ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್

ಪುಟ - 570

ਗੁਣ ਮਹਿ ਗੁਣੀ ਸਮਾਏ ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਬੁਝਾਏ ਲਾਹਾ ਭਗਤਿ ਸੈਸਾਰੇ ॥

gun meh gunee samaae jis aap bujhaae laahaa bhagat saisaare |

ಒಬ್ಬನ ಸದ್ಗುಣಗಳು ಭಗವಂತನ ಸದ್ಗುಣಗಳಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತವೆ; ಅವನು ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ಇಹಲೋಕದಲ್ಲಿ ಭಕ್ತಿಯ ಉಪಾಸನೆಯ ಲಾಭವನ್ನು ಗಳಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਬਿਨੁ ਭਗਤੀ ਸੁਖੁ ਨ ਹੋਈ ਦੂਜੈ ਪਤਿ ਖੋਈ ਗੁਰਮਤਿ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੇ ॥

bin bhagatee sukh na hoee doojai pat khoee guramat naam adhaare |

ಭಕ್ತಿಯಿಲ್ಲದೆ ಶಾಂತಿಯಿಲ್ಲ; ದ್ವಂದ್ವತೆಯ ಮೂಲಕ, ಒಬ್ಬರ ಗೌರವವು ಕಳೆದುಹೋಗುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಗುರುಗಳ ಸೂಚನೆಯ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ, ಅವರು ನಾಮದ ಬೆಂಬಲದೊಂದಿಗೆ ಆಶೀರ್ವದಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾರೆ.

ਵਖਰੁ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਲਾਭੁ ਹੈ ਜਿਸ ਨੋ ਏਤੁ ਵਾਪਾਰਿ ਲਾਏ ॥

vakhar naam sadaa laabh hai jis no et vaapaar laae |

ಭಗವಂತನು ಈ ವ್ಯಾಪಾರದಲ್ಲಿ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುವ ನಾಮ್‌ನ ವ್ಯಾಪಾರದ ಲಾಭವನ್ನು ಅವನು ಎಂದಾದರೂ ಗಳಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਰਤਨ ਪਦਾਰਥ ਵਣਜੀਅਹਿ ਜਾਂ ਸਤਿਗੁਰੁ ਦੇਇ ਬੁਝਾਏ ॥੧॥

ratan padaarath vanajeeeh jaan satigur dee bujhaae |1|

ನಿಜವಾದ ಗುರುವು ಯಾರಿಗೆ ಈ ತಿಳುವಳಿಕೆಯನ್ನು ನೀಡಿದನೋ ಅವರು ಆಭರಣವನ್ನು, ಅಮೂಲ್ಯವಾದ ನಿಧಿಯನ್ನು ಖರೀದಿಸುತ್ತಾರೆ. ||1||

ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਸਭੁ ਦੁਖੁ ਹੈ ਖੋਟਾ ਇਹੁ ਵਾਪਾਰਾ ਰਾਮ ॥

maaeaa mohu sabh dukh hai khottaa ihu vaapaaraa raam |

ಮಾಯೆಯ ಪ್ರೀತಿ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನೋವಿನಿಂದ ಕೂಡಿದೆ; ಇದು ಕೆಟ್ಟ ವ್ಯವಹಾರವಾಗಿದೆ.

ਕੂੜੁ ਬੋਲਿ ਬਿਖੁ ਖਾਵਣੀ ਬਹੁ ਵਧਹਿ ਵਿਕਾਰਾ ਰਾਮ ॥

koorr bol bikh khaavanee bahu vadheh vikaaraa raam |

ಸುಳ್ಳನ್ನು ಹೇಳಿದರೆ, ಒಬ್ಬನು ವಿಷವನ್ನು ತಿನ್ನುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಒಳಗಿನ ದುಷ್ಟತನವು ಬಹಳವಾಗಿ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತದೆ.

