na aavai anee |സമ്പന്നനായ ഒരു വ്യക്തിയുടെ അടയാളങ്ങൾ എന്തൊക്കെയാണ്? അവൻ്റെ ഭക്ഷണ ശേഖരം ഒരിക്കലും തീരുന്നില്ല.
ਉਦੋਸੀਅ ਘਰੇ ਹੀ ਵੁਠੀ ਕੁੜਿੲਂੀ ਰੰਨੀ ਧੰਮੀ ॥
audoseea ghare hee vutthee kurrienee ranee dhamee |പെൺകുട്ടികളുടെയും സ്ത്രീകളുടെയും ശബ്ദത്തോടെ അവൻ്റെ വീട്ടിൽ ഐശ്വര്യം കുടികൊള്ളുന്നു.
ਸਤੀ ਰੰਨੀ ਘਰੇ ਸਿਆਪਾ ਰੋਵਨਿ ਕੂੜੀ ਕੰਮੀ ॥
satee ranee ghare siaapaa rovan koorree kamee |അവൻ്റെ വീട്ടിലെ സ്ത്രീകളെല്ലാം ഉപയോഗശൂന്യമായ കാര്യങ്ങളെച്ചൊല്ലി നിലവിളിക്കുന്നു.
ਜੋ ਲੇਵੈ ਸੋ ਦੇਵੈ ਨਾਹੀ ਖਟੇ ਦੰਮ ਸਹੰਮੀ ॥੨੯॥
jo levai so devai naahee khatte dam sahamee |29|എന്ത് എടുത്താലും തിരിച്ചു തരില്ല. കൂടുതൽ കൂടുതൽ സമ്പാദിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്ന അയാൾ അസ്വസ്ഥനും അസ്വസ്ഥനുമാണ്. ||29||
ਪਬਰ ਤੂੰ ਹਰੀਆਵਲਾ ਕਵਲਾ ਕੰਚਨ ਵੰਨਿ ॥
pabar toon hareeaavalaa kavalaa kanchan van |ഹേ താമര, നിൻ്റെ ഇലകൾ പച്ചയായിരുന്നു, നിൻ്റെ പൂക്കൾ സ്വർണ്ണമായിരുന്നു.
ਕੈ ਦੋਖੜੈ ਸੜਿਓਹਿ ਕਾਲੀ ਹੋਈਆ ਦੇਹੁਰੀ ਨਾਨਕ ਮੈ ਤਨਿ ਭੰਗੁ ॥
kai dokharrai sarriohi kaalee hoeea dehuree naanak mai tan bhang |എന്ത് വേദനയാണ് നിങ്ങളെ പൊള്ളിച്ചത്, നിങ്ങളുടെ ശരീരത്തെ കറുത്തതാക്കിയത്? ഓ നാനാക്ക്, എൻ്റെ ശരീരം തളർന്നിരിക്കുന്നു.
ਜਾਣਾ ਪਾਣੀ ਨਾ ਲਹਾਂ ਜੈ ਸੇਤੀ ਮੇਰਾ ਸੰਗੁ ॥
jaanaa paanee naa lahaan jai setee meraa sang |ഞാൻ ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന വെള്ളം എനിക്ക് ലഭിച്ചിട്ടില്ല.
ਜਿਤੁ ਡਿਠੈ ਤਨੁ ਪਰਫੁੜੈ ਚੜੈ ਚਵਗਣਿ ਵੰਨੁ ॥੩੦॥
jit dditthai tan parafurrai charrai chavagan van |30|അത് കണ്ടപ്പോൾ എൻ്റെ ശരീരം പൂത്തുലഞ്ഞു, ആഴവും മനോഹരവുമായ നിറത്താൽ ഞാൻ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടു. ||30||
ਰਜਿ ਨ ਕੋਈ ਜੀਵਿਆ ਪਹੁਚਿ ਨ ਚਲਿਆ ਕੋਇ ॥
raj na koee jeeviaa pahuch na chaliaa koe |അവൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നതെല്ലാം നിറവേറ്റാൻ ആരും കൂടുതൽ കാലം ജീവിക്കുന്നില്ല.
ਗਿਆਨੀ ਜੀਵੈ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸੁਰਤੀ ਹੀ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥
giaanee jeevai sadaa sadaa suratee hee pat hoe |ആത്മീയ ജ്ഞാനമുള്ളവർ മാത്രമേ എന്നേക്കും ജീവിക്കുന്നുള്ളൂ; അവരുടെ അവബോധജന്യമായ അവബോധത്തിന് അവരെ ആദരിക്കുന്നു.
ਸਰਫੈ ਸਰਫੈ ਸਦਾ ਸਦਾ ਏਵੈ ਗਈ ਵਿਹਾਇ ॥
sarafai sarafai sadaa sadaa evai gee vihaae |മർത്യൻ അതിനെ തടഞ്ഞുനിർത്താൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും, ഓരോന്നായി, ജീവിതം കടന്നുപോകുന്നു.
ਨਾਨਕ ਕਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਵਿਣੁ ਪੁਛਿਆ ਹੀ ਲੈ ਜਾਇ ॥੩੧॥
naanak kis no aakheeai vin puchhiaa hee lai jaae |31|ഓ നാനാക്ക്, ഞങ്ങൾ ആരോടാണ് പരാതിപ്പെടേണ്ടത്? ആരുടേയും സമ്മതമില്ലാതെ മരണം ഒരാളുടെ ജീവൻ അപഹരിക്കുന്നു. ||31||
ਦੋਸੁ ਨ ਦੇਅਹੁ ਰਾਇ ਨੋ ਮਤਿ ਚਲੈ ਜਾਂ ਬੁਢਾ ਹੋਵੈ ॥
dos na deahu raae no mat chalai jaan budtaa hovai |പരമാധികാരിയായ കർത്താവിനെ കുറ്റപ്പെടുത്തരുത്; ഒരാൾ പ്രായമാകുമ്പോൾ അവൻ്റെ ബുദ്ധി അവനെ വിട്ടുപോകുന്നു.
ਗਲਾਂ ਕਰੇ ਘਣੇਰੀਆ ਤਾਂ ਅੰਨੑੇ ਪਵਣਾ ਖਾਤੀ ਟੋਵੈ ॥੩੨॥
galaan kare ghanereea taan anae pavanaa khaatee ttovai |32|അന്ധൻ സംസാരിക്കുകയും കുലുങ്ങുകയും ചെയ്യുന്നു, തുടർന്ന് കുഴിയിൽ വീഴുന്നു. ||32||
ਪੂਰੇ ਕਾ ਕੀਆ ਸਭ ਕਿਛੁ ਪੂਰਾ ਘਟਿ ਵਧਿ ਕਿਛੁ ਨਾਹੀ ॥
poore kaa keea sabh kichh pooraa ghatt vadh kichh naahee |പരിപൂർണ്ണനായ കർത്താവ് ചെയ്യുന്നതെല്ലാം തികഞ്ഞതാണ്; വളരെ കുറവോ അധികമോ ഇല്ല.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਐਸਾ ਜਾਣੈ ਪੂਰੇ ਮਾਂਹਿ ਸਮਾਂਹੀ ॥੩੩॥
naanak guramukh aaisaa jaanai poore maanhi samaanhee |33|ഓ നാനാക്ക്, ഇത് ഗുർമുഖ് എന്നറിയുന്നതിനാൽ, മർത്യൻ തികഞ്ഞ കർത്താവായ ദൈവത്തിൽ ലയിക്കുന്നു. ||33||