ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 520
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |സലോക്, അഞ്ചാമത്തെ മെഹൽ:
ਪ੍ਰੇਮ ਪਟੋਲਾ ਤੈ ਸਹਿ ਦਿਤਾ ਢਕਣ ਕੂ ਪਤਿ ਮੇਰੀ ॥
prem pattolaa tai seh ditaa dtakan koo pat meree |കർത്താവേ, എൻ്റെ ബഹുമാനം മറയ്ക്കുന്നതിനും സംരക്ഷിക്കുന്നതിനുമായി അങ്ങയുടെ സ്നേഹത്തിൻ്റെ പട്ടു വസ്ത്രം നീ എനിക്ക് തന്നിരിക്കുന്നു.
ਦਾਨਾ ਬੀਨਾ ਸਾਈ ਮੈਡਾ ਨਾਨਕ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਾ ਤੇਰੀ ॥੧॥
daanaa beenaa saaee maiddaa naanak saar na jaanaa teree |1|അങ്ങ് സർവജ്ഞാനിയും എല്ലാം അറിയുന്നവനുമാകുന്നു, ഹേ; നാനാക്ക്: കർത്താവേ, അങ്ങയുടെ മൂല്യം ഞാൻ വിലമതിച്ചിട്ടില്ല. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |അഞ്ചാമത്തെ മെഹൽ:
ਤੈਡੈ ਸਿਮਰਣਿ ਹਭੁ ਕਿਛੁ ਲਧਮੁ ਬਿਖਮੁ ਨ ਡਿਠਮੁ ਕੋਈ ॥
taiddai simaran habh kichh ladham bikham na ddittham koee |അങ്ങയുടെ ധ്യാന സ്മരണയാൽ ഞാൻ എല്ലാം കണ്ടെത്തി; ഒന്നും എനിക്ക് ബുദ്ധിമുട്ടുള്ളതായി തോന്നുന്നില്ല.
ਜਿਸੁ ਪਤਿ ਰਖੈ ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਨਾਨਕ ਮੇਟਿ ਨ ਸਕੈ ਕੋਈ ॥੨॥
jis pat rakhai sachaa saahib naanak mett na sakai koee |2|യഥാർത്ഥ ഗുരുനാഥൻ ആരുടെ ബഹുമാനം കാത്തുസൂക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നുവോ - ഓ നാനാക്ക്, അദ്ദേഹത്തെ അപമാനിക്കാൻ ആർക്കും കഴിയില്ല. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਹੋਵੈ ਸੁਖੁ ਘਣਾ ਦਯਿ ਧਿਆਇਐ ॥
hovai sukh ghanaa day dhiaaeaai |ഭഗവാനെ ധ്യാനിക്കുമ്പോൾ വലിയ സമാധാനം വരുന്നു.
ਵੰਞੈ ਰੋਗਾ ਘਾਣਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇਐ ॥
vanyai rogaa ghaan har gun gaaeaai |കർത്താവിൻ്റെ മഹത്തായ സ്തുതികൾ ആലപിച്ചുകൊണ്ട് പല രോഗങ്ങളും അപ്രത്യക്ഷമാകുന്നു.
ਅੰਦਰਿ ਵਰਤੈ ਠਾਢਿ ਪ੍ਰਭਿ ਚਿਤਿ ਆਇਐ ॥
andar varatai tthaadt prabh chit aaeaai |ദൈവം മനസ്സിൽ വരുമ്പോൾ ഉള്ളിൽ പൂർണ്ണ സമാധാനം വ്യാപിക്കുന്നു.
ਪੂਰਨ ਹੋਵੈ ਆਸ ਨਾਇ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਐ ॥
pooran hovai aas naae man vasaaeaai |നാമം കൊണ്ട് മനസ്സ് നിറയുമ്പോൾ അവൻ്റെ പ്രതീക്ഷകൾ സഫലമാകുന്നു.
ਕੋਇ ਨ ਲਗੈ ਬਿਘਨੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇਐ ॥
koe na lagai bighan aap gavaaeaai |ഒരുവൻ തൻ്റെ ആത്മാഭിമാനം ഇല്ലാതാക്കുമ്പോൾ തടസ്സങ്ങളൊന്നും തടസ്സമാകില്ല.
ਗਿਆਨ ਪਦਾਰਥੁ ਮਤਿ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਇਐ ॥
giaan padaarath mat gur te paaeaai |ബുദ്ധിക്ക് ഗുരുവിൽ നിന്ന് ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിൻ്റെ അനുഗ്രഹം ലഭിക്കുന്നു.