ਬਹੁ ਵਧਹਿ ਵਿਕਾਰਾ ਸਹਸਾ ਇਹੁ ਸੰਸਾਰਾ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਪਤਿ ਖੋਈ ॥

bahu vadheh vikaaraa sahasaa ihu sansaaraa bin naavai pat khoee |

ಅನುಮಾನದ ಈ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಒಳಗಿನ ದುಷ್ಟವು ಬಹಳವಾಗಿ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತದೆ; ಹೆಸರಿಲ್ಲದಿದ್ದರೆ, ಒಬ್ಬರ ಗೌರವವು ಕಳೆದುಹೋಗುತ್ತದೆ.

ਪੜਿ ਪੜਿ ਪੰਡਿਤ ਵਾਦੁ ਵਖਾਣਹਿ ਬਿਨੁ ਬੂਝੇ ਸੁਖੁ ਨ ਹੋਈ ॥

parr parr panddit vaad vakhaaneh bin boojhe sukh na hoee |

ಓದುವುದು ಮತ್ತು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡುವುದು, ಧಾರ್ಮಿಕ ವಿದ್ವಾಂಸರು ವಾದಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಚರ್ಚೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ; ಆದರೆ ತಿಳುವಳಿಕೆಯಿಲ್ಲದೆ ಶಾಂತಿ ಇರುವುದಿಲ್ಲ.

ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਕਦੇ ਨ ਚੂਕੈ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਪਿਆਰਾ ॥

aavan jaanaa kade na chookai maaeaa moh piaaraa |

ಅವರ ಬರುವಿಕೆ ಮತ್ತು ಹೋಗುವಿಕೆಗಳು ಎಂದಿಗೂ ಕೊನೆಗೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ; ಮಾಯೆಯೊಂದಿಗಿನ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಬಾಂಧವ್ಯ ಅವರಿಗೆ ಪ್ರಿಯವಾಗಿದೆ.

ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਸਭੁ ਦੁਖੁ ਹੈ ਖੋਟਾ ਇਹੁ ਵਾਪਾਰਾ ॥੨॥

maaeaa mohu sabh dukh hai khottaa ihu vaapaaraa |2|

ಮಾಯೆಯ ಪ್ರೀತಿ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನೋವಿನಿಂದ ಕೂಡಿದೆ; ಇದು ಕೆಟ್ಟ ವ್ಯವಹಾರವಾಗಿದೆ. ||2||

ਖੋਟੇ ਖਰੇ ਸਭਿ ਪਰਖੀਅਨਿ ਤਿਤੁ ਸਚੇ ਕੈ ਦਰਬਾਰਾ ਰਾਮ ॥

khotte khare sabh parakheean tith sache kai darabaaraa raam |

ನಕಲಿ ಮತ್ತು ಅಸಲಿ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಪರೀಕ್ಷಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.

ਖੋਟੇ ਦਰਗਹ ਸੁਟੀਅਨਿ ਊਭੇ ਕਰਨਿ ਪੁਕਾਰਾ ਰਾਮ ॥

khotte daragah sutteean aoobhe karan pukaaraa raam |

ಖೋಟಾನೋಟುಗಳನ್ನು ನ್ಯಾಯಾಲಯದಿಂದ ಹೊರಹಾಕಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅವರು ದುಃಖದಿಂದ ಅಳುತ್ತಾರೆ.

ਊਭੇ ਕਰਨਿ ਪੁਕਾਰਾ ਮੁਗਧ ਗਵਾਰਾ ਮਨਮੁਖਿ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥

aoobhe karan pukaaraa mugadh gavaaraa manamukh janam gavaaeaa |

ಅವರು ಅಲ್ಲಿ ನಿಂತು, ದುಃಖದಿಂದ ಕೂಗುತ್ತಾರೆ; ಮೂರ್ಖ, ಮೂರ್ಖ, ಸ್ವ-ಇಚ್ಛೆಯ ಮನ್ಮುಖರು ತಮ್ಮ ಜೀವನವನ್ನು ವ್ಯರ್ಥ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ.

