ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 652
ਪਿਰ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਪਿਆਰੁ ॥
pir kee saar na jaanee doojai bhaae piaar |ಅವಳಿಗೆ ತನ್ನ ಪತಿ ಭಗವಂತನ ಬೆಲೆ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ; ಅವಳು ದ್ವಂದ್ವತೆಯ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಲಗತ್ತಿಸಿದ್ದಾಳೆ.
ਸਾ ਕੁਸੁਧ ਸਾ ਕੁਲਖਣੀ ਨਾਨਕ ਨਾਰੀ ਵਿਚਿ ਕੁਨਾਰਿ ॥੨॥
saa kusudh saa kulakhanee naanak naaree vich kunaar |2|ಅವಳು ಅಶುದ್ಧಳು ಮತ್ತು ಕೆಟ್ಟ ನಡತೆ, ಓ ನಾನಕ್; ಮಹಿಳೆಯರಲ್ಲಿ, ಅವಳು ಅತ್ಯಂತ ದುಷ್ಟ ಮಹಿಳೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਹਰਿ ਹਰਿ ਅਪਣੀ ਦਇਆ ਕਰਿ ਹਰਿ ਬੋਲੀ ਬੈਣੀ ॥
har har apanee deaa kar har bolee bainee |ಕರ್ತನೇ, ನಾನು ನಿನ್ನ ಬಾನಿಯ ಪದವನ್ನು ಪಠಿಸುವಂತೆ ನನಗೆ ದಯೆತೋರು.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈ ਹਰਿ ਉਚਰਾ ਹਰਿ ਲਾਹਾ ਲੈਣੀ ॥
har naam dhiaaee har ucharaa har laahaa lainee |ನಾನು ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತೇನೆ, ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಜಪಿಸುತ್ತೇನೆ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ನಾಮದ ಲಾಭವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತೇನೆ.
ਜੋ ਜਪਦੇ ਹਰਿ ਹਰਿ ਦਿਨਸੁ ਰਾਤਿ ਤਿਨ ਹਉ ਕੁਰਬੈਣੀ ॥
jo japade har har dinas raat tin hau kurabainee |ಹಗಲಿರುಳು ಹರ, ಹರ ಎಂಬ ಭಗವಂತನ ನಾಮಸ್ಮರಣೆ ಮಾಡುವವರಿಗೆ ನಾನು ಬಲಿಯಾಗಿದ್ದೇನೆ.
ਜਿਨਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਰਾ ਪਿਆਰਾ ਅਰਾਧਿਆ ਤਿਨ ਜਨ ਦੇਖਾ ਨੈਣੀ ॥
jinaa satigur meraa piaaraa araadhiaa tin jan dekhaa nainee |ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಪೂಜಿಸುವ ಮತ್ತು ಆರಾಧಿಸುವವರನ್ನು ನಾನು ನನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳಿಂದ ನೋಡುತ್ತೇನೆ.
ਹਉ ਵਾਰਿਆ ਅਪਣੇ ਗੁਰੂ ਕਉ ਜਿਨਿ ਮੇਰਾ ਹਰਿ ਸਜਣੁ ਮੇਲਿਆ ਸੈਣੀ ॥੨੪॥
hau vaariaa apane guroo kau jin meraa har sajan meliaa sainee |24|ನನ್ನ ಭಗವಂತ, ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತ, ನನ್ನ ಆತ್ಮೀಯ ಸ್ನೇಹಿತನೊಂದಿಗೆ ನನ್ನನ್ನು ಒಂದುಗೂಡಿಸಿದ ನನ್ನ ಗುರುವಿಗೆ ನಾನು ತ್ಯಾಗ. ||24||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |ಸಲೋಕ್, ನಾಲ್ಕನೇ ಮೆಹಲ್:
ਹਰਿ ਦਾਸਨ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਹੈ ਹਰਿ ਦਾਸਨ ਕੋ ਮਿਤੁ ॥
har daasan siau preet hai har daasan ko mit |ಕರ್ತನು ತನ್ನ ಗುಲಾಮರನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾನೆ; ಭಗವಂತ ತನ್ನ ಗುಲಾಮರ ಸ್ನೇಹಿತ.
