ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 145
ਜਾ ਤੁਧੁ ਭਾਵਹਿ ਤਾ ਕਰਹਿ ਬਿਭੂਤਾ ਸਿੰਙੀ ਨਾਦੁ ਵਜਾਵਹਿ ॥
jaa tudh bhaaveh taa kareh bibhootaa singee naad vajaaveh |ಅದು ನಿಮಗೆ ಇಷ್ಟವಾದಾಗ, ನಾವು ನಮ್ಮ ದೇಹವನ್ನು ಬೂದಿಯಿಂದ ಲೇಪಿಸುತ್ತೇವೆ ಮತ್ತು ಕೊಂಬು ಮತ್ತು ಶಂಖವನ್ನು ಊದುತ್ತೇವೆ.
ਜਾ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਤਾ ਪੜਹਿ ਕਤੇਬਾ ਮੁਲਾ ਸੇਖ ਕਹਾਵਹਿ ॥
jaa tudh bhaavai taa parreh katebaa mulaa sekh kahaaveh |ಅದು ನಿಮಗೆ ಇಷ್ಟವಾದಾಗ, ನಾವು ಇಸ್ಲಾಮಿಕ್ ಧರ್ಮಗ್ರಂಥಗಳನ್ನು ಓದುತ್ತೇವೆ ಮತ್ತು ಮುಲ್ಲಾಗಳು ಮತ್ತು ಶೇಖ್ಗಳು ಎಂದು ಪ್ರಶಂಸಿಸುತ್ತೇವೆ.
ਜਾ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਤਾ ਹੋਵਹਿ ਰਾਜੇ ਰਸ ਕਸ ਬਹੁਤੁ ਕਮਾਵਹਿ ॥
jaa tudh bhaavai taa hoveh raaje ras kas bahut kamaaveh |ಅದು ನಿಮಗೆ ಇಷ್ಟವಾದಾಗ, ನಾವು ರಾಜರಾಗುತ್ತೇವೆ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯ ರುಚಿ ಮತ್ತು ಸಂತೋಷಗಳನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತೇವೆ.
ਜਾ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਤੇਗ ਵਗਾਵਹਿ ਸਿਰ ਮੁੰਡੀ ਕਟਿ ਜਾਵਹਿ ॥
jaa tudh bhaavai teg vagaaveh sir munddee katt jaaveh |ಅದು ನಿಮಗೆ ಇಷ್ಟವಾದಾಗ, ನಾವು ಕತ್ತಿಯನ್ನು ಪ್ರಯೋಗಿಸುತ್ತೇವೆ ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ಶತ್ರುಗಳ ತಲೆಗಳನ್ನು ಕತ್ತರಿಸುತ್ತೇವೆ.
ਜਾ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਜਾਹਿ ਦਿਸੰਤਰਿ ਸੁਣਿ ਗਲਾ ਘਰਿ ਆਵਹਿ ॥
jaa tudh bhaavai jaeh disantar sun galaa ghar aaveh |ನಿನಗೆ ಇಷ್ಟವಾದಾಗ ನಾವು ಅನ್ಯದೇಶಗಳಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತೇವೆ; ಮನೆಯ ಸುದ್ದಿ ಕೇಳಿ, ನಾವು ಮತ್ತೆ ಹಿಂತಿರುಗುತ್ತೇವೆ.
ਜਾ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਨਾਇ ਰਚਾਵਹਿ ਤੁਧੁ ਭਾਣੇ ਤੂੰ ਭਾਵਹਿ ॥
jaa tudh bhaavai naae rachaaveh tudh bhaane toon bhaaveh |ಅದು ನಿಮಗೆ ಇಷ್ಟವಾದಾಗ, ನಾವು ಹೆಸರಿಗೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡಿದ್ದೇವೆ ಮತ್ತು ಅದು ನಿಮಗೆ ಇಷ್ಟವಾದಾಗ, ನಾವು ನಿಮಗೆ ಸಂತೋಷಪಡುತ್ತೇವೆ.
