ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 1060
ਅਨਦਿਨੁ ਸਦਾ ਰਹੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਭਗਤਿ ਕਰਾਇਦਾ ॥੬॥
anadin sadaa rahai rang raataa kar kirapaa bhagat karaaeidaa |6|ತನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ರಾತ್ರಿ ಹಗಲು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ತುಂಬಿರುವವನು - ಆತನ ಕರುಣೆಯಲ್ಲಿ, ಭಗವಂತ ಅವನನ್ನು ಭಕ್ತಿಪೂರ್ವಕ ಆರಾಧನಾ ಸೇವೆಯನ್ನು ಮಾಡಲು ಪ್ರೇರೇಪಿಸುತ್ತಾನೆ. ||6||
ਇਸੁ ਮਨ ਮੰਦਰ ਮਹਿ ਮਨੂਆ ਧਾਵੈ ॥
eis man mandar meh manooaa dhaavai |ಮನವೆಂಬ ಈ ಮಂದಿರದಲ್ಲಿ ಮನಸ್ಸು ಸುತ್ತಾಡುತ್ತದೆ.
ਸੁਖੁ ਪਲਰਿ ਤਿਆਗਿ ਮਹਾ ਦੁਖੁ ਪਾਵੈ ॥
sukh palar tiaag mahaa dukh paavai |ಒಣಹುಲ್ಲಿನಂತೆ ಸಂತೋಷವನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿ, ಅದು ಭಯಾನಕ ನೋವಿನಿಂದ ಬಳಲುತ್ತದೆ.
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਭੇਟੇ ਠਉਰ ਨ ਪਾਵੈ ਆਪੇ ਖੇਲੁ ਕਰਾਇਦਾ ॥੭॥
bin satigur bhette tthaur na paavai aape khel karaaeidaa |7|ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗದೆ, ಅದು ವಿಶ್ರಾಂತಿಯ ಸ್ಥಳವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ; ಅವರೇ ಈ ನಾಟಕವನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸಿದ್ದಾರೆ. ||7||
ਆਪਿ ਅਪਰੰਪਰੁ ਆਪਿ ਵੀਚਾਰੀ ॥
aap aparanpar aap veechaaree |ಅವನೇ ಅನಂತ; ಅವನು ತನ್ನನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਆਪੇ ਮੇਲੇ ਕਰਣੀ ਸਾਰੀ ॥
aape mele karanee saaree |ಅವನು ಸ್ವತಃ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯ ಕ್ರಿಯೆಗಳ ಮೂಲಕ ಒಕ್ಕೂಟವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ.
ਕਿਆ ਕੋ ਕਾਰ ਕਰੇ ਵੇਚਾਰਾ ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੮॥
kiaa ko kaar kare vechaaraa aape bakhas milaaeidaa |8|ಬಡ ಜೀವಿಗಳು ಏನು ಮಾಡಬಹುದು? ಕ್ಷಮೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾ, ಆತನು ಅವರನ್ನು ತನ್ನೊಂದಿಗೆ ಒಂದುಗೂಡಿಸುತ್ತಾನೆ. ||8||
ਆਪੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲੇ ਪੂਰਾ ॥
aape satigur mele pooraa |ಪರಿಪೂರ್ಣ ಭಗವಂತನೇ ಅವರನ್ನು ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನೊಂದಿಗೆ ಸೇರಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਮਹਾਬਲ ਸੂਰਾ ॥
sachai sabad mahaabal sooraa |ಶಾಬಾದ್ನ ನಿಜವಾದ ಪದದ ಮೂಲಕ, ಅವನು ಅವರನ್ನು ಧೈರ್ಯಶಾಲಿ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ವೀರರನ್ನಾಗಿ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ.
ਆਪੇ ਮੇਲੇ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ਸਚੇ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਇਦਾ ॥੯॥
aape mele de vaddiaaee sache siau chit laaeidaa |9|ಅವರನ್ನು ತನ್ನೊಂದಿಗೆ ಒಗ್ಗೂಡಿಸಿ, ಅವನು ಅದ್ಭುತವಾದ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ; ಅವರು ತಮ್ಮ ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಲು ಅವರನ್ನು ಪ್ರೇರೇಪಿಸುತ್ತಾರೆ. ||9||
ਘਰ ਹੀ ਅੰਦਰਿ ਸਾਚਾ ਸੋਈ ॥
ghar hee andar saachaa soee |ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ ಹೃದಯದೊಳಗೆ ಆಳವಾಗಿದ್ದಾನೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲਾ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥
guramukh viralaa boojhai koee |ಗುರುಮುಖರಾಗಿ ಇದನ್ನು ಅರಿತವರು ಎಷ್ಟು ವಿರಳ.
ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਵਸਿਆ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਰਸਨਾ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਦਾ ॥੧੦॥
naam nidhaan vasiaa ghatt antar rasanaa naam dhiaaeidaa |10|ನಾಮ್ನ ನಿಧಿಯು ಅವರ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಆಳವಾಗಿ ನೆಲೆಸಿದೆ; ಅವರು ತಮ್ಮ ನಾಲಿಗೆಯಿಂದ ನಾಮವನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾರೆ. ||10||
ਦਿਸੰਤਰੁ ਭਵੈ ਅੰਤਰੁ ਨਹੀ ਭਾਲੇ ॥
disantar bhavai antar nahee bhaale |ಅವನು ವಿದೇಶಿ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಅಲೆದಾಡುತ್ತಾನೆ, ಆದರೆ ತನ್ನೊಳಗೆ ನೋಡುವುದಿಲ್ಲ.
ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਬਧਾ ਜਮਕਾਲੇ ॥
maaeaa mohi badhaa jamakaale |ಮಾಯೆಗೆ ಲಗತ್ತಿಸಲಾಗಿದೆ, ಅವನು ಮರಣದ ಸಂದೇಶವಾಹಕನಿಂದ ಬಂಧಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ ಮತ್ತು ಬಾಯಿಮುಚ್ಚಿಕೊಂಡಿದ್ದಾನೆ.
ਜਮ ਕੀ ਫਾਸੀ ਕਬਹੂ ਨ ਤੂਟੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਭਰਮਾਇਦਾ ॥੧੧॥
jam kee faasee kabahoo na toottai doojai bhaae bharamaaeidaa |11|ಅವನ ಕೊರಳಲ್ಲಿರುವ ಸಾವಿನ ಕುಣಿಕೆ ಎಂದಿಗೂ ಬಿಚ್ಚುವುದಿಲ್ಲ; ದ್ವಂದ್ವತೆಯ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ, ಅವನು ಪುನರ್ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಅಲೆದಾಡುತ್ತಾನೆ. ||11||
ਜਪੁ ਤਪੁ ਸੰਜਮੁ ਹੋਰੁ ਕੋਈ ਨਾਹੀ ॥
jap tap sanjam hor koee naahee |ನಿಜವಾದ ಜಪ, ಧ್ಯಾನ, ತಪಸ್ಸು ಅಥವಾ ಸ್ವಯಂ ನಿಯಂತ್ರಣವಿಲ್ಲ,
ਜਬ ਲਗੁ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਨ ਕਮਾਹੀ ॥
jab lag gur kaa sabad na kamaahee |ಎಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಒಬ್ಬನು ಗುರುವಿನ ಶಬ್ದಕ್ಕೆ ಜೀವಿಸುವುದಿಲ್ಲವೋ ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਮਿਲਿਆ ਸਚੁ ਪਾਇਆ ਸਚੇ ਸਚਿ ਸਮਾਇਦਾ ॥੧੨॥
gur kai sabad miliaa sach paaeaa sache sach samaaeidaa |12|ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದವನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿ, ಒಬ್ಬನು ಸತ್ಯವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ; ಸತ್ಯದ ಮೂಲಕ, ಒಬ್ಬನು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||12||
ਕਾਮ ਕਰੋਧੁ ਸਬਲ ਸੰਸਾਰਾ ॥
kaam karodh sabal sansaaraa |ಲೈಂಗಿಕ ಬಯಕೆ ಮತ್ತು ಕೋಪವು ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಬಹಳ ಪ್ರಬಲವಾಗಿದೆ.
ਬਹੁ ਕਰਮ ਕਮਾਵਹਿ ਸਭੁ ਦੁਖ ਕਾ ਪਸਾਰਾ ॥
bahu karam kamaaveh sabh dukh kaa pasaaraa |ಅವರು ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯ ಕ್ರಿಯೆಗಳಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ಇವುಗಳು ಎಲ್ಲಾ ನೋವನ್ನು ಮಾತ್ರ ಸೇರಿಸುತ್ತವೆ.
ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵਹਿ ਸੇ ਸੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੧੩॥
satigur seveh se sukh paaveh sachai sabad milaaeidaa |13|ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವವರು ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕಾಣುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ನಿಜವಾದ ಶಬ್ದದೊಂದಿಗೆ ಒಂದಾಗಿದ್ದಾರೆ. ||13||
ਪਉਣੁ ਪਾਣੀ ਹੈ ਬੈਸੰਤਰੁ ॥
paun paanee hai baisantar |ಗಾಳಿ, ನೀರು ಮತ್ತು ಬೆಂಕಿ ದೇಹವನ್ನು ರೂಪಿಸುತ್ತವೆ.
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਵਰਤੈ ਸਭ ਅੰਤਰਿ ॥
maaeaa mohu varatai sabh antar |ಮಾಯೆಯೊಂದಿಗಿನ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಬಾಂಧವ್ಯವು ಎಲ್ಲರೊಳಗೆ ಆಳವಾಗಿ ಆಳುತ್ತದೆ.
ਜਿਨਿ ਕੀਤੇ ਜਾ ਤਿਸੈ ਪਛਾਣਹਿ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਚੁਕਾਇਦਾ ॥੧੪॥
jin keete jaa tisai pachhaaneh maaeaa mohu chukaaeidaa |14|ತನ್ನನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದವನನ್ನು ಅರಿತುಕೊಂಡಾಗ ಮಾಯೆಯೊಂದಿಗಿನ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಬಾಂಧವ್ಯವು ದೂರವಾಗುತ್ತದೆ. ||14||
ਇਕਿ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਗਰਬਿ ਵਿਆਪੇ ॥
eik maaeaa mohi garab viaape |ಕೆಲವರು ಮಾಯೆ ಮತ್ತು ಹೆಮ್ಮೆಯ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಬಾಂಧವ್ಯದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿರುತ್ತಾರೆ.
ਹਉਮੈ ਹੋਇ ਰਹੇ ਹੈ ਆਪੇ ॥
haumai hoe rahe hai aape |ಅವರು ಸ್ವಯಂ-ಅಹಂಕಾರಿಗಳು ಮತ್ತು ಅಹಂಕಾರಿಗಳು.
ਜਮਕਾਲੈ ਕੀ ਖਬਰਿ ਨ ਪਾਈ ਅੰਤਿ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਇਦਾ ॥੧੫॥
jamakaalai kee khabar na paaee ant geaa pachhutaaeidaa |15|ಅವರು ಸಾವಿನ ಸಂದೇಶವಾಹಕರ ಬಗ್ಗೆ ಎಂದಿಗೂ ಯೋಚಿಸುವುದಿಲ್ಲ; ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ, ಅವರು ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪ ಪಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪ ಪಡುತ್ತಾರೆ. ||15||
ਜਿਨਿ ਉਪਾਏ ਸੋ ਬਿਧਿ ਜਾਣੈ ॥
jin upaae so bidh jaanai |ಅದನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ ದಾರಿ ಆತನಿಗೆ ಮಾತ್ರ ತಿಳಿದಿದೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇਵੈ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣੈ ॥
guramukh devai sabad pachhaanai |ಶಬ್ದದಿಂದ ಆಶೀರ್ವದಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಗುರುಮುಖನು ಅವನನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.
ਨਾਨਕ ਦਾਸੁ ਕਹੈ ਬੇਨੰਤੀ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਚਿਤੁ ਲਾਇਦਾ ॥੧੬॥੨॥੧੬॥
naanak daas kahai benantee sach naam chit laaeidaa |16|2|16|ಸ್ಲೇವ್ ನಾನಕ್ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತಾನೆ; ಓ ಕರ್ತನೇ, ನನ್ನ ಪ್ರಜ್ಞೆಯು ನಿಜವಾದ ಹೆಸರಿಗೆ ಲಗತ್ತಿಸಲಿ. ||16||2||16||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maaroo mahalaa 3 |ಮಾರೂ, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਆਦਿ ਜੁਗਾਦਿ ਦਇਆਪਤਿ ਦਾਤਾ ॥
aad jugaad deaapat daataa |ಕಾಲದ ಆರಂಭದಿಂದಲೂ, ಯುಗಯುಗಗಳಿಂದಲೂ ದಯಾಮಯನಾದ ಭಗವಂತನು ಮಹಾ ದಾತನು.
