En það er alls ekki uppfyllt og á endanum deyr það, örmagna. ||1||Hlé||
Það skapar ekki ró, frið og jafnvægi; svona virkar þetta.
Hann veit ekki hvað tilheyrir honum og öðrum. Hann brennur af kynferðislegri löngun og reiði. ||1||
Heimurinn er umvafinn sársaukahafi; Ó Drottinn, frelsaðu þræl þinn!
Nanak leitar að helgidómi lótusfætur þíns; Nanak er að eilífu og alltaf fórn. ||2||84||107||
Saarang, Fifth Mehl:
Ó syndari, hver kenndi þér að syndga?
Þú hugleiðir ekki Drottin þinn og meistara, jafnvel í eitt augnablik; það var hann sem gaf þér líkama þinn og sál. ||1||Hlé||
Að borða, drekka og sofa, þú ert hamingjusamur, en þegar þú hugleiðir Naam, nafn Drottins, ertu ömurlegur.
Í móðurkviði þinnar grétir þú og væltir eins og aumingi. ||1||
Og nú, bundinn af miklu stolti og spillingu, munt þú reika í endalausum holdgervingum.
Þú hefur gleymt Drottni alheimsins; hvaða eymd verður hlutskipti þitt núna? Ó Nanak, friður er fundinn með því að átta sig á háleitu ástandi Drottins. ||2||85||108||
Saarang, Fifth Mehl:
Ó móðir, ég hef gripið verndina, helgidóm fóta Drottins.
Þegar ég horfi á hina blessuðu sýn Darshans hans, er hugur minn heilluð og illmennska er tekinn í burtu. ||1||Hlé||
Hann er órannsakanlegur, óskiljanlegur, upphafinn og hár, eilífur og óforgengilegur; Ekki er hægt að meta verðmæti hans.
Þegar ég horfði á hann, horfði á hann í vatninu og á landinu, hefur hugur minn blómstrað í alsælu. Hann er algjörlega gegnsýrður og gegnsýrir allt. ||1||
Miskunnsamur hinum hógværa, ástvinur minn, tælari hugar míns; fund með hinum heilaga, hann er þekktur.
Nanak lifir, hugleiðir, hugleiðir til minningar um Drottin; Sendiboði dauðans getur ekki náð honum eða kvatt hann. ||2||86||109||
Saarang, Fifth Mehl:
Ó mamma, hugur minn er ölvaður.
Þegar ég horfi á hinn miskunnsama Drottin, fyllist ég sælu og friði; gegnsýrð af háleitum kjarna Drottins, ég er ölvaður. ||1||Hlé||
Ég er orðinn flekklaus og hreinn, syngjandi Drottins lofsöng; Ég verð aldrei aftur skítugur.
Meðvitund mín beinist að Lotusfætur Guðs; Ég hef hitt hina óendanlegu, æðstu veru. ||1||
Hann tekur mér í hönd og hefur gefið mér allt; Hann hefur kveikt á lampanum mínum.
Ó Nanak, njóttu Naamsins, nafns Drottins, ég hef orðið aðskilinn. Kynslóðir mínar hafa líka borist yfir. ||2||87||110||
Saarang, Fifth Mehl:
Ó móðir, með því að hugleiða til minningar um einhvern annan, deyr hinn dauðlegi.
Þegar hann yfirgefur Drottin alheimsins, gjafa sálna, er hinn dauðlegi upptekinn og flæktur í Maya. ||1||Hlé||
Þegar hann gleymir Naaminu, nafni Drottins, gengur hann aðra leið og fellur í hræðilegasta helvíti.
Hann verður fyrir óteljandi refsingum og reikar frá móðurkviði til móður í endurholdgun. ||1||
Þeir einir eru auðugir og þeir einir eru virðulegir, sem eru niðursokknir í helgidóm Drottins.
Með náð Guru, ó Nanak, sigra þeir heiminn; þeir koma og fara aldrei aftur í endurholdgun. ||2||88||111||
Saarang, Fifth Mehl:
Drottinn hefir höggvið niður skakka tré svika minna.
Efaskógurinn er brenndur í burtu á augabragði, af eldi Drottins nafns. ||1||Hlé||
Kynferðisleg löngun, reiði og rógburð eru horfin; í Saadh Sangat, Félagi hins heilaga, hef ég barið þá og rekið þá burt.