ਤਿਨਿ ਪਾਏ ਸਭੇ ਥੋਕ ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਦਿਵਾਇਐ ॥
tin paae sabhe thok jis aap divaaeaai |കർത്താവ് തന്നെ നൽകുന്ന എല്ലാം അവൻ സ്വീകരിക്കുന്നു.
ਤੂੰ ਸਭਨਾ ਕਾ ਖਸਮੁ ਸਭ ਤੇਰੀ ਛਾਇਐ ॥੮॥
toon sabhanaa kaa khasam sabh teree chhaaeaai |8|നീ എല്ലാവരുടെയും കർത്താവും യജമാനനുമാണ്; എല്ലാം നിങ്ങളുടെ സംരക്ഷണത്തിലാണ്. ||8||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |സലോക്, അഞ്ചാമത്തെ മെഹൽ:
ਨਦੀ ਤਰੰਦੜੀ ਮੈਡਾ ਖੋਜੁ ਨ ਖੁੰਭੈ ਮੰਝਿ ਮੁਹਬਤਿ ਤੇਰੀ ॥
nadee tarandarree maiddaa khoj na khunbhai manjh muhabat teree |അരുവി കടക്കുമ്പോൾ, എൻ്റെ കാൽ കുടുങ്ങിയില്ല - നിന്നോടുള്ള സ്നേഹത്താൽ ഞാൻ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
ਤਉ ਸਹ ਚਰਣੀ ਮੈਡਾ ਹੀਅੜਾ ਸੀਤਮੁ ਹਰਿ ਨਾਨਕ ਤੁਲਹਾ ਬੇੜੀ ॥੧॥
tau sah charanee maiddaa heearraa seetam har naanak tulahaa berree |1|കർത്താവേ, എൻ്റെ ഹൃദയം അങ്ങയുടെ പാദങ്ങളിൽ ചേർന്നിരിക്കുന്നു; നാനാക്കിൻ്റെ ചങ്ങാടവും വള്ളവുമാണ് കർത്താവ്. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |അഞ്ചാമത്തെ മെഹൽ:
ਜਿਨੑਾ ਦਿਸੰਦੜਿਆ ਦੁਰਮਤਿ ਵੰਞੈ ਮਿਤ੍ਰ ਅਸਾਡੜੇ ਸੇਈ ॥
jinaa disandarriaa duramat vanyai mitr asaaddarre seee |അവരുടെ ദർശനം എൻ്റെ ദുഷിച്ച മനസ്സിനെ തുരത്തുന്നു; അവർ മാത്രമാണ് എൻ്റെ യഥാർത്ഥ സുഹൃത്തുക്കൾ.
ਹਉ ਢੂਢੇਦੀ ਜਗੁ ਸਬਾਇਆ ਜਨ ਨਾਨਕ ਵਿਰਲੇ ਕੇਈ ॥੨॥
hau dtoodtedee jag sabaaeaa jan naanak virale keee |2|ഞാൻ ലോകം മുഴുവൻ തിരഞ്ഞു; ഓ ദാസൻ നാനാക്ക്, അത്തരം ആളുകൾ എത്ര വിരളമാണ്! ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਆਵੈ ਸਾਹਿਬੁ ਚਿਤਿ ਤੇਰਿਆ ਭਗਤਾ ਡਿਠਿਆ ॥
aavai saahib chit teriaa bhagataa dditthiaa |കർത്താവേ, ഗുരുവേ, ഞാൻ അങ്ങയുടെ ഭക്തരെ കാണുമ്പോൾ അങ്ങ് ഓർമ്മ വരുന്നു.
ਮਨ ਕੀ ਕਟੀਐ ਮੈਲੁ ਸਾਧਸੰਗਿ ਵੁਠਿਆ ॥
man kee katteeai mail saadhasang vutthiaa |വിശുദ്ധരുടെ കൂട്ടായ സാദ് സംഗത്തിൽ ഞാൻ വസിക്കുമ്പോൾ എൻ്റെ മനസ്സിലെ മാലിന്യം നീങ്ങുന്നു.
ਜਨਮ ਮਰਣ ਭਉ ਕਟੀਐ ਜਨ ਕਾ ਸਬਦੁ ਜਪਿ ॥
janam maran bhau katteeai jan kaa sabad jap |തൻ്റെ എളിയ ദാസൻ്റെ വചനം ധ്യാനിച്ച് ജനനമരണ ഭയം അകറ്റുന്നു.
ਬੰਧਨ ਖੋਲਨਿੑ ਸੰਤ ਦੂਤ ਸਭਿ ਜਾਹਿ ਛਪਿ ॥
bandhan kholani sant doot sabh jaeh chhap |വിശുദ്ധന്മാർ ബന്ധനങ്ങൾ അഴിക്കുന്നു, എല്ലാ പിശാചുക്കളും ചിതറിപ്പോകുന്നു.
ਤਿਸੁ ਸਿਉ ਲਾਇਨਿੑ ਰੰਗੁ ਜਿਸ ਦੀ ਸਭ ਧਾਰੀਆ ॥
tis siau laaeini rang jis dee sabh dhaareea |പ്രപഞ്ചം മുഴുവൻ സ്ഥാപിച്ചവനെ സ്നേഹിക്കാൻ അവ നമ്മെ പ്രചോദിപ്പിക്കുന്നു.
ਊਚੀ ਹੂੰ ਊਚਾ ਥਾਨੁ ਅਗਮ ਅਪਾਰੀਆ ॥
aoochee hoon aoochaa thaan agam apaareea |അപ്രാപ്യവും അനന്തവുമായ ഭഗവാൻ്റെ ഇരിപ്പിടം ഉന്നതങ്ങളിൽ ഏറ്റവും ഉയർന്നതാണ്.
ਰੈਣਿ ਦਿਨਸੁ ਕਰ ਜੋੜਿ ਸਾਸਿ ਸਾਸਿ ਧਿਆਈਐ ॥
rain dinas kar jorr saas saas dhiaaeeai |രാവും പകലും, നിങ്ങളുടെ കൈപ്പത്തികൾ ഒരുമിച്ച് അമർത്തി, ഓരോ ശ്വാസത്തിലും അവനെ ധ്യാനിക്കുക.
ਜਾ ਆਪੇ ਹੋਇ ਦਇਆਲੁ ਤਾਂ ਭਗਤ ਸੰਗੁ ਪਾਈਐ ॥੯॥
jaa aape hoe deaal taan bhagat sang paaeeai |9|ഭഗവാൻ സ്വയം കരുണയുള്ളവനായിത്തീരുമ്പോൾ, നാം അവൻ്റെ ഭക്തരുടെ സമൂഹത്തെ പ്രാപിക്കുന്നു. ||9||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |സലോക്, അഞ്ചാമത്തെ മെഹൽ:
ਬਾਰਿ ਵਿਡਾਨੜੈ ਹੁੰਮਸ ਧੁੰਮਸ ਕੂਕਾ ਪਈਆ ਰਾਹੀ ॥
baar viddaanarrai hunmas dhunmas kookaa peea raahee |ലോകത്തിലെ ഈ അത്ഭുത വനത്തിൽ, കുഴപ്പവും ആശയക്കുഴപ്പവും ഉണ്ട്; ഹൈവേകളിൽ നിന്ന് നിലവിളികൾ ഉയരുന്നു.
ਤਉ ਸਹ ਸੇਤੀ ਲਗੜੀ ਡੋਰੀ ਨਾਨਕ ਅਨਦ ਸੇਤੀ ਬਨੁ ਗਾਹੀ ॥੧॥
tau sah setee lagarree ddoree naanak anad setee ban gaahee |1|എൻ്റെ ഭർത്താവായ കർത്താവേ, ഞാൻ നിന്നോട് പ്രണയത്തിലാണ്; ഓ നാനാക്ക്, ഞാൻ സന്തോഷത്തോടെ കാട് കടക്കുന്നു. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |അഞ്ചാമത്തെ മെഹൽ:
ਸਚੀ ਬੈਸਕ ਤਿਨੑਾ ਸੰਗਿ ਜਿਨ ਸੰਗਿ ਜਪੀਐ ਨਾਉ ॥
sachee baisak tinaa sang jin sang japeeai naau |ഭഗവാൻ്റെ നാമം ധ്യാനിക്കുന്നവരുടെ കൂട്ടായ്മയാണ് യഥാർത്ഥ സമൂഹം.
ਤਿਨੑ ਸੰਗਿ ਸੰਗੁ ਨ ਕੀਚਈ ਨਾਨਕ ਜਿਨਾ ਆਪਣਾ ਸੁਆਉ ॥੨॥
tina sang sang na keechee naanak jinaa aapanaa suaau |2|നാനാക്ക്, സ്വന്തം താൽപ്പര്യങ്ങൾ മാത്രം നോക്കുന്നവരുമായി കൂട്ടുകൂടരുത്. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਸਾ ਵੇਲਾ ਪਰਵਾਣੁ ਜਿਤੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟਿਆ ॥
saa velaa paravaan jit satigur bhettiaa |യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ കണ്ടുമുട്ടുന്ന സമയമാണ് അംഗീകരിക്കപ്പെട്ടത്.
