ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 332
ਆਂਧੀ ਪਾਛੇ ਜੋ ਜਲੁ ਬਰਖੈ ਤਿਹਿ ਤੇਰਾ ਜਨੁ ਭੀਨਾਂ ॥
aandhee paachhe jo jal barakhai tihi teraa jan bheenaan |ಈ ಚಂಡಮಾರುತದಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದ ಮಳೆಯಿಂದ ನಿನ್ನ ಸೇವಕನು ಮುಳುಗಿದ್ದಾನೆ.
ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਮਨਿ ਭਇਆ ਪ੍ਰਗਾਸਾ ਉਦੈ ਭਾਨੁ ਜਬ ਚੀਨਾ ॥੨॥੪੩॥
keh kabeer man bheaa pragaasaa udai bhaan jab cheenaa |2|43|ಕಬೀರ್ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, ಸೂರ್ಯೋದಯವನ್ನು ನೋಡಿದಾಗ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಪ್ರಬುದ್ಧವಾಯಿತು. ||2||43||
ਗਉੜੀ ਚੇਤੀ ॥
gaurree chetee |ಗೌರೀ ಚೈತೀ:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |ಒಬ್ಬ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ದೇವರು. ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಕೃಪೆಯಿಂದ:
ਹਰਿ ਜਸੁ ਸੁਨਹਿ ਨ ਹਰਿ ਗੁਨ ਗਾਵਹਿ ॥
har jas suneh na har gun gaaveh |ಅವರು ಭಗವಂತನ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಕೇಳುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಅವರು ಭಗವಂತನ ಮಹಿಮೆಗಳನ್ನು ಹಾಡುವುದಿಲ್ಲ,
ਬਾਤਨ ਹੀ ਅਸਮਾਨੁ ਗਿਰਾਵਹਿ ॥੧॥
baatan hee asamaan giraaveh |1|ಆದರೆ ಅವರು ತಮ್ಮ ಮಾತಿನ ಮೂಲಕ ಆಕಾಶವನ್ನು ಉರುಳಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಾರೆ. ||1||
ਐਸੇ ਲੋਗਨ ਸਿਉ ਕਿਆ ਕਹੀਐ ॥
aaise logan siau kiaa kaheeai |ಅಂತಹವರಿಗೆ ಯಾರಾದರೂ ಏನು ಹೇಳಬಹುದು?
ਜੋ ਪ੍ਰਭ ਕੀਏ ਭਗਤਿ ਤੇ ਬਾਹਜ ਤਿਨ ਤੇ ਸਦਾ ਡਰਾਨੇ ਰਹੀਐ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jo prabh kee bhagat te baahaj tin te sadaa ddaraane raheeai |1| rahaau |ದೇವರು ತನ್ನ ಭಕ್ತಿಯ ಆರಾಧನೆಯಿಂದ ಹೊರಗಿಟ್ಟವರ ಸುತ್ತಲೂ ನೀವು ಯಾವಾಗಲೂ ಜಾಗರೂಕರಾಗಿರಬೇಕು. ||1||ವಿರಾಮ||
ਆਪਿ ਨ ਦੇਹਿ ਚੁਰੂ ਭਰਿ ਪਾਨੀ ॥
aap na dehi churoo bhar paanee |ಅವರು ಒಂದು ಹಿಡಿ ನೀರನ್ನೂ ನೀಡುವುದಿಲ್ಲ,
ਤਿਹ ਨਿੰਦਹਿ ਜਿਹ ਗੰਗਾ ਆਨੀ ॥੨॥
tih nindeh jih gangaa aanee |2|ಅವರು ಗಂಗೆಯನ್ನು ತಂದವನನ್ನು ನಿಂದಿಸುತ್ತಾರೆ. ||2||
ਬੈਠਤ ਉਠਤ ਕੁਟਿਲਤਾ ਚਾਲਹਿ ॥
baitthat utthat kuttilataa chaaleh |ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುವುದು ಅಥವಾ ನಿಂತಿರುವುದು, ಅವರ ಮಾರ್ಗಗಳು ವಕ್ರ ಮತ್ತು ದುಷ್ಟ.
ਆਪੁ ਗਏ ਅਉਰਨ ਹੂ ਘਾਲਹਿ ॥੩॥
aap ge aauran hoo ghaaleh |3|ಅವರು ತಮ್ಮನ್ನು ಹಾಳುಮಾಡುತ್ತಾರೆ, ಮತ್ತು ನಂತರ ಅವರು ಇತರರನ್ನು ಹಾಳುಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ||3||
ਛਾਡਿ ਕੁਚਰਚਾ ਆਨ ਨ ਜਾਨਹਿ ॥
chhaadd kucharachaa aan na jaaneh |ಕೆಟ್ಟ ಮಾತನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಅವರಿಗೆ ಏನೂ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ.