ਨਾਨਕੁ ਏਕ ਕਹੈ ਬੇਨੰਤੀ ਹੋਰਿ ਸਗਲੇ ਕੂੜੁ ਕਮਾਵਹਿ ॥੧॥
naanak ek kahai benantee hor sagale koorr kamaaveh |1|ನಾನಕ್ ಈ ಒಂದು ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಾನೆ; ಉಳಿದೆಲ್ಲವೂ ಸುಳ್ಳಿನ ಅಭ್ಯಾಸವಾಗಿದೆ. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਜਾ ਤੂੰ ਵਡਾ ਸਭਿ ਵਡਿਆਂਈਆ ਚੰਗੈ ਚੰਗਾ ਹੋਈ ॥
jaa toon vaddaa sabh vaddiaaneea changai changaa hoee |ನೀವು ತುಂಬಾ ಶ್ರೇಷ್ಠರು - ಎಲ್ಲಾ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯು ನಿಮ್ಮಿಂದ ಹರಿಯುತ್ತದೆ. ನೀವು ತುಂಬಾ ಒಳ್ಳೆಯವರು - ಒಳ್ಳೆಯತನವು ನಿಮ್ಮಿಂದ ಹೊರಹೊಮ್ಮುತ್ತದೆ.
ਜਾ ਤੂੰ ਸਚਾ ਤਾ ਸਭੁ ਕੋ ਸਚਾ ਕੂੜਾ ਕੋਇ ਨ ਕੋਈ ॥
jaa toon sachaa taa sabh ko sachaa koorraa koe na koee |ನೀವು ನಿಜ - ನಿಮ್ಮಿಂದ ಹರಿಯುವ ಎಲ್ಲವೂ ನಿಜ. ಯಾವುದೂ ಸುಳ್ಳಲ್ಲ.
ਆਖਣੁ ਵੇਖਣੁ ਬੋਲਣੁ ਚਲਣੁ ਜੀਵਣੁ ਮਰਣਾ ਧਾਤੁ ॥
aakhan vekhan bolan chalan jeevan maranaa dhaat |ಮಾತನಾಡುವುದು, ನೋಡುವುದು, ಮಾತನಾಡುವುದು, ನಡೆಯುವುದು, ಬದುಕುವುದು ಮತ್ತು ಸಾಯುವುದು - ಇವೆಲ್ಲವೂ ಕ್ಷಣಿಕ.
ਹੁਕਮੁ ਸਾਜਿ ਹੁਕਮੈ ਵਿਚਿ ਰਖੈ ਨਾਨਕ ਸਚਾ ਆਪਿ ॥੨॥
hukam saaj hukamai vich rakhai naanak sachaa aap |2|ಅವನ ಆಜ್ಞೆಯ ಹುಕಮ್ ಮೂಲಕ, ಅವನು ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನ ಆಜ್ಞೆಯಲ್ಲಿ ಅವನು ನಮ್ಮನ್ನು ಇಡುತ್ತಾನೆ. ಓ ನಾನಕ್, ಅವನೇ ಸತ್ಯ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਨਿਸੰਗੁ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਈਐ ॥
satigur sev nisang bharam chukaaeeai |ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆಯನ್ನು ನಿರ್ಭಯವಾಗಿ ಮಾಡಿ, ಮತ್ತು ನಿಮ್ಮ ಸಂದೇಹ ನಿವಾರಣೆಯಾಗುತ್ತದೆ.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਆਖੈ ਕਾਰ ਸੁ ਕਾਰ ਕਮਾਈਐ ॥
satigur aakhai kaar su kaar kamaaeeai |ನಿಜವಾದ ಗುರುವು ಕೇಳುವ ಕೆಲಸವನ್ನು ಮಾಡು.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਹੋਇ ਦਇਆਲੁ ਤ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ॥
satigur hoe deaal ta naam dhiaaeeai |ನಿಜವಾದ ಗುರುವು ಕರುಣಾಮಯಿಯಾದಾಗ, ನಾವು ನಾಮವನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತೇವೆ.
