ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 1287
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |സലോക്, ആദ്യ മെഹൽ:
ਰਾਤੀ ਕਾਲੁ ਘਟੈ ਦਿਨਿ ਕਾਲੁ ॥
raatee kaal ghattai din kaal |രാത്രിയിൽ സമയം കടന്നുപോകുന്നു; ദിവസം മുഴുവനും സമയം കടന്നുപോകുന്നു.
ਛਿਜੈ ਕਾਇਆ ਹੋਇ ਪਰਾਲੁ ॥
chhijai kaaeaa hoe paraal |ശരീരം ക്ഷീണിച്ച് വൈക്കോലായി മാറുന്നു.
ਵਰਤਣਿ ਵਰਤਿਆ ਸਰਬ ਜੰਜਾਲੁ ॥
varatan varatiaa sarab janjaal |എല്ലാവരും ലൗകികമായ കെണികളിൽ ഏർപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
ਭੁਲਿਆ ਚੁਕਿ ਗਇਆ ਤਪ ਤਾਲੁ ॥
bhuliaa chuk geaa tap taal |മർത്യൻ തെറ്റായി സേവനത്തിൻ്റെ വഴി ഉപേക്ഷിച്ചു.
ਅੰਧਾ ਝਖਿ ਝਖਿ ਪਇਆ ਝੇਰਿ ॥
andhaa jhakh jhakh peaa jher |അന്ധനായ വിഡ്ഢി സംഘട്ടനത്തിൽ അകപ്പെടുകയും അസ്വസ്ഥനാകുകയും പരിഭ്രാന്തനാകുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਪਿਛੈ ਰੋਵਹਿ ਲਿਆਵਹਿ ਫੇਰਿ ॥
pichhai roveh liaaveh fer |ഒരാളുടെ മരണശേഷം കരയുന്നവർ - അവർക്ക് അവനെ ജീവിതത്തിലേക്ക് തിരികെ കൊണ്ടുവരാൻ കഴിയുമോ?
ਬਿਨੁ ਬੂਝੇ ਕਿਛੁ ਸੂਝੈ ਨਾਹੀ ॥
bin boojhe kichh soojhai naahee |തിരിച്ചറിവില്ലാതെ ഒന്നും മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയില്ല.
ਮੋਇਆ ਰੋਂਹਿ ਰੋਂਦੇ ਮਰਿ ਜਾਂਹਂੀ ॥
moeaa ronhi ronde mar jaanhanee |മരിച്ചവരെ ഓർത്ത് കരയുന്നവരും മരിക്കും.
ਨਾਨਕ ਖਸਮੈ ਏਵੈ ਭਾਵੈ ॥
naanak khasamai evai bhaavai |ഓ നാനാക്ക്, ഇത് നമ്മുടെ കർത്താവിൻ്റെയും ഗുരുവിൻ്റെയും ഇഷ്ടമാണ്.
ਸੇਈ ਮੁਏ ਜਿਨਿ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵੈ ॥੧॥
seee mue jin chit na aavai |1|ഭഗവാനെ ഓർക്കാത്തവർ മരിച്ചുപോയി. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |ആദ്യ മെഹൽ:
ਮੁਆ ਪਿਆਰੁ ਪ੍ਰੀਤਿ ਮੁਈ ਮੁਆ ਵੈਰੁ ਵਾਦੀ ॥
muaa piaar preet muee muaa vair vaadee |സ്നേഹം മരിക്കുന്നു, സ്നേഹം മരിക്കുന്നു; വിദ്വേഷവും കലഹവും മരിക്കുന്നു.
ਵੰਨੁ ਗਇਆ ਰੂਪੁ ਵਿਣਸਿਆ ਦੁਖੀ ਦੇਹ ਰੁਲੀ ॥
van geaa roop vinasiaa dukhee deh rulee |നിറം മങ്ങുന്നു, സൗന്ദര്യം അപ്രത്യക്ഷമാകുന്നു; ശരീരം കഷ്ടപ്പെടുകയും തകരുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਕਿਥਹੁ ਆਇਆ ਕਹ ਗਇਆ ਕਿਹੁ ਨ ਸੀਓ ਕਿਹੁ ਸੀ ॥
kithahu aaeaa kah geaa kihu na seeo kihu see |അവൻ എവിടെ നിന്നാണ് വന്നത്? അവൻ എവിടെ പോകുന്നു? അവൻ ഉണ്ടായിരുന്നോ ഇല്ലയോ?