ਬਿਖਿਆ ਮਾਇਆ ਜਿਨਿ ਜਗਤੁ ਭੁਲਾਇਆ ਸਾਚਾ ਨਾਮੁ ਨ ਭਾਇਆ ॥

bikhiaa maaeaa jin jagat bhulaaeaa saachaa naam na bhaaeaa |

ಮಾಯೆಯು ಜಗತ್ತನ್ನು ಮೋಸಗೊಳಿಸಿದ ವಿಷವಾಗಿದೆ; ಅದು ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುವುದಿಲ್ಲ.

ਮਨਮੁਖ ਸੰਤਾ ਨਾਲਿ ਵੈਰੁ ਕਰਿ ਦੁਖੁ ਖਟੇ ਸੰਸਾਰਾ ॥

manamukh santaa naal vair kar dukh khatte sansaaraa |

ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ಸಂತರ ಬಗ್ಗೆ ಅಸಮಾಧಾನ ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ; ಅವರು ಈ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ನೋವನ್ನು ಮಾತ್ರ ಕೊಯ್ಲು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.

ਖੋਟੇ ਖਰੇ ਪਰਖੀਅਨਿ ਤਿਤੁ ਸਚੈ ਦਰਵਾਰਾ ਰਾਮ ॥੩॥

khotte khare parakheean tith sachai daravaaraa raam |3|

ಭಗವಂತನ ನಿಜವಾದ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ನಕಲಿ ಮತ್ತು ಅಸಲಿಯನ್ನು ಪರೀಕ್ಷಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ||3||

ਆਪਿ ਕਰੇ ਕਿਸੁ ਆਖੀਐ ਹੋਰੁ ਕਰਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਈ ਰਾਮ ॥

aap kare kis aakheeai hor karanaa kichhoo na jaaee raam |

ಅವನೇ ವರ್ತಿಸುತ್ತಾನೆ; ನಾನು ಬೇರೆ ಯಾರನ್ನು ಕೇಳಬೇಕು? ಬೇರೆ ಯಾರೂ ಏನೂ ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.

ਜਿਤੁ ਭਾਵੈ ਤਿਤੁ ਲਾਇਸੀ ਜਿਉ ਤਿਸ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ਰਾਮ ॥

jit bhaavai tith laaeisee jiau tis dee vaddiaaee raam |

ಅವನು ಬಯಸಿದಂತೆ, ಅವನು ನಮ್ಮನ್ನು ತೊಡಗಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ; ಅವರ ಮಹಿಮೆಯು ಅಂತಹದು.

ਜਿਉ ਤਿਸ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ਆਪਿ ਕਰਾਈ ਵਰੀਆਮੁ ਨ ਫੁਸੀ ਕੋਈ ॥

jiau tis dee vaddiaaee aap karaaee vareeaam na fusee koee |

ಅವನ ಮಹಿಮೆಯ ಹಿರಿಮೆ ಅಂತಹದು - ಅವನೇ ಎಲ್ಲರನ್ನು ಕಾರ್ಯರೂಪಕ್ಕೆ ತರುತ್ತಾನೆ; ಯಾರೂ ಯೋಧ ಅಥವಾ ಹೇಡಿಗಳಲ್ಲ.

ਜਗਜੀਵਨੁ ਦਾਤਾ ਕਰਮਿ ਬਿਧਾਤਾ ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਸੋਈ ॥

jagajeevan daataa karam bidhaataa aape bakhase soee |

ಪ್ರಪಂಚದ ಜೀವನ, ಮಹಾನ್ ಕೊಡುವವನು, ಕರ್ಮದ ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪಿ - ಅವನು ಸ್ವತಃ ಕ್ಷಮೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ.

ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਆਪੁ ਗਵਾਈਐ ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਪਤਿ ਪਾਈ ॥

guraparasaadee aap gavaaeeai naanak naam pat paaee |

ಗುರುವಿನ ಅನುಗ್ರಹದಿಂದ, ಓ ನಾನಕ್, ಅಹಂಕಾರವು ನಿರ್ಮೂಲನೆಯಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ನಾಮದ ಮೂಲಕ, ಗೌರವವು ದೊರೆಯುತ್ತದೆ.

