ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್

ಪುಟ - 598

ਜਨਮ ਮਰਨ ਕਉ ਇਹੁ ਜਗੁ ਬਪੁੜੋ ਇਨਿ ਦੂਜੈ ਭਗਤਿ ਵਿਸਾਰੀ ਜੀਉ ॥

janam maran kau ihu jag bapurro in doojai bhagat visaaree jeeo |

ಈ ದರಿದ್ರ ಜಗತ್ತು ಹುಟ್ಟು ಸಾವಿನಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿಹಾಕಿಕೊಂಡಿದೆ; ದ್ವಂದ್ವತೆಯ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ, ಅದು ಭಗವಂತನ ಭಕ್ತಿಯ ಆರಾಧನೆಯನ್ನು ಮರೆತಿದೆ.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤ ਗੁਰਮਤਿ ਪਾਈਐ ਸਾਕਤ ਬਾਜੀ ਹਾਰੀ ਜੀਉ ॥੩॥

satigur milai ta guramat paaeeai saakat baajee haaree jeeo |3|

ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುವುದು, ಗುರುವಿನ ಬೋಧನೆಗಳು ಸಿಗುತ್ತವೆ; ನಂಬಿಕೆಯಿಲ್ಲದ ಸಿನಿಕ ಜೀವನದ ಆಟವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||3||

ਸਤਿਗੁਰ ਬੰਧਨ ਤੋੜਿ ਨਿਰਾਰੇ ਬਹੁੜਿ ਨ ਗਰਭ ਮਝਾਰੀ ਜੀਉ ॥

satigur bandhan torr niraare bahurr na garabh majhaaree jeeo |

ನನ್ನ ಬಂಧಗಳನ್ನು ಮುರಿದು, ನಿಜವಾದ ಗುರು ನನ್ನನ್ನು ಮುಕ್ತಗೊಳಿಸಿದ್ದಾನೆ ಮತ್ತು ನಾನು ಮತ್ತೆ ಪುನರ್ಜನ್ಮದ ಗರ್ಭಕ್ಕೆ ಎಸೆಯಲ್ಪಡುವುದಿಲ್ಲ.

ਨਾਨਕ ਗਿਆਨ ਰਤਨੁ ਪਰਗਾਸਿਆ ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਨਿਰੰਕਾਰੀ ਜੀਉ ॥੪॥੮॥

naanak giaan ratan paragaasiaa har man vasiaa nirankaaree jeeo |4|8|

ಓ ನಾನಕ್, ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಜ್ಞಾನದ ರತ್ನವು ಹೊರಹೊಮ್ಮುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಭಗವಂತ, ನಿರಾಕಾರ ಭಗವಂತ, ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದ್ದಾನೆ. ||4||8||

ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੧ ॥

soratth mahalaa 1 |

ಸೊರತ್, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:

ਜਿਸੁ ਜਲ ਨਿਧਿ ਕਾਰਣਿ ਤੁਮ ਜਗਿ ਆਏ ਸੋ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਗੁਰ ਪਾਹੀ ਜੀਉ ॥

jis jal nidh kaaran tum jag aae so amrit gur paahee jeeo |

ನೀವು ಲೋಕಕ್ಕೆ ಬಂದಿರುವ ನಾಮದ ನಿಧಿ - ಆ ಅಮೃತ ಅಮೃತವು ಗುರುವಿನಲ್ಲಿದೆ.

ਛੋਡਹੁ ਵੇਸੁ ਭੇਖ ਚਤੁਰਾਈ ਦੁਬਿਧਾ ਇਹੁ ਫਲੁ ਨਾਹੀ ਜੀਉ ॥੧॥

chhoddahu ves bhekh chaturaaee dubidhaa ihu fal naahee jeeo |1|

ವೇಷಭೂಷಣಗಳು, ವೇಷಗಳು ಮತ್ತು ಬುದ್ಧಿವಂತ ತಂತ್ರಗಳನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿ; ಈ ಹಣ್ಣನ್ನು ದ್ವಂದ್ವದಿಂದ ಪಡೆಯಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ||1||

ਮਨ ਰੇ ਥਿਰੁ ਰਹੁ ਮਤੁ ਕਤ ਜਾਹੀ ਜੀਉ ॥

man re thir rahu mat kat jaahee jeeo |

ಓ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸೇ, ಸ್ಥಿರವಾಗಿರಿ, ಮತ್ತು ಅಲೆದಾಡಬೇಡಿ.