ਬ੍ਰਹਮਾ ਹੂ ਕੋ ਕਹਿਓ ਨ ਮਾਨਹਿ ॥੪॥
brahamaa hoo ko kahio na maaneh |4|ಅವರು ಬ್ರಹ್ಮನ ಆಜ್ಞೆಯನ್ನು ಸಹ ಪಾಲಿಸಲಿಲ್ಲ. ||4||
ਆਪੁ ਗਏ ਅਉਰਨ ਹੂ ਖੋਵਹਿ ॥
aap ge aauran hoo khoveh |ಅವರು ಸ್ವತಃ ಕಳೆದುಹೋಗಿದ್ದಾರೆ, ಮತ್ತು ಅವರು ಇತರರನ್ನು ದಾರಿತಪ್ಪಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਆਗਿ ਲਗਾਇ ਮੰਦਰ ਮੈ ਸੋਵਹਿ ॥੫॥
aag lagaae mandar mai soveh |5|ಅವರು ತಮ್ಮದೇ ಆದ ದೇವಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಬೆಂಕಿ ಹಚ್ಚಿದರು, ಮತ್ತು ನಂತರ ಅವರು ಅದರೊಳಗೆ ನಿದ್ರಿಸುತ್ತಾರೆ. ||5||
ਅਵਰਨ ਹਸਤ ਆਪ ਹਹਿ ਕਾਂਨੇ ॥
avaran hasat aap heh kaane |ಅವರು ಇತರರನ್ನು ನೋಡಿ ನಗುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ಅವರು ಸ್ವತಃ ಒಂದೇ ಕಣ್ಣಿನವರು.
ਤਿਨ ਕਉ ਦੇਖਿ ਕਬੀਰ ਲਜਾਨੇ ॥੬॥੧॥੪੪॥
tin kau dekh kabeer lajaane |6|1|44|ಅವರನ್ನು ನೋಡಿ ಕಬೀರನಿಗೆ ಮುಜುಗರವಾಗುತ್ತದೆ. ||6||1||44||
ਰਾਗੁ ਗਉੜੀ ਬੈਰਾਗਣਿ ਕਬੀਰ ਜੀ ॥
raag gaurree bairaagan kabeer jee |ರಾಗ್ ಗೌರೀ ಬೈರಾಗನ್, ಕಬೀರ್ ಜೀ:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |ಒಬ್ಬ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ದೇವರು. ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಕೃಪೆಯಿಂದ:
ਜੀਵਤ ਪਿਤਰ ਨ ਮਾਨੈ ਕੋਊ ਮੂਏਂ ਸਿਰਾਧ ਕਰਾਹੀ ॥
jeevat pitar na maanai koaoo mooen siraadh karaahee |ಅವನು ತನ್ನ ಪೂರ್ವಜರು ಜೀವಂತವಾಗಿರುವಾಗ ಅವರನ್ನು ಗೌರವಿಸುವುದಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಅವರು ಸತ್ತ ನಂತರ ಅವರ ಗೌರವಾರ್ಥವಾಗಿ ಹಬ್ಬಗಳನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತಾರೆ.
ਪਿਤਰ ਭੀ ਬਪੁਰੇ ਕਹੁ ਕਿਉ ਪਾਵਹਿ ਕਊਆ ਕੂਕਰ ਖਾਹੀ ॥੧॥
pitar bhee bapure kahu kiau paaveh kaooaa kookar khaahee |1|ಹೇಳಿ, ಅವನ ಬಡ ಪೂರ್ವಜರು ಕಾಗೆಗಳು ಮತ್ತು ನಾಯಿಗಳು ತಿಂದದ್ದನ್ನು ಹೇಗೆ ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತಾರೆ? ||1||
ਮੋ ਕਉ ਕੁਸਲੁ ਬਤਾਵਹੁ ਕੋਈ ॥
mo kau kusal bataavahu koee |ನಿಜವಾದ ಸಂತೋಷ ಏನು ಎಂದು ಯಾರಾದರೂ ನನಗೆ ಹೇಳಿದರೆ!
ਕੁਸਲੁ ਕੁਸਲੁ ਕਰਤੇ ਜਗੁ ਬਿਨਸੈ ਕੁਸਲੁ ਭੀ ਕੈਸੇ ਹੋਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
kusal kusal karate jag binasai kusal bhee kaise hoee |1| rahaau |ಸಂತೋಷ ಮತ್ತು ಸಂತೋಷದ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳುವುದಾದರೆ, ಪ್ರಪಂಚವು ನಾಶವಾಗುತ್ತಿದೆ. ಸಂತೋಷವನ್ನು ಹೇಗೆ ಕಾಣಬಹುದು? ||1||ವಿರಾಮ||
ਮਾਟੀ ਕੇ ਕਰਿ ਦੇਵੀ ਦੇਵਾ ਤਿਸੁ ਆਗੈ ਜੀਉ ਦੇਹੀ ॥
maattee ke kar devee devaa tis aagai jeeo dehee |ಜೇಡಿಮಣ್ಣಿನಿಂದ ದೇವಾನುದೇವತೆಗಳನ್ನು ಮಾಡಿ ಅವುಗಳಿಗೆ ಜೀವಿಗಳನ್ನು ಬಲಿಕೊಡುತ್ತಾರೆ.
ਐਸੇ ਪਿਤਰ ਤੁਮਾਰੇ ਕਹੀਅਹਿ ਆਪਨ ਕਹਿਆ ਨ ਲੇਹੀ ॥੨॥
aaise pitar tumaare kaheeeh aapan kahiaa na lehee |2|ನಿಮ್ಮ ಸತ್ತ ಪೂರ್ವಜರು ಅಂತಹವರು, ಅವರು ತಮಗೆ ಬೇಕಾದುದನ್ನು ಕೇಳಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ||2||
ਸਰਜੀਉ ਕਾਟਹਿ ਨਿਰਜੀਉ ਪੂਜਹਿ ਅੰਤ ਕਾਲ ਕਉ ਭਾਰੀ ॥
sarajeeo kaatteh nirajeeo poojeh ant kaal kau bhaaree |ನೀವು ಜೀವಿಗಳನ್ನು ಕೊಲ್ಲುತ್ತೀರಿ ಮತ್ತು ನಿರ್ಜೀವ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಪೂಜಿಸುತ್ತೀರಿ; ನಿಮ್ಮ ಕೊನೆಯ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ, ನೀವು ಭಯಾನಕ ನೋವಿನಿಂದ ಬಳಲುತ್ತೀರಿ.
ਰਾਮ ਨਾਮ ਕੀ ਗਤਿ ਨਹੀ ਜਾਨੀ ਭੈ ਡੂਬੇ ਸੰਸਾਰੀ ॥੩॥
raam naam kee gat nahee jaanee bhai ddoobe sansaaree |3|ಭಗವಂತನ ನಾಮದ ಬೆಲೆ ನಿನಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ; ನೀವು ಭಯಾನಕ ವಿಶ್ವ ಸಾಗರದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗುತ್ತೀರಿ. ||3||
ਦੇਵੀ ਦੇਵਾ ਪੂਜਹਿ ਡੋਲਹਿ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਨਹੀ ਜਾਨਾ ॥
devee devaa poojeh ddoleh paarabraham nahee jaanaa |ನೀವು ದೇವತೆಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ದೇವತೆಗಳನ್ನು ಪೂಜಿಸುತ್ತೀರಿ, ಆದರೆ ನೀವು ಪರಮಾತ್ಮನಾದ ದೇವರನ್ನು ತಿಳಿದಿಲ್ಲ.
ਕਹਤ ਕਬੀਰ ਅਕੁਲੁ ਨਹੀ ਚੇਤਿਆ ਬਿਖਿਆ ਸਿਉ ਲਪਟਾਨਾ ॥੪॥੧॥੪੫॥
kahat kabeer akul nahee chetiaa bikhiaa siau lapattaanaa |4|1|45|ಕಬೀರನು ಹೇಳುತ್ತಾನೆ, ಪೂರ್ವಜರಿಲ್ಲದ ಭಗವಂತನನ್ನು ನೀನು ಸ್ಮರಿಸಲಿಲ್ಲ; ನೀವು ನಿಮ್ಮ ಭ್ರಷ್ಟ ಮಾರ್ಗಗಳಿಗೆ ಅಂಟಿಕೊಂಡಿದ್ದೀರಿ. ||4||1||45||
ਗਉੜੀ ॥
gaurree |ಗೌರಿ:
ਜੀਵਤ ਮਰੈ ਮਰੈ ਫੁਨਿ ਜੀਵੈ ਐਸੇ ਸੁੰਨਿ ਸਮਾਇਆ ॥
jeevat marai marai fun jeevai aaise sun samaaeaa |ಬದುಕಿರುವಾಗಲೇ ಸತ್ತಿರುವವನು, ಸಾವಿನ ನಂತರವೂ ಬದುಕುತ್ತಾನೆ; ಹೀಗೆ ಅವನು ಸಂಪೂರ್ಣ ಭಗವಂತನ ಮೂಲ ಶೂನ್ಯದಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.
ਅੰਜਨ ਮਾਹਿ ਨਿਰੰਜਨਿ ਰਹੀਐ ਬਹੁੜਿ ਨ ਭਵਜਲਿ ਪਾਇਆ ॥੧॥
anjan maeh niranjan raheeai bahurr na bhavajal paaeaa |1|ಅಶುದ್ಧತೆಯ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಪರಿಶುದ್ಧನಾಗಿ ಉಳಿಯುವ ಅವನು ಮತ್ತೆಂದೂ ಭಯಂಕರವಾದ ವಿಶ್ವ ಸಾಗರಕ್ಕೆ ಬೀಳುವುದಿಲ್ಲ. ||1||
ਮੇਰੇ ਰਾਮ ਐਸਾ ਖੀਰੁ ਬਿਲੋਈਐ ॥
mere raam aaisaa kheer biloeeai |ಓ ಮೈ ಲಾರ್ಡ್, ಇದು ಮಂಥನ ಮಾಡಬೇಕಾದ ಹಾಲು.
ਗੁਰਮਤਿ ਮਨੂਆ ਅਸਥਿਰੁ ਰਾਖਹੁ ਇਨ ਬਿਧਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਓਈਐ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guramat manooaa asathir raakhahu in bidh amrit peeoeeai |1| rahaau |ಗುರುವಿನ ಉಪದೇಶದ ಮೂಲಕ, ನಿಮ್ಮ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಸ್ಥಿರವಾಗಿ ಮತ್ತು ಸ್ಥಿರವಾಗಿ ಹಿಡಿದುಕೊಳ್ಳಿ ಮತ್ತು ಈ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಅಮೃತ ಅಮೃತವನ್ನು ಕುಡಿಯಿರಿ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਗੁਰ ਕੈ ਬਾਣਿ ਬਜਰ ਕਲ ਛੇਦੀ ਪ੍ਰਗਟਿਆ ਪਦੁ ਪਰਗਾਸਾ ॥
gur kai baan bajar kal chhedee pragattiaa pad paragaasaa |ಗುರುವಿನ ಬಾಣವು ಕಲಿಯುಗದ ಈ ಕರಾಳ ಯುಗದ ಗಟ್ಟಿಯಾದ ತಿರುಳನ್ನು ಚುಚ್ಚಿದೆ ಮತ್ತು ಜ್ಞಾನೋದಯದ ಸ್ಥಿತಿಯು ಉದಯಿಸಿದೆ.
ਸਕਤਿ ਅਧੇਰ ਜੇਵੜੀ ਭ੍ਰਮੁ ਚੂਕਾ ਨਿਹਚਲੁ ਸਿਵ ਘਰਿ ਬਾਸਾ ॥੨॥
sakat adher jevarree bhram chookaa nihachal siv ghar baasaa |2|ಮಾಯೆಯ ಕತ್ತಲೆಯಲ್ಲಿ, ನಾನು ಹಗ್ಗವನ್ನು ಹಾವು ಎಂದು ತಪ್ಪಾಗಿ ಭಾವಿಸಿದೆ, ಆದರೆ ಅದು ಮುಗಿದಿದೆ ಮತ್ತು ಈಗ ನಾನು ಭಗವಂತನ ಶಾಶ್ವತ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ||2||
ਤਿਨਿ ਬਿਨੁ ਬਾਣੈ ਧਨਖੁ ਚਢਾਈਐ ਇਹੁ ਜਗੁ ਬੇਧਿਆ ਭਾਈ ॥
tin bin baanai dhanakh chadtaaeeai ihu jag bedhiaa bhaaee |ಮಾಯೆಯು ತನ್ನ ಬಿಲ್ಲನ್ನು ಬಾಣವಿಲ್ಲದೆ ಎಳೆದಿದ್ದಾಳೆ ಮತ್ತು ಈ ಜಗತ್ತನ್ನು ಚುಚ್ಚಿದ್ದಾಳೆ, ಓ ವಿಧಿಯ ಒಡಹುಟ್ಟಿದವರೆ.