കർത്താവിൻ്റെ എളിയ ദാസൻ്റെ ജീവിതശൈലി ഉന്നതവും ഉദാത്തവുമാണ്. ഭഗവാൻ്റെ സ്തുതികളുടെ കീർത്തനം അവൻ ലോകമെമ്പാടും പ്രചരിപ്പിക്കുന്നു. ||3||
എൻ്റെ കർത്താവേ, ഗുരുവേ, എന്നോട് കരുണയും കരുണയും ഉള്ളവനായിരിക്കേണമേ, ഞാൻ കർത്താവിനെ, ഹർ, ഹർ, ഹർ, എൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ പ്രതിഷ്ഠിക്കും.
നാനാക്ക് തികഞ്ഞ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ കണ്ടെത്തി; മനസ്സിൽ അവൻ ഭഗവാൻ്റെ നാമം ജപിക്കുന്നു. ||4||9||
മലർ, മൂന്നാം മെഹൽ, രണ്ടാം വീട്:
ഒരു സാർവത്രിക സ്രഷ്ടാവായ ദൈവം. യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ:
ഈ മനസ്സ് ഒരു ഗൃഹസ്ഥനാണോ, അതോ ഈ മനസ്സ് വേർപിരിഞ്ഞ ത്യാഗമാണോ?
ഈ മനസ്സ് സാമൂഹിക വർഗ്ഗത്തിന് അതീതവും ശാശ്വതവും മാറ്റമില്ലാത്തതുമാണോ?
ഈ മനസ്സ് ചഞ്ചലമാണോ, അതോ ഈ മനസ്സ് വേർപെട്ടതാണോ?
എങ്ങനെയാണ് ഈ മനസ്സിനെ കൈവശാവകാശം പിടികൂടിയത്? ||1||
ഹേ പണ്ഡിറ്റ്, ഹേ മതപണ്ഡിതൻ, ഇത് നിങ്ങളുടെ മനസ്സിൽ ചിന്തിക്കുക.
എന്തിനാണ് നിങ്ങൾ മറ്റു പലതും വായിക്കുകയും ഇത്രയും ഭാരം ചുമക്കുകയും ചെയ്യുന്നത്? ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
സ്രഷ്ടാവ് അതിനെ മായയോടും ഉടമസ്ഥതയോടും ചേർത്തിരിക്കുന്നു.
അവൻ്റെ ആജ്ഞ നടപ്പിലാക്കി, അവൻ ലോകത്തെ സൃഷ്ടിച്ചു.
ഗുരുവിൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ, വിധിയുടെ സഹോദരങ്ങളേ, ഇത് മനസ്സിലാക്കുക.
കർത്താവിൻ്റെ വിശുദ്ധമന്ദിരത്തിൽ എന്നേക്കും വസിപ്പിൻ. ||2||
ത്രിഗുണങ്ങളുടെ ഭാരം ചൊരിയുന്ന ഒരു പണ്ഡിറ്റാണ് അവൻ മാത്രം.
രാവും പകലും അവൻ ഏകനായ ഭഗവാൻ്റെ നാമം ജപിക്കുന്നു.
അവൻ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങൾ സ്വീകരിക്കുന്നു.
അവൻ തൻ്റെ തല യഥാർത്ഥ ഗുരുവിന് സമർപ്പിക്കുന്നു.
അവൻ നിർവാണാവസ്ഥയിൽ എന്നെന്നേക്കുമായി ബന്ധമില്ലാതെ തുടരുന്നു.
അങ്ങനെയുള്ള ഒരു പണ്ഡിറ്റ് ഭഗവാൻ്റെ കോടതിയിൽ സ്വീകാര്യനാണ്. ||3||
ഏകനായ ഭഗവാൻ എല്ലാ ജീവികളിലും ഉണ്ടെന്ന് അദ്ദേഹം പ്രസംഗിക്കുന്നു.
അവൻ ഏകനായ കർത്താവിനെ കാണുന്നതുപോലെ അവൻ ഏകനായ കർത്താവിനെ അറിയുന്നു.
കർത്താവ് ക്ഷമിക്കുന്ന ആ വ്യക്തി അവനുമായി ഐക്യപ്പെടുന്നു.
അവൻ ഇവിടെയും പരലോകത്തും ശാശ്വതമായ സമാധാനം കണ്ടെത്തുന്നു. ||4||
നാനാക്ക് പറയുന്നു, ആർക്കെങ്കിലും എന്തുചെയ്യാൻ കഴിയും?
കർത്താവ് തൻ്റെ കൃപയാൽ അനുഗ്രഹിക്കുന്ന അവൻ മാത്രമാണ് മോചിതനായത്.
രാവും പകലും അവൻ കർത്താവിൻ്റെ മഹത്തായ സ്തുതികൾ പാടുന്നു.
പിന്നെ, ശാസ്ത്രങ്ങളുടെയോ വേദങ്ങളുടെയോ വിളംബരങ്ങളിൽ അദ്ദേഹം വിഷമിക്കുന്നില്ല. ||5||1||10||
മലർ, മൂന്നാം മെഹൽ:
സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖർ പുനർജന്മത്തിൽ നഷ്ടപ്പെട്ടു, ആശയക്കുഴപ്പത്തിലായി, സംശയത്താൽ വഞ്ചിക്കപ്പെട്ടു.
മരണത്തിൻ്റെ ദൂതൻ അവരെ നിരന്തരം അടിക്കുകയും അപമാനിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കുന്നതിലൂടെ, മർത്യൻ്റെ മരണത്തോടുള്ള വിധേയത്വം അവസാനിക്കുന്നു.
അവൻ കർത്താവായ ദൈവത്തെ കണ്ടുമുട്ടുകയും അവൻ്റെ സാന്നിധ്യത്തിൻ്റെ മാളികയിൽ പ്രവേശിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ||1||
ഹേ മനുഷ്യാ, ഗുരുമുഖനെപ്പോലെ, ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമത്തെ ധ്യാനിക്കുക.
ദ്വന്ദ്വത്തിൽ, നിങ്ങൾ ഈ അമൂല്യമായ മനുഷ്യജീവിതത്തെ നശിപ്പിക്കുകയും പാഴാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഒരു ഷെല്ലിന് പകരമായി നിങ്ങൾ അത് വ്യാപാരം ചെയ്യുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ഗുരുമുഖൻ ഭഗവാൻ്റെ കൃപയാൽ അവനുമായി പ്രണയത്തിലാകുന്നു.
കർത്താവിനോടുള്ള സ്നേഹനിർഭരമായ ഭക്തി, ഹർ, ഹർ, അവൻ തൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ ആഴത്തിൽ പ്രതിഷ്ഠിക്കുന്നു.
ശബാദിൻ്റെ വാക്ക് അവനെ ഭയപ്പെടുത്തുന്ന ലോകസമുദ്രത്തിലൂടെ കൊണ്ടുപോകുന്നു.
കർത്താവിൻ്റെ യഥാർത്ഥ കോടതിയിൽ അവൻ സത്യമായി പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നു. ||2||
എല്ലാവിധ ആചാരങ്ങളും അനുഷ്ഠിച്ചിട്ടും അവർ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ കണ്ടെത്തുന്നില്ല.
ഗുരുവില്ലാതെ പലരും മായയിൽ വഴിതെറ്റുകയും ആശയക്കുഴപ്പത്തിലുമായി അലയുകയും ചെയ്യുന്നു.
അഹങ്കാരം, കൈവശാവകാശം, ആസക്തി എന്നിവ അവരുടെ ഉള്ളിൽ ഉയരുകയും വർദ്ധിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ദ്വന്ദ്വസ്നേഹത്തിൽ, സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖർ വേദന അനുഭവിക്കുന്നു. ||3||
സ്രഷ്ടാവ് തന്നെ അപ്രാപ്യവും അനന്തവുമാണ്.
ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനം ജപിക്കുക, യഥാർത്ഥ ലാഭം നേടുക.
ഭഗവാൻ സ്വതന്ത്രനാണ്, എക്കാലത്തും, ഇവിടെയും ഇപ്പോളും.