ਬਾਹਰਿ ਢੂਢਤ ਬਹੁਤੁ ਦੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ਘਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਘਟ ਮਾਹੀ ਜੀਉ ॥ ਰਹਾਉ ॥

baahar dtoodtat bahut dukh paaveh ghar amrit ghatt maahee jeeo | rahaau |

ಹೊರಗೆ ಹುಡುಕುವ ಮೂಲಕ, ನೀವು ಕೇವಲ ದೊಡ್ಡ ನೋವನ್ನು ಅನುಭವಿಸುವಿರಿ; ಅಮೃತ ಮಕರಂದವು ನಿಮ್ಮ ಸ್ವಂತ ಮನೆಯೊಳಗೆ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ. ||ವಿರಾಮ||

ਅਵਗੁਣ ਛੋਡਿ ਗੁਣਾ ਕਉ ਧਾਵਹੁ ਕਰਿ ਅਵਗੁਣ ਪਛੁਤਾਹੀ ਜੀਉ ॥

avagun chhodd gunaa kau dhaavahu kar avagun pachhutaahee jeeo |

ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರವನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿ ಮತ್ತು ಸದ್ಗುಣವನ್ನು ಹುಡುಕಿ; ಪಾಪಗಳನ್ನು ಮಾಡುವುದರಿಂದ, ನೀವು ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪ ಪಡುವ ಮತ್ತು ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪ ಪಡುವಿರಿ.

ਸਰ ਅਪਸਰ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਹਿ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਕੀਚ ਬੁਡਾਹੀ ਜੀਉ ॥੨॥

sar apasar kee saar na jaaneh fir fir keech buddaahee jeeo |2|

ಒಳ್ಳೆಯದು ಮತ್ತು ಕೆಟ್ಟದ್ದರ ನಡುವಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸವು ನಿಮಗೆ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ; ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ, ನೀವು ಕೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಮುಳುಗುತ್ತೀರಿ. ||2||

ਅੰਤਰਿ ਮੈਲੁ ਲੋਭ ਬਹੁ ਝੂਠੇ ਬਾਹਰਿ ਨਾਵਹੁ ਕਾਹੀ ਜੀਉ ॥

antar mail lobh bahu jhootthe baahar naavahu kaahee jeeo |

ನಿಮ್ಮೊಳಗೆ ದುರಾಶೆ ಮತ್ತು ಸುಳ್ಳುತನದ ದೊಡ್ಡ ಕೊಳಕು ಇದೆ; ನಿಮ್ಮ ದೇಹವನ್ನು ಹೊರಗೆ ತೊಳೆಯಲು ನೀವು ಏಕೆ ಚಿಂತಿಸುತ್ತೀರಿ?

ਨਿਰਮਲ ਨਾਮੁ ਜਪਹੁ ਸਦ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਤਰ ਕੀ ਗਤਿ ਤਾਹੀ ਜੀਉ ॥੩॥

niramal naam japahu sad guramukh antar kee gat taahee jeeo |3|

ಗುರುವಿನ ಸೂಚನೆಯ ಮೇರೆಗೆ ಯಾವಾಗಲೂ ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಪಠಿಸಿ; ಆಗ ಮಾತ್ರ ನಿಮ್ಮ ಅಂತರಂಗ ಮುಕ್ತವಾಗುತ್ತದೆ. ||3||

ਪਰਹਰਿ ਲੋਭੁ ਨਿੰਦਾ ਕੂੜੁ ਤਿਆਗਹੁ ਸਚੁ ਗੁਰ ਬਚਨੀ ਫਲੁ ਪਾਹੀ ਜੀਉ ॥

parahar lobh nindaa koorr tiaagahu sach gur bachanee fal paahee jeeo |

ದುರಾಶೆ ಮತ್ತು ಅಪನಿಂದೆ ನಿಮ್ಮಿಂದ ದೂರವಿರಲಿ ಮತ್ತು ಸುಳ್ಳನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಲಿ; ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ನಿಜವಾದ ವಾಕ್ಯದ ಮೂಲಕ, ನೀವು ನಿಜವಾದ ಫಲವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತೀರಿ.

ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਰਾਖਹੁ ਹਰਿ ਜੀਉ ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਬਦਿ ਸਲਾਹੀ ਜੀਉ ॥੪॥੯॥

jiau bhaavai tiau raakhahu har jeeo jan naanak sabad salaahee jeeo |4|9|

ನಿಮಗೆ ಇಷ್ಟವಾದಂತೆ, ನೀವು ನನ್ನನ್ನು ಕಾಪಾಡುತ್ತೀರಿ, ಪ್ರಿಯ ಕರ್ತನೇ; ಸೇವಕ ನಾನಕ್ ನಿನ್ನ ಶಬ್ದದ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಹಾಡುತ್ತಾನೆ. ||4||9||

ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੧ ਪੰਚਪਦੇ ॥

soratth mahalaa 1 panchapade |

ಸೊರತ್, ಫಸ್ಟ್ ಮೆಹಲ್, ಪಂಚ-ಪಧಯ್:

ਅਪਨਾ ਘਰੁ ਮੂਸਤ ਰਾਖਿ ਨ ਸਾਕਹਿ ਕੀ ਪਰ ਘਰੁ ਜੋਹਨ ਲਾਗਾ ॥

apanaa ghar moosat raakh na saakeh kee par ghar johan laagaa |

ನಿಮ್ಮ ಸ್ವಂತ ಮನೆಯನ್ನು ಲೂಟಿ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ನೀವು ಉಳಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ; ನೀವು ಇತರರ ಮನೆಗಳ ಮೇಲೆ ಏಕೆ ಕಣ್ಣಿಡುತ್ತೀರಿ?

ਘਰੁ ਦਰੁ ਰਾਖਹਿ ਜੇ ਰਸੁ ਚਾਖਹਿ ਜੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇਵਕੁ ਲਾਗਾ ॥੧॥

ghar dar raakheh je ras chaakheh jo guramukh sevak laagaa |1|

ಗುರುವಿನ ಸೇವೆಗೆ ತನ್ನನ್ನು ಸೇರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಆ ಗುರುಮುಖ, ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಮನೆಯನ್ನು ಉಳಿಸಿ, ಭಗವಂತನ ಅಮೃತವನ್ನು ಸವಿಯುತ್ತಾನೆ. ||1||

ਮਨ ਰੇ ਸਮਝੁ ਕਵਨ ਮਤਿ ਲਾਗਾ ॥

man re samajh kavan mat laagaa |

ಓ ಮನಸ್ಸೇ, ನಿಮ್ಮ ಬುದ್ಧಿಯು ಯಾವುದರ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕೃತವಾಗಿದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ನೀವು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳಬೇಕು.

ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ਅਨ ਰਸ ਲੋਭਾਨੇ ਫਿਰਿ ਪਛੁਤਾਹਿ ਅਭਾਗਾ ॥ ਰਹਾਉ ॥

naam visaar an ras lobhaane fir pachhutaeh abhaagaa | rahaau |

ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಮರೆತು ಇತರ ಅಭಿರುಚಿಗಳಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾನೆ; ದುರದೃಷ್ಟಕರ ದರಿದ್ರರು ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪ ಪಡುತ್ತಾರೆ. ||ವಿರಾಮ||

ਆਵਤ ਕਉ ਹਰਖ ਜਾਤ ਕਉ ਰੋਵਹਿ ਇਹੁ ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਨਾਲੇ ਲਾਗਾ ॥

aavat kau harakh jaat kau roveh ihu dukh sukh naale laagaa |

ವಿಷಯಗಳು ಬಂದಾಗ, ಅವನು ಸಂತೋಷಪಡುತ್ತಾನೆ, ಆದರೆ ಅವು ಹೋದಾಗ ಅವನು ಅಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅಳುತ್ತಾನೆ; ಈ ನೋವು ಮತ್ತು ಸಂತೋಷವು ಅವನಿಗೆ ಅಂಟಿಕೊಂಡಿರುತ್ತದೆ.

ਆਪੇ ਦੁਖ ਸੁਖ ਭੋਗਿ ਭੋਗਾਵੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੋ ਅਨਰਾਗਾ ॥੨॥

aape dukh sukh bhog bhogaavai guramukh so anaraagaa |2|

ಭಗವಂತನೇ ಅವನಿಗೆ ಆನಂದವನ್ನು ಅನುಭವಿಸುವಂತೆ ಮತ್ತು ನೋವನ್ನು ಸಹಿಸುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ; ಆದಾಗ್ಯೂ, ಗುರುಮುಖ್ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುವುದಿಲ್ಲ. ||2||

ਹਰਿ ਰਸ ਊਪਰਿ ਅਵਰੁ ਕਿਆ ਕਹੀਐ ਜਿਨਿ ਪੀਆ ਸੋ ਤ੍ਰਿਪਤਾਗਾ ॥

har ras aoopar avar kiaa kaheeai jin peea so tripataagaa |

ಭಗವಂತನ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಸತ್ವಕ್ಕಿಂತ ಮಿಗಿಲಾದದ್ದು ಎಂದು ಇನ್ನೇನು ಹೇಳಬಹುದು? ಅದನ್ನು ಕುಡಿಯುವವನು ತೃಪ್ತನಾಗುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ತೃಪ್ತನಾಗುತ್ತಾನೆ.

ਮਾਇਆ ਮੋਹਿਤ ਜਿਨਿ ਇਹੁ ਰਸੁ ਖੋਇਆ ਜਾ ਸਾਕਤ ਦੁਰਮਤਿ ਲਾਗਾ ॥੩॥

maaeaa mohit jin ihu ras khoeaa jaa saakat duramat laagaa |3|

ಮಾಯೆಯಿಂದ ಆಮಿಷಕ್ಕೊಳಗಾದವನು ಈ ರಸವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ; ನಂಬಿಕೆಯಿಲ್ಲದ ಸಿನಿಕ ತನ್ನ ದುಷ್ಟ-ಮನಸ್ಸಿನೊಂದಿಗೆ ಬಂಧಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ ಎಂದು. ||3||

ਮਨ ਕਾ ਜੀਉ ਪਵਨਪਤਿ ਦੇਹੀ ਦੇਹੀ ਮਹਿ ਦੇਉ ਸਮਾਗਾ ॥

man kaa jeeo pavanapat dehee dehee meh deo samaagaa |

ಭಗವಂತ ಮನಸ್ಸಿನ ಜೀವ, ಜೀವನದ ಉಸಿರಿಗೆ ಗುರು; ದೈವಿಕ ಭಗವಂತ ದೇಹದಲ್ಲಿ ಅಡಕವಾಗಿದೆ.

ਜੇ ਤੂ ਦੇਹਿ ਤ ਹਰਿ ਰਸੁ ਗਾਈ ਮਨੁ ਤ੍ਰਿਪਤੈ ਹਰਿ ਲਿਵ ਲਾਗਾ ॥੪॥

je too dehi ta har ras gaaee man tripatai har liv laagaa |4|

ನೀನು ನಮ್ಮನ್ನು ಆಶೀರ್ವದಿಸಿದರೆ, ಕರ್ತನೇ, ನಾವು ನಿನ್ನ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಹಾಡುತ್ತೇವೆ; ಮನಸ್ಸು ತೃಪ್ತವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಪೂರ್ಣವಾಗಿದೆ, ಭಗವಂತನಿಗೆ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಲಗತ್ತಿಸಲಾಗಿದೆ. ||4||

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਮਹਿ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪਾਈਐ ਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਜਮ ਭਉ ਭਾਗਾ ॥

saadhasangat meh har ras paaeeai gur miliaai jam bhau bhaagaa |

ಸಾಧ್ ಸಂಗತದಲ್ಲಿ, ಪವಿತ್ರ ಕಂಪನಿ, ಭಗವಂತನ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಸಾರವನ್ನು ಪಡೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ; ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದಾಗ ಸಾವಿನ ಭಯ ದೂರವಾಗುತ್ತದೆ.

ਨਾਨਕ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਜਪਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਪਾਏ ਮਸਤਕਿ ਭਾਗਾ ॥੫॥੧੦॥

naanak raam naam jap guramukh har paae masatak bhaagaa |5|10|

ಓ ನಾನಕ್, ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಗುರುಮುಖ ಎಂದು ಜಪಿಸಿ; ನೀವು ಭಗವಂತನನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಮತ್ತು ನಿಮ್ಮ ಪೂರ್ವನಿರ್ಧರಿತ ಹಣೆಬರಹವನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ||5||10||

ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੧ ॥

soratth mahalaa 1 |

ಸೊರತ್, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:

ਸਰਬ ਜੀਆ ਸਿਰਿ ਲੇਖੁ ਧੁਰਾਹੂ ਬਿਨੁ ਲੇਖੈ ਨਹੀ ਕੋਈ ਜੀਉ ॥

sarab jeea sir lekh dhuraahoo bin lekhai nahee koee jeeo |

ಭಗವಂತನಿಂದ ಪೂರ್ವ ನಿಯೋಜಿತವಾದ ವಿಧಿಯು ಎಲ್ಲಾ ಜೀವಿಗಳ ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಮೂಡುತ್ತದೆ; ಈ ಪೂರ್ವನಿರ್ಧರಿತ ಹಣೆಬರಹವಿಲ್ಲದೆ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ.

ਆਪਿ ਅਲੇਖੁ ਕੁਦਰਤਿ ਕਰਿ ਦੇਖੈ ਹੁਕਮਿ ਚਲਾਏ ਸੋਈ ਜੀਉ ॥੧॥

aap alekh kudarat kar dekhai hukam chalaae soee jeeo |1|

ಅವನೇ ವಿಧಿಯನ್ನು ಮೀರಿದವನು; ಅವನ ಸೃಜನಾತ್ಮಕ ಶಕ್ತಿಯಿಂದ ಸೃಷ್ಟಿಯನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತಾನೆ, ಅವನು ಅದನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನ ಆಜ್ಞೆಯನ್ನು ಅನುಸರಿಸುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ. ||1||