ਹੋਆ ਸਾਧੂ ਸੰਗੁ ਫਿਰਿ ਦੂਖ ਨ ਤੇਟਿਆ ॥
hoaa saadhoo sang fir dookh na tettiaa |വിശുദ്ധ കമ്പനിയായ സാദ് സംഗത്തിൽ ചേരുമ്പോൾ അയാൾക്ക് വീണ്ടും വേദന അനുഭവപ്പെടുന്നില്ല.
ਪਾਇਆ ਨਿਹਚਲੁ ਥਾਨੁ ਫਿਰਿ ਗਰਭਿ ਨ ਲੇਟਿਆ ॥
paaeaa nihachal thaan fir garabh na lettiaa |ശാശ്വതസ്ഥാനം പ്രാപിക്കുമ്പോൾ വീണ്ടും ഗർഭപാത്രത്തിൽ പ്രവേശിക്കേണ്ടതില്ല.
ਨਦਰੀ ਆਇਆ ਇਕੁ ਸਗਲ ਬ੍ਰਹਮੇਟਿਆ ॥
nadaree aaeaa ik sagal brahamettiaa |അവൻ എല്ലായിടത്തും ഏകദൈവത്തെ കാണാൻ വരുന്നു.
ਤਤੁ ਗਿਆਨੁ ਲਾਇ ਧਿਆਨੁ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਸਮੇਟਿਆ ॥
tat giaan laae dhiaan drisatt samettiaa |ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിൻ്റെ സത്തയിൽ അവൻ തൻ്റെ ധ്യാനം കേന്ദ്രീകരിക്കുകയും മറ്റ് കാഴ്ചകളിൽ നിന്ന് തൻ്റെ ശ്രദ്ധ പിൻവലിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਸਭੋ ਜਪੀਐ ਜਾਪੁ ਜਿ ਮੁਖਹੁ ਬੋਲੇਟਿਆ ॥
sabho japeeai jaap ji mukhahu bolettiaa |എല്ലാ കീർത്തനങ്ങളും വായ് കൊണ്ട് ജപിക്കുന്നവനാണ് ജപിക്കുന്നത്.
ਹੁਕਮੇ ਬੁਝਿ ਨਿਹਾਲੁ ਸੁਖਿ ਸੁਖੇਟਿਆ ॥
hukame bujh nihaal sukh sukhettiaa |ഭഗവാൻ്റെ കൽപ്പനയുടെ ഹുകം മനസ്സിലാക്കി, അവൻ സന്തുഷ്ടനാകുന്നു, അവനിൽ ശാന്തിയും സമാധാനവും നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
ਪਰਖਿ ਖਜਾਨੈ ਪਾਏ ਸੇ ਬਹੁੜਿ ਨ ਖੋਟਿਆ ॥੧੦॥
parakh khajaanai paae se bahurr na khottiaa |10|പരിശോധന നടത്തി കർത്താവിൻ്റെ ഭണ്ഡാരത്തിൽ നിക്ഷേപിച്ചവർ വീണ്ടും കള്ളപ്പണക്കാരായി പ്രഖ്യാപിക്കപ്പെടുന്നില്ല. ||10||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |സലോക്, അഞ്ചാമത്തെ മെഹൽ:
ਵਿਛੋਹੇ ਜੰਬੂਰ ਖਵੇ ਨ ਵੰਞਨਿ ਗਾਖੜੇ ॥
vichhohe janboor khave na vanyan gaakharre |വേർപിരിയലിൻ്റെ പിഞ്ചുകൾ സഹിക്കാൻ വളരെ വേദനാജനകമാണ്.
ਜੇ ਸੋ ਧਣੀ ਮਿਲੰਨਿ ਨਾਨਕ ਸੁਖ ਸੰਬੂਹ ਸਚੁ ॥੧॥
je so dhanee milan naanak sukh sanbooh sach |1|ഗുരു എന്നെ കാണാൻ വന്നിരുന്നെങ്കിൽ! ഓ നാനാക്ക്, അപ്പോൾ എനിക്ക് എല്ലാ യഥാർത്ഥ സുഖങ്ങളും ലഭിക്കും. ||1||