ਆਪਿ ਕਰੇ ਕਿਸੁ ਆਖੀਐ ਹੋਰੁ ਕਰਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਈ ॥੪॥੪॥

aap kare kis aakheeai hor karanaa kichhoo na jaaee |4|4|

ಅವನೇ ವರ್ತಿಸುತ್ತಾನೆ; ನಾನು ಬೇರೆ ಯಾರನ್ನು ಕೇಳಬೇಕು? ಬೇರೆ ಯಾರೂ ಏನೂ ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ||4||4||

ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥

vaddahans mahalaa 3 |

ವಡಾಹನ್ಸ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:

ਸਚਾ ਸਉਦਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹੈ ਸਚਾ ਵਾਪਾਰਾ ਰਾਮ ॥

sachaa saudaa har naam hai sachaa vaapaaraa raam |

ನಿಜವಾದ ಸರಕು ಭಗವಂತನ ಹೆಸರು. ಇದೇ ನಿಜವಾದ ವ್ಯಾಪಾರ.

ਗੁਰਮਤੀ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਣਜੀਐ ਅਤਿ ਮੋਲੁ ਅਫਾਰਾ ਰਾਮ ॥

guramatee har naam vanajeeai at mol afaaraa raam |

ಗುರುಗಳ ಸೂಚನೆಯ ಮೇರೆಗೆ ನಾವು ಭಗವಂತನ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಪಾರ ಮಾಡುತ್ತೇವೆ; ಅದರ ಮೌಲ್ಯವು ತುಂಬಾ ದೊಡ್ಡದಾಗಿದೆ.

ਅਤਿ ਮੋਲੁ ਅਫਾਰਾ ਸਚ ਵਾਪਾਰਾ ਸਚਿ ਵਾਪਾਰਿ ਲਗੇ ਵਡਭਾਗੀ ॥

at mol afaaraa sach vaapaaraa sach vaapaar lage vaddabhaagee |

ಈ ನಿಜವಾದ ವ್ಯಾಪಾರದ ಮೌಲ್ಯವು ಬಹಳ ದೊಡ್ಡದಾಗಿದೆ; ನಿಜವಾದ ವ್ಯಾಪಾರದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿರುವವರು ಬಹಳ ಅದೃಷ್ಟವಂತರು.

ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਭਗਤੀ ਰਾਤੇ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ॥

antar baahar bhagatee raate sach naam liv laagee |

ಆಂತರಿಕವಾಗಿ ಮತ್ತು ಬಾಹ್ಯವಾಗಿ, ಅವರು ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ತುಂಬಿರುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರು ನಿಜವಾದ ನಾಮಕ್ಕಾಗಿ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸುತ್ತಾರೆ.

ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋਈ ਸਚੁ ਪਾਏ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਾ ॥

nadar kare soee sach paae gur kai sabad veechaaraa |

ಭಗವಂತನ ಅನುಗ್ರಹದಿಂದ ಆಶೀರ್ವದಿಸಲ್ಪಟ್ಟವನು, ಸತ್ಯವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಮೇಲೆ ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਤਿਨ ਹੀ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਾਚੈ ਕੇ ਵਾਪਾਰਾ ॥੧॥

naanak naam rate tin hee sukh paaeaa saachai ke vaapaaraa |1|

ಓ ನಾನಕ್, ಹೆಸರಿನಿಂದ ತುಂಬಿದವರು ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ನಿಜವಾದ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ವ್ಯವಹರಿಸುತ್ತಾರೆ. ||1||

ਹੰਉਮੈ ਮਾਇਆ ਮੈਲੁ ਹੈ ਮਾਇਆ ਮੈਲੁ ਭਰੀਜੈ ਰਾਮ ॥

hnaumai maaeaa mail hai maaeaa mail bhareejai raam |

ಮಾಯೆಯಲ್ಲಿ ಅಹಂಕಾರದ ಒಳಗೊಳ್ಳುವಿಕೆ ಕೊಳಕು; ಮಾಯೆಯು ಕೊಳಕು ತುಂಬಿ ತುಳುಕುತ್ತಿದೆ.

