ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്

പേജ് - 768

ਅੰਦਰਹੁ ਦੁਰਮਤਿ ਦੂਜੀ ਖੋਈ ਸੋ ਜਨੁ ਹਰਿ ਲਿਵ ਲਾਗਾ ॥

andarahu duramat doojee khoee so jan har liv laagaa |

തൻ്റെ ഉള്ളിൽ നിന്ന് ദുഷ്ടതയും ദ്വന്ദ്വവും ഇല്ലാതാക്കുന്നവൻ, ആ എളിമയുള്ളവൻ തൻ്റെ മനസ്സിനെ സ്നേഹപൂർവ്വം ഭഗവാനിൽ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നു.

ਜਿਨ ਕਉ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕੀਨੀ ਮੇਰੈ ਸੁਆਮੀ ਤਿਨ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਏ ॥

jin kau kripaa keenee merai suaamee tin anadin har gun gaae |

എൻ്റെ കർത്താവും യജമാനനും അവൻ്റെ കൃപ ചൊരിയുന്നവർ, രാവും പകലും കർത്താവിൻ്റെ മഹത്തായ സ്തുതികൾ പാടുന്നു.

ਸੁਣਿ ਮਨ ਭੀਨੇ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥੨॥

sun man bheene sahaj subhaae |2|

കർത്താവിൻ്റെ മഹത്തായ സ്തുതികൾ കേട്ട്, അവൻ്റെ സ്നേഹത്താൽ ഞാൻ അവബോധപൂർവ്വം നനഞ്ഞൊഴുകി. ||2||

ਜੁਗ ਮਹਿ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਨਿਸਤਾਰਾ ॥

jug meh raam naam nisataaraa |

ഈ യുഗത്തിൽ, വിമോചനം ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തിൽ നിന്ന് മാത്രമേ ഉണ്ടാകൂ.

ਗੁਰ ਤੇ ਉਪਜੈ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਾ ॥

gur te upajai sabad veechaaraa |

ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ധ്യാനാത്മക ധ്യാനം ഗുരുവിൽ നിന്ന് പുറപ്പെടുന്നു.

ਗੁਰਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਾ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਪਿਆਰਾ ਜਿਸੁ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਸੁ ਪਾਏ ॥

gurasabad veechaaraa raam naam piaaraa jis kirapaa kare su paae |

ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തെ ധ്യാനിക്കുമ്പോൾ, ഒരാൾ ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തെ സ്നേഹിക്കുന്നു; കർത്താവ് കരുണ കാണിക്കുന്നവൻ മാത്രമാണ് അത് നേടുന്നത്.

ਸਹਜੇ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਕਿਲਵਿਖ ਸਭਿ ਗਵਾਏ ॥

sahaje gun gaavai din raatee kilavikh sabh gavaae |

സമാധാനത്തിലും സമചിത്തതയിലും, അവൻ രാവും പകലും ഭഗവാൻ്റെ സ്തുതികൾ ആലപിക്കുന്നു, എല്ലാ പാപങ്ങളും ഉന്മൂലനം ചെയ്യപ്പെടുന്നു.

ਸਭੁ ਕੋ ਤੇਰਾ ਤੂ ਸਭਨਾ ਕਾ ਹਉ ਤੇਰਾ ਤੂ ਹਮਾਰਾ ॥

sabh ko teraa too sabhanaa kaa hau teraa too hamaaraa |

എല്ലാം നിങ്ങളുടേതാണ്, നിങ്ങൾ എല്ലാവരുടേതുമാണ്. ഞാൻ നിങ്ങളുടേതാണ്, നിങ്ങൾ എൻ്റേതാണ്.

ਜੁਗ ਮਹਿ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਨਿਸਤਾਰਾ ॥੩॥

jug meh raam naam nisataaraa |3|

ഈ യുഗത്തിൽ, വിമോചനം ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തിൽ നിന്ന് മാത്രമേ ഉണ്ടാകൂ. ||3||

ਸਾਜਨ ਆਇ ਵੁਠੇ ਘਰ ਮਾਹੀ ॥

saajan aae vutthe ghar maahee |

കർത്താവേ, എൻ്റെ സ്നേഹിതൻ എൻ്റെ ഹൃദയത്തിൻ്റെ ഭവനത്തിൽ വസിക്കുവാൻ വന്നിരിക്കുന്നു;

ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਅਘਾਹੀ ॥

har gun gaaveh tripat aghaahee |

ഭഗവാൻ്റെ മഹത്തായ സ്തുതികൾ ആലപിച്ചാൽ ഒരാൾ സംതൃപ്തനും സംതൃപ്തനുമാണ്.

ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇ ਸਦਾ ਤ੍ਰਿਪਤਾਸੀ ਫਿਰਿ ਭੂਖ ਨ ਲਾਗੈ ਆਏ ॥

har gun gaae sadaa tripataasee fir bhookh na laagai aae |

ഭഗവാൻ്റെ മഹത്തായ സ്തുതികൾ ആലപിച്ച്, ഒരാൾ എന്നെന്നേക്കുമായി സംതൃപ്തനാണ്, ഇനി ഒരിക്കലും വിശപ്പ് അനുഭവിക്കരുത്.

ਦਹ ਦਿਸਿ ਪੂਜ ਹੋਵੈ ਹਰਿ ਜਨ ਕੀ ਜੋ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ॥

dah dis pooj hovai har jan kee jo har har naam dhiaae |

ഹർ, ഹർ എന്ന ഭഗവാൻ്റെ നാമം ധ്യാനിക്കുന്ന ആ വിനീതനായ ഭഗവാനെ പത്തു ദിക്കുകളിലും ആരാധിക്കുന്നു.

ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਆਪੇ ਜੋੜਿ ਵਿਛੋੜੇ ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਕੋ ਦੂਜਾ ਨਾਹੀ ॥

naanak har aape jorr vichhorre har bin ko doojaa naahee |

ഓ നാനാക്ക്, അവൻ തന്നെ ചേരുകയും വേർപെടുത്തുകയും ചെയ്യുന്നു; കർത്താവല്ലാതെ മറ്റാരുമില്ല.

ਸਾਜਨ ਆਇ ਵੁਠੇ ਘਰ ਮਾਹੀ ॥੪॥੧॥

saajan aae vutthe ghar maahee |4|1|

കർത്താവേ, എൻ്റെ സുഹൃത്ത് എൻ്റെ ഹൃദയ ഭവനത്തിൽ വസിക്കാൻ വന്നിരിക്കുന്നു. ||4||1||

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ik oankaar satigur prasaad |

ഒരു സാർവത്രിക സ്രഷ്ടാവായ ദൈവം. യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ:

ਰਾਗੁ ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੩ ਘਰੁ ੩ ॥

raag soohee mahalaa 3 ghar 3 |

രാഗ് സൂഹീ, മൂന്നാം മെഹൽ, മൂന്നാം വീട്:

ਭਗਤ ਜਨਾ ਕੀ ਹਰਿ ਜੀਉ ਰਾਖੈ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਰਖਦਾ ਆਇਆ ਰਾਮ ॥

bhagat janaa kee har jeeo raakhai jug jug rakhadaa aaeaa raam |

പ്രിയ ഭഗവാൻ തൻ്റെ എളിയ ഭക്തരെ സംരക്ഷിക്കുന്നു; യുഗങ്ങളിലുടനീളം അവൻ അവരെ സംരക്ഷിച്ചു.

ਸੋ ਭਗਤੁ ਜੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇਆ ਰਾਮ ॥

so bhagat jo guramukh hovai haumai sabad jalaaeaa raam |

ഗുർമുഖ് ആയിത്തീരുന്ന ആ ഭക്തർ ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനത്തിലൂടെ അവരുടെ അഹന്തയെ കത്തിച്ചുകളയുന്നു.

ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇਆ ਮੇਰੇ ਹਰਿ ਭਾਇਆ ਜਿਸ ਦੀ ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ॥

haumai sabad jalaaeaa mere har bhaaeaa jis dee saachee baanee |

ശബാദിൽ തങ്ങളുടെ അഹന്തയെ കത്തിച്ചുകളയുന്നവർ എൻ്റെ നാഥന് പ്രീതികരമായിത്തീരുന്നു; അവരുടെ സംസാരം സത്യമാകുന്നു.

ਸਚੀ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਖਿ ਵਖਾਣੀ ॥

sachee bhagat kareh din raatee guramukh aakh vakhaanee |

ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശപ്രകാരം അവർ രാവും പകലും ഭഗവാൻ്റെ യഥാർത്ഥ ഭക്തിനിർവഹണം ചെയ്യുന്നു.

ਭਗਤਾ ਕੀ ਚਾਲ ਸਚੀ ਅਤਿ ਨਿਰਮਲ ਨਾਮੁ ਸਚਾ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ॥

bhagataa kee chaal sachee at niramal naam sachaa man bhaaeaa |

ഭക്തരുടെ ജീവിതശൈലി സത്യമാണ്, തികച്ചും ശുദ്ധമാണ്; യഥാർത്ഥ നാമം അവരുടെ മനസ്സിന് ഇമ്പമുള്ളതാണ്.

ਨਾਨਕ ਭਗਤ ਸੋਹਹਿ ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਜਿਨੀ ਸਚੋ ਸਚੁ ਕਮਾਇਆ ॥੧॥

naanak bhagat soheh dar saachai jinee sacho sach kamaaeaa |1|

ഓ നാനാക്ക്, സത്യവും സത്യവും മാത്രം അനുഷ്ഠിക്കുന്ന ഭക്തർ, യഥാർത്ഥ ഭഗവാൻ്റെ കോടതിയിൽ സുന്ദരിയായി കാണപ്പെടുന്നു. ||1||

ਹਰਿ ਭਗਤਾ ਕੀ ਜਾਤਿ ਪਤਿ ਹੈ ਭਗਤ ਹਰਿ ਕੈ ਨਾਮਿ ਸਮਾਣੇ ਰਾਮ ॥

har bhagataa kee jaat pat hai bhagat har kai naam samaane raam |

ഭഗവാൻ തൻ്റെ ഭക്തരുടെ സാമൂഹിക വർഗ്ഗവും ബഹുമാനവുമാണ്; ഭഗവാൻ്റെ ഭക്തർ ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമത്തിൽ ലയിക്കുന്നു.

ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਵਹਿ ਜਿਨ ਗੁਣ ਅਵਗਣ ਪਛਾਣੇ ਰਾਮ ॥

har bhagat kareh vichahu aap gavaaveh jin gun avagan pachhaane raam |

അവർ ഭക്തിയോടെ ഭഗവാനെ ആരാധിക്കുന്നു, തങ്ങളുടെ ഉള്ളിൽ നിന്ന് ആത്മാഭിമാനം ഇല്ലാതാക്കുന്നു; ഗുണങ്ങളും ദോഷങ്ങളും അവർ മനസ്സിലാക്കുന്നു.

ਗੁਣ ਅਉਗਣ ਪਛਾਣੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੈ ਭੈ ਭਗਤਿ ਮੀਠੀ ਲਾਗੀ ॥

gun aaugan pachhaanai har naam vakhaanai bhai bhagat meetthee laagee |

അവർ ഗുണങ്ങളും ദോഷങ്ങളും മനസ്സിലാക്കുന്നു, ഭഗവാൻ്റെ നാമം ജപിക്കുന്നു; ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധന അവർക്ക് മധുരമാണ്.

ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਘਰ ਹੀ ਮਹਿ ਬੈਰਾਗੀ ॥

anadin bhagat kareh din raatee ghar hee meh bairaagee |

രാവും പകലും, അവർ ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധനകൾ, രാവും പകലും, സ്വയം എന്ന ഭവനത്തിൽ അവർ വേർപിരിയുന്നു.

ਭਗਤੀ ਰਾਤੇ ਸਦਾ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹਰਿ ਜੀਉ ਵੇਖਹਿ ਸਦਾ ਨਾਲੇ ॥

bhagatee raate sadaa man niramal har jeeo vekheh sadaa naale |

ഭക്തി നിർഭരമായ അവരുടെ മനസ്സ് എന്നേക്കും കളങ്കരഹിതവും ശുദ്ധവുമായി നിലകൊള്ളുന്നു; അവർ തങ്ങളുടെ പ്രിയപ്പെട്ട കർത്താവിനെ എപ്പോഴും അവരോടൊപ്പം കാണുന്നു.

ਨਾਨਕ ਸੇ ਭਗਤ ਹਰਿ ਕੈ ਦਰਿ ਸਾਚੇ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਸਮੑਾਲੇ ॥੨॥

naanak se bhagat har kai dar saache anadin naam samaale |2|

ഓ നാനാക്ക്, ആ ഭക്തർ ഭഗവാൻ്റെ കോടതിയിൽ സത്യമാണ്; രാവും പകലും അവർ നാമത്തിൽ വസിക്കുന്നു. ||2||

ਮਨਮੁਖ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਈ ਰਾਮ ॥

manamukh bhagat kareh bin satigur vin satigur bhagat na hoee raam |

സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖന്മാർ യഥാർത്ഥ ഗുരുവില്ലാതെ ഭക്തിപരമായ ആചാരങ്ങൾ അനുഷ്ഠിക്കുന്നു, എന്നാൽ യഥാർത്ഥ ഗുരുവില്ലാതെ ഭക്തിയില്ല.

ਹਉਮੈ ਮਾਇਆ ਰੋਗਿ ਵਿਆਪੇ ਮਰਿ ਜਨਮਹਿ ਦੁਖੁ ਹੋਈ ਰਾਮ ॥

haumai maaeaa rog viaape mar janameh dukh hoee raam |

അവർ അഹംഭാവത്തിൻ്റെയും മായയുടെയും രോഗങ്ങളാൽ വലയുന്നു, അവർ മരണത്തിൻ്റെയും പുനർജന്മത്തിൻ്റെയും വേദന അനുഭവിക്കുന്നു.

ਮਰਿ ਜਨਮਹਿ ਦੁਖੁ ਹੋਈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਪਰਜ ਵਿਗੋਈ ਵਿਣੁ ਗੁਰ ਤਤੁ ਨ ਜਾਨਿਆ ॥

mar janameh dukh hoee doojai bhaae paraj vigoee vin gur tat na jaaniaa |

ലോകം മരണത്തിൻ്റെയും പുനർജന്മത്തിൻ്റെയും വേദനകൾ അനുഭവിക്കുന്നു, ദ്വൈതതയുടെ സ്നേഹത്താൽ അത് നശിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു; ഗുരുവില്ലാതെ യാഥാർത്ഥ്യത്തിൻ്റെ സാരം അറിയില്ല.