ਲਾਹਾ ਭਗਤਿ ਸੁ ਸਾਰੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਈਐ ॥
laahaa bhagat su saar guramukh paaeeai |ಭಕ್ತಿಪೂರ್ವಕವಾದ ಉಪಾಸನೆಯ ಲಾಭವು ಅತ್ಯುತ್ತಮವಾಗಿದೆ. ಇದನ್ನು ಗುರುಮುಖದಿಂದ ಪಡೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਮਨਮੁਖਿ ਕੂੜੁ ਗੁਬਾਰੁ ਕੂੜੁ ਕਮਾਈਐ ॥
manamukh koorr gubaar koorr kamaaeeai |ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛೆಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ಸುಳ್ಳಿನ ಕತ್ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿಬಿದ್ದಿದ್ದಾರೆ; ಅವರು ಸುಳ್ಳನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಏನನ್ನೂ ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.
ਸਚੇ ਦੈ ਦਰਿ ਜਾਇ ਸਚੁ ਚਵਾਂਈਐ ॥
sache dai dar jaae sach chavaaneeai |ಸತ್ಯದ ದ್ವಾರಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ, ಸತ್ಯವನ್ನು ಮಾತನಾಡಿ.
ਸਚੈ ਅੰਦਰਿ ਮਹਲਿ ਸਚਿ ਬੁਲਾਈਐ ॥
sachai andar mahal sach bulaaeeai |ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನು ಸತ್ಯವಾದವರನ್ನು ತನ್ನ ಇರುವಿಕೆಯ ಭವನಕ್ಕೆ ಕರೆಯುತ್ತಾನೆ.
ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਸਦਾ ਸਚਿਆਰੁ ਸਚਿ ਸਮਾਈਐ ॥੧੫॥
naanak sach sadaa sachiaar sach samaaeeai |15|ಓ ನಾನಕ್, ಸತ್ಯವಾದವು ಎಂದೆಂದಿಗೂ ಸತ್ಯ; ಅವರು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗುತ್ತಾರೆ. ||15||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |ಸಲೋಕ್, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਕਲਿ ਕਾਤੀ ਰਾਜੇ ਕਾਸਾਈ ਧਰਮੁ ਪੰਖ ਕਰਿ ਉਡਰਿਆ ॥
kal kaatee raaje kaasaaee dharam pankh kar uddariaa |ಕಲಿಯುಗದ ಕರಾಳ ಯುಗವು ಚಾಕು, ಮತ್ತು ರಾಜರು ಕಟುಕರು; ನೀತಿಯು ರೆಕ್ಕೆಗಳನ್ನು ಚಿಗುರಿತು ಮತ್ತು ಹಾರಿಹೋಗಿದೆ.
ਕੂੜੁ ਅਮਾਵਸ ਸਚੁ ਚੰਦ੍ਰਮਾ ਦੀਸੈ ਨਾਹੀ ਕਹ ਚੜਿਆ ॥
koorr amaavas sach chandramaa deesai naahee kah charriaa |ಸುಳ್ಳಿನ ಈ ಕರಾಳ ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ ಸತ್ಯದ ಚಂದ್ರ ಎಲ್ಲಿಯೂ ಕಾಣಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ਹਉ ਭਾਲਿ ਵਿਕੁੰਨੀ ਹੋਈ ॥
hau bhaal vikunee hoee |ನಾನು ವ್ಯರ್ಥವಾಗಿ ಹುಡುಕಿದೆ, ಮತ್ತು ನಾನು ತುಂಬಾ ಗೊಂದಲಕ್ಕೊಳಗಾಗಿದ್ದೇನೆ;
ਆਧੇਰੈ ਰਾਹੁ ਨ ਕੋਈ ॥
aadherai raahu na koee |ಈ ಕತ್ತಲೆಯಲ್ಲಿ ನನಗೆ ದಾರಿ ಕಾಣುತ್ತಿಲ್ಲ.
ਵਿਚਿ ਹਉਮੈ ਕਰਿ ਦੁਖੁ ਰੋਈ ॥
vich haumai kar dukh roee |ಅಹಂಕಾರದಲ್ಲಿ, ಅವರು ನೋವಿನಿಂದ ಕೂಗುತ್ತಾರೆ.
