ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 364
ਸੋ ਬੂਝੈ ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਬੁਝਾਏ ॥
so boojhai jis aap bujhaae |ആരെ മനസ്സിലാക്കാൻ കർത്താവ് തന്നെ പ്രചോദിപ്പിക്കുന്നുവോ അവൻ മാത്രം മനസ്സിലാക്കുന്നു.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਸੇਵ ਕਰਾਏ ॥੧॥
guraparasaadee sev karaae |1|ഗുരുവിൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ ഒരാൾ അവനെ സേവിക്കുന്നു. ||1||
ਗਿਆਨ ਰਤਨਿ ਸਭ ਸੋਝੀ ਹੋਇ ॥
giaan ratan sabh sojhee hoe |ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിൻ്റെ രത്നത്താൽ, പൂർണ്ണമായ ധാരണ ലഭിക്കും.
ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ਅਗਿਆਨੁ ਬਿਨਾਸੈ ਅਨਦਿਨੁ ਜਾਗੈ ਵੇਖੈ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guraparasaad agiaan binaasai anadin jaagai vekhai sach soe |1| rahaau |ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ അജ്ഞത നീങ്ങി; അപ്പോൾ ഒരാൾ രാവും പകലും ഉണർന്നിരിക്കുകയും യഥാർത്ഥ കർത്താവിനെ കാണുകയും ചെയ്യുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਮੋਹੁ ਗੁਮਾਨੁ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਜਲਾਏ ॥
mohu gumaan gur sabad jalaae |ഗുരുശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനത്തിലൂടെ ആസക്തിയും അഭിമാനവും കത്തിച്ചുകളയുന്നു.
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਸੋਝੀ ਪਾਏ ॥
poore gur te sojhee paae |തികഞ്ഞ ഗുരുവിൽ നിന്ന് ശരിയായ ധാരണ ലഭിക്കും.
ਅੰਤਰਿ ਮਹਲੁ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਪਛਾਣੈ ॥
antar mahal gur sabad pachhaanai |ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലൂടെ ഉള്ളിലെ ഭഗവാൻ്റെ സാന്നിധ്യം തിരിച്ചറിയുന്നു.
ਆਵਣ ਜਾਣੁ ਰਹੈ ਥਿਰੁ ਨਾਮਿ ਸਮਾਣੇ ॥੨॥
aavan jaan rahai thir naam samaane |2|അപ്പോൾ, ഒരാളുടെ വരവും പോക്കും ഇല്ലാതാകുന്നു, ഒരാൾ സ്ഥിരതയുള്ളവനാകുന്നു, ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമത്തിൽ ലയിച്ചു. ||2||
ਜੰਮਣੁ ਮਰਣਾ ਹੈ ਸੰਸਾਰੁ ॥
jaman maranaa hai sansaar |ലോകം ജനനവും മരണവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
ਮਨਮੁਖੁ ਅਚੇਤੁ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਗੁਬਾਰੁ ॥
manamukh achet maaeaa mohu gubaar |അബോധാവസ്ഥയിലുള്ള, സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖൻ മായയുടെയും വൈകാരിക ബന്ധത്തിൻ്റെയും ഇരുട്ടിൽ പൊതിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
ਪਰ ਨਿੰਦਾ ਬਹੁ ਕੂੜੁ ਕਮਾਵੈ ॥
par nindaa bahu koorr kamaavai |അവൻ മറ്റുള്ളവരെ അപകീർത്തിപ്പെടുത്തുകയും അസത്യം പ്രയോഗിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਵਿਸਟਾ ਕਾ ਕੀੜਾ ਵਿਸਟਾ ਮਾਹਿ ਸਮਾਵੈ ॥੩॥
visattaa kaa keerraa visattaa maeh samaavai |3|അവൻ വളത്തിൽ ഒരു പുഴു, വളത്തിൽ അവൻ ആഗിരണം ചെയ്യപ്പെടുന്നു. ||3||
ਸਤਸੰਗਤਿ ਮਿਲਿ ਸਭ ਸੋਝੀ ਪਾਏ ॥
satasangat mil sabh sojhee paae |യഥാർത്ഥ സഭയായ സത് സംഗത്തിൽ ചേരുമ്പോൾ പൂർണ്ണമായ ധാരണ ലഭിക്കും.
ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ॥
gur kaa sabad har bhagat drirraae |ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലൂടെ ഭഗവാനോടുള്ള ഭക്തി സ്നേഹം സന്നിവേശിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു.
ਭਾਣਾ ਮੰਨੇ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
bhaanaa mane sadaa sukh hoe |ഭഗവാൻ്റെ ഇഷ്ടത്തിനു കീഴടങ്ങുന്നവൻ എന്നേക്കും ശാന്തനാണ്.
ਨਾਨਕ ਸਚਿ ਸਮਾਵੈ ਸੋਇ ॥੪॥੧੦॥੪੯॥
naanak sach samaavai soe |4|10|49|ഓ നാനാക്ക്, അവൻ യഥാർത്ഥ കർത്താവിൽ ലയിച്ചിരിക്കുന്നു. ||4||10||49||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੩ ਪੰਚਪਦੇ ॥
aasaa mahalaa 3 panchapade |ആസാ, മൂന്നാം മെഹൽ, പഞ്ച്-പധയ്:
ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਤਿਸੁ ਸਦਾ ਅਨੰਦ ॥
sabad marai tis sadaa anand |ശബാദിൻ്റെ വചനത്തിൽ മരിക്കുന്ന ഒരാൾ ശാശ്വതമായ ആനന്ദം കണ്ടെത്തുന്നു.
ਸਤਿਗੁਰ ਭੇਟੇ ਗੁਰ ਗੋਬਿੰਦ ॥
satigur bhette gur gobind |അവൻ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനോടും, ഗുരുവിനോടും, കർത്താവായ ദൈവത്തോടും ഐക്യപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
ਨਾ ਫਿਰਿ ਮਰੈ ਨ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥
naa fir marai na aavai jaae |അവൻ ഇനി മരിക്കുന്നില്ല, അവൻ വരുകയോ പോകുകയോ ഇല്ല.
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਸਾਚਿ ਸਮਾਇ ॥੧॥
poore gur te saach samaae |1|തികഞ്ഞ ഗുരുവിലൂടെ അവൻ യഥാർത്ഥ ഭഗവാനിൽ ലയിക്കുന്നു. ||1||
ਜਿਨੑ ਕਉ ਨਾਮੁ ਲਿਖਿਆ ਧੁਰਿ ਲੇਖੁ ॥
jina kau naam likhiaa dhur lekh |ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമം, മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ച വിധിയിൽ എഴുതിയിരിക്കുന്ന ഒരാൾ,
ਤੇ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਧਿਆਵਹਿ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਤੇ ਭਗਤਿ ਵਿਸੇਖੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
te anadin naam sadaa dhiaaveh gur poore te bhagat visekh |1| rahaau |രാവും പകലും, നാമത്തെ എന്നേക്കും ധ്യാനിക്കുന്നു; അവൻ തികഞ്ഞ ഗുരുവിൽ നിന്ന് ഭക്തിപരമായ സ്നേഹത്തിൻ്റെ അത്ഭുതകരമായ അനുഗ്രഹം നേടുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਜਿਨੑ ਕਉ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥
jina kau har prabh le milaae |ദൈവമായ കർത്താവ് തന്നോട് ലയിച്ചവർ
ਤਿਨੑ ਕੀ ਗਹਣ ਗਤਿ ਕਹੀ ਨ ਜਾਇ ॥
tina kee gahan gat kahee na jaae |അവരുടെ മഹത്തായ അവസ്ഥ വിവരിക്കാനാവില്ല.
ਪੂਰੈ ਸਤਿਗੁਰ ਦਿਤੀ ਵਡਿਆਈ ॥
poorai satigur ditee vaddiaaee |തികഞ്ഞ യഥാർത്ഥ ഗുരു മഹത്തായ മഹത്വം നൽകി,
ਊਤਮ ਪਦਵੀ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਈ ॥੨॥
aootam padavee har naam samaaee |2|ഏറ്റവും ഉന്നതമായ ക്രമത്തിൽ, ഞാൻ കർത്താവിൻ്റെ നാമത്തിൽ ലയിച്ചിരിക്കുന്നു. ||2||
ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰੇ ਸੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ॥
jo kichh kare su aape aap |കർത്താവ് എന്ത് ചെയ്താലും എല്ലാം അവൻ തന്നെ ചെയ്യുന്നു.