ਮਨਿ ਮੁਖਿ ਗਲਾ ਗੋਈਆ ਕੀਤਾ ਚਾਉ ਰਲੀ ॥
man mukh galaa goeea keetaa chaau ralee |സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖൻ ശൂന്യമായ പൊങ്ങച്ചങ്ങൾ നടത്തി, പാർട്ടികളിലും ആനന്ദങ്ങളിലും മുഴുകി.
ਨਾਨਕ ਸਚੇ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਸਿਰ ਖੁਰ ਪਤਿ ਪਾਟੀ ॥੨॥
naanak sache naam bin sir khur pat paattee |2|ഓ നാനാക്ക്, യഥാർത്ഥ പേരില്ലാതെ, അവൻ്റെ ബഹുമാനം തല മുതൽ കാൽ വരെ കീറിമുറിക്കുന്നു. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਅੰਤੇ ਹੋਇ ਸਖਾਈ ॥
amrit naam sadaa sukhadaataa ante hoe sakhaaee |ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ അംബ്രോസിയൽ നാമം എന്നേക്കും സമാധാന ദാതാവാണ്. അത് അവസാനം നിങ്ങളുടെ സഹായവും പിന്തുണയും ആയിരിക്കും.
ਬਾਝੁ ਗੁਰੂ ਜਗਤੁ ਬਉਰਾਨਾ ਨਾਵੈ ਸਾਰ ਨ ਪਾਈ ॥
baajh guroo jagat bauraanaa naavai saar na paaee |ഗുരു ഇല്ലെങ്കിൽ ലോകം ഭ്രാന്താണ്. പേരിൻ്റെ മൂല്യത്തെ അത് വിലമതിക്കുന്നില്ല.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਸੇ ਪਰਵਾਣੁ ਜਿਨੑ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਈ ॥
satigur seveh se paravaan jina jotee jot milaaee |യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കുന്നവർ അംഗീകരിക്കപ്പെടുകയും അംഗീകരിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു. അവരുടെ പ്രകാശം വെളിച്ചത്തിൽ ലയിക്കുന്നു.
ਸੋ ਸਾਹਿਬੁ ਸੋ ਸੇਵਕੁ ਤੇਹਾ ਜਿਸੁ ਭਾਣਾ ਮੰਨਿ ਵਸਾਈ ॥
so saahib so sevak tehaa jis bhaanaa man vasaaee |കർത്താവിൻ്റെ ഇഷ്ടം മനസ്സിൽ പ്രതിഷ്ഠിക്കുന്ന ആ ദാസൻ തൻ്റെ നാഥനെപ്പോലെയും യജമാനനെപ്പോലെയും ആയിത്തീരുന്നു.
ਆਪਣੈ ਭਾਣੈ ਕਹੁ ਕਿਨਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਅੰਧਾ ਅੰਧੁ ਕਮਾਈ ॥
aapanai bhaanai kahu kin sukh paaeaa andhaa andh kamaaee |എന്നോട് പറയൂ, സ്വന്തം ഇഷ്ടം അനുസരിച്ച് സമാധാനം കണ്ടെത്തിയതാരാണ്? അന്ധൻ അന്ധതയിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്നു.
ਬਿਖਿਆ ਕਦੇ ਹੀ ਰਜੈ ਨਾਹੀ ਮੂਰਖ ਭੁਖ ਨ ਜਾਈ ॥
bikhiaa kade hee rajai naahee moorakh bhukh na jaaee |തിന്മയും അഴിമതിയും കൊണ്ട് ആരും ഒരിക്കലും സംതൃപ്തരാകുന്നില്ല. മൂഢൻ്റെ വിശപ്പ് അടങ്ങുന്നില്ല.
ਦੂਜੈ ਸਭੁ ਕੋ ਲਗਿ ਵਿਗੁਤਾ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਬੂਝ ਨ ਪਾਈ ॥
doojai sabh ko lag vigutaa bin satigur boojh na paaee |ദ്വന്ദതയോടു ചേർന്നു, എല്ലാം നശിച്ചു; യഥാർത്ഥ ഗുരുവില്ലാതെ ഒരു ധാരണയുമില്ല.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਸੋ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਜਿਸ ਨੋ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਰਜਾਈ ॥੨੦॥
satigur seve so sukh paae jis no kirapaa kare rajaaee |20|യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കുന്നവർ സമാധാനം കണ്ടെത്തുന്നു; കർത്താവിൻ്റെ ഇഷ്ടത്താൽ അവർ കൃപയാൽ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ||20||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |സലോക്, ആദ്യ മെഹൽ:
ਸਰਮੁ ਧਰਮੁ ਦੁਇ ਨਾਨਕਾ ਜੇ ਧਨੁ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥
saram dharam due naanakaa je dhan palai paae |എളിമയും നീതിയും, ഓ നാനാക്ക്, യഥാർത്ഥ സമ്പത്ത് കൊണ്ട് അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടവരുടെ ഗുണങ്ങളാണ്.
ਸੋ ਧਨੁ ਮਿਤ੍ਰੁ ਨ ਕਾਂਢੀਐ ਜਿਤੁ ਸਿਰਿ ਚੋਟਾਂ ਖਾਇ ॥
so dhan mitru na kaandteeai jit sir chottaan khaae |ആ സമ്പത്തിനെ നിങ്ങളുടെ സുഹൃത്തായി പരാമർശിക്കരുത്, അത് നിങ്ങളുടെ തലയിൽ തട്ടാൻ ഇടയാക്കും.
ਜਿਨ ਕੈ ਪਲੈ ਧਨੁ ਵਸੈ ਤਿਨ ਕਾ ਨਾਉ ਫਕੀਰ ॥
jin kai palai dhan vasai tin kaa naau fakeer |ഈ ഐഹിക സമ്പത്ത് മാത്രം കൈവശമുള്ളവർ പാവങ്ങൾ എന്ന് അറിയപ്പെടുന്നു.
ਜਿਨੑ ਕੈ ਹਿਰਦੈ ਤੂ ਵਸਹਿ ਤੇ ਨਰ ਗੁਣੀ ਗਹੀਰ ॥੧॥
jina kai hiradai too vaseh te nar gunee gaheer |1|എന്നാൽ, ആരുടെ ഹൃദയങ്ങളിൽ നീ വസിക്കുന്നുവോ, കർത്താവേ - അവർ പുണ്യത്തിൻ്റെ സമുദ്രങ്ങളാണ്. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |ആദ്യ മെഹൽ:
ਦੁਖੀ ਦੁਨੀ ਸਹੇੜੀਐ ਜਾਇ ਤ ਲਗਹਿ ਦੁਖ ॥
dukhee dunee saherreeai jaae ta lageh dukh |ലൗകിക സമ്പത്ത് വേദനയും കഷ്ടപ്പാടും കൊണ്ടാണ് ലഭിക്കുന്നത്; അവർ പോയിക്കഴിഞ്ഞാൽ, അവർ വേദനയും കഷ്ടപ്പാടും ഉപേക്ഷിക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਸਚੇ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਕਿਸੈ ਨ ਲਥੀ ਭੁਖ ॥
naanak sache naam bin kisai na lathee bhukh |ഓ നാനാക്ക്, യഥാർത്ഥ നാമം കൂടാതെ, വിശപ്പ് ഒരിക്കലും തൃപ്തികരമല്ല.
ਰੂਪੀ ਭੁਖ ਨ ਉਤਰੈ ਜਾਂ ਦੇਖਾਂ ਤਾਂ ਭੁਖ ॥
roopee bhukh na utarai jaan dekhaan taan bhukh |സൗന്ദര്യം വിശപ്പിനെ തൃപ്തിപ്പെടുത്തുന്നില്ല; സൗന്ദര്യം കാണുമ്പോൾ മനുഷ്യന് കൂടുതൽ വിശക്കുന്നു.
ਜੇਤੇ ਰਸ ਸਰੀਰ ਕੇ ਤੇਤੇ ਲਗਹਿ ਦੁਖ ॥੨॥
jete ras sareer ke tete lageh dukh |2|ശരീരത്തിൻ്റെ സുഖങ്ങൾ എത്രയോ അത്രതന്നെ വേദനകളും അതിനെ അലട്ടുന്നു. ||2||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |ആദ്യ മെഹൽ:
ਅੰਧੀ ਕੰਮੀ ਅੰਧੁ ਮਨੁ ਮਨਿ ਅੰਧੈ ਤਨੁ ਅੰਧੁ ॥
andhee kamee andh man man andhai tan andh |അന്ധമായി പ്രവർത്തിക്കുമ്പോൾ മനസ്സ് അന്ധമാകും. അന്ധമായ മനസ്സ് ശരീരത്തെ അന്ധമാക്കുന്നു.
ਚਿਕੜਿ ਲਾਇਐ ਕਿਆ ਥੀਐ ਜਾਂ ਤੁਟੈ ਪਥਰ ਬੰਧੁ ॥
chikarr laaeaai kiaa theeai jaan tuttai pathar bandh |എന്തിനാണ് ചെളിയും പ്ലാസ്റ്ററും ഉപയോഗിച്ച് തടയണ ഉണ്ടാക്കുന്നത്? കല്ലുകൊണ്ട് നിർമ്മിച്ച അണക്കെട്ട് പോലും വഴിമാറുന്നു.
ਬੰਧੁ ਤੁਟਾ ਬੇੜੀ ਨਹੀ ਨਾ ਤੁਲਹਾ ਨਾ ਹਾਥ ॥
bandh tuttaa berree nahee naa tulahaa naa haath |അണക്കെട്ട് പൊട്ടി. ബോട്ടില്ല. ചങ്ങാടം ഇല്ല. ജലത്തിൻ്റെ ആഴം അളക്കാനാവാത്തതാണ്.
ਨਾਨਕ ਸਚੇ ਨਾਮ ਵਿਣੁ ਕੇਤੇ ਡੁਬੇ ਸਾਥ ॥੩॥
naanak sache naam vin kete ddube saath |3|ഓ നാനാക്ക്, യഥാർത്ഥ പേരില്ലാതെ, നിരവധി ആളുകൾ മുങ്ങിമരിച്ചു. ||3||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |ആദ്യ മെഹൽ:
ਲਖ ਮਣ ਸੁਇਨਾ ਲਖ ਮਣ ਰੁਪਾ ਲਖ ਸਾਹਾ ਸਿਰਿ ਸਾਹ ॥
lakh man sueinaa lakh man rupaa lakh saahaa sir saah |ആയിരക്കണക്കിന് പൗണ്ട് സ്വർണ്ണവും ആയിരക്കണക്കിന് പൌണ്ട് വെള്ളിയും; ആയിരക്കണക്കിന് രാജാക്കന്മാരുടെ തലയ്ക്ക് മേൽ രാജാവ്.
ਲਖ ਲਸਕਰ ਲਖ ਵਾਜੇ ਨੇਜੇ ਲਖੀ ਘੋੜੀ ਪਾਤਿਸਾਹ ॥
lakh lasakar lakh vaaje neje lakhee ghorree paatisaah |ആയിരക്കണക്കിന് സൈന്യങ്ങൾ, ആയിരക്കണക്കിന് മാർച്ചിംഗ് ബാൻഡുകളും കുന്തക്കാരും; ആയിരക്കണക്കിന് കുതിരപ്പടയാളികളുടെ ചക്രവർത്തി.
ਜਿਥੈ ਸਾਇਰੁ ਲੰਘਣਾ ਅਗਨਿ ਪਾਣੀ ਅਸਗਾਹ ॥
jithai saaeir langhanaa agan paanee asagaah |തീയുടെയും വെള്ളത്തിൻ്റെയും അജ്ഞാതമായ സമുദ്രം കടക്കണം.
ਕੰਧੀ ਦਿਸਿ ਨ ਆਵਈ ਧਾਹੀ ਪਵੈ ਕਹਾਹ ॥
kandhee dis na aavee dhaahee pavai kahaah |മറുതീരം കാണാനില്ല; ദയനീയമായ നിലവിളി മാത്രം കേൾക്കാം.
ਨਾਨਕ ਓਥੈ ਜਾਣੀਅਹਿ ਸਾਹ ਕੇਈ ਪਾਤਿਸਾਹ ॥੪॥
naanak othai jaaneeeh saah keee paatisaah |4|ഓ നാനാക്ക്, അവിടെ ആരെങ്കിലും രാജാവാണോ ചക്രവർത്തിയാണോ എന്ന് അറിയപ്പെടും. ||4||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਇਕਨਾ ਗਲੀਂ ਜੰਜੀਰ ਬੰਦਿ ਰਬਾਣੀਐ ॥
eikanaa galeen janjeer band rabaaneeai |ചിലരുടെ കഴുത്തിൽ ചങ്ങലയുണ്ട്, കർത്താവിനോടുള്ള ബന്ധത്തിൽ.
ਬਧੇ ਛੁਟਹਿ ਸਚਿ ਸਚੁ ਪਛਾਣੀਐ ॥
badhe chhutteh sach sach pachhaaneeai |സത്യമായ ഭഗവാനെ സത്യമാണെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞ് അവർ ബന്ധനത്തിൽ നിന്ന് മോചിതരാകുന്നു.