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਕਿਨਿ ਬਿਧਿ ਗਤਿ ਹੋਈ ॥੧॥
kahu naanak kin bidh gat hoee |1|ನಾನಕ್ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, ಅವರು ಹೇಗೆ ರಕ್ಷಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾರೆ? ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਕਲਿ ਕੀਰਤਿ ਪਰਗਟੁ ਚਾਨਣੁ ਸੰਸਾਰਿ ॥
kal keerat paragatt chaanan sansaar |ಕಲಿಯುಗದ ಈ ಕರಾಳ ಯುಗದಲ್ಲಿ ಭಗವಂತನ ಸ್ತುತಿಯ ಕೀರ್ತನೆಯು ಲೋಕದಲ್ಲಿ ಬೆಳಕಾಗಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಿದೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਕੋਈ ਉਤਰੈ ਪਾਰਿ ॥
guramukh koee utarai paar |ಆ ಕಡೆ ಈಜುವ ಕೆಲವೇ ಕೆಲವು ಗುರುಮುಖರು ಎಷ್ಟು ಅಪರೂಪ!
ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਿਸੁ ਦੇਵੈ ॥
jis no nadar kare tis devai |ಭಗವಂತ ತನ್ನ ಕೃಪೆಯ ಗ್ಲಾನ್ಸ್ ನೀಡುತ್ತಾನೆ;
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਤਨੁ ਸੋ ਲੇਵੈ ॥੨॥
naanak guramukh ratan so levai |2|ಓ ನಾನಕ್, ಗುರುಮುಖನು ಆಭರಣವನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತಾನೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਭਗਤਾ ਤੈ ਸੈਸਾਰੀਆ ਜੋੜੁ ਕਦੇ ਨ ਆਇਆ ॥
bhagataa tai saisaareea jorr kade na aaeaa |ಭಗವಂತನ ಭಕ್ತರು ಮತ್ತು ಪ್ರಪಂಚದ ಜನರ ನಡುವೆ, ಯಾವುದೇ ನಿಜವಾದ ಮೈತ್ರಿ ಇರುವುದಿಲ್ಲ.
ਕਰਤਾ ਆਪਿ ਅਭੁਲੁ ਹੈ ਨ ਭੁਲੈ ਕਿਸੈ ਦਾ ਭੁਲਾਇਆ ॥
karataa aap abhul hai na bhulai kisai daa bhulaaeaa |ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನು ಸ್ವತಃ ತಪ್ಪಾಗಿಲ್ಲ. ಅವನನ್ನು ಮೋಸಗೊಳಿಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ; ಯಾರೂ ಅವನನ್ನು ಮೋಸಗೊಳಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.
ਭਗਤ ਆਪੇ ਮੇਲਿਅਨੁ ਜਿਨੀ ਸਚੋ ਸਚੁ ਕਮਾਇਆ ॥
bhagat aape melian jinee sacho sach kamaaeaa |ಅವನು ತನ್ನ ಭಕ್ತರನ್ನು ತನ್ನೊಂದಿಗೆ ಬೆಸೆಯುತ್ತಾನೆ; ಅವರು ಸತ್ಯವನ್ನು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ, ಮತ್ತು ಸತ್ಯವನ್ನು ಮಾತ್ರ.
ਸੈਸਾਰੀ ਆਪਿ ਖੁਆਇਅਨੁ ਜਿਨੀ ਕੂੜੁ ਬੋਲਿ ਬੋਲਿ ਬਿਖੁ ਖਾਇਆ ॥
saisaaree aap khuaaeian jinee koorr bol bol bikh khaaeaa |ಭಗವಂತನೇ ಲೋಕದ ಜನರನ್ನು ದಾರಿತಪ್ಪಿಸುತ್ತಾನೆ; ಅವರು ಸುಳ್ಳನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, ಮತ್ತು ಸುಳ್ಳನ್ನು ಹೇಳುವ ಮೂಲಕ ಅವರು ವಿಷವನ್ನು ತಿನ್ನುತ್ತಾರೆ.
