ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്

പേജ് - 60

ਮਨ ਰੇ ਕਿਉ ਛੂਟਹਿ ਬਿਨੁ ਪਿਆਰ ॥

man re kiau chhootteh bin piaar |

ഹേ മനസ്സേ, സ്നേഹമില്ലാതെ നീ എങ്ങനെ രക്ഷിക്കപ്പെടും?

ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਤਰਿ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਬਖਸੇ ਭਗਤਿ ਭੰਡਾਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

guramukh antar rav rahiaa bakhase bhagat bhanddaar |1| rahaau |

ഗുരുമുഖന്മാരുടെ ഉള്ളിൽ ദൈവം വ്യാപിക്കുന്നു. അവർ ഭക്തിയുടെ നിധിയാൽ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടവരാണ്. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਰੇ ਮਨ ਐਸੀ ਹਰਿ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਰਿ ਜੈਸੀ ਮਛੁਲੀ ਨੀਰ ॥

re man aaisee har siau preet kar jaisee machhulee neer |

ഓ മനസ്സേ, മത്സ്യം വെള്ളത്തെ സ്നേഹിക്കുന്നതുപോലെ ഭഗവാനെ സ്നേഹിക്കുക.

ਜਿਉ ਅਧਿਕਉ ਤਿਉ ਸੁਖੁ ਘਣੋ ਮਨਿ ਤਨਿ ਸਾਂਤਿ ਸਰੀਰ ॥

jiau adhikau tiau sukh ghano man tan saant sareer |

വെള്ളം കൂടുന്തോറും സന്തോഷവും മനസ്സിനും ശരീരത്തിനും സമാധാനവും കൂടും.

ਬਿਨੁ ਜਲ ਘੜੀ ਨ ਜੀਵਈ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਣੈ ਅਭ ਪੀਰ ॥੨॥

bin jal gharree na jeevee prabh jaanai abh peer |2|

വെള്ളമില്ലാതെ അവൾക്ക് ഒരു നിമിഷം പോലും ജീവിക്കാൻ കഴിയില്ല. അവളുടെ മനസ്സിൻ്റെ വേദന ദൈവത്തിനറിയാം. ||2||

ਰੇ ਮਨ ਐਸੀ ਹਰਿ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਰਿ ਜੈਸੀ ਚਾਤ੍ਰਿਕ ਮੇਹ ॥

re man aaisee har siau preet kar jaisee chaatrik meh |

ഓ മനസ്സേ, പാട്ടുപക്ഷി മഴയെ സ്നേഹിക്കുന്നതുപോലെ ഭഗവാനെ സ്നേഹിക്കൂ.

ਸਰ ਭਰਿ ਥਲ ਹਰੀਆਵਲੇ ਇਕ ਬੂੰਦ ਨ ਪਵਈ ਕੇਹ ॥

sar bhar thal hareeaavale ik boond na pavee keh |

കുളങ്ങൾ നിറഞ്ഞൊഴുകുന്നു, ഭൂമി പച്ചപ്പ് നിറഞ്ഞതാണ്, പക്ഷേ ആ ഒരു തുള്ളി മഴ അവളുടെ വായിൽ വീഴുന്നില്ലെങ്കിൽ അവ അവൾക്ക് എന്തായിരിക്കും?

ਕਰਮਿ ਮਿਲੈ ਸੋ ਪਾਈਐ ਕਿਰਤੁ ਪਇਆ ਸਿਰਿ ਦੇਹ ॥੩॥

karam milai so paaeeai kirat peaa sir deh |3|

അവൻ്റെ കൃപയാൽ അവൾ അത് സ്വീകരിക്കുന്നു; അല്ലെങ്കിൽ, അവളുടെ മുൻകാല പ്രവൃത്തികൾ കാരണം, അവൾ അവളുടെ തല നൽകുന്നു. ||3||

ਰੇ ਮਨ ਐਸੀ ਹਰਿ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਰਿ ਜੈਸੀ ਜਲ ਦੁਧ ਹੋਇ ॥

re man aaisee har siau preet kar jaisee jal dudh hoe |

ഓ മനസ്സേ, വെള്ളം പാലിനെ സ്നേഹിക്കുന്നതുപോലെ ഭഗവാനെ സ്നേഹിക്കുക.

ਆਵਟਣੁ ਆਪੇ ਖਵੈ ਦੁਧ ਕਉ ਖਪਣਿ ਨ ਦੇਇ ॥

aavattan aape khavai dudh kau khapan na dee |

പാലിൽ ചേർത്ത വെള്ളം തന്നെ ചൂട് താങ്ങുകയും പാൽ കത്തുന്നത് തടയുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਵਿਛੁੰਨਿਆ ਸਚਿ ਵਡਿਆਈ ਦੇਇ ॥੪॥

aape mel vichhuniaa sach vaddiaaee dee |4|

വേർപിരിഞ്ഞവരെ ദൈവം തന്നോട് വീണ്ടും ഒന്നിപ്പിക്കുകയും യഥാർത്ഥ മഹത്വം നൽകി അവരെ അനുഗ്രഹിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ||4||

ਰੇ ਮਨ ਐਸੀ ਹਰਿ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਰਿ ਜੈਸੀ ਚਕਵੀ ਸੂਰ ॥

re man aaisee har siau preet kar jaisee chakavee soor |

ഓ മനസ്സേ, ചക്വീ താറാവ് സൂര്യനെ സ്നേഹിക്കുന്നതുപോലെ ഭഗവാനെ സ്നേഹിക്കുക.

ਖਿਨੁ ਪਲੁ ਨੀਦ ਨ ਸੋਵਈ ਜਾਣੈ ਦੂਰਿ ਹਜੂਰਿ ॥

khin pal need na sovee jaanai door hajoor |

അവൾ ഒരു നിമിഷമോ ഒരു നിമിഷമോ ഉറങ്ങുന്നില്ല; സൂര്യൻ വളരെ അകലെയാണ്, പക്ഷേ അത് അടുത്തിരിക്കുന്നുവെന്ന് അവൾ കരുതുന്നു.

ਮਨਮੁਖਿ ਸੋਝੀ ਨਾ ਪਵੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਹਜੂਰਿ ॥੫॥

manamukh sojhee naa pavai guramukh sadaa hajoor |5|

സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖന് ധാരണ വരുന്നില്ല. എന്നാൽ ഗുരുമുഖനോട് ഭഗവാൻ എപ്പോഴും അടുത്താണ്. ||5||

ਮਨਮੁਖਿ ਗਣਤ ਗਣਾਵਣੀ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਇ ॥

manamukh ganat ganaavanee karataa kare su hoe |

സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖർ അവരുടെ കണക്കുകൂട്ടലുകളും പദ്ധതികളും ഉണ്ടാക്കുന്നു, പക്ഷേ സ്രഷ്ടാവിൻ്റെ പ്രവർത്തനങ്ങൾ മാത്രമേ നടക്കൂ.

ਤਾ ਕੀ ਕੀਮਤਿ ਨਾ ਪਵੈ ਜੇ ਲੋਚੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥

taa kee keemat naa pavai je lochai sabh koe |

എല്ലാവരും അങ്ങനെ ചെയ്യാൻ ആഗ്രഹിച്ചാലും അവൻ്റെ മൂല്യം കണക്കാക്കാനാവില്ല.

ਗੁਰਮਤਿ ਹੋਇ ਤ ਪਾਈਐ ਸਚਿ ਮਿਲੈ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥੬॥

guramat hoe ta paaeeai sach milai sukh hoe |6|

ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങളിലൂടെ അത് വെളിപ്പെടുന്നു. സത്യവുമായുള്ള കൂടിക്കാഴ്ച, സമാധാനം കണ്ടെത്തുന്നു. ||6||

ਸਚਾ ਨੇਹੁ ਨ ਤੁਟਈ ਜੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੈ ਸੋਇ ॥

sachaa nehu na tuttee je satigur bhettai soe |

യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ കണ്ടുമുട്ടിയാൽ യഥാർത്ഥ സ്നേഹം തകരുകയില്ല.

ਗਿਆਨ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਈਐ ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਸੋਝੀ ਹੋਇ ॥

giaan padaarath paaeeai tribhavan sojhee hoe |

ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിൻ്റെ സമ്പത്ത് നേടുന്നതിലൂടെ, മൂന്ന് ലോകങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള ധാരണ ലഭിക്കും.

ਨਿਰਮਲੁ ਨਾਮੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਜੇ ਗੁਣ ਕਾ ਗਾਹਕੁ ਹੋਇ ॥੭॥

niramal naam na veesarai je gun kaa gaahak hoe |7|

അതിനാൽ യോഗ്യതയുടെ ഉപഭോക്താവാകുക, കർത്താവിൻ്റെ നാമമായ നിഷ്കളങ്ക നാമം മറക്കരുത്. ||7||

ਖੇਲਿ ਗਏ ਸੇ ਪੰਖਣੂੰ ਜੋ ਚੁਗਦੇ ਸਰ ਤਲਿ ॥

khel ge se pankhanoon jo chugade sar tal |

കുളത്തിൻ്റെ കരയിൽ കൊത്തിക്കൊണ്ടിരുന്ന പക്ഷികൾ കളിച്ചു പോയി.

ਘੜੀ ਕਿ ਮੁਹਤਿ ਕਿ ਚਲਣਾ ਖੇਲਣੁ ਅਜੁ ਕਿ ਕਲਿ ॥

gharree ki muhat ki chalanaa khelan aj ki kal |

ഒരു നിമിഷത്തിനുള്ളിൽ, ഒരു നിമിഷത്തിനുള്ളിൽ, നമുക്കും പോകണം. നമ്മുടെ കളി ഇന്നോ നാളെയോ മാത്രം.

ਜਿਸੁ ਤੂੰ ਮੇਲਹਿ ਸੋ ਮਿਲੈ ਜਾਇ ਸਚਾ ਪਿੜੁ ਮਲਿ ॥੮॥

jis toon meleh so milai jaae sachaa pirr mal |8|

എന്നാൽ കർത്താവേ, നീ ആരെ ഒന്നിപ്പിക്കുന്നുവോ അവർ നിന്നോട് ഐക്യപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു; അവർ സത്യത്തിൻ്റെ അരീനയിൽ ഒരു ഇരിപ്പിടം നേടുന്നു. ||8||

ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਊਪਜੈ ਹਉਮੈ ਮੈਲੁ ਨ ਜਾਇ ॥

bin gur preet na aoopajai haumai mail na jaae |

ഗുരുവില്ലാതെ സ്നേഹം ഉദിക്കുന്നില്ല, അഹന്തയുടെ മാലിന്യം നീങ്ങുന്നില്ല.

ਸੋਹੰ ਆਪੁ ਪਛਾਣੀਐ ਸਬਦਿ ਭੇਦਿ ਪਤੀਆਇ ॥

sohan aap pachhaaneeai sabad bhed pateeae |

"അവൻ ഞാനാണ്" എന്ന് ഉള്ളിൽ തിരിച്ചറിയുകയും ശബ്ദത്താൽ തുളച്ചുകയറുകയും ചെയ്യുന്ന ഒരാൾ സംതൃപ്തനാണ്.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੁ ਪਛਾਣੀਐ ਅਵਰ ਕਿ ਕਰੇ ਕਰਾਇ ॥੯॥

guramukh aap pachhaaneeai avar ki kare karaae |9|

ഒരാൾ ഗുരുമുഖനായി മാറുകയും സ്വയം തിരിച്ചറിയുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ, അതിൽ കൂടുതൽ എന്താണ് ചെയ്യാനുള്ളത് അല്ലെങ്കിൽ ചെയ്യാനുള്ളത്? ||9||

ਮਿਲਿਆ ਕਾ ਕਿਆ ਮੇਲੀਐ ਸਬਦਿ ਮਿਲੇ ਪਤੀਆਇ ॥

miliaa kaa kiaa meleeai sabad mile pateeae |

കർത്താവുമായി ഇതിനകം ഐക്യപ്പെട്ടവരോട് എന്തിനാണ് ഐക്യത്തെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കുന്നത്? ശബ്ദം ലഭിച്ച് അവർ തൃപ്തരാണ്.

ਮਨਮੁਖਿ ਸੋਝੀ ਨਾ ਪਵੈ ਵੀਛੁੜਿ ਚੋਟਾ ਖਾਇ ॥

manamukh sojhee naa pavai veechhurr chottaa khaae |

സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖർ മനസ്സിലാക്കുന്നില്ല; അവനിൽ നിന്ന് വേർപെട്ടു, അവർ അടി സഹിക്കുന്നു.

ਨਾਨਕ ਦਰੁ ਘਰੁ ਏਕੁ ਹੈ ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਜੀ ਜਾਇ ॥੧੦॥੧੧॥

naanak dar ghar ek hai avar na doojee jaae |10|11|

ഓ നാനാക്ക്, അവൻ്റെ വീട്ടിലേക്ക് ഒരു വാതിൽ മാത്രമേയുള്ളൂ; വേറെ സ്ഥലമില്ല. ||10||11||

ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥

sireeraag mahalaa 1 |

സിരീ രാഗ്, ആദ്യ മെഹൽ:

ਮਨਮੁਖਿ ਭੁਲੈ ਭੁਲਾਈਐ ਭੂਲੀ ਠਉਰ ਨ ਕਾਇ ॥

manamukh bhulai bhulaaeeai bhoolee tthaur na kaae |

സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖർ ഭ്രമിച്ചും വഞ്ചിക്കപ്പെട്ടും ചുറ്റിനടക്കുന്നു. അവർ വിശ്രമിക്കാൻ ഇടം കണ്ടെത്തുന്നില്ല.

ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਕੋ ਨ ਦਿਖਾਵਈ ਅੰਧੀ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥

gur bin ko na dikhaavee andhee aavai jaae |

ഗുരുവില്ലാതെ ആർക്കും വഴി കാണിക്കില്ല. അന്ധന്മാരെപ്പോലെ അവർ വന്നും പോയും തുടരുന്നു.

ਗਿਆਨ ਪਦਾਰਥੁ ਖੋਇਆ ਠਗਿਆ ਮੁਠਾ ਜਾਇ ॥੧॥

giaan padaarath khoeaa tthagiaa mutthaa jaae |1|

ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിൻ്റെ നിധി നഷ്ടപ്പെട്ട അവർ വഞ്ചിക്കുകയും കൊള്ളയടിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ||1||

ਬਾਬਾ ਮਾਇਆ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇ ॥

baabaa maaeaa bharam bhulaae |

ഹേ ബാബ, മായ അതിൻ്റെ ഭ്രമം കൊണ്ട് വഞ്ചിക്കുന്നു.

ਭਰਮਿ ਭੁਲੀ ਡੋਹਾਗਣੀ ਨਾ ਪਿਰ ਅੰਕਿ ਸਮਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

bharam bhulee ddohaaganee naa pir ank samaae |1| rahaau |

സംശയത്താൽ വഞ്ചിക്കപ്പെട്ട്, ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ട വധുവിനെ അവളുടെ പ്രിയപ്പെട്ടവൻ്റെ മടിയിലേക്ക് സ്വീകരിക്കുന്നില്ല. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਭੂਲੀ ਫਿਰੈ ਦਿਸੰਤਰੀ ਭੂਲੀ ਗ੍ਰਿਹੁ ਤਜਿ ਜਾਇ ॥

bhoolee firai disantaree bhoolee grihu taj jaae |

കബളിപ്പിക്കപ്പെട്ട വധു വിദേശ രാജ്യങ്ങളിൽ അലഞ്ഞു തിരിയുന്നു; അവൾ പോയി, സ്വന്തം വീട് ഉപേക്ഷിക്കുന്നു.

ਭੂਲੀ ਡੂੰਗਰਿ ਥਲਿ ਚੜੈ ਭਰਮੈ ਮਨੁ ਡੋਲਾਇ ॥

bhoolee ddoongar thal charrai bharamai man ddolaae |

വഞ്ചിക്കപ്പെട്ട അവൾ പീഠഭൂമികളും മലകളും കയറുന്നു; അവളുടെ മനസ്സ് സംശയത്തിൽ അലയുന്നു.

ਧੁਰਹੁ ਵਿਛੁੰਨੀ ਕਿਉ ਮਿਲੈ ਗਰਬਿ ਮੁਠੀ ਬਿਲਲਾਇ ॥੨॥

dhurahu vichhunee kiau milai garab mutthee bilalaae |2|

പ്രിമൽ ബീയിംഗിൽ നിന്ന് വേർപിരിഞ്ഞ അവൾക്ക് അവനെ എങ്ങനെ വീണ്ടും കണ്ടുമുട്ടാൻ കഴിയും? അഹങ്കാരത്താൽ കൊള്ളയടിക്കപ്പെട്ടവൾ നിലവിളിക്കുകയും പരിഭവിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ||2||