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਪਛਾਤਾ ॥
poore gur kai sabad pachhaataa |ಪರಿಪೂರ್ಣ ಗುರುವಿನ ಪದವಾದ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ ಅವನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.
ਤੁਧੁਨੋ ਸੇਵਹਿ ਸੇ ਤੁਝਹਿ ਸਮਾਵਹਿ ਤੂ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੧॥
tudhuno seveh se tujheh samaaveh too aape mel milaaeidaa |1|ನಿನ್ನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವವರು ನಿನ್ನಲ್ಲಿ ಮಗ್ನರಾಗಿರುತ್ತಾರೆ. ನೀವು ಅವರನ್ನು ನಿಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಒಂದುಗೂಡಿಸುತ್ತೀರಿ. ||1||
ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਕੀਮਤਿ ਨਹੀ ਪਾਈ ॥
agam agochar keemat nahee paaee |ನೀವು ಪ್ರವೇಶಿಸಲಾಗದವರು ಮತ್ತು ಗ್ರಹಿಸಲಾಗದವರು; ನಿಮ್ಮ ಮಿತಿಗಳನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿಯಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਜੀਅ ਜੰਤ ਤੇਰੀ ਸਰਣਾਈ ॥
jeea jant teree saranaaee |ಎಲ್ಲಾ ಜೀವಿಗಳು ಮತ್ತು ಜೀವಿಗಳು ನಿಮ್ಮ ಅಭಯಾರಣ್ಯವನ್ನು ಬಯಸುತ್ತವೆ.
ਜਿਉ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਚਲਾਵਹਿ ਤੂ ਆਪੇ ਮਾਰਗਿ ਪਾਇਦਾ ॥੨॥
jiau tudh bhaavai tivai chalaaveh too aape maarag paaeidaa |2|ನಿಮ್ಮ ಇಚ್ಛೆಯಂತೆ ನೀವು ನಮಗೆ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ ನೀಡುತ್ತೀರಿ; ನೀವೇ ನಮ್ಮನ್ನು ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಇರಿಸಿ. ||2||
ਹੈ ਭੀ ਸਾਚਾ ਹੋਸੀ ਸੋਈ ॥
hai bhee saachaa hosee soee |ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ ಇದ್ದಾನೆ ಮತ್ತು ಯಾವಾಗಲೂ ಇರುತ್ತಾನೆ.
ਆਪੇ ਸਾਜੇ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥
aape saaje avar na koee |ಅವನೇ ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತಾನೆ - ಬೇರೆ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ.
ਸਭਨਾ ਸਾਰ ਕਰੇ ਸੁਖਦਾਤਾ ਆਪੇ ਰਿਜਕੁ ਪਹੁਚਾਇਦਾ ॥੩॥
sabhanaa saar kare sukhadaataa aape rijak pahuchaaeidaa |3|ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕೊಡುವವನು ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ; ಅವರೇ ಅವರನ್ನು ಪೋಷಿಸುತ್ತಾರೆ. ||3||
ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਅਲਖ ਅਪਾਰਾ ॥
agam agochar alakh apaaraa |ನೀವು ಪ್ರವೇಶಿಸಲಾಗದ, ಅಗ್ರಾಹ್ಯ, ಅಗೋಚರ ಮತ್ತು ಅನಂತ;
ਕੋਇ ਨ ਜਾਣੈ ਤੇਰਾ ਪਰਵਾਰਾ ॥
koe na jaanai teraa paravaaraa |ನಿಮ್ಮ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯು ಯಾರಿಗೂ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ.
ਆਪਣਾ ਆਪੁ ਪਛਾਣਹਿ ਆਪੇ ਗੁਰਮਤੀ ਆਪਿ ਬੁਝਾਇਦਾ ॥੪॥
aapanaa aap pachhaaneh aape guramatee aap bujhaaeidaa |4|ನೀವೇ ನಿಮ್ಮನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳಿ. ಗುರುವಿನ ಬೋಧನೆಗಳ ಮೂಲಕ, ನೀವು ನಿಮ್ಮನ್ನು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸುತ್ತೀರಿ. ||4||
ਪਾਤਾਲ ਪੁਰੀਆ ਲੋਅ ਆਕਾਰਾ ॥
paataal pureea loa aakaaraa |ನಿಮ್ಮ ಸರ್ವಶಕ್ತ ಆಜ್ಞೆಯು ಉದ್ದಕ್ಕೂ ಮೇಲುಗೈ ಸಾಧಿಸುತ್ತದೆ