ਹਰਿ ਦਾਸਨ ਕੈ ਵਸਿ ਹੈ ਜਿਉ ਜੰਤੀ ਕੈ ਵਸਿ ਜੰਤੁ ॥
har daasan kai vas hai jiau jantee kai vas jant |ಸಂಗೀತಗಾರನ ನಿಯಂತ್ರಣದಲ್ಲಿರುವ ಸಂಗೀತ ವಾದ್ಯದಂತೆ ಭಗವಂತ ತನ್ನ ದಾಸರ ನಿಯಂತ್ರಣದಲ್ಲಿದ್ದಾನೆ.
ਹਰਿ ਕੇ ਦਾਸ ਹਰਿ ਧਿਆਇਦੇ ਕਰਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿਉ ਨੇਹੁ ॥
har ke daas har dhiaaeide kar preetam siau nehu |ಭಗವಂತನ ಗುಲಾಮರು ಭಗವಂತನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ತಮ್ಮ ಪ್ರಿಯತಮೆಯನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਕਿਰਪਾ ਕਰਿ ਕੈ ਸੁਨਹੁ ਪ੍ਰਭ ਸਭ ਜਗ ਮਹਿ ਵਰਸੈ ਮੇਹੁ ॥
kirapaa kar kai sunahu prabh sabh jag meh varasai mehu |ದಯವಿಟ್ಟು ನನ್ನ ಮಾತು ಕೇಳು, ಓ ದೇವರೇ - ನಿನ್ನ ಕೃಪೆಯು ಇಡೀ ಪ್ರಪಂಚದ ಮೇಲೆ ಮಳೆಯಾಗಲಿ.
ਜੋ ਹਰਿ ਦਾਸਨ ਕੀ ਉਸਤਤਿ ਹੈ ਸਾ ਹਰਿ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ॥
jo har daasan kee usatat hai saa har kee vaddiaaee |ಭಗವಂತನ ಗುಲಾಮರ ಸ್ತುತಿಯು ಭಗವಂತನ ಮಹಿಮೆಯಾಗಿದೆ.
ਹਰਿ ਆਪਣੀ ਵਡਿਆਈ ਭਾਵਦੀ ਜਨ ਕਾ ਜੈਕਾਰੁ ਕਰਾਈ ॥
har aapanee vaddiaaee bhaavadee jan kaa jaikaar karaaee |ಭಗವಂತನು ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ವೈಭವವನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಆದ್ದರಿಂದ ಅವನ ವಿನಮ್ರ ಸೇವಕನನ್ನು ಆಚರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಪ್ರಶಂಸಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਸੋ ਹਰਿ ਜਨੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਦਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਜਨੁ ਇਕ ਸਮਾਨਿ ॥
so har jan naam dhiaaeidaa har har jan ik samaan |ಭಗವಂತನ ವಿನಮ್ರ ಸೇವಕನು ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾನೆ; ಭಗವಂತ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ವಿನಮ್ರ ಸೇವಕ, ಒಂದೇ ಮತ್ತು ಒಂದೇ.
ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਹਰਿ ਕਾ ਦਾਸੁ ਹੈ ਹਰਿ ਪੈਜ ਰਖਹੁ ਭਗਵਾਨ ॥੧॥
jan naanak har kaa daas hai har paij rakhahu bhagavaan |1|ಸೇವಕ ನಾನಕ್ ಭಗವಂತನ ಗುಲಾಮ; ಓ ಕರ್ತನೇ, ಓ ದೇವರೇ, ದಯವಿಟ್ಟು ಆತನ ಗೌರವವನ್ನು ಕಾಪಾಡು. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |ನಾಲ್ಕನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਨਾਨਕ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਾਈ ਤਿਨਿ ਸਾਚੈ ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਰਹਣੁ ਨ ਜਾਈ ॥
naanak preet laaee tin saachai tis bin rahan na jaaee |ನಾನಕ್ ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾನೆ; ಅವನಿಲ್ಲದೆ, ಅವನು ಬದುಕಲು ಸಹ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤ ਪੂਰਾ ਪਾਈਐ ਹਰਿ ਰਸਿ ਰਸਨ ਰਸਾਈ ॥੨॥
satigur milai ta pooraa paaeeai har ras rasan rasaaee |2|ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದಾಗ, ಒಬ್ಬ ಪರಿಪೂರ್ಣ ಭಗವಂತನನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ನಾಲಿಗೆಯು ಭಗವಂತನ ಭವ್ಯವಾದ ಸಾರವನ್ನು ಆನಂದಿಸುತ್ತದೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਰੈਣਿ ਦਿਨਸੁ ਪਰਭਾਤਿ ਤੂਹੈ ਹੀ ਗਾਵਣਾ ॥
rain dinas parabhaat toohai hee gaavanaa |ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು, ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಮತ್ತು ರಾತ್ರಿ, ನಾನು ನಿನಗೆ ಹಾಡುತ್ತೇನೆ, ಕರ್ತನೇ.
ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਰਬਤ ਨਾਉ ਤੇਰਾ ਧਿਆਵਣਾ ॥
jeea jant sarabat naau teraa dhiaavanaa |ಎಲ್ಲಾ ಜೀವಿಗಳು ಮತ್ತು ಜೀವಿಗಳು ನಿಮ್ಮ ಹೆಸರನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತವೆ.
ਤੂ ਦਾਤਾ ਦਾਤਾਰੁ ਤੇਰਾ ਦਿਤਾ ਖਾਵਣਾ ॥
too daataa daataar teraa ditaa khaavanaa |ನೀನು ಕೊಡುವವನು, ಮಹಾನ್ ಕೊಡುವವನು; ನೀನು ಕೊಡುವದನ್ನು ನಾವು ತಿನ್ನುತ್ತೇವೆ.
ਭਗਤ ਜਨਾ ਕੈ ਸੰਗਿ ਪਾਪ ਗਵਾਵਣਾ ॥
bhagat janaa kai sang paap gavaavanaa |ಭಕ್ತರ ಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಪಾಪಗಳು ನಿವಾರಣೆಯಾಗುತ್ತವೆ.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰੈ ਬਲਿ ਬਲਿ ਜਾਵਣਾ ॥੨੫॥
jan naanak sad balihaarai bal bal jaavanaa |25|ಸೇವಕ ನಾನಕ್ ಎಂದೆಂದಿಗೂ ತ್ಯಾಗ, ತ್ಯಾಗ, ತ್ಯಾಗ, ಓ ಕರ್ತನೇ. ||25||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |ಸಲೋಕ್, ನಾಲ್ಕನೇ ಮೆಹಲ್:
ਅੰਤਰਿ ਅਗਿਆਨੁ ਭਈ ਮਤਿ ਮਧਿਮ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਪਰਤੀਤਿ ਨਾਹੀ ॥
antar agiaan bhee mat madhim satigur kee parateet naahee |ಅವನೊಳಗೆ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಅಜ್ಞಾನವಿದೆ, ಮತ್ತು ಅವನ ಬುದ್ಧಿಯು ಮಂದ ಮತ್ತು ಮಂದವಾಗಿರುತ್ತದೆ; ಅವನು ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಮೇಲೆ ನಂಬಿಕೆ ಇಡುವುದಿಲ್ಲ.
ਅੰਦਰਿ ਕਪਟੁ ਸਭੁ ਕਪਟੋ ਕਰਿ ਜਾਣੈ ਕਪਟੇ ਖਪਹਿ ਖਪਾਹੀ ॥
andar kapatt sabh kapatto kar jaanai kapatte khapeh khapaahee |ಅವನು ತನ್ನೊಳಗೆ ಮೋಸವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾನೆ ಮತ್ತು ಆದ್ದರಿಂದ ಅವನು ಎಲ್ಲರಲ್ಲಿ ಮೋಸವನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾನೆ; ಅವನ ವಂಚನೆಗಳ ಮೂಲಕ, ಅವನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನಾಶವಾಗುತ್ತಾನೆ.
ਸਤਿਗੁਰ ਕਾ ਭਾਣਾ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵੈ ਆਪਣੈ ਸੁਆਇ ਫਿਰਾਹੀ ॥
satigur kaa bhaanaa chit na aavai aapanai suaae firaahee |ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸಂಕಲ್ಪವು ಅವನ ಪ್ರಜ್ಞೆಗೆ ಪ್ರವೇಶಿಸುವುದಿಲ್ಲ, ಆದ್ದರಿಂದ ಅವನು ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಹಿತಾಸಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಅನುಸರಿಸುತ್ತಾ ಅಲೆದಾಡುತ್ತಾನೆ.
ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਜੇ ਆਪਣੀ ਤਾ ਨਾਨਕ ਸਬਦਿ ਸਮਾਹੀ ॥੧॥
kirapaa kare je aapanee taa naanak sabad samaahee |1|ಅವನು ತನ್ನ ಅನುಗ್ರಹವನ್ನು ನೀಡಿದರೆ, ನಾನಕ್ ಶಬ್ದದ ಪದದಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗುತ್ತಾನೆ. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |ನಾಲ್ಕನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਮਨਮੁਖ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਵਿਆਪੇ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਮਨੂਆ ਥਿਰੁ ਨਾਹਿ ॥
manamukh maaeaa mohi viaape doojai bhaae manooaa thir naeh |ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ಮಾಯೆಯ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಬಾಂಧವ್ಯದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದ್ದಾರೆ; ದ್ವಂದ್ವತೆಯ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ, ಅವರ ಮನಸ್ಸು ಅಸ್ಥಿರವಾಗಿರುತ್ತದೆ.
ਅਨਦਿਨੁ ਜਲਤ ਰਹਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਹਉਮੈ ਖਪਹਿ ਖਪਾਹਿ ॥
anadin jalat raheh din raatee haumai khapeh khapaeh |ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು, ಅವರು ಉರಿಯುತ್ತಿದ್ದಾರೆ; ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ, ಅವರು ತಮ್ಮ ಅಹಂಕಾರದಿಂದ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನಾಶವಾಗುತ್ತಾರೆ.
ਅੰਤਰਿ ਲੋਭੁ ਮਹਾ ਗੁਬਾਰਾ ਤਿਨ ਕੈ ਨਿਕਟਿ ਨ ਕੋਈ ਜਾਹਿ ॥
antar lobh mahaa gubaaraa tin kai nikatt na koee jaeh |ಅವರೊಳಗೆ ದುರಾಶೆಯ ಸಂಪೂರ್ಣ ಕತ್ತಲೆಯಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಯಾರೂ ಅವರನ್ನು ಸಮೀಪಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ਓਇ ਆਪਿ ਦੁਖੀ ਸੁਖੁ ਕਬਹੂ ਨ ਪਾਵਹਿ ਜਨਮਿ ਮਰਹਿ ਮਰਿ ਜਾਹਿ ॥
oe aap dukhee sukh kabahoo na paaveh janam mareh mar jaeh |ಅವರು ಸ್ವತಃ ಶೋಚನೀಯರಾಗಿದ್ದಾರೆ, ಮತ್ತು ಅವರು ಎಂದಿಗೂ ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ; ಅವರು ಹುಟ್ಟುತ್ತಾರೆ, ಸಾಯುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಮತ್ತೆ ಸಾಯುತ್ತಾರೆ.
ਨਾਨਕ ਬਖਸਿ ਲਏ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਚਾ ਜਿ ਗੁਰ ਚਰਨੀ ਚਿਤੁ ਲਾਹਿ ॥੨॥
naanak bakhas le prabh saachaa ji gur charanee chit laeh |2|ಓ ನಾನಕ್, ಗುರುವಿನ ಪಾದಗಳ ಮೇಲೆ ತಮ್ಮ ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುವವರನ್ನು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ ಕ್ಷಮಿಸುತ್ತಾನೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਸੰਤ ਭਗਤ ਪਰਵਾਣੁ ਜੋ ਪ੍ਰਭਿ ਭਾਇਆ ॥
sant bhagat paravaan jo prabh bhaaeaa |ಆ ಸಂತ, ಆ ಭಕ್ತ, ಸ್ವೀಕಾರಾರ್ಹ, ಯಾರು ದೇವರಿಂದ ಪ್ರೀತಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾರೆ.
ਸੇਈ ਬਿਚਖਣ ਜੰਤ ਜਿਨੀ ਹਰਿ ਧਿਆਇਆ ॥
seee bichakhan jant jinee har dhiaaeaa |ಆ ಜೀವಿಗಳು ಬುದ್ಧಿವಂತರು, ಯಾರು ಭಗವಂತನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਭੋਜਨੁ ਖਾਇਆ ॥
amrit naam nidhaan bhojan khaaeaa |ಅವರು ಆಹಾರವನ್ನು ತಿನ್ನುತ್ತಾರೆ, ಅಮೃತ ನಾಮದ ನಿಧಿ, ಭಗವಂತನ ನಾಮ.
ਸੰਤ ਜਨਾ ਕੀ ਧੂਰਿ ਮਸਤਕਿ ਲਾਇਆ ॥
sant janaa kee dhoor masatak laaeaa |ಅವರು ಸಂತರ ಪಾದದ ಧೂಳನ್ನು ತಮ್ಮ ಹಣೆಗೆ ಲೇಪಿಸುತ್ತಾರೆ.