ਗੁਰਮਤੀ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲਾ ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪੀਜੈ ਰਾਮ ॥

guramatee man niramalaa rasanaa har ras peejai raam |

ಗುರುವಿನ ಸೂಚನೆಯ ಮೇರೆಗೆ, ಮನಸ್ಸು ಶುದ್ಧವಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ನಾಲಿಗೆಯು ಭಗವಂತನ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಸಾರವನ್ನು ಸವಿಯುತ್ತದೆ.

ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪੀਜੈ ਅੰਤਰੁ ਭੀਜੈ ਸਾਚ ਸਬਦਿ ਬੀਚਾਰੀ ॥

rasanaa har ras peejai antar bheejai saach sabad beechaaree |

ನಾಲಿಗೆಯು ಭಗವಂತನ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಸಾರವನ್ನು ಸವಿಯುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ಹೃದಯವು ಅವನ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಮುಳುಗುತ್ತದೆ, ಶಬ್ದದ ನಿಜವಾದ ಪದವನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುತ್ತದೆ.

ਅੰਤਰਿ ਖੂਹਟਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤਿ ਭਰਿਆ ਸਬਦੇ ਕਾਢਿ ਪੀਐ ਪਨਿਹਾਰੀ ॥

antar khoohattaa amrit bhariaa sabade kaadt peeai panihaaree |

ಆಳದೊಳಗೆ, ಹೃದಯದ ಬಾವಿಯು ಭಗವಂತನ ಅಮೃತ ಅಮೃತದಿಂದ ತುಂಬಿ ತುಳುಕುತ್ತಿದೆ; ನೀರು-ವಾಹಕವು ಶಾಬಾದ್‌ನ ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಸೆಳೆಯುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಕುಡಿಯುತ್ತದೆ.

ਜਿਸੁ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋਈ ਸਚਿ ਲਾਗੈ ਰਸਨਾ ਰਾਮੁ ਰਵੀਜੈ ॥

jis nadar kare soee sach laagai rasanaa raam raveejai |

ಭಗವಂತನ ಅನುಗ್ರಹದಿಂದ ಆಶೀರ್ವದಿಸಲ್ಪಟ್ಟವನು ಸತ್ಯಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ; ತನ್ನ ನಾಲಿಗೆಯಿಂದ, ಅವನು ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಜಪಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੇ ਨਿਰਮਲ ਹੋਰ ਹਉਮੈ ਮੈਲੁ ਭਰੀਜੈ ॥੨॥

naanak naam rate se niramal hor haumai mail bhareejai |2|

ಓ ನಾನಕ್, ಭಗವಂತನ ನಾಮಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡವರು ನಿರ್ಮಲರು. ಉಳಿದವರು ಅಹಂಕಾರದ ಕೊಳಕು ತುಂಬಿದ್ದಾರೆ. ||2||

ਪੰਡਿਤ ਜੋਤਕੀ ਸਭਿ ਪੜਿ ਪੜਿ ਕੂਕਦੇ ਕਿਸੁ ਪਹਿ ਕਰਹਿ ਪੁਕਾਰਾ ਰਾਮ ॥

panddit jotakee sabh parr parr kookade kis peh kareh pukaaraa raam |

ಎಲ್ಲಾ ಧಾರ್ಮಿಕ ವಿದ್ವಾಂಸರು ಮತ್ತು ಜ್ಯೋತಿಷಿಗಳು ಓದುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ವಾದಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಕೂಗುತ್ತಾರೆ. ಅವರು ಯಾರಿಗೆ ಕಲಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ?