ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 20
ਪੰਚ ਭੂਤ ਸਚਿ ਭੈ ਰਤੇ ਜੋਤਿ ਸਚੀ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥
panch bhoot sach bhai rate jot sachee man maeh |പഞ്ചഭൂതങ്ങളുടെ ശരീരം സത്യത്തോടുള്ള ഭയത്തിൽ ചായം പൂശിയിരിക്കുന്നു; മനസ്സ് യഥാർത്ഥ വെളിച്ചത്താൽ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਅਉਗਣ ਵੀਸਰੇ ਗੁਰਿ ਰਾਖੇ ਪਤਿ ਤਾਹਿ ॥੪॥੧੫॥
naanak aaugan veesare gur raakhe pat taeh |4|15|ഓ നാനാക്ക്, നിൻ്റെ കുറവുകൾ മറക്കും; ഗുരു നിങ്ങളുടെ ബഹുമാനം കാത്തുസൂക്ഷിക്കും. ||4||15||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥
sireeraag mahalaa 1 |സിരീ രാഗ്, ആദ്യ മെഹൽ:
ਨਾਨਕ ਬੇੜੀ ਸਚ ਕੀ ਤਰੀਐ ਗੁਰ ਵੀਚਾਰਿ ॥
naanak berree sach kee tareeai gur veechaar |ഓ നാനാക്ക്, സത്യത്തിൻ്റെ കപ്പൽ നിങ്ങളെ കടത്തിവിടും; ഗുരുവിനെ ധ്യാനിക്കുക.
ਇਕਿ ਆਵਹਿ ਇਕਿ ਜਾਵਹੀ ਪੂਰਿ ਭਰੇ ਅਹੰਕਾਰਿ ॥
eik aaveh ik jaavahee poor bhare ahankaar |ചിലർ വരുന്നു, ചിലർ പോകുന്നു; അവർ പൂർണ്ണമായും അഹംഭാവത്താൽ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
ਮਨਹਠਿ ਮਤੀ ਬੂਡੀਐ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਸੁ ਤਾਰਿ ॥੧॥
manahatth matee booddeeai guramukh sach su taar |1|ദുശ്ശാഠ്യത്താൽ ബുദ്ധി മുങ്ങിപ്പോകുന്നു; ഗുരുമുഖനും സത്യവാനും ആയ ഒരാൾ രക്ഷിക്കപ്പെടുന്നു. ||1||
ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਕਿਉ ਤਰੀਐ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
gur bin kiau tareeai sukh hoe |ഗുരുവില്ലാതെ ഒരാൾക്ക് എങ്ങനെ സമാധാനം കണ്ടെത്താൻ കഴിയും?
ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਰਾਖੁ ਤੂ ਮੈ ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਜਾ ਕੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jiau bhaavai tiau raakh too mai avar na doojaa koe |1| rahaau |കർത്താവേ, അങ്ങയുടെ ഇഷ്ടം പോലെ നീ എന്നെ രക്ഷിക്കേണമേ. മറ്റൊന്നും എനിക്കായി ഇല്ല. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਆਗੈ ਦੇਖਉ ਡਉ ਜਲੈ ਪਾਛੈ ਹਰਿਓ ਅੰਗੂਰੁ ॥
aagai dekhau ddau jalai paachhai hario angoor |എൻ്റെ മുന്നിൽ, കാട് കത്തുന്നത് ഞാൻ കാണുന്നു; എൻ്റെ പിന്നിൽ, പച്ച ചെടികൾ തളിർക്കുന്നത് ഞാൻ കാണുന്നു.
ਜਿਸ ਤੇ ਉਪਜੈ ਤਿਸ ਤੇ ਬਿਨਸੈ ਘਟਿ ਘਟਿ ਸਚੁ ਭਰਪੂਰਿ ॥
jis te upajai tis te binasai ghatt ghatt sach bharapoor |നാം ആരിൽ നിന്നാണോ വന്നത് എന്നതിൽ നാം ലയിക്കും. സത്യമായവൻ ഓരോ ഹൃദയത്തിലും വ്യാപിച്ചിരിക്കുന്നു.
ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਵਹੀ ਸਾਚੈ ਮਹਲਿ ਹਦੂਰਿ ॥੨॥
aape mel milaavahee saachai mahal hadoor |2|അവൻ തന്നെ നമ്മെ തന്നോട് ഐക്യത്തിൽ ഒന്നിപ്പിക്കുന്നു; അവൻ്റെ സാന്നിധ്യത്തിൻ്റെ യഥാർത്ഥ മാളിക അടുത്താണ്. ||2||
ਸਾਹਿ ਸਾਹਿ ਤੁਝੁ ਸੰਮਲਾ ਕਦੇ ਨ ਵਿਸਾਰੇਉ ॥
saeh saeh tujh samalaa kade na visaareo |ഓരോ ശ്വാസത്തിലും ഞാൻ നിന്നിൽ വസിക്കുന്നു; ഞാൻ നിന്നെ ഒരിക്കലും മറക്കില്ല.
ਜਿਉ ਜਿਉ ਸਾਹਬੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੇਉ ॥
jiau jiau saahab man vasai guramukh amrit peo |നാഥനും ഗുരുവും മനസ്സിൽ എത്രയധികം കുടികൊള്ളുന്നുവോ അത്രയധികം ഗുരുമുഖൻ അമൃത് കുടിക്കുന്നു.
ਮਨੁ ਤਨੁ ਤੇਰਾ ਤੂ ਧਣੀ ਗਰਬੁ ਨਿਵਾਰਿ ਸਮੇਉ ॥੩॥
man tan teraa too dhanee garab nivaar sameo |3|മനസ്സും ശരീരവും നിങ്ങളുടേതാണ്; നീയാണ് എൻ്റെ ഗുരു. എൻ്റെ അഹങ്കാരത്തിൽ നിന്ന് എന്നെ അകറ്റൂ, ഞാൻ നിന്നിൽ ലയിക്കട്ടെ. ||3||
ਜਿਨਿ ਏਹੁ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ਤ੍ਰਿਭਵਣੁ ਕਰਿ ਆਕਾਰੁ ॥
jin ehu jagat upaaeaa tribhavan kar aakaar |ഈ പ്രപഞ്ചത്തെ രൂപപ്പെടുത്തിയവൻ മൂന്ന് ലോകങ്ങളുടെയും സൃഷ്ടി സൃഷ്ടിച്ചു.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਚਾਨਣੁ ਜਾਣੀਐ ਮਨਮੁਖਿ ਮੁਗਧੁ ਗੁਬਾਰੁ ॥
guramukh chaanan jaaneeai manamukh mugadh gubaar |ഗുർമുഖിന് ദിവ്യപ്രകാശം അറിയാം, അതേസമയം വിഡ്ഢി സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മൻമുഖൻ ഇരുട്ടിൽ തപ്പിനടക്കുന്നു.
ਘਟਿ ਘਟਿ ਜੋਤਿ ਨਿਰੰਤਰੀ ਬੂਝੈ ਗੁਰਮਤਿ ਸਾਰੁ ॥੪॥
ghatt ghatt jot nirantaree boojhai guramat saar |4|ഓരോ ഹൃദയത്തിലും ആ പ്രകാശം കാണുന്ന ഒരാൾ ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങളുടെ അന്തഃസത്ത മനസ്സിലാക്കുന്നു. ||4||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਿਨੀ ਜਾਣਿਆ ਤਿਨ ਕੀਚੈ ਸਾਬਾਸਿ ॥
guramukh jinee jaaniaa tin keechai saabaas |മനസ്സിലാക്കുന്നവർ ഗുർമുഖാണ്; അവരെ തിരിച്ചറിയുകയും അഭിനന്ദിക്കുകയും ചെയ്യുക.
ਸਚੇ ਸੇਤੀ ਰਲਿ ਮਿਲੇ ਸਚੇ ਗੁਣ ਪਰਗਾਸਿ ॥
sache setee ral mile sache gun paragaas |അവർ കണ്ടുമുട്ടുകയും സത്യവുമായി ലയിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. അവർ യഥാർത്ഥമായവൻ്റെ ശ്രേഷ്ഠതയുടെ പ്രകാശമാനമായ പ്രകടനമായി മാറുന്നു.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਸੰਤੋਖੀਆ ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਪ੍ਰਭ ਪਾਸਿ ॥੫॥੧੬॥
naanak naam santokheea jeeo pindd prabh paas |5|16|നാനാക്ക്, അവർ ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമത്തിൽ സംതൃപ്തരാണ്. അവർ തങ്ങളുടെ ശരീരവും ആത്മാവും ദൈവത്തിനു സമർപ്പിക്കുന്നു. ||5||16||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥
sireeraag mahalaa 1 |സിരീ രാഗ്, ആദ്യ മെഹൽ:
ਸੁਣਿ ਮਨ ਮਿਤ੍ਰ ਪਿਆਰਿਆ ਮਿਲੁ ਵੇਲਾ ਹੈ ਏਹ ॥
sun man mitr piaariaa mil velaa hai eh |എൻ്റെ മനസ്സേ, എൻ്റെ സുഹൃത്തേ, എൻ്റെ പ്രിയേ, ശ്രദ്ധിക്കൂ: ഇപ്പോൾ കർത്താവിനെ കാണാനുള്ള സമയമാണ്.
ਜਬ ਲਗੁ ਜੋਬਨਿ ਸਾਸੁ ਹੈ ਤਬ ਲਗੁ ਇਹੁ ਤਨੁ ਦੇਹ ॥
jab lag joban saas hai tab lag ihu tan deh |യൗവനവും ശ്വാസവും ഉള്ളിടത്തോളം ഈ ശരീരം അവനു നൽകുക.
ਬਿਨੁ ਗੁਣ ਕਾਮਿ ਨ ਆਵਈ ਢਹਿ ਢੇਰੀ ਤਨੁ ਖੇਹ ॥੧॥
bin gun kaam na aavee dteh dteree tan kheh |1|പുണ്യമില്ലാതെ അത് ഉപയോഗശൂന്യമാണ്; ശരീരം പൊടിപടലമായി ചിതറിപ്പോകും. ||1||
ਮੇਰੇ ਮਨ ਲੈ ਲਾਹਾ ਘਰਿ ਜਾਹਿ ॥
mere man lai laahaa ghar jaeh |എൻ്റെ മനസ്സേ, നിങ്ങൾ വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങുന്നതിന് മുമ്പ് ലാഭം നേടൂ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹੀਐ ਹਉਮੈ ਨਿਵਰੀ ਭਾਹਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guramukh naam salaaheeai haumai nivaree bhaeh |1| rahaau |ഗുരുമുഖൻ നാമത്തെ സ്തുതിക്കുന്നു, അഹംഭാവത്തിൻ്റെ അഗ്നി അണഞ്ഞു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਗੰਢਣੁ ਗੰਢੀਐ ਲਿਖਿ ਪੜਿ ਬੁਝਹਿ ਭਾਰੁ ॥
sun sun gandtan gandteeai likh parr bujheh bhaar |വീണ്ടും വീണ്ടും നമ്മൾ കഥകൾ കേൾക്കുകയും പറയുകയും ചെയ്യുന്നു; ഞങ്ങൾ ധാരാളം അറിവുകൾ വായിക്കുകയും എഴുതുകയും മനസ്സിലാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു,
ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਅਹਿਨਿਸਿ ਅਗਲੀ ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ਵਿਕਾਰੁ ॥
trisanaa ahinis agalee haumai rog vikaar |എന്നിട്ടും, ആഗ്രഹങ്ങൾ രാവും പകലും വർദ്ധിക്കുന്നു, അഹംഭാവം എന്ന രോഗം നമ്മെ അഴിമതിയിൽ നിറയ്ക്കുന്നു.
ਓਹੁ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ਅਤੋਲਵਾ ਗੁਰਮਤਿ ਕੀਮਤਿ ਸਾਰੁ ॥੨॥
ohu veparavaahu atolavaa guramat keemat saar |2|ആ അശ്രദ്ധനായ ഭഗവാനെ വിലമതിക്കാനാവില്ല; അവൻ്റെ യഥാർത്ഥ മൂല്യം ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങളുടെ ജ്ഞാനത്തിലൂടെ മാത്രമേ അറിയൂ. ||2||
ਲਖ ਸਿਆਣਪ ਜੇ ਕਰੀ ਲਖ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਮਿਲਾਪੁ ॥
lakh siaanap je karee lakh siau preet milaap |ആർക്കെങ്കിലും ലക്ഷക്കണക്കിന് ബുദ്ധിപരമായ തന്ത്രങ്ങളും ലക്ഷക്കണക്കിന് ആളുകളുടെ സ്നേഹവും കൂട്ടായ്മയും ഉണ്ടെങ്കിലും
ਬਿਨੁ ਸੰਗਤਿ ਸਾਧ ਨ ਧ੍ਰਾਪੀਆ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਦੂਖ ਸੰਤਾਪੁ ॥
bin sangat saadh na dhraapeea bin naavai dookh santaap |അപ്പോഴും, വിശുദ്ധ സംഘമായ സാദ് സംഗത്ത് ഇല്ലെങ്കിൽ, അയാൾക്ക് സംതൃപ്തി തോന്നില്ല. പേരില്ലാതെ എല്ലാവരും ദുഃഖത്തിൽ സഹിക്കുന്നു.
ਹਰਿ ਜਪਿ ਜੀਅਰੇ ਛੁਟੀਐ ਗੁਰਮੁਖਿ ਚੀਨੈ ਆਪੁ ॥੩॥
har jap jeeare chhutteeai guramukh cheenai aap |3|കർത്താവിൻ്റെ നാമം ജപിച്ചാൽ, എൻ്റെ ആത്മാവേ, നീ മോചിതനാകും; ഗുർമുഖ് എന്ന നിലയിൽ, നിങ്ങൾ സ്വയം മനസ്സിലാക്കും. ||3||
ਤਨੁ ਮਨੁ ਗੁਰ ਪਹਿ ਵੇਚਿਆ ਮਨੁ ਦੀਆ ਸਿਰੁ ਨਾਲਿ ॥
tan man gur peh vechiaa man deea sir naal |ഞാൻ എൻ്റെ ശരീരവും മനസ്സും ഗുരുവിന് വിറ്റു, എൻ്റെ മനസ്സും തലയും ഞാൻ നൽകി.
ਤ੍ਰਿਭਵਣੁ ਖੋਜਿ ਢੰਢੋਲਿਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਖੋਜਿ ਨਿਹਾਲਿ ॥
tribhavan khoj dtandtoliaa guramukh khoj nihaal |മൂന്നു ലോകങ്ങളിലും ഞാൻ അവനെ അന്വേഷിക്കുകയും അന്വേഷിക്കുകയും ചെയ്തു; അപ്പോൾ, ഗുരുമുഖൻ എന്ന നിലയിൽ, ഞാൻ അവനെ അന്വേഷിച്ചു കണ്ടെത്തി.
ਸਤਗੁਰਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਆ ਨਾਨਕ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਨਾਲਿ ॥੪॥੧੭॥
satagur mel milaaeaa naanak so prabh naal |4|17|നാനാക്ക്, ആ ദൈവവുമായുള്ള ഐക്യത്തിൽ യഥാർത്ഥ ഗുരു എന്നെ ഒന്നിപ്പിച്ചു. ||4||17||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥
sireeraag mahalaa 1 |സിരീ രാഗ്, ആദ്യ മെഹൽ:
ਮਰਣੈ ਕੀ ਚਿੰਤਾ ਨਹੀ ਜੀਵਣ ਕੀ ਨਹੀ ਆਸ ॥
maranai kee chintaa nahee jeevan kee nahee aas |മരിക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ച് എനിക്ക് ആകുലതയില്ല, ജീവിക്കുമെന്ന പ്രതീക്ഷയുമില്ല.
ਤੂ ਸਰਬ ਜੀਆ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਹੀ ਲੇਖੈ ਸਾਸ ਗਿਰਾਸ ॥
too sarab jeea pratipaalahee lekhai saas giraas |നീ എല്ലാ ജീവജാലങ്ങളുടെയും പ്രിയങ്കരനാണ്; ഞങ്ങളുടെ ശ്വാസങ്ങളുടെയും ഭക്ഷണപദാർത്ഥങ്ങളുടെയും കണക്ക് നിങ്ങൾ സൂക്ഷിക്കുന്നു.
ਅੰਤਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤੂ ਵਸਹਿ ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਨਿਰਜਾਸਿ ॥੧॥
antar guramukh too vaseh jiau bhaavai tiau nirajaas |1|നിങ്ങൾ ഗുർമുഖിനുള്ളിൽ വസിക്കുന്നു. നിങ്ങളുടെ ഇഷ്ടം പോലെ, ഞങ്ങളുടെ വിഹിതം നിങ്ങൾ തീരുമാനിക്കുക. ||1||
ਜੀਅਰੇ ਰਾਮ ਜਪਤ ਮਨੁ ਮਾਨੁ ॥
jeeare raam japat man maan |എൻ്റെ ആത്മാവേ, ഭഗവാൻ്റെ നാമം ജപിക്കുക; മനസ്സിന് സന്തോഷവും സമാധാനവും ലഭിക്കും.
ਅੰਤਰਿ ਲਾਗੀ ਜਲਿ ਬੁਝੀ ਪਾਇਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
antar laagee jal bujhee paaeaa guramukh giaan |1| rahaau |ഉള്ളിൽ ആളിക്കത്തുന്ന തീ അണഞ്ഞു; ഗുരുമുഖന് ആത്മീയ ജ്ഞാനം ലഭിക്കുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||