ਏਕ ਘੜੀ ਮਹਿ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪਿ ॥
ek gharree meh thaap uthaap |ഒരു തൽക്ഷണം, അവൻ സ്ഥാപിക്കുന്നു, ഇല്ലാതാക്കുന്നു.
ਕਹਿ ਕਹਿ ਕਹਣਾ ਆਖਿ ਸੁਣਾਏ ॥
keh keh kahanaa aakh sunaae |കേവലം സംസാരിക്കുക, സംസാരിക്കുക, ആക്രോശിക്കുക, കർത്താവിനെക്കുറിച്ച് പ്രസംഗിക്കുക
ਜੇ ਸਉ ਘਾਲੇ ਥਾਇ ਨ ਪਾਏ ॥੩॥
je sau ghaale thaae na paae |3|നൂറുകണക്കിന് തവണ പോലും, മർത്യനെ അംഗീകരിക്കുന്നില്ല. ||3||
ਜਿਨੑ ਕੈ ਪੋਤੈ ਪੁੰਨੁ ਤਿਨੑਾ ਗੁਰੂ ਮਿਲਾਏ ॥
jina kai potai pun tinaa guroo milaae |പുണ്യത്തെ തങ്ങളുടെ നിധിയായി കാണുന്നവരുമായി ഗുരു കണ്ടുമുട്ടുന്നു;
ਸਚੁ ਬਾਣੀ ਗੁਰੁ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਏ ॥
sach baanee gur sabad sunaae |അവർ ഗുരുവിൻ്റെ ബാനിയായ ശബാദിൻ്റെ യഥാർത്ഥ വചനം ശ്രദ്ധിക്കുന്നു.
ਜਹਾਂ ਸਬਦੁ ਵਸੈ ਤਹਾਂ ਦੁਖੁ ਜਾਏ ॥
jahaan sabad vasai tahaan dukh jaae |ശബാദ് വസിക്കുന്ന സ്ഥലത്ത് നിന്ന് വേദന പുറപ്പെടുന്നു.
ਗਿਆਨਿ ਰਤਨਿ ਸਾਚੈ ਸਹਜਿ ਸਮਾਏ ॥੪॥
giaan ratan saachai sahaj samaae |4|ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിൻ്റെ രത്നത്താൽ, ഒരാൾ യഥാർത്ഥ കർത്താവിലേക്ക് എളുപ്പത്തിൽ ലയിക്കുന്നു. ||4||
ਨਾਵੈ ਜੇਵਡੁ ਹੋਰੁ ਧਨੁ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥
naavai jevadd hor dhan naahee koe |നാമത്തോളം മഹത്തായ മറ്റൊരു സമ്പത്തും ഇല്ല.
ਜਿਸ ਨੋ ਬਖਸੇ ਸਾਚਾ ਸੋਇ ॥
jis no bakhase saachaa soe |അത് യഥാർത്ഥ നാഥൻ മാത്രം നൽകിയതാണ്.
ਪੂਰੈ ਸਬਦਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
poorai sabad man vasaae |ശബാദിൻ്റെ പൂർണ്ണമായ വചനത്തിലൂടെ അത് മനസ്സിൽ വസിക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥੫॥੧੧॥੫੦॥
naanak naam rate sukh paae |5|11|50|ഓ നാനാക്ക്, നാമത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നതിനാൽ സമാധാനം ലഭിക്കുന്നു. ||5||11||50||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੩ ॥
aasaa mahalaa 3 |ആസാ, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਨਿਰਤਿ ਕਰੇ ਬਹੁ ਵਾਜੇ ਵਜਾਏ ॥
nirat kare bahu vaaje vajaae |ഒരാൾക്ക് നൃത്തം ചെയ്യുകയും നിരവധി ഉപകരണങ്ങൾ വായിക്കുകയും ചെയ്യാം;
ਇਹੁ ਮਨੁ ਅੰਧਾ ਬੋਲਾ ਹੈ ਕਿਸੁ ਆਖਿ ਸੁਣਾਏ ॥
eihu man andhaa bolaa hai kis aakh sunaae |എന്നാൽ ഈ മനസ്സ് അന്ധവും ബധിരവുമാണ്, അതിനാൽ ഈ സംസാരിക്കുകയും പ്രസംഗിക്കുകയും ചെയ്യുന്നത് ആരുടെ പ്രയോജനത്തിന് വേണ്ടിയാണ്?