ਚਲਣ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਨੀ ਕਾਮੁ ਕਰੋਧੁ ਵਿਸੁ ਵਧਾਇਆ ॥
chalan saar na jaananee kaam karodh vis vadhaaeaa |ನಾವೆಲ್ಲರೂ ಹೋಗಬೇಕಾದ ಅಂತಿಮ ವಾಸ್ತವತೆಯನ್ನು ಅವರು ಗುರುತಿಸುವುದಿಲ್ಲ; ಅವರು ಲೈಂಗಿಕ ಬಯಕೆ ಮತ್ತು ಕೋಪದ ವಿಷವನ್ನು ಬೆಳೆಸುವುದನ್ನು ಮುಂದುವರೆಸುತ್ತಾರೆ.
ਭਗਤ ਕਰਨਿ ਹਰਿ ਚਾਕਰੀ ਜਿਨੀ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥
bhagat karan har chaakaree jinee anadin naam dhiaaeaa |ಭಕ್ತರು ಭಗವಂತನ ಸೇವೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ; ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು, ಅವರು ನಾಮವನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਦਾਸਨਿ ਦਾਸ ਹੋਇ ਕੈ ਜਿਨੀ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ॥
daasan daas hoe kai jinee vichahu aap gavaaeaa |ಭಗವಂತನ ಗುಲಾಮರ ಗುಲಾಮರಾಗುತ್ತಾರೆ, ಅವರು ಒಳಗಿನಿಂದ ಸ್ವಾರ್ಥ ಮತ್ತು ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ನಿರ್ಮೂಲನೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.
ਓਨਾ ਖਸਮੈ ਕੈ ਦਰਿ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਇਆ ॥੧੬॥
onaa khasamai kai dar mukh ujale sachai sabad suhaaeaa |16|ಅವರ ಪ್ರಭು ಮತ್ತು ಯಜಮಾನನ ಆಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ, ಅವರ ಮುಖಗಳು ಪ್ರಕಾಶಮಾನವಾಗಿವೆ; ಅವುಗಳನ್ನು ಶಾಬಾದ್ನ ನಿಜವಾದ ಪದದಿಂದ ಅಲಂಕರಿಸಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಉನ್ನತೀಕರಿಸಲಾಗಿದೆ. ||16||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |ಸಲೋಕ್, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਸਬਾਹੀ ਸਾਲਾਹ ਜਿਨੀ ਧਿਆਇਆ ਇਕ ਮਨਿ ॥
sabaahee saalaah jinee dhiaaeaa ik man |ಬೆಳಗಿನ ಜಾವದಲ್ಲಿ ಭಗವಂತನನ್ನು ಸ್ತುತಿಸುವವರು ಮತ್ತು ಏಕಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ಆತನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುವವರು,
ਸੇਈ ਪੂਰੇ ਸਾਹ ਵਖਤੈ ਉਪਰਿ ਲੜਿ ਮੁਏ ॥
seee poore saah vakhatai upar larr mue |ಪರಿಪೂರ್ಣ ರಾಜರು; ಸರಿಯಾದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಅವರು ಹೋರಾಡಿ ಸಾಯುತ್ತಾರೆ.
ਦੂਜੈ ਬਹੁਤੇ ਰਾਹ ਮਨ ਕੀਆ ਮਤੀ ਖਿੰਡੀਆ ॥
doojai bahute raah man keea matee khinddeea |ಎರಡನೆಯ ಗಡಿಯಾರದಲ್ಲಿ, ಮನಸ್ಸಿನ ಗಮನವು ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯಲ್ಲೂ ಚದುರಿಹೋಗುತ್ತದೆ.
ਬਹੁਤੁ ਪਏ ਅਸਗਾਹ ਗੋਤੇ ਖਾਹਿ ਨ ਨਿਕਲਹਿ ॥
bahut pe asagaah gote khaeh na nikaleh |ಎಷ್ಟೋ ಮಂದಿ ತಳವಿಲ್ಲದ ಹಳ್ಳಕ್ಕೆ ಬೀಳುತ್ತಾರೆ; ಅವುಗಳನ್ನು ಕೆಳಗೆ ಎಳೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅವರು ಮತ್ತೆ ಹೊರಬರಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.