ਅੰਤਰਿ ਲੋਭੁ ਭਰਮੁ ਅਨਲ ਵਾਉ ॥
antar lobh bharam anal vaau |ഉള്ളിൽ അത്യാഗ്രഹത്തിൻ്റെ തീയും സംശയത്തിൻ്റെ പൊടിക്കാറ്റും ഉണ്ട്.
ਦੀਵਾ ਬਲੈ ਨ ਸੋਝੀ ਪਾਇ ॥੧॥
deevaa balai na sojhee paae |1|അറിവിൻ്റെ വിളക്ക് കത്തുന്നില്ല, വിവേകം ലഭിക്കുന്നില്ല. ||1||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਗਤਿ ਘਟਿ ਚਾਨਣੁ ਹੋਇ ॥
guramukh bhagat ghatt chaanan hoe |ഗുരുമുഖൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധനയുടെ പ്രകാശമുണ്ട്.
ਆਪੁ ਪਛਾਣਿ ਮਿਲੈ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
aap pachhaan milai prabh soe |1| rahaau |സ്വയം മനസ്സിലാക്കി അവൻ ദൈവത്തെ കണ്ടുമുട്ടുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਰਤਿ ਹਰਿ ਲਾਗੈ ਭਾਉ ॥
guramukh nirat har laagai bhaau |ഭഗവാനോടുള്ള സ്നേഹത്തെ ആശ്ലേഷിക്കുന്നതാണ് ഗുരുമുഖൻ്റെ നൃത്തം;
ਪੂਰੇ ਤਾਲ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥
poore taal vichahu aap gavaae |ഡ്രമ്മിൻ്റെ താളത്തിനൊത്ത് അവൻ ഉള്ളിൽ നിന്ന് തൻ്റെ അഹംഭാവം ചൊരിഞ്ഞു.
ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਚਾ ਆਪੇ ਜਾਣੁ ॥
meraa prabh saachaa aape jaan |എൻ്റെ ദൈവം സത്യമാണ്; അവൻ തന്നെയാണ് എല്ലാം അറിയുന്നവൻ.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਅੰਤਰਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਪਛਾਣੁ ॥੨॥
gur kai sabad antar braham pachhaan |2|ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലൂടെ, നിങ്ങളുടെ ഉള്ളിലെ സൃഷ്ടാവായ ഭഗവാനെ തിരിച്ചറിയുക. ||2||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਗਤਿ ਅੰਤਰਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪਿਆਰੁ ॥
guramukh bhagat antar preet piaar |പ്രിയപ്പെട്ട ഭഗവാനോടുള്ള ഭക്തിനിർഭരമായ സ്നേഹത്താൽ ഗുരുമുഖം നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਸਹਜਿ ਵੀਚਾਰੁ ॥
gur kaa sabad sahaj veechaar |ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലെ വചനത്തെ അദ്ദേഹം അവബോധപൂർവ്വം പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നു.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਗਤਿ ਜੁਗਤਿ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥
guramukh bhagat jugat sach soe |ഗുരുമുഖനെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം, സ്നേഹപൂർവമായ ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധനയാണ് യഥാർത്ഥ ഭഗവാനിലേക്കുള്ള വഴി.
ਪਾਖੰਡਿ ਭਗਤਿ ਨਿਰਤਿ ਦੁਖੁ ਹੋਇ ॥੩॥
paakhandd bhagat nirat dukh hoe |3|എന്നാൽ കപടവിശ്വാസികളുടെ നൃത്തങ്ങളും ആരാധനകളും വേദന മാത്രമേ നൽകുന്നുള